61. rocznica powstania zespołu Czerwono-Czarni

Czerwono-Czarni feat. Janusz Godlewski – „Sweet Little Sixteen”, Audio 1961

Oprac. Ewa Kałużna. Fot. zloteprzeboje.tuba.pl, klub.seniora.pl, Jan Tymiński, Pinterest, Album 1966, EP-ka 1967

Czerwono-Czarni 1961: Marek Tarnowski, Wiesław Katana, Przemysław Gwoździowski, Jan Knap, Wiesław Bernolak, Michaj Burano, Janusz Godlewski
Fot. zloteprzeboje.tuba.pl

Czerwono-Czarni, Opole 1964
Fot. klub.seniora.pl

Czerwono-Czarni, Sopot 1964
Fot. Jan Tymiński

Czerwono-Czarni, 1965
Fot. Pinterest

Czerwono-Czarni, Album 1966

Czerwono-Czarni, EP-ka 1967: Ryszard Gromek dr, voc, Klaudiusz Maga g, org, voc, Tadeusz Mróz g, voc, Henryk Zomerski bg, g, voc

HISTORIA BIGBITU w POLSCE

61. ROCZNICA POWSTANIA ZESPOŁU CZERWONO-CZARNI

22 czerwca 1960, przy gdańskim Jazz Clubie, z inicjatywy Franciszka Walickiego, powstał zespół wokalno-instrumentalny Czerwono-Czarni.

Stanowił kontynuację formacji Rhythm and Blues.

Nazwę Czerwono-Czarni przyjęto od barw klubu, którymi były kolory czerwony i czarny. Sam zaś Franciszek Walicki tłumaczył: „”Czarny – to kolor niewoli, czerwony – rewolucji”.

NARODZINY ROCKA w POLSCE. GRUPA RHYTM and BLUES

Datę 24 marca 1959 uznaje się za oficjalne narodziny rocka w Polsce. Tego dnia, w Gdańsku, w klubie Rudy Kot, przy ul. Garncarskiej 18, Franciszek Walicki zapowiadał pierwszy koncert pierwszego w Polsce zespołu rockowego – Rhythm and Blues. Ten historyczny koncert odbył się w składzie:
Bogusław Wyrobek – vocal
Andrzej Sułocki – piano (tego dnia zastępował go przy pianinie Władysław Krześniak)
Leszek Bogdanowicz (właśc. Bogdan Leszek Grzyb, pseud. Rob Roy) – guitar
Jan Kirsznik – tenor sax
Leonard Szymański – bass
Edward Malicki – drums.

W roli „przerywnika” wystąpił wokalista Marek Tarnowski (właśc. Marek Zieliński), śpiewając utwory w stylu country and western.

Wkrótce, zespół uzupełnili wokaliści Andrzej Jordan (właśc. Andrzej Szmilichowski), oraz 15-letni Rom ze szczepu Lovari, Michaj Burano (właśc. Wasyl Michaj, ps. także John Mike Arlow, Michael Michaj, Steve Luca), „cudowne dziecko natury”.

Jesienią 1959 Rhythn and Blues został „odgórnie” rozwiązany.

CZERWONO-CZARNI

Spośród muzyków grupy Rhythm and Blues, w zespole Czerwono-Czarni znalazło się trzech wokalistów oraz jeden nowy – Janusz Godlewski.

Pierwszy skład Czerwono-Czarnych tworzyli:
Michaj Burano, Marek Tarnowski, Andrzej Jordan, Janusz Godlewski – vocal
Wiesław Bernolak – guitar, vocal
Zbigniew Garsen (właśc. Zbigniew Wilk) – piano
Wiesław Damięcki – bass
Przemysław Gwoździowski – tenor sax
Ryszard Żuk (właśc. Zbigniew Koziatko) – drums.
5 lipca 1959 spisano program Czerowno-Czarnych, po czym grupa dała swój pierwszy koncert.

DEBIUT SCENICZNY

Oficjalny debiut koncertowy formacji Czerwono-Czarni miał miejsce 23 lipca 1960, w Klubie Studentów Wybrzeża Żak w Gdańsku.

Repertuar inauguracyjnego koncertu składał się z utworów, które zaśpiewali:
Marek Tarnowski – „Elevator Rock”, „Butterfingers”, „Stupid Cupid”, „Bernardine”, „Ten Little Indians”, „Lawdy Miss Clawdy”, „Caldonia”, „Elevator Rock”;
Andrzej Jordan – „First In Line”, „Teenage Party”, „Love Me”, „I Don’t Care”;
Janusz Godlewski – „Sea of Love”, „Sweet Little Sixteen”;
Michaj Burano – „Send Me Some Lovin'”, „Miszto”, „Burano-Boogie”, „Jager Benge”;
oraz trzech utworów instrumentalnych – „Pistachio Heaven”, „Let Us Begin”, „Boogie-Woogie”.

Grupa występowała następnie na zlocie autostopowiczów w Jeleniej Górze, koncertowała także w Łódzkiem i Kieleckiem.
Andrzej Jordan wkrótce wyjechał do Szwecji.

ZMIANY w SKŁADZIE 1961

W 1961 zestaw muzyków, grających w Czerwono-Czarnych, ulegał częstym zmianom. Największe sukcesy odnosił skład:
Michaj Burano, Marek Tarnowski, Janusz Godlewski – vocal
Przemysław Gwoździowski – tenor sax, vocal
Wiesław Bernolak – guitar, vocal
Tomasz Śpiewak – piano
Gustaw Gabor – bass
Jan Knap – drums.

Wiosną 1961 grupa wyruszyła w trasę po Polsce.

W Warszawie występowali na tzw. „fajfach”, w restauracji Kongresowa, oraz na porankach w kinach Palladium i Skarpa.

Ważnym wydarzeniem był udział formacji w telewizyjnym „Pegazie”.

W Warszawie, kontakt z zespołem nawiązał drugi gitarzysta – Piotr Puławski.

Zespół wykonywał głównie standardy rock and rollowe i rhythm and bluesowe, oraz nieliczne utwory rodzimych kompozytorów. Z czasem, sami członkowie Czerwono-Czarnych zaczęli tworzyć przeboje dla swoich solistów.

Repertuar estradowy zespołu obejmował tak różnorodne utwory, jak „Malowana lala”; „Sweet Little Sixteen”; „La Chanson D’Orphee”; „Piosenka o warkoczykach”; „Biedroneczki są w kropeczki”, oraz kompozycje instrumentalne, inspirowane folkiem, klasyką i jazzem.

PIERWSZY POLSKI KRĄŻEK z ZAGRANICZNĄ MUZYKĄ ROCK’n’ROLLOWĄ, 1961

23 kwietnia 1961 w Filharmonii Narodowej w Warszawie, zespół Czerwono-Czarni zarejestrował pierwszą „czwórkę”, czyli popularną EP-kę, dla Pronitu. Był to pierwszy polski krążek z rock’n’rollową muzyką zagraniczną. Zawierał utwory „Elevator Rock”, „When the Saints Go Rock’n’Roll”, „Sweet Little Sixteen”, „Apron Springs”. Wystąpili:
Marek Tarnowski, Janusz Godlewski – vocal
Przemysław Gwoździowski – saksofon
Wiesław Bernolak – guitar
Tomasz Śpiewak – piano
Zdzisław Orłowski – bass
Jan Knap – drums.
Czerwono-Czarni feat. Janusz Godlewski – „Apron Springs”, Audio 1961

Czerwono-Czarni feat. Janusz Godlewski – „Sweet Little Sixteen”, Audio 1961

Czerwono-Czarni feat. Marek Tarnowski – „Elevator Rock”, Audio 1961

Czerwono-Czarni feat. Marek Tarnowski – „When the Saints Go Rock’n’Roll”, Audio 1961

SOPOCKI NON STOP

TURNIEJ „SZUKAMY MŁODYCH TALENTÓW”, 1961

Latem 1961, z inicjatywy Franciszka Walickiego, w Sopocie powstał Non Stop – pawilon taneczny, w którym w latach 1961-1981 występowały w miesiącach letnich najciekawsze polskie zespoły pop-rockowe.

Podczas pierwszego Non Stopu, nowym pianistą grupy Czerwono-Czarni został Zbigniew Podgajny, by w następnych miesiącach pełnić tę funkcję wymiennie z Tomaszem Śpiewakiem.

W sierpniu 1961 Czerwono-Czarni ogłosili w Non Stopie turniej „Szukamy Młodych Talentów”, którego laureatami zostali Roman Hoszowski i Wojciech Gąssowski.

Jesienią, po przejściu grupy pod opiekę Estrady Szczecińskiej, impreza nabrała rozmachu i została przekształcona w ogólnopolską akcję „Czerwono-Czarni szukają młodych talentów”. W ramach własnych koncertów z debiutantami, formacja dawała każdemu szansę zaprezentowania umiejętności. Przesłuchano kilka tysięcy solistów i dziesiątki zespołów.

FESTIWALE MŁODYCH TALENTÓW 1962, 1963

Zwycięzców eliminacji strefowych zaproszono na Festiwale Młodych Talentów w Szczecinie, zorganizowane w latach 1962-1963.

Efektem pierwszych poszukiwań były wspólne występy z wokalistami – Heleną Majdaniec, Karin Stanek i Wojciechem Gąssowskim.

W styczniu 1962, Marka Tarnowskiego zastąpił Toni Keczer (właśc. Antoni Kaczor), a nowym pianistą został Józef Krzeczek.

W trakcie majowych i czerwcowych występów w Warszawie, Czerwono-Czarni dokonali serii nagrań dla radiowej Trójki.

Po występach w Sopocie w 1962, grupę opuścił dotychczasowy lider, Przemysław Gwoździowski, zastąpiony przez Mirosława Wójcika.

Wkrótce Toni Keczer i Janusz Godlewski oddelegowani zostali do zespołu Luxemburg Combo, występującego pod egidą Estrady Szczecińskiej.

Charakter zespołu Czerwono-Czarni uległ radykalnej zmianie, w kierunku muzyki pop.

W 1963 muzycy Czerwono-Czarnych zaproponowali 16-letniej Kasi Sobczyk z zespołu Biało-Zieloni dwutygodniową trasę koncertową, po czym namówili ją do udziału w II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie w 1963. Zdobyła tam 2. miejsce i weszła do tzw. „złotej dziesiątki”.

Kasia przyjęła propozycję stałej współpracy z Czerwono-Czarnymi. Występowała z nimi w latach 1963-1969:

Czerwono-Czarni feat. Kasia Sobczyk – Live @ II Festiwal w Szczecinie 1963 (1:33-1:49 min)

Po II Festiwalu Młodych Talentów w 1963, nowymi członkami grupy zostali także:
Anna Cewe, Józef Ledecki – vocal
Zbigniew Bizoń – sax
Maciej Kossowski – trumpet, vocal.
Powrócił także wokalista Toni Keczer.
Anna Cewe & Czerwono-Czarni – „Szedł Atanazy do Anny”, Audio 1963

W trakcie wspólnego festiwalowego występu w Opolu 1963, razem z grupą Luxemburg Combo, Czerwono-Czarni udowodnili, że są najlepszą formacją w kraju:

Czerwono-Czarni feat. Karin Stanek – „Jimmy Joe”, Live in Opole 1963 (0:00-1:08 min.)

https://www.youtube.com/watch?v=l-fxWHV0uuI

W tym samym roku. grupa wzięła udział w zdjęciach do dwóch filmów fabularnych – „Zbrodniarz i panna” (reż. Janusz Nasfeter, 1963) i „Dwa żebra Adama” (reż. Janusz Morgenstern, 1963).
Następne dwa lata były okresem dalszej popularności Czerwono-Czarnych.
Najciekawszą wokalistką stała się Kasia Sobczyk, która zdobywała nagrody na festiwalach opolskich:
Czerwono-Czarni & Kasia Sobczyk – „O mnie się nie martw”, Official Video 1964

Czerwono-Czarni & Kasia Sobczyk – „Nie wiem, czy to warto”, Live in Opole 1965

https://www.youtube.com/watch?v=LvCLEIw_o1Q

Pozostali soliści też lansowali przeboje:
Karin Stanek:
„Chłopiec z gitarą” – Audio

„Jedziemy autostopem” – Audio

Maciej Kossowski:
„Agatko pocałuj” – Audio

„Dwudziestolatki” – Audio

Latem 1964 Czerwono-Czarni wyjechali na pierwsze zagraniczne występy – do Czechosłowacji, a jesienią do NRD.

Od 1965 liderem Czerwono-Czarnych został Ryszard Poznakowski. Spod jego pióra wyszły kolejne wielkie przeboje – „Sobota to mój dzień”; „Mały książę”; „Zakochani są sami na świecie”; „Bądź dziewczyną z moich marzeń”, „Trzynastego”:
Czerwono-Czarni & Karin Stanek – „Sobota to mój dzień”, Official Video 1967

Czerwono-Czarni & Kasia Sobczyk – „Mały książę”, Live in Opole 1967

Czerwono-Czarni & Kasia Sobczyk – „Trzynastego”, Official Video 1967

Okazjonalnie z zespołem występował chórek Kefirki, który tworzyły siostry Janina, Krystyna i Barbara Śmietanówny.

Po dość długim okresie stabilizacji składu, latem 1965 odeszli Wiesław Bernolak, Piotr Puławski, Wiesław Katana i Józef Krzeczek.

Nowymi członkami zespołu zostali Jerzy Korman – gitara, Stanisław Krawczyk – gitara, Ryszard Poznakowski – klawisze, oraz Seweryn Krajewski – gitara basowa.

W nowym składzie, grupa wystąpiła na Gitariadzie, gdzie Krajewski wykonał „Wspomnienia z wakacji”.

Na przełomie 1965 i 1966 grupa pozyskała nowych wokalistów – Henryka Fabiana (właśc. Henryk Sawicki) i Jacka Lecha (właśc. Leszek Zerhau).

Nowy wokalista i kompozytor, Henryk Fabian, natychmiast zawładnął sercem Kasi Sobczyk. Niedługo potem, stanęli przed ołtarzem.

W tym samym czasie, z grupy odeszli Jan Knap, Stanisław Krawczyk i Seweryn Krajewski, a nowymi muzykami zostali Henryk Zomerski – gitara basowa, i Ryszard Gromek – perkusja.

W marcu 1966 zespół wyjechał na tournee „Parada polskich gwiazd” do Kanady i USA. 10 kwietnia 1966 wystąpili w Carnegie Hall. Z relacji recenzentów wynikało, że Karin Stanek i Kasia Sobczyk były największą atrakcją programu.

PIERWSZY ALBUM – „CZERWONO-CZARNI” 1966

W listopadzie 1966 dokonali nagrań na debiutancką płytę długogrającą – „Czerwono-Czarni”: Skład utworzyli:
Tadeusz Mróz – guitar
Ryszard Poznakowski – electric organ
Zbigniew Bizoń – tenor sax
Maciej Kossowski – trumpet
Henryk Zomerski – bass guitar
Ryszard Gromek – drums
Karin Stanek, Katarzyna Sobczyk, Toni Keczer – vocal
„Mały książę” feat. Kasia Sobczyk

„To nie grzech” feat. Kasia Sobczyk

„Masz takie same oczy jak ona” feat. Toni Keczer

CZERWONO-CZARNI przed STONESAMI w WARSZAWIE 1967

13 kwietnia 1967 zespół The Rolling Stones wystąpił w Warszawie. Jako support, zagrał wówczas w Sali Kongresowej zespół Czerwono-Czarni.

Koncert przeszedł do legendy. Nikt nie wiedział, czego spodziewać się po koncercie Brytyjczyków. Ludzie znali ich muzykę z Radia Luxembourg, a dzięki okładkom płyt, niektórzy wiedzieli, jak Stonesi wyglądają. Ale nikt nie wiedział, jak Jagger porusza się.

Stonesów zakwaterowano w Hotelu Europejskim. Cały czas byli pod obserwacją tajniaków.

Do Pałacu Kultury grupę przywieziono 13 kwietnia, przed południem, i zamknięto w największej garderobie. Wejścia do Sali Kongresowej pilnowała milicja. Sprowadzono armatki wodne. Ludzie z biletami byli kontrolowani, zanim weszli Sali Kongresowej, inni – bez biletów – próbowali dostać się tam szturmem. Doszło do ulicznej bitwy, w której milicja użyła pałek i armatek.

Sam koncert, a właściwie dwa, ponieważ następnego dnia Jagger i jego koledzy zagrali po raz drugi, pod względem technicznym był słaby. Choć fani byli zachwyceni swoimi idolami, Sala Kongresowa nie sprostała wyzwaniu – brakowało sprzętu, zawiodła akustyka. Spalony kabel do wzmacniacza Stonesów musiał zostać zastąpiony sprzętem, pożyczonym od Ryszarda Poznakowskiego:
Rolling Stones in Warsaw 1967 – PKF

Własne kompozycje Czerwono-Czarnych nie zawsze trafiały w gusta młodzieżowej publiczności.
Wokaliści grupy rozpoczęli wówczas lansowanie przebojów, nagrywanych głównie z zespołem radiowego Studia Rytm – „Chłopiec z wyspy”, „Opowiedz mi swoją historię”, „Statek Warszawa”, „Biały młyn”, „Gdzie szumiące topole”, „Słuchaj, stary”.
Czerwono-Czarni – „Dzwony”, Audio 1967
Ryszard Poznakowski – keyboards
Tadeusz Mróz – guitar
Henryk Zomerski – bass guitar
Ryszard Gromek – drums

Latem 1967 z zespołu odszedł Ryszard Poznakowski. Czerwono-Czarni zaczęli wyraźnie odstawać od czołówki beatowej.
Formację opuścił też na kilka miesięcy Henryk Zomerski.
Lukę tę wypełniali w 1967 Marek Pietras – gitara, Kazimierz Pardej – gitara basowa, oraz Janusz Koman – pianino, organy, gitara basowa.
„17.000.000” 1967
Jesienią 1967 ustabilizował się nowy skład zespołu, który przetrwał do końca 1968
Drugi album, „17.000.000” z 1967, zawierał przeboje „Siedemnaście milionów”, „Miłość sprzed lat”, „To nie moja wina”. „Cygańska wróżba”, Nie o tobie dzisiaj myślę”, „Wilhelm Tell Beat”, „Kwiatki”, „Będziesz tylko w tej piosence, „Nie wystarczy zamknąć drzwi”, „Bądź poważny choć raz”, „Trochę dobrze, trochę źle”, „Pozwólcie śpiewać ptakom” oraz „Big-Beatland”. Skład:
Henryk Fabian, Tadeusz Mróz – guitar, vocal
Klaudiusz Maga – organ, guitar, piano, vocal
Henryk Zomerski – bass guitar
Ryszard Gromek – drums
Jacek Lech, Karin Stanek, Katarzyna Sobczyk, Toni Keczer – vocal
„Miłość sprzed lat” feat. Kasia Sobczyk

„Bądź poważny choć raz” feat. Kasia Sobczyk

„Będziesz tylko w tej piosence” feat. Karin Stanek, Klaudiusz Maga

„17 milionów” feat. Toni Keczer

Czerwono-Czarni – „Co u ciebie słychać?”, EP-ka, Audio 1967
Klaudiusz Maga – guitar, organ, vocal
Tadeusz Mróz – guitar, vocal
Henryk Zomerski – bass guitar, guitar, vocal
Ryszard Gromek – drums, vocal

„ZAKOCHANI SĄ SAMI NA ŚWIECIE” 1968″.

W 1968 wielkim przebojem Czerwono-Czarnych stała się tytułowa piosenka z trzeciej płyty studyjnej – „Zakochani są sami na świecie”.

Duet Kasi Sobczyk z mężem Henrykiem Fabianem brzmiał niezwykle wiarygodnie. Para była w sobie zakochana i było to słychać w utworze:
Czerwono-Czarni feat. Kasia Sobczyk & Henryk Fabian – „Zakochani są sami na świecie”, Audio 1968

Album „Zakochani są sami na świecie” wyróżniony został na okładce, poza nazwą zespołu, także nazwiskami Kasi Sobczyk i Henryka Fabiana. Ukazał się w maju 1968, wydany przez Pronit. Zdjęcie na okładkę wykonał Władysław Pawelec.

Na albumie znalazły się utwory z muzyką Janusza Kondratowicza, Krzysztofa Dzikowskiego, Andrzeja Korzyńskiego i Jana Krynicza. Teksty napisali Piotr Figiel, Ryszard Poznakowski, Mateusz Święcicki, Klaudiusz Maga, Piotr Figiel, Andrzej Bianusz i Andrzej Tylczyński. Wystąpili:
Tadeusz Mróz- guitar
Ryszard Poznakowski – organ
Klaudiusz Maga – piano, organ
Henryk Zomerski – bass guitar
Ryszard Gromek – drums
Katarzyna Sobczyk, Henryk Fabian – vocal
„Mały książę”

„Napiszę do ciebie z dalekiej podróży”

„Był taki ktoś”

„Opowiedz mi swoją historię”

„Kasia – to właśnie ja”

Niedługo po wydaniu płyty, w sierpniu 1969 Kasia Sobczyk i Henryk Fabian odeszli z Czerwono-Czarnych.

Śpiewali później krótko z polsko-czeską grupą The Samuels, a następnie z formacją Ryszarda Poznakowskiego – Wiatraki.

MSZA BEATOWA 1969

Nawiązując do dokonań awangardy rockowej, grupa zrealizowała w październiku 1968 mszę beatową „Pan przyjacielem moim”, skomponowaną przez Katarzynę Gärtner. Teksty opracował Kazimierz Grześkowiak. W mszy beatowej, po raz pierwszy w Polsce, treści religijne przedstawiono w formie muzyki rozrywkowej, a dokładniej bigbitu. Premiera miała miejsce 14 stycznia 1969, w kościele w Podkowie Leśnej. W nagraniach wzięło udział czterech muzyków Czerwono-Czarnych:
Klaudiusz Maga – organ, piano, guitar, vocal
Tadeusz Mróz – guitar, vocal
Henryk Zomerski – bass guitar, vocal
Ryszard Gromek – drums, vocal:
„Introitus: Pieśń na wejście” from „Msza beatowa” 1968

„Gloria” from „Msza beatowa” 1968

Z początkiem 1969, z zespołem rozstali się Toni Keczer oraz Ryszard Gromek.
Nowymi członkami Czerwono-Czarnych zostali muzycy z Poznania:
Wojciech Miczyński – tenor sax
Marian Napieralski – trumpet, flute
Piotr Milewski – percussion, drums.
Poszerzenie grupy o sekcję dętą upodobniło jej brzmienie do Akwarel i Bizonów, wzorujących się na stylu Memphis sound.
Odtąd, Czerwono-Czarni stali się grupą, towarzyszącą Jackowi Lechowi.

„BĄDŹ DZIEWCZYNĄ MOICH MARZEŃ” 1970

W sierpniu 1970 nagrano płytę „Bądź dziewczyną z moich marzeń”, z największymi hitami Jacka Lecha:
Jacek Lech – vocal
Tadeusz Mróz – guitar
Wojciech Miczyński – tenor sax
Marian Napieralski – trumpet, flute
Klaudiusz Maga – organ, piano
Henryk Zomerski – bass guitar
Piotr Milewski – drums, percusison
„Bądź dziewczyną z moich marzeń” 1970

Czerwono-Czarni & Jacek Lech – „Bądź dziewczyną z moich marzeń”, Official Video 1970

27 lutego 1971 zmarł tragicznie Klaudiusz Maga. Wydawało się, że dni zespołu są policzone.

Po odejściu w tym samym roku muzyków poznańskich – Wojciecha Miczyńskiego, Piotra Milewskiego i Mariana Napieralskiego – zespół został zredukowany do trzech osób. Formacja zawiesiła swoją działalność.

Wznowiła ją w 1972. Nowym perkusistą został Janusz Bieszke. Jednak, poza występem na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu ’72, gdzie zdobyli Srebrny Pierścień, Czerwono-Czarni nie odnieśli już większych sukcesów.

Do samego końca, o istnienie formacji walczył Henryk Zomerski, sprawujący funkcję kierownika zespołu od 1968. Zdołali przetrwać do 1976.

W ostatnich latach, współpracowali z mniej znanymi piosenkarzami, jak Teresa Bochenko, Irena Woźniacka, Bronisława Baranowska, Lew Lewterow i Bogdan Orski. W 1976 towrzyszyli Sławie Mikołajczyk.

Trzon formacji tworzyli do 1976:
Henryk Zomerski – bass guitar, flute, vocal
Krzysztof Bernard – guitar, cello, vocal
Jacek Kunce / Mirosław Stelmaszyk – piano, organ, vocal
Janusz Bieszke / Janusz Raciborski – drums.

Grupa Czerwono-Czarni w pierwszych latach rozwoju polskiego rocka była prawdziwym poligonem doświadczalnym, i wstępem do dalszej kariery dla wielu muzyków. Z zespołem występowali:

wokaliści: Andrzej Jordan (1960-1961), Michaj Burano (1960-1963), Janusz Godlewski (1960-1962), Marek Tarnowski (1960-1961), Helena Majdaniec (1961-1963), Grażyna Rudecka (1962), Toni Keczer (z przerwami 1962-1969), Karin Stanek (1962-1969), Wojciech Gąssowski (1962-1963), Katarzyna Sobczyk (1963-1969), Anna Cewe (1963), Józef Ledecki (1963-1964), Szymon Beszlag (1963-1964), Maciej Kossowski (1963-1966), Halina Frąckowiak (1963), Wojciech Skowroński (1963), Kefirki (1964, 1967), Seweryn Krajewski (1965), Jacek Lech (1966-1972), Henryk Fabian (1966-1969), Irena Woźniacka (1972-1973), Teresa Bochenko (1975), Sława Mikołajczyk (1976);

gitarzyści: Wiesław Bernolak (1960-1965), Piotr Puławski (1961-1965), Stanisław Krawczyk (1965), Jerzy Korman (1965-1966), Ryszard Jeziorski (1966), Tadeusz Mróz (1966-1972), Henryk Fabian (1967), Marek Pietras (1967), Krzysztof Bernard (1973-1976);

basiści: Wiesław Damięcki (1960), Gustaw Gabor (1961), Janusz Rafalski (1961), Zdzisław Orłowski (1961), Wiesław Katana (1961-1965), Seweryn Krajewski (1965), Kazimierz Pardej (1967), Janusz Koman (1967), Henryk Zomerski (1966-1976);

klawiszowcy: Zbigniew Garsen (1960), Krzysztof Sadowski (1961), Tomasz Śpiewak (1961), Krzysztof Bem (1961), Bogdan Kezik (1961), Zbigniew Podgajny (1961), Józef Krzeczek (1962-1965), Ryszard Poznakowski (1965-1967), Janusz Koman (1967), Klaudiusz Maga (1967-1971), Jacek Kunce (1973-1975), Mirosław Stelmaszyk (1976);

saksofoniści: Przemysław Gwoździowski (1960-1962), Mirosław Wójcik (1962-1963), Zbigniew Bizoń (1963-1966), Wojciech Miczyński (1969-1971);

trębacze: Maciej Kossowski (1963-1966), Marian Napieralski (1969-1971);

perkusiści: Ryszard Żuk (1960), Jan Knap (1960-1966), Ryszard Gromek (1966-1969), Piotr Milewski (1969-1971), Janusz Bieszke (1971-1974), Janusz Raciborski (1975-1976).

Kolejnymi kierownikami muzycznymi grupy byli: Zbigniew Garsen (właśc. Zbigniew Wilk) (1960), Przemyslaw Gwoździowski (1961), Wiesław Bernolak (1961-1963), Józef Krzeczek (1963), Zbigniew Bizoń (1964), Ryszard Poznakowski (1965-1967), Henryk Zomerski (od 1968).

Ryszard Poznakowski latem 1967 założył własny zespół. Później związał się z Telewizyjną Giełdą Piosenki, zostając jej kierownikiem muzycznym. W 1970 utworzył grupę Wiatraki, w skład której weszli wokaliści Czerwono-Czarnych – Kasia Sobczyk i Henryk Fabian.

ZMARLI

Kasia Sobczyk, po rozwiązaniu Wiatraków, występowała głównie podczas kołobrzeskich festiwali piosenki żołnierskiej, a Henryk Fabian zniknął z krajowych estrad. W 1986 Kasia Sobczyk pojawiła się na imprezie „Old Rock Meeting” w Sopocie, w towarzystwie swoich kolegów. Wkrótce nagrała z grupą Papa Dance nową wersję przeboju „Był taki ktoś”. Dla firmy Brawo, zarejestrowała nowe wersje starych przebojów, które wydano na kasecie „Kasia – to właśnie ja” z 1992. Katarzyna Sobczyk zmarła 28 listopada 2010.

Henryk Fabian przed szerszą publicznością wystąpił w 1987, podczas imprezy „Przeżyjmy to jeszcze raz – 25 lat Niebiesko-Czarnych”. Zmarł 21 sierpnia 1998.

Karin Stanek po odejściu z Czerwono-Czarnych występowała z grupami The Samuels, Aryston, Inni, Schemat i Rondo. Od 1975 występowała prawie wyłącznie za granicą, najpierw w NRD, potem osiadła na stałe w RFN. W Polsce pojawiła się w 1991, na imprezie „To tylko rock and roll – Trzy dekady polskiego rocka”. W czerwcu 1992 przedstawiła w Sopocie udany „Karin Stanek Show”, promujący wspomnieniowy album. W 1993 wydała książkę ze wspomnieniami – „Malowana lala”. Karin Stanek zmarła 15 lutego 2011.

Toni Keczer w 1969 wyjechał do Szczecina, gdzie współpracował z zespołem Kameleony. Dwa lata później powrócił do Krakowa, wycofując się z czynnego życia estradowego. Próbą powrotu było nagranie w 1975 dwóch piosenek – „Każdy z wiosną odmienia się” i „Ogród moich marzeń”, z zespołem Andrzeja Zygierewicza. Jednak nie wzbudziły one szerszego zainteresowania. W latach 90. ponownie osiągnął popularność, występując w zespole Ewa Głębocka and Toni Keczer, wykonującym muzykę biesiadną. Toni Keczer zmarł 24 listopada 2009.

Henryk Zomerski po rozwiązaniu Czerwono-Czarnych występował z Jerzym Kosselą. Następnie współpracował z Januszem Popławskim, nie tylko jako muzyk, ale również w fachowych pismach muzycznych. W połowie lat 90., po odejściu Seweryna Krajewskiego, dołączył do Czerwonych Gitar, z którymi był związany do swojej śmierci. Henryk Zomerski zmarł 16 kwietnia 2011.

Zmarli także:
Klaudiusz Maga 27 lutego 1971
Ryszard Gromek 27 września 1984
Józef Krzeczek 22 sierpnia 1991
Tadeusz Mróz 17 września 1991
Wiesław Katana 17 sierpnia 2000
Helena Majdaniec 18 stycznia 2002
Przemysław Gwoździowski 23 września 2005
Jacek Lech 25 marca 2007
Marek Tarnowski 15 stycznia 2008
Tomasz Śpiewak 7 lutego 2017
Piotr Puławski 22 maja 2017

R.I.P. [*]

Czerwono Czarni i ich soliści

Grupa fanów na FB https://www.facebook.com/groups/520221818008942/

Fot. Czerwono-Czarni 1961: Marek Tarnowski, Wiesław Katana, Przemysław Gwoździowski, Jan Knap, Wiesław Bernolak, Michaj Burano, Janusz Godlewski (zloteprzeboje.tuba.pl) / Opole 1964 (klub.seniora.pl) / Sopot 1964 (Jan Tymiński) / 1965 (Pinterest) / Album 1966 / EP-ka 1967 Ryszard Gromek dr, voc, Klaudiusz Maga g, org, voc, Tadeusz Mróz g, voc, Henryk Zomerski bg, g, voc