maj 15 2020
23. TYRMAND 1971. Ślub z Mary Ellen Fox
Oprac. Andrzej Rumianowski, fot. Arch. Hoovera, Arch. Mary Ellen Tyrmand, Arch. Muzeum Jazzu, Arch. Dudusia Matuszkiewicza
| POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |
Rok 2020, uchwałą Sejmu RP, ogłoszony został Rokiem Leopolda Tyrmanda
16 maja 2020 roku przypada setna rocznica urodzin Leopolda Tyrmanda, zaś 19 marca 2020. minęła 35. rocznica jego śmierci.
Leopold Tyrmand to literat, a także niestrudzony popularyzator jazzu. Jest patronem Fundacji Muzeum Jazzu przy Polskiej YMCA.
Z okazji Roku Leopolda Tyrmanda, Muzeum Jazzu przedstawia wystawę internetową pt. Stulecie urodzin Leopolda Tyrmanda, wykonaną w oparciu o materiały zgromadzone w Cyfrowym Archiwum Muzeum Jazzu, dzięki ofiarności Matthew Tyrmanda, Mary Ellen Tyrmand i Jerzego Dudusia Matuszkiewicza, we współpracy z Marcelem Woźniakiem, biografem Leopolda Tyrmanda i Pawłem Brodowskim, redaktorem naczelnym Jazz Forum.
Mary Ellen Fox ’70.
Arch. Mary Ellen Tyrmand , dzięki uprzejmości Marcela Woźniaka
Marry Ellen Fox, to młodziutka absolwentka Iberystyki na Uniwersytecie Yale,
zafascynowana Tyrmandem, jego poglądami i osobowością. Zakochana w jego esejach.
Młodsza od niego o 27 lat, wbrew woli rodziców postanowiła wstąpić z mim w związek małżeński.
Dla niego wyprowadziła się z domu, a właściwie wyrzucona przez matkę, podjęła pracę i zamieszkała blisko Tyrmanda.
Tyrmandowie ’71.
Arch. Mary Ellen Tyrmand , dzięki uprzejmości Marcela Woźniaka
Leopold, choć fascynowała go jej uroda i intelekt, nie chciał zawierać nowego związku i to z tak młodą osobą.
Marry Ellen była jednak uparta i 6 sierpnia 1971 roku zostali małżeństwem. Uroczystość była bardzo skromna, w obecności zaledwie jednego świadka w urzędzie na Manhattanie.
Dom w New Canaan ’71.
Arch. Mary Ellen Tyrmand , dzięki uprzejmości Marcela Woźniaka
Wkrótce zamieszkali w nowym domu w New Canaan, kupionym przez Tyrmanda za kolejną wypłatę z „New Yorkera”
Leopold Tyrmand
Arch. Mary Ellen Tyrmand , dzięki uprzejmości Marcela Woźniaka
„W 1971 „The New Yorker”, a następnie inne wydawnictwa, odrzuciły mu pamflet na komunizm, wydany później jako „Cywilizacja komunizmu”.
Wszedł również w konflikt z Jerzym Giedroyciem i zaprzestał publikacji w „Kulturze”. Tyrmand, uznając się za prześladowanego przez „kulturę liberalną”, nawiązał współpracę ze środowiskami konserwatywnymi.
Trafił do założonego przez Johna A. Howarda The Rockford Institute. W 1976 rozpoczęli wydawanie miesięcznika „Chronicles of Culture”, który do dziś jest jednym z ważnych głosów amerykańskiego konserwatyzmu, a właściwie jego odmiany zwanej paleokonserwatyzmem.
Wydawał również nieregularny periodyk „The Rockford Papers<”.
W latach 70. zredagował ponownie Dziennik 1954 i wydał go w 1980. Książka zyskała rozgłos na emigracji i w kraju, gdzie krążyła w drugim obiegu aż do pierwszego oficjalnego wydania w 1989 (jeszcze z ingerencjami cenzury).
Poglądy Tyrmanda w latach 70. ulegały zaostrzeniu. Krytykował mainstreamowe amerykańskie media oraz Hollywood, wskazując na niszczenie etosu tradycyjnych wartości, a nawet „pogrom i holocaust kulturowy”. Oskarżany w Polsce o pornografię, w Stanach zarzucał deprawację magazynowi „Playboy””.
https://smith.pl/pl/artykuly/leopold-tyrmand-konserwatywny-milosnik-jazzu-i-wolnosci
Okładka książki Leopolda Tyrmanda „Notebooks of dilletante„
„Notebooks of dilletante”, polski tytuł – „Zapiski dyletanta” to zbiór opowiadań Leopolda Tyrmanda, jako spostrzegawczego obserwatora bieżących wydarzeń, pełne zachwytu i rozczarowań nowym otaczającym go światem.
Książka pierwszy raz została wydana w 1970 roku nakładem Macmillan Company.
Zapraszamy do obejrzenia wywiadu z Mary Ellen Tyrmand,
| POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |