gru 21 2020
20 – 1956 Jazzowe kluby
Opracowanie Andrzej Rumianowski fot. arch. Muzeum Jazzu
POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |
„JAZZ po WOJNIE, w latach 1945-1960”, to wystawa autorstwa Andrzeja Rumianowskiego, dokumentująca najważniejsze wydarzenia jazzowe tego okresu.
Składa się z 43 sukcesywnie publikowanych odcinków.
Wystawa jest opracowana na podstawie materiałów zgromadzonych w MUZEUM JAZZU, a przede wszystkim w oparciu o historyczne wycinki prasowe, podarowane przez Barbarę Szałwińską, wdowę po Julianie Wicku Szałwińskim, niegdysiejszym wiceprezesie klubu Hybrydy (Wicek od wiceprezesa).
Wystawa jest drugą częścią cyklu zatytułowanego „Dekady Jazzu w Polsce”.
Rok 1956, czas ustrojowej odwilży. W akademickich ośrodkach Warszawy, Krakowa i Gdańska powstają kluby studenckie.
W warszawskich Hybrydach, Stodole, gdańskim Żaku grany jest jazz.
„Różnica między Hybrydami, a Stodołą była taka, że do Stodoły przychodziło się w tenisówkach i jeansach, żeby potańczyć, a do Hybryd w uprasowanej koszuli i pod krawatem, Stodoła była klubem jazzu tradycyjnego, w Hybrydach grano tylko jazz współczesny.”
Z tekstu Marka Karewicza
19.X.1956. w Gliwicach powstaje Śląski Jazz Klub, w tym samym roku w Krakowie rusza Jazz Klub Helikon
Tak wyglądała Warszawa w roku 1956. Widok od strony południowej, od Placu Grzybowskiego. Przed Pałacem Kultury i Nauki widać zniszczony Kościół Wszystkich Świętych.
W 1957 roku powstaje Federacja Polskich Klubów Jazzowych, na początku zrzesza tylko kluby jazzowe, potem rozszerza działalność o współpracę z muzykami i miłośnikami jazzu.
W roku 1964 przyjmuje nazwę Polska Federacja Jazzowa zaś w roku 1969 następuje kolejna zmiana nazwy na Polskie Stowarzyszenie Jazzowe.
POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |