gru 21 2020
23 – 1956 W Gdańsku powstaje miesięcznik JAZZ
Opracowanie Andrzej Rumianowski fot. arch. Muzeum Jazzu
| POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |
„JAZZ po WOJNIE, w latach 1945-1960”, to wystawa autorstwa Andrzeja Rumianowskiego, dokumentująca najważniejsze wydarzenia jazzowe tego okresu.
Składa się z 43 sukcesywnie publikowanych odcinków.
Wystawa jest opracowana na podstawie materiałów zgromadzonych w MUZEUM JAZZU, a przede wszystkim w oparciu o historyczne wycinki prasowe, podarowane przez Barbarę Szałwińską, wdowę po Julianie Wicku Szałwińskim, niegdysiejszym wiceprezesie klubu Hybrydy (Wicek od wiceprezesa).
Wystawa jest drugą częścią cyklu zatytułowanego „Dekady Jazzu w Polsce”.
Tytułowe strony numerów magazynu „Jazz”
Archiwum Muzeum Jazzu
„W pierwszym dziesięcioleciu po II wojnie światowej „jazz był w Polsce owocem zakazanym”. W roku 1956 nastąpił przełom: muzyka ta zyskała oficjalnąaprobatę, […] a także własny organ prasowy. Było to pierwsze pismo jazzowe w krajach bloku moskiewskiego, czyli miesięcznik „Jazz”, przez pierwsze sześć lat wydawany w Gdańsku przez Radę Okręgową Zrzeszenia Studentów Polskich, a w styczniu 1963 roku, po przeniesieniu redakcji do Warszawy, przejęty przez peerelowski koncern medialny RSW „Prasa Ksiązka Ruch”. Zmiana wydawcy nie spowodowała wszakże zmiany na stanowisku redaktora naczelnego, którym od 1956 do połowy 1977 był Józef Balcerak: jeden z luminarzy polskiego ruchu jazzowego.”
A. Dorobek. „Rodzima prasa muzyczna jako zwierciadło przemian socjokulturowych w Polsce po 1956 roku na przykładzie magazynu „Jazz”
Józef Balcerak
Archiwum Muzeum Jazzu
| POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |