A Great Day In Harlem – 12. VIII. 1958.


Oprac. Ewa Kałużna. Fot. z książki „Art Kane. Harlem 1958”, Wall of Sound Editions 2018.

A Great Day in Harlem 1958


 

A Great Day in Harlem 1958 z opisem

Muzycy na zdjęciu:
1. Hilton Jefferson, 2. Benny Golson, Art Farmer, 4. Wilbur Ware, 5. Art Blakey, 6. Chubby Jackson, 7. Johnny Griffin, 8. Dickie Wells, 9. Buck Clayton, 10. Taft Jordan, 11. Zutty Singleton, 12. Red Allen, 13. Tyree Glenn, 14. Miff Mole, 15. Sonny Greer, 16. Jay C. Higginbotham, 17. Jimmy Jones, 18. Charles Mingus, 19. Jo Jones, 20. Gene Krupa, 21. Max Kaminsky, 22. George Wettling, 23. Bud Freeman, 24. Pee Wee Russell, 25. Ernie Wilkins, 26. Buster Bailey, 27. Osie Johnson, 28. Gigi Gryce, 29. Hank Jones, 30. Eddie Locke, 31. Horace Silver, 32. Luckey Roberts, 33. Maxine Sullivan, 34. Jimmy Rushing, 35. Joe Thomas, 36. Scoville Browne, 37. Stuff Smith, 38. Bill Crump, 39. Coleman Hawkins, 40. Rudy Powell, 41. Oscar Pettiford, 42. Sahib Shihab, 43. Marian McPartland, 44. Sonny Rollins, 45. Lawrence Brown, 46. Mary Lou Williams, 47. Emmett Berry, 48. Thelonious Monk, 49. Vic Dickenson, 50. Milt Hinton, 51. Lester Young, 52. Rex Stewart, 53. J.C. Heard, 54. Gerry Mulligan, 55. Roy Eldridge, 56. Dizzy Gillespie, 57. Count Basie

Pełną listę muzyków, uwiecznionych na zdjęciu, można zobaczyć na wideo na stronie:
https://web.facebook.com/jazzinchicago/videos/10156604244519173/

Zdjęcia z książki „Art Kane. Harlem 1958”, Wall of Sound Editions 2018.


Przygotowania do sesji

Przygotowania do sesji

Przygotowania do sesji

Przygotowania do sesji

Dizzy Gillespie przechodzi przez ulicę w trakcie sesji


 
A GREAT DAY IN HARLEM
63rd ANNIVERSARY

12 sierpnia 1958 powstało zdjęcie, które dało początek profesjonalnej fotografii jazzowej.

,,A Great Day in Harlem” („Wielki dzień w Harlemie”) lub inaczej ,,Harlem 1958 – The Photograph„, to grupowy portret 57 znanych nowojorskich muzyków jazzowych, wykonany dla magazynu ,,Esquire” przez początkującego, niezależnego fotografa, ARTA KANE’A.

Quincy Jones napisał: „Nie mogę sobie wyobrazić piękniejszej paraleli dla jazzu i sztuki w ogóle. Choć w danej chwili możesz nie zdawać sobie sprawy z wpływu, jaki wywierają twoje dzieła, to przecież, jak pokazuje to zdjęcie, ich efekt i znaczenie będą trwać przez całe życie.

To zdjęcie jest nie tylko ważne dla znajdujących się na nim osób, ale powinno przypominać, gdzie powinniśmy być – razem”.

Zdjęcie zostało wykonane 12 sierpnia 1958 o godz. 10, na schodach posesji pod numerem 17 na East 126th Street, pomiędzy alejami Piątą a Madison Avenue w Harlemie w Nowym Jorku.

Choć nikt z zebranych nie zdawał sobie z tego sprawy, zdjęcie stało się ikoniczne i historyczne.

Magazyn ,,Esquire” opublikował zdjęcie w numerze styczniowym 1959.

Zdjęcie to stało się ważnym obiektem w badaniu historii jazzu.

The National Association of Music Merchants podała pełną listę muzyków, przedstawiając przy pomocy numeracji miejsce każdego z nich na zdjęciu.

Znajdujemy tutaj takie legendarne nazwiska, jak Art Farmer, Art Blakey, Charles Mingus, Horace Silver, Coleman Hawkins, Sonny Rollins, Thelonious Monk, Lester Young, Dizzy Gillespie czy Count Basie.

Muzycy Złotej Ery Jazzu zebrali się w jednym miejscu po tym, jak Kane wysłał prośby do agentów, wytwórni płytowych, menadżerów, klubów i innych miejsc, które mogłyby okazać się pomocne.

Te dziesiątki muzyków były słabo zorganizowane.

Count Basie, zmęczony staniem, usiadł na krawężniku, a obok niego kilkanaścioro dzieci. Większość dzieci mieszkała w sąsiedztwie. Drugie dziecko z prawej, Taft Jordan Jr, towarzyszyło swojemu ojcu, Taftowi Jordanowi.

Obsługa techniczna miała problemy z kierowaniem dorosłymi, a obecność dzieci potęgowała jeszcze chaos.

Jedno z dzieci, pojawiających się w oknie, wciąż krzyczało do rodzeństwa na krawężniku, inne bawiło się kapeluszem Basie’ego.

Ostatecznie, Art Kane uświadomił sobie, że dalsze próby ogarnięcia sytuacji byłyby daremne, i postanowił pokazać na fotografii wszystkie swobodne zachowania, włącznie z pokazaniem języka przez Gillespie’ego i niezbyt mądrymi minami niektórych innych uczestników wydarzenia.

Willie „The Lion” Smith siedział poza kadrem w czasie, gdy robiono główne zdjęcie, użyte później przez ,,Esquire„, a Ronnie Free, Mose Allison i Charlie Rouse spóźnili się na tę sesję.

Wizerunki tych muzyków pojawiły się później w ,,Esquire” dzięki temu, że Dizzy Gillespie zrobił im później inne zdjęcie, razem z Mary Lou Williams, Lesterem Youngiem i Oscarem Pettifordem.

Obecnie tylko dwóch z 57 muzyków z fotografii nadal żyje – są to dwaj jazzowi saksofoniści tenorowi, Benny Golson (ur. 25 stycznia 1929) i Sonny Rollins (ur. 7 września 1930).

FILM DOKUMENTALNY

W 1994, na podstawie historii zdjęcia, reżyserka i producentka radiowa z Nowego Jorku, wielka admiratorka jazzu, JEAN BACH (zm. 2013), nakręciła film dokumentalny ,,A Great Day in Harlem„, który został nominowany w 1995 do Oscara, w kategorii dokumentu.

Jean Bach wykupiła od Milta Hintona, muzyka, znajdującego się na zdjęciu, oryginalny domowy film, pokazujący sesję zdjęciową z 1958. Użyła domowego wideo Hintona jako podstawy do swojego godzinnego filmu dokumentalnego.

Bud Freeman na filmowym ekranie tak



Film dok. ,,A Great Day in Harlem” („Harlem 58 – The Photograph”): Część 1


Film dok. ,,A Great Day in Harlem” („Harlem 58 – The Photograph”): Część 2


Film dok. ,,A Great Day in Harlem” („Harlem 58 – The Photograph”): Część 3


Film dok. ,,A Great Day in Harlem” („Harlem 58 – The Photograph”): Część 4


Film dok. ,,A Great Day in Harlem” („Harlem 58 – The Photograph”): Część 5


Film dok. ,,A Great Day in Harlem” („Harlem 58 – The Photograph„): Część 6


Film dok. ,,A Great Day in Harlem” („Harlem 58 – The Photograph”): Część 7

wspomina trudność wykonania tego zdjęcia: ,,W tym czasie większość muzyków jazzowych, i ja sam, kładliśmy się do łóżka powiedzmy o 4 nad ranem, i zwykle nie zasypialiśmy od razu, wspominając bogate w wydarzenia popołudnie i wieczór.

Regułą było wstawanie o godzinie 12 lub 13, z wilczym apetytem na coś do zjedzenia przed kolejnym, długim dniem”.

Z tej przyczyny nie wszyscy, popularni wówczas muzycy jazzowi, znaleźli się na fotografii.

W HOŁDZIE dla „A GREAT DAY in HARLEM”

Po premierze filmu Jean Bach, na wielu podobnych zdjęciach wykorzystano temat „A Great Day in…„.

Hugh Hefner zebrał muzyków z okolic Hollywood na fotografii „A Great Day in Hollywood”, równolegle z zapowiedzią powstania „A Great Day in Harlem”.

Wkrótce potem, na fotografii ,,A Great Day in Philadelphia” znaleźli się tacy muzycy, jak Jimmy Heath, Benny Golson i Ray Bryant.

Podczas kręcenia filmu „Kansas City” w 1996 muzycy, w tym Jay McShann, pozowali do „A Great Day in Kansas City”.

Wielostronicowy dodatek do „The Star-Ledger” przedstawiał „A Great Day in Jersey”, zaś zdjęcie wykonane w Holandii zostało zatytułowane „A Great Day in Haarlem”.

W 1998 Byron Nelson wykonał zdjęcie „A Great Day in St Paul”.

Trend rozprzestrzenił się na inne style muzyczne. Muzycy bluesowi z Houston pozowali do „A Great Day in Houston”.

Do zdjęcia „A Great Day in Hip Hop” na zlecenie magazynu „XXL”, Gordon Parks zgromadził aż 177 muzyków hip-hopowych na tych samych schodach pod numerem 17 w Harlemie, a także na schodach pobliskich budynków.

Po „A Great Day in Hip Hop” wykonano ogromnych rozmiarów „The Greatest Day in Hip Hop”.

Stacja radiowa z Atlanty zgromadziła muzyków na „A Great Day in Doo-Wop”.

Nowojorski wiolonczelista, zainspirowany zarówno oryginalną fotografią, jak i filmem, zebrał muzyków kameralnych na „A Great Day in New York”

Magazyn „New York Post” opublikował „A Great Day in Spanish Harlem”.

W 2004, na zdjęciu „A Great Day in London”, 50 pisarzy pochodzenia karaibskiego, azjatyckiego i afrykańskiego, wnoszących znaczący wkład we współczesną literaturę brytyjską, zebrało się na schodach British Museum w Londynie, by zrobć wspólną fotografię.

W 2007 Yale Strom na zdjęciu „A Great Day on Eldridge St.” zebrał dziesiątki czołowych muzyków klezmerskich na schodach synagogi Eldridge St. Synagogue, by uczcić 30-lecie odrodzenia się ruchu klezmerskiego.

W 2008 ponad 50 muzyków z USA, którzy wówczas mieszkali w Paryżu we Francji, wzięło udział w historycznej sesji zdjęciowej do „A Great Day in Paris”.

Projekt został zainicjowany przez Ricky’ego Forda, który tak skomentował ten pomysł: „W 2008 mija 50. rocznica powstania zdjęcia „A Great Day in Harlem”, które Art Kane wykonał w 1958 muzykom jazzowym w Harlemie.

Pomyślałem, że dobrym pomysłem byłoby zrobienie tego samego z amerykańskimi muzykami jazzowymi, którzy mieszkają we Francji.

Przygotowanie zajęło rok. Przyjechali muzycy z całej Francji.

Grupowe zdjęcie na schodach Montmartre’u wykonał Philippe Lévy-Stab, a reżyserka filmowa Michka Saäl zaczęła pracować nad dokumentem o tych muzykach”. Film Saäl ukazał się w 2017.

Również w 2008 powstała fotografia Petera Williamsa „A Great Day in Hoxton”, wykonana na zamówienie magazynu „Straight No Chaser”, przedstawiająca znane twarze branży muzycznej, jak Gilles Peterson i James Lavelle, obok twarzy innych profesjonalistów – projektantów mody, pisarzy, tancerzy oraz fotografików.

W 2016 na zdjęciu „A Great Day in Hackney” brytyjscy muzycy jazzowi zebrali się, by uczcić 30-lecie The Premises Studios w Hackney.

W 2018 47 czarnych pisarzy, show runnerów, aktorów i producentów, z ponad 20 oryginalnych programów, filmów i dokumentów Netflixa, połączyło siły, by stworzyć „A Great Day in Hollywood”.

W celu promowania inicjatywy „Strong Black Lead”, Netflix wydał również film,

Benny Golson, Sonny Rollins, Thelonius Monk

W pierwszym rzędzie: Bill Crump, Stuff Smith, Sonny Rollins, Coleman Hawkins. Wyżej: George Wettling, Bud Freeman, Pee Wee Russell, Buster Bailey, Oscar Pettiford. Jeszcze wyżej: Sonny Greer, Jimmy Jones, Charles Mingus, Osie Johnson

Eddie Locke, Jay C. Higginbotham, Charles Mingus, Ernie Wilkins, Bill Crump

Horace Silver, Luckey Roberts, Sahib Shihab, Eddie Locke, Jimmy Rushing

Lester Young, Gerry Mulligan, Art Farmer, Gigi Gryce

Luckey Roberts, Willie „The Lion” Smith

Sahib Shihab spoglądający w górę, Dizzy Gillespie z aparatem fotograficznym na szyi

Thelonius Monk., za nim Vic Dickenson i Lester Young

wyreżyserowany przez Laceya Duke’a.

Narrację w filmie poprowadził Caleb McLaughlin, znany z horroru „Stranger Things”.

W 2019 powstało wideo „A Great Day in Belgium”, wyprodukowane przez Wanna Catch dla NextGenIty – firmy zajmującej się badaniami rynku w różnych aspektach, także muzycznym.

FILM FABULARNY

Fotografia ta jest również kluczowym elementem fabuły filmu fabularnego „Terminal” w reż. Stevena Spielberga z 2004.

W filmie, Tom Hanks występuje w roli Viktora Navorskiego, turysty z Europy Wschodniej, przybywającego do USA w celu zdobycia autografu Benny’ego Golsona.

Autograf ten brakuje mu jako ostatni w kolekcji autografów muzyków, uwidocznionych na zdjęciu, a kolekcję podpisów zgromadził zmarły ojciec Viktora.

„Terminal” 2004 – cały film z polskim lektorem https://www.cda.pl/video/1703260c0

KSIĄŻKA

12 listopada 2018, w 60-lecie powstania zdjęcia, ukazała się książka „Art Kane. Harlem 1958„. Wydawnictwo po raz pierwszy zaprezentowało każdą klatkę z sesji, która zgromadziła najbardziej wpływowych muzyków Złotej Ery Jazzu.

Książka, wydana przez Wall of Sound Editions, zawiera tekst przedmowy autorstwa Quincy’ego Jonesa, który był również narratorem filmu dokumentalnego, oraz muzyka Benny’ego Golsona, który brał udział w sesji.

Jest też wprowadzenie autorstwa Jonathana Kane’a, syna słynnego fotografa.

Art Kane odebrał sobie życie w 1995, w wieku 69 lat.

Słowa Kane’a również zostały uwiecznione w publikacji: „Wpadłem na pomysł zgromadzenia jak największej liczby muzyków w jednym miejscu.

To byłoby coś w rodzaju zdjęcia do dyplomu lub klasowego zdjęcia wszystkich muzyków jazzowych.

Po dłuższym przemyśleniu, zdecydowałem, że powinni spotkać się w Harlemie – w końcu to tam zaczął się jazz, kiedy trafił do Nowego Jorku”.

Golson napisał: „Miała być niecodzienna sesja zdjęciowa dla magazynu „Esquire”.

Zaproszono mnie do bycia częścią tego wydarzenia.

Nie mogłem w to uwierzyć!

Nikt tak naprawdę nie znał mnie na tak wczesnym etapie mojej kariery.

Ale pojawiłem się tam w przewidzianym dniu.

Kiedy przyjechałem, byli już na miejscu wszyscy moi bohaterowie”.

Quincy Jones napisał: „W czasach, kiedy segregacja rasowa była nadal częścią naszego codziennego życia, i w świecie, który, zamiast celebrować podobieństwa, często wskazywał na różnice między nami, było coś wyjątkowego i czystego w zebraniu razem 57 osób w jednym celu – w imię jazzu”.

Muzycy na zdjęciu:
1. Hilton Jefferson
2. Benny Golson
3. Art Farmer
4. Wilbur Ware
5. Art Blakey
6. Chubby Jackson
7. Johnny Griffin
8. Dickie Wells
9. Buck Clayton
10. Taft Jordan
11. Zutty Singleton
12. Red Allen
13. Tyree Glenn
14. Miff Mole
15. Sonny Greer
16. Jay C. Higginbotham
17. Jimmy Jones
18. Charles Mingus
19. Jo Jones
20. Gene Krupa
21. Max Kaminsky
22. George Wettling
23. Bud Freeman
24. Pee Wee Russell
25. Ernie Wilkins
26. Buster Bailey
27. Osie Johnson
28. Gigi Gryce
29. Hank Jones
30. Eddie Locke
31. Horace Silver
32. Luckey Roberts
33. Maxine Sullivan
34. Jimmy Rushing
35. Joe Thomas
36. Scoville Browne
37. Stuff Smith
38. Bill Crump
39. Coleman Hawkins
40. Rudy Powell
41. Oscar Pettiford
42. Sahib Shihab
43. Marian McPartland
44. Sonny Rollins
45. Lawrence Brown
46. Mary Lou Williams
47. Emmett Berry
48. Thelonious Monk
49. Vic Dickenson
50. Milt Hinton
51. Lester Young
52. Rex Stewart
53. J.C. Heard
54. Gerry Mulligan
55. Roy Eldridge
56. Dizzy Gillespie
57. Count Basie

Pełną listę muzyków, uwiecznionych na zdjęciu, można zobaczyć na wideo na stronie https://web.facebook.com/jazzinchicago/videos/10156604244519173/

Zdjęcia z książki „Art Kane. Harlem 1958”, Wall of Sound Editions 2018.