kw. 13 2020

Andrzej Dąbrowski

Oprac. Ewa Kałużna, fot. Andrzej Rumianowski, Marek Karewicz, Jazz Forum, Marcin Obara

13 kwietnia 2020 roku 82. urodziny świętuje legendarny perkusista i wokalista jazzowy, a także piosenkarz popowy, kompozytor i kierowca rajdowy. Jest obdarzony ciepłą, łagodną barwą lekko barytonowego głosu i wyjątkowym talentem bębniarskim,

ANDRZEJ DĄBROWSKI
(ur. 13 kwietnia 1938).

Nagrał ponad 100 piosenek, skomponował ponad 20 utworów.

O przeboju „Do zakochania jeden krok„, który przyniósł mu wielką sławę, Andrzej Dąbrowski mówi żartobliwie, że „to był gwóźdź do trumny„, ponieważ odciął go praktycznie na zawsze od muzyki jazzowej.

„Czuję się spełniony, ale cały czas czegoś mi brakuje”

– przyznaje Andrzej Dąbrowski, zapewniając, że chętnie nagrałby jeszcze kilka płyt, ale nie wie, czy świat potrzebuje w dzisiejszych czasach takiej muzyki.

„Wiem, że byłaby to świetna muzyka, ambitna” – dodaje.

Jest nie tylko muzykiem, ale także dziennikarzem, fotografikiem i kierowcą rajdowym – przez pięćdziesiąt lat uczestniczył w wyścigach i rajdach samochodowych.

Pochodzi z Wilna. Zamiłowania artystyczne odziedziczył po mamie – aktorce teatralnej.
Pod koniec 1944 rodzina uciekła z Wileńszczyzny wagonem towarowym do Szczawnicy Zdroju, a później przeniosła się do Krakowa.

Andrzej ukończył krakowskie liceum muzyczne oraz Wydział Instrumentalny Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, w klasie perkusji prof. Józefa Stojki.

Od 1981 roku jest honorowym członkiem Związku Profesjonalnych Muzyków w Fort Worth w Teksasie.

MUZYKA JAZZOWA
Niespełna 20-letniego Andrzeja szybko pochłonął jazz, a ściśle – perkusja jazzowa.
„W Krakowie mieliśmy dużo pracy. To miasto, z którego pochodzą znani jazzmani, jak: Matuszkiewicz, Karolak, Kurylewicz, Warska.
Było też sporo nagrań muzycznych do filmów w łódzkiej filmówce.
Jednak z powodów zawodowych – konieczności jeżdżenia do Pagartu, po paszport i na nagrania do Warszawy – postanowiłem na stałe przenieść się do stolicy. I zamieszkałem na MDM” – wspomina artysta.

Andrzej Dąbrowski był perkusistą słynnych grup jazzowych: Andrzeja Kurylewicza, Andrzeja Trzaskowskiego, Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Krzysztofa Komedy, Jerzego Miliana, Włodzimierza Nahornego, Zbigniewa Namysłowskiego, Krzysztofa Sadowskiego i Michała Urbaniaka.

Współpracował z Andrzejem Cudzichem, Urszulą Dudziak, Adamem Makowiczem, Jerzym Dudusiem Matuszkiewiczem, Januszem Muniakiem, Tomaszem Stańko i Jarosławem Śmietaną.
Towarzyszył na estradzie i w studiach nagrań gwiazdom światowego jazzu, jak: Josefine Baker, Stan Getz, Don Ellis, Art Farmer, Johnny Griffin, Jon Hendricks, Rolf Kuhn, Bud Powell, Lucky Thompson czy Bernt Rosengren.

Brał udział w Jazz Campingu Kalatówki w latach 1959, 1999, 2001, 2004, 2006 i 2009, a także w Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 2007 i w Bielskiej Zadymce Jazzowej w 2008.
Wystąpił na kultowych polskich albumach jazzowych.

Na jazzowej scenie debiutował profesjonalnie w 1958, jako perkusista w jazzowym TRIO ANDRZEJA KURYLEWICZA, podczas Zaduszek Jazzowych 1958, z Wandą Warską.

Z zespołem tym Andrzej wystąpił także w tym samym roku na I Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree ’58 w warszawskiej „Stodole”.
Efektem występów był album „Jazz ’58„, na którym wystąpili:

Andrzej Kurylewicz – fortepian
Wanda Warska – wokal
Roman Dyląg – kontrabas
Andrzej Dąbrowski – perkusja.

Na płycie znalazły się takie światowe hity jazzowe, jak „Moonlight in Vermouth” Johna Blackburna i Karla Suessdorfa, „Softly” Sigmunda Romberga, „April In Paris” E.Y. Harburga i Vernona Duke’a, „It Could Happen to You” Jimmy’ego Van Heusena i Johnny’ego Burke’a, „Over the Rainbow” Harolda Arlena i „Love for Sale” Cole’a Portera.
Trzy utwory napisał sam Kurylewicz – „Classical Dance„, „Ballad” oraz „First Blues„.

W 1958 Kurylewicz napisał swój pierwszy opusowany utwór na fortepian solo – „Somnambulists„, wydany w 1961 na albumie „Wanda Warska & Andrzej Kurylewicz – Somnambulists„.

Obok trzech innych utworów – „Moonray„, „Stompin’ at the Savoy” i „Lover Man” – znalazła się tam właśnie ballada „Somnambulists„, skomponowana przez Kurylewicza specjalnie dla Wandy Warskiej.
W trio Andrzeja Kurylewicza grali:

Andrzej Kurylewicz – piano
Jan Byrczek – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
Wanda Warska – vocals
„Somnambulists” Full Album 1958

---

Istnieje inna wersja płyty – „Somnambulicy” z 1962, nagana przez KWARTET ANDRZEJA KURYLEWICZA, w składzie:

Wojciech Karolak – piano
Andrzej Kurylewicz – trumpet
Jan Byrczek – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
Wanda Warska – vocals.
Ta wersja albumu zawierała utwory „Somnambulicy”, „You’d Be So Nice to Come Home to”, „But Not for Me” oraz „Tubby”.

W 1963 Andrzej Dąbrowski pojawił się na legendarnym albumie KWINTETU ANDRZEJA KURYLEWICZA – „Go Right”.
Była to płyta ze wszech miar pionierska. Podczas, gdy podobne formacje w Polsce mogły liczyć jedynie na wydanie „czwórki”, lub na udział w kronikach festiwalowych z Jazz Jamboree, kwintet Kurylewicza nagrał pierwszą w Polsce jazzową płytę długogrającą.

Sukces tego wydawnictwa zapoczątkował legendarną serię wydawniczą Polskich Nagrań – Polish Jazz. Album był pozycją zerową – Vol. 0, zaraz przed, opatrzonym symbolem Vol. 1, albumem „Warszawscy Stompersi”.

Na co dzień kwintet Andrzeja Kurylewicza chętnie sięgał do amerykańskich standardów – w tym okresie Kurylewicza fascynowały swing i dixieland. Jednakże album „Go Right” był wypełniony autorskimi kompozycjami Karolaka, Ptaszyna i Kurylewicza:

Andrzej Kurylewicz – trumpet
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax, flute
Wojciech Karolak – piano
Tadeusz Wójcik – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
„Go Right” 1963

„Obsession” from „Go Right” 1963

„Green Eyed Girl” from „Go Right” 1963

W 1959 Andrzej Dąbrowski dołączył do formacji THE WRECKERS ANDRZEJA TRZASKOWSKIEGO, z trębaczem Alojzym Musiałem, saksofonistą Wojciechem Karolakiem i kontrabasistą Romanem Dylągiem.
Trzaskowski w tym właśnie czasie przeniósł się na stałe do Warszawy, gdzie powołał do życia Wreckersów.
Zespół czerpał inspiracje z muzyki Charlie’ego Parkera, Dizzy’ego Gillespie’ego i hard bopu, zaś sam Trzaskowski wzorował się na pianistyce Horace’a Silvera. Wreckersi debiutowali na Jazz Jamboree ’59.
W następnym roku, w składzie poszerzonym o Zbigniewa Namysłowskiego na saksofonie altowym, nagrali płytę, tzw. „czwórkę”:
„The Wreckers – At the Last Moment” 1960
Andrzej Trzaskowski – piano
Wojciech Karolak – tenor sax
Zbigniew Namysłowski – alto sax
Alojzy Musiał – trumpet
Roman Dyląg – bass
Andrzej Dąbrowski – drums

The Wreckers – „Kalatówki ’59” from „Jazz in Poland – Anthology 1950-2000”

Archiwalne nagrania The Wreckers ukazały się w 2013, w serii Polish Radio Jazz Archives, jako Vol. 05:
The Wreckers – „Minority” from „Polish Radio Jazz Archives, Vol. 5”, 1962

W 1960 TRIO ANDRZEJA TRZASKOWSKIEGO wystąpiło w Filharmonii Narodowej, podczas Jazz Jamboree ’60. Zespół Trzaskowskiego akompaniował wówczas Stanowi Getzowi – artyście ze szczytu top listy magazynu „Down Beat”.
31 października 1960 doszło do wspólnej sesji nagraniowej. Późna noc i długie godziny oczekiwania, Getz, w podłym nastroju, próbował się dodzwonić do swojego impresaria, Normana Granza, by uzyskać zgodę na nagranie. Zrodziło to u naszych muzyków zmęczenie i wysoki poziom stresu, co odbiło się na poziomie gry.
Jednak dziś, z perspektywy czasu, brzmi to naprawdę dobrze, oddaje tamtą atmosferę, i ma ogromne znaczenie archiwalne.
W 2013 ukazała się płyta „Stan Getz & Andrzej Trzaskowski Trio” w serii Polish Radio Jazz Archives, jako Vol. 01. Archiwalne nagranie Stana Getza i Tria Trzaskowskiego zainaugurowało nową serię wydawniczą Polskiego Radia.

Na płycie znajduje się dziewięć nigdy nie publikowanych nagrań, zarejestrowanych na żywo w Filharmonii Narodowej.
Dodatkowo na płycie umieszczono trzy nagrania, zarejestrowane już bez publiczności.
To rarytas dla fanów jazzu i przyjemny relaks dla wszystkich odbiorców.

„Darn that Dream” from „Stan Getz & Andrzej Trzaskowski Trio”, Jazz Jamboree 1960
Stan Getz – tenor sax
Andrzej Trzaskowski – piano
Roman Dyląg – bass
Andrzej Dąbrowski – drums

Stan Getz & Trzaskowski Trio – „You Go to My Head”

Stan Getz & Trzaskowski Trio – „Out of Nowhere”

Andrzej Trzaskowski Trio – „Two Part Contention” 1960

27 i 29 października 1962 Andrzej Dąbrowski wystąpił na Jazz Jamboree ’62, z formacją WOJCIECH KAROLAK TRIO oraz trębaczem Donem Ellisem:
Wojciech Karolak – piano
Don Ellis – trumpet
Roman Dyląg – bass
Andrzej Dąbrowski – drums.
Utwory z tego występu to „Some Place Else” i „Soloes” Dona Ellisa, „Lover” Richarda Rodgersa, „What Is This Thing Called Love” Cole’a Portera oraz „Now’s The Time” Charlesa Parkera.
Ukazały się one na albumie „Don Ellis & Wojciech Karolak Trio”, wydanym w serii Polish Radio Jazz Archives, jako Vol. 02, ‎w 2013:
Don Ellis & Wojciech Karolak Trio – „Now’s The Time” 1962

Don Ellis & Wojciech Karolak Trio – „Lover” 1962

Andrzej Dąbrowski współpracował także z formacją POLISH JAZZ QUARTET JANA PTASZYNA WRÓBLEWSKIEGO.W 1963 Kwintet Kurylewicza miał wyjechać na festiwal w Juan-les-Pins we Francji, ale lider nie otrzymał paszportu. W eskapadę wyruszyła więc reszta zespołu, która od tej pory istniała jako Polish Jazz Quaret, w składzie:
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax
Wojciech Karolak – piano
Andrzej Dąbrowski – drums
Roman Gucio Dyląg – bass (później zmieniali go Stanisław Zwierzchowski i Juliusz Sandecki).
Niezbyt jeszcze okrzepła grupa, wystąpiła na festiwalu jazzowym w Juan-les-Pins, a potem przez blisko dwa miesiące grali w paryskim klubie Blue Note. Z Paryża udali się w kilkumiesięczną trasę po Niemczech.

W 1965 zespół nagrał płytę „Polish Jazz Quartet”, wydaną w serii Polish Jazz, jako Vol. 3, do dziś uchodzącą za jedną z najważniejszych w historii polskiego jazzu:
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax
Wojciech Karolak – piano
Juliusz Sandecki – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
„Przechadzka pustymi ulicami” from „Polish Jazz Quartet” 1965

„Twist na tureckim dywanie” from „Polish Jazz Quartet” 1965

„Pan Croque” from „Polish Jazz Quartet” 1965

Ptaszyn i jego kwartet pojawili się w kultowym dziś filmie Joachima Ernsta Berendta „Jazz in Poland”, nagranym w 1964, a opublikowanym w telewizji w 1966:
„Jazz in Poland” 1966 – Ptaszyn Wróblewski Polish Jazz Quartet (31:00- 35:45 min)
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax
Wojciech Karolak – piano
Juliusz Sandecki – bass
Andrzej Dąbrowski – drums

Szczęśliwa passa Polish Jazz Quartet trwała do wiosny 1966, kiedy to trzy czwarte zespołu wyjechało do Szwecji „na zarobek”. Początkowo planowany na kilka miesięcy wyjazd, przeciągnął się do kilku lat.

KWARTET PTASZYNA był zespołem, zbudowanym pod koniec lat 70. Grali w nim Marek Bliziński – gitara, Witold Szczurek – kontrabas (potem zastąpiony przez Zbigniewa Wegehaupta) oraz Andrzej Dąbrowski – perkusja.
Do częstych kooperantek należała Ewa Bem. Zespół występował w Niemczech, na Węgrzech, w Czechosłowacji podczas Bratislava Jazz Days, w Indiach podczas Calcutta Jazz Fest, i w Bombaju, odbył dwie trasy po Holandii, a swoją działalność zakończył trasą po USA, z efektownym finałem w słynnym nowojorskim klubie Village Vanguard, 26 stycznia 1981.

Kwartet Ptaszyna nagrał dwie płyty z udziałem Andrzeja Dąbrowskiego:
Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet – album „Flyin’ Lady” 1978
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax
Marek Bliziński – guitar
Witold Szczurek – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
„Bossa Nostra” from „Flyin’ Lady” 1978

https://www.youtube.com/watch?v=BLAGEttRfxg

Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet – „Z lotu Ptaka” 1980
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax, baritone sax, flute
Marek Bliziński – guitar
Zbigniew Wegehaupt – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
Guests:
Paweł Perliński – piano Fender
Henryk Majewski – trumpet
Henryk Miśkiewicz – alto sax, clarinet
Zbigniew Namysłowski – alto sax, flute
Zbigniew Jaremko – tenor sax, clarinet
Józef Gawrych – congas.

Andrzej Dąbrowski wystąpił także na albumie „Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans” Jana Ptaszyna Wróblewskiego, z 1984.
Była to 17-osobowa orkiestra, nawiązująca do swingowych tradycji.
Ale ważniejszym wyznacznikiem był repertuar, na który składały się jazzowe wersje polskich dawnych przebojów.
Na jedynej płycie tej formacji wystąpiła czołówka ówczesnego polskiego jazzu:
Jan Ptaszyn Wróblewski – baritone sax, tenor sax, clarinet, leader
Paweł Perliński, Wojciech Karolak – piano
Karol Szymanowski – vibraphone
Henryk Miśkiewicz – alto sax, clarinet
Janusz Muniak – soprano sax, tenor sax, flute
Janusz Kwiecień – tenor sax
Zbigniew Jaremko – tenor sax, clarinet
Henryk Majewski, Stanisław Mizeracki – trumpet
Andrzej Piela, Dariusz Macioch, Roman Syrek, Zbigniew Konopczyński – trombone
Andrzej Cudzich – bass
Andrzej Dąbrowski, Jerzy Głód – drums, percussion.

Jako WOKALISTA JAZZOWY, Andrzej Dąbrowski debiutował jeszcze w 1965.
W późnych latach 50. w Krakowie akompaniował solistom muzyki rozrywkowej i jazzowej, jako perkusista:

„Znałem te piosenki i ciągle sobie coś nuciłem, ale zupełnie nie myślałem o śpiewaniu. Już nie mówię o standardach jazzowych, z którymi stale miałem do czynienia. W końcu odważyłem się zaśpiewać, bodajże w 1965, w Krakowie. Namówili mnie muzycy. Zaśpiewałem w krakowskiej filharmonii na Zaduszkach Jazzowych. Od tego się zaczęło”.

Jak sam twierdzi, został piosenkarzem z przypadku:
„Zaczęło się od zagranicznych występów z zespołem Michała Urbaniaka. Graliśmy przede wszystkim w restauracjach, mając w repertuarze właściwie połowę jazzowych standardów. Dla takiej publiczności trzeba było też wykonywać najbardziej popularne melodie na świecie. Śpiewała Urszula Dudziak, a wybór męskiego głosu padł na moją osobę”
(kultura.onet.pl).

W latach 1965-1968 Michał Urbaniak przebywał za granicą, głównie w Skandynawii, gdzie koncertował z tamtejszymi, ale też z polskimi, muzykami.
Po powrocie do kraju, poprowadził pierwszą autorską formację – MICHAŁ URBANIAK GROUP, w skład której w różnych okresach wchodzili:
Michał Urbaniak- alto sax, baritone sax, soprano sax, tenor sax,
violin, electric violin
Urszula Dudziak – vocal
Adam Makowicz – piano, electric piano
Paweł Jarzębski – electric bass
Michał Komar / Janusz Kozłowski / Roman Gucio Dyląg – bass
Czesław Mały Bartkowski / Andrzej Dąbrowski – drums.
Występowali na Jazz Jamboree w latach 1969-1972 oraz na festiwalach europejskich, m.in. w Norymberdze, Kongsbergu, Molde i Heidelbergu.
Nagrywali też pierwsze autorskie albumy Michała Urbaniaka.
W 1968 ukazał się album „Urbaniak’s Orchestra”, nagrany z polskimi muzykami, w Arne Bendiksen Studio, podczas pobytu w Oslo:
Michał Urbaniak – violin, flute, leader
Urszula Dudziak – voice
Wojciech Karolak – piano
Andrzej Dąbrowski – drums, vocals.

Andrzej Dąbrowski wystąpił także na płytach jazzowych KRZYSZTOFA SADOWSKIEGO – „Krzysztof Sadowski and His Hammond Organ” z 1970 oraz „Krzysztof Sadowski i jego Grupa Organowa / Liliana Urbańska / Andrzej Dąbrowski” z 1971, gdzie Andrzej Dąbrowski zarówno grał na perkusji, jaki i śpiewał jazzowe wokalizy:
Liliana Urbańska – flute, vocal
Krzysztof Sadowski – organ
Andrzej Zieliński – drums
Andrzej Dąbrowski – drums, vocals
„Blues X” 1971

W latach 1958-1964 Andrzej Dąbrowski dzierżył tytuł najlepszego perkusisty jazzowego w plebiscycie miesięcznika „Jazz”, a w latach 1970-1971 – tytuł najlepszego wokalisty jazzowego w ankiecie „Jazz Forum”.

MUZYKA POPULARNA
W 1970 Andrzej Dąbrowski nagrał swój pierwszy przebój wokalny muzyki popularnej – „Zielono mi”.
Tekst napisała Agnieszka Osiecka, a muzykę Jan Ptaszyn Wróblewski. Rozmarzone „Zielono mi” – to jedna z tych piosenek, które słyszał chyba każdy. Jest znana z ogromnej liczby coverów i koncertowych wykonań.
Największy przebój Dąbrowskiego, doskonale pasujący do ciepłej, łagodnej barwy jego lekko barytonowego głosu. Kilkanaście dni od nagrania, utwór zdobył tytuł Piosenki Miesiąca w Polskim Radiu, automatycznie kwalifikując się na festiwal opolski, gdzie zdobył Grand Prix:
„Zielono mi” Audio 1970

„Zielono mi” – Live TV 2018

Na początku lat 70. Andrzej Dąbrowski zdobył trzy razy Grand Prix na festiwalu w Opolu – właśnie za „Zielono mi” w 1970,
za „Do zakochania jeden krok” – Live in Opole 1972

oraz za „Niewczesną miłość”, z muzyką Andrzeja Bianusza i tekstem Wiktora Kolankowskiego – Live in Opole 1974

„Do zakochania jeden krok” – Live in Opole 1979

Utwór „Do zakochania jeden krok” powstał w 1971, i sprawił, że Dąbrowski, ceniony perkusista i wokalista jazzowy, niemal z dnia na dzień stał się jednym z najpopularniejszych piosenkarzy w Polsce.

„To był gwóźdź do trumny w jakimś sensie”
– śmiał się Andrzej Dąbrowski po latach.

„Chodziło to wszędzie, gdzie się człowiek nie ruszył. Mieliśmy koncerty jazzowe, a to słychać było w domach przez otwarte okna, w każdej knajpie. No, po prostu horror”.

„Do zakochania” skomponował Andrzej Bianusz, a tekst napisał Antoni Kopff.

„Były też dwie wersje – niemiecka, którą śpiewałem w Niemczech, zapraszany na wielkie koncerty, nawet z Mireille Mathieu, i rosyjska. Do Związku Radzieckiego jeździłem z Anną German”
– wspomina piosenkarz (kultura.onet.pl).

W 1972, po olbrzymim sukcesie piosenki „Do zakochania jeden krok”, ukazał się album o tym samym tytule. Autorem wszystkich aranżacji był Jan Ptaszyn Wróblewski.
Zapewne dzięki temu, lekkie i łatwe piosenki z płyty mają sporo swingowej i jazzowej elegancji. Wśród autorów tekstów znaleźli się m.in. Agnieszka Osiecka, Wojciech Młynarski i Jonasz Kofta.
Piękna i niezwykła płyta, zawierająca, poza tytułowym hitem, także takieutwory, jak „Przywilej”, „Horoskopy”, „Zamień, zamień dziewczyno”, „Sposób na czekanie”, „W pełnym słońcu”, „Silniejsza od nas”, „Jej portret”, „To sprawił rytm”, „Parę pytań”, „Nie ucz mnie”, „Daleko za nami”:
„Do zakochania jeden krok”

„To sprawił rytm”

W 1974 na rynek trafił album „Andrzej Dąbrowski”, z takimi m.in. hitami, jak „Żebyś była najpiękniejsza”, „Dziewczyna z mego snu”, „Zimowa miłość”, „Tyle dni, pięknych dni” czy „Przechodnie niedzielni”:
„Żebyś była najpiękniejsza”

„Tyle dni, pięknych dni”

W 2007 Andrzej Dąbrowski obchodził 50-lecie pracy artystycznej. Znalazł się wówczas w pierwszej dziesiątce najlepszych polskich wokalistów jazzowych w ankiecie „Jazz Forum”.
W 2013 brał udział w jubileuszowym 50. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu.
Ponownie na deskach opolskiej sceny wystąpił w 2017 i 2018.

W jednym z wywiadów mówi:

„Kiedyś były dobre orkiestry radiowe, a młodzi muzycy pracowali w nich na etatach. Artyści estradowi mogli nagrywać sami, ale mogli również korzystać z owych orkiestr. W Poznaniu był radiowy zespół prowadzony przez Hojana, w Katowicach – przez Jurka Miliana, a w stolicy – big bandy Czernego, Trzaskowskiego, Kurylewicza. Była orkiestra pod dyrekcją Rachonia. I w tej chwili śmiech mnie bierze, bo ja miałem je wszystkie do swojej dyspozycji. To do mnie dzwoniono z Polskiego Radia, z redakcji muzycznej od Rachonia: „Panie Andrzeju, mamy trzy piosenki do wyboru, może pan by coś nagrał?”. To było sześćdziesiąt osób do dyspozycji! A teraz usiłowałem coś zrobić, usłyszałem: „No tak, możemy nagrać, ale musi pan znaleźć sponsora”.

Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
Jako dziennikarz, współpracował z „Przekrojem” i pismem „Motor”, będąc autorem reportaży, ilustrowanych własnymi fotografiami.
Reportaże dotyczyły podróży po świecie, jakie odbywał, koncertując. Pisał artykuły o caravaningu, raporty z dróg, testował samochody, pisał o bezpieczeństwie ruchu drogowego. Przez 3 lata prowadził dział motoryzacji w miesięczniku „Gentleman”.
Pisał także relacje z koncertów i recenzje dla czasopism o tematyce jazzowej „Jazz”, „Jazzi”, a także dla kącika jazzowego w „Panoramie”.
Jest też autorem felietonów dla „Polityki”, w których krytykował działalność Polskiego Radia i Telewizji, jak również życie estradowe w Polsce.

Za swoje artykuły o tematyce motoryzacyjnej zdobył wyróżnienie Złotego Koła Kierownicy.
W latach 70. przez 5 lat współpracował z Programem III Polskiego Radia, gdzie prowadził audycje muzyczne „Trzy kwadranse jazzu” oraz „Z wokalistyką na ty”.

Jest także znakomitym fotografikiem jazzowym, czego świadectwem jest m.in. album „Andrzej Dąbrowski – Fotojazz”, prezentujący 100 zdjęć jego autorstwa, wydany przez Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, z okazji 100-lecia istnienia tej organizacji.
Jako impreza towarzysząca 45. Międzynarodowemu Festiwalowi Pianistów Jazzowych, została zaprezentowana wystawa fotografii Andrzeja Dąbrowskiego „Twarze świata jazzu”.
Zapytany o najbardziej nietypowe, zrobione przez siebie zdjęcie, opowiada o Duke’u Ellingtonie, zapuszczającym sobie krople do oczu podczas próby swojego big bandu.

„Grałem z nim podczas prywatnego jam session w willi pod Zurychem. Ellington zaprosił muzyków z Polski, a ja usiadłem za bębnami i grałem z jego big bandem. Nie każdy muzyk może to o sobie powiedzieć”.

W 2017 został odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
W 2018 otrzymał Złotego Fryderyka, za całokształt osiągnięć artystycznych w dziedzinie muzyki jazzowej.

Inne popularne piosenki:
„Przygoda z Marią” Offical Video 1969

„Bywaj nam, Mary Ann” Live in Opole 1975

„Zapomnij mnie” Official Video 1983

„Szał by Night” Official Video 1986

Opole 2017

W 2015 Andrzej Dąbrowski wziął udział w płytowym projekcie „Albo inaczej”, w którym, razem z Ewą Bem, Zbigniewem Wodeckim i Krystyną Prońko, zmierzył się z tekstami kultowych polskich utworów hiphopowych, śpiewając je do zupełnie nowej muzyki. W przypadku Dąbrowskiego był to jazz, który słychać choćby w jego wersji „Re-fleksji” Pezeta.
Powstała nie tyle przeróbka, co zupełnie nowa kompozycja

„Muzyka brzmiała jak jazzowy standard, a tekst doskonale do niej pasował” – wspomina piosenkarz. „Zgodziłem się zaśpiewać, uprzedzając jednak, że nie chcę, by w tekście znalazły się słowa niecenzuralne. Moje obawy okazały się bezpodstawne, a zredagowany i skrócony tekst – znakomity”.

Na krążku znalazła się także kompozycja „Nie ufajcie Jarząbkowi” Łony, nawiązująca do postaci Wacława Jarząbka z filmu Stanisława Barei „Miś”.

„Nigdy nie przepadałem za rapem, uważałem nawet, że nie można go zaliczyć do kategorii muzyki, gdyż opiera się na pozbawionym melodii rytmie. Ale gdy zagłębiłem się w teksty na kilkunastu płytach, które dostarczyli mi panowie z wytwórni, wyłowiłem sporo bardzo ciekawych fraz i treści”
– opowiada Andrzej Dąbrowski

Krystyna Prońko, Andrzej Dąbrowski – „Dyskretny chłód” from „Albo inaczej”, Live @ Red Bull Music Academy Weekender, Warsaw 2015
Krystyna Prońko – vocal
Andrzej Dąbrowski – vocal
Krzysztof Kawałko – guitar, clarinet
Paweł Puszczało – bass guitar
Marcin Ułanowski – drums

„Zielono mi” – Jazz Version from „Albo inaczej”, Live @ Red Bull
Music Academy Weekender, Warsaw 2015
Andrzej Dąbrowski – vocal
Nikola Kołodziejczyk – piano
Krzysztof Kawałko – guitar
Paweł Puszczało – bass guitar
Marcin Ułanowski – drums

Dyskografia autorska:
1970: Zielono mi
1970: Przygoda z Marią
1972: Do zakochania jeden krok
1972: Wszystko przeminie, wszystko przepadnie
1973: Polskie perły
1973: Bonificata Bill
1974: Andrzej Dąbrowski
1974: A ty się, bracie, nie denerwuj
1974: Niewczesna miłość ‎
1974: Chcę dla ciebie zrobić coś
1975: Bywaj nam, Mary Ann
1978: Wszyscy tańczyli całą noc
1981: Andrzej Dąbrowski
1986: Mundial ’86
2004: Złote przeboje
2006: Moje piosenki
2011: Zakochaj się dopóki czas – Andrzej Dąbrowski, Zbigi Band
2011: W ogrodzie wyobrażeń
2016: Zielono mi Walkin’ – kompilacja
2016: Platynowa kolekcja. Moje piosenki

Jako perkusista i wokalista jazzowy:
1958: Jazz ’58 – Andrzej Kurylewicz Trio & Wanda Warska
1959: Spotkanie z Conoverem w Polsce
1960: Stan Getz w Polsce
1960: The Wreckers – Andrzej Trzaskowski
1961: Somnambulists – Andrzej Kurylewicz & Wanda Warska
1962: Jazz Jamboree ’62 Vol. 1 – Don Ellis
1962: Kurylewicz Quartet
1962: Wanda Warska
1963: Go Right – Andrzej Kurylewicz Quintet
1964: Jazz Jamboree ’64 Vol. 1
1965: Polish Jazz Quartet
1965: Jazz Jamboree ’65 Vol. 2
1968: Urbaniak’s Orchestra
1969: New Faces in Polish Jazz – JJ ’69
1970: Krzysztof Sadowski and His Hammond Organ
1971: Blues X – Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego / Liliana Urbańska / Andrzej Dąbrowski
1973: After Hours – All Stars
1976: Otoczyłeś mnie jak tęczą – Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego / Liliana Urbańska / Andrzej Dąbrowski
1978: Flyin’ Lady – Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet
1980: Z lotu ptaka – Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet
1984: Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans – Jan Ptaszyn Wróblewski
2015: Albo inaczej

„Piosenka zeszła dziś na psy. Nie ma w niej ładnej melodii i dobrego tekstu. Wykruszyła się generacja dawnych kompozytorów i autorów tekstów, takich jak Wojciech Młynarski, Jonasz Kofta, Agnieszka Osiecka, Jerzy Milian, Andrzej Bianusz i inni.
Dziś jest natomiast łatwość nagrania płyty, i taki też jest skutek – głównie w postaci szybkiego dochodu.
Młodzież jest obecnie karmiona muzyką zbyt prymitywną, głośną i zawierającą mało wartościowych elementów.
Ja jestem osobą, która wychowała się na jazzie, dlatego zupełnie inaczej traktuję współczesne trendy muzyki rozrywkowej, które wielokrotnie bardzo mnie drażnią.
Jazzowe ballady, które są wspaniałe, piękne, zawierają harmonię, melodię i interesujące teksty, trudno porównać do współczesnej muzyki. Młodym artystom życzyłbym, by szli pod prąd, a nie płynęli z nim” – podsumowuje Andrzej Dąbrowski.

Andrzej Dąbrowski nadal występuje, śpiewając ulubione standardy, jak i utwory z własnego repertuaru, ale od 2012 już nie gra na perkusji. „Obecnie najbardziej czuję się wokalistą.
Perkusistą czułem się przez ponad 50 lat, ale postanowiłem skończyć z tą profesją, dlatego że jest to troszkę męczące.
Nie chodzi o to, że gra na perkusji mnie męczy, bo granie z dobrymi muzykami jest bardzo przyjemne, natomiast samo przenoszenie 35 kg, bo tyle waży cały komplet perkusji, sprawia problemy, a chętnych do pomocy raczej nie ma” – śmieje się muzyk (kultura.onet.pl).

2 czerwca 2018, z okazji 80. urodzin muzyka, w Amfiteatrze Bemowo odbył się koncert „Andrzej Dąbrowski & All Stars”.
Andrzej Dąbrowski od lat mieszka na Bemowie. Bohaterowi wieczoru towarzyszyli:
Andrzej Jagodziński – piano
Henryk Miśkiewicz – sax
Robert Majewski – trumpet
Michał Tomaszczyk – trombone
oraz Sławomir Kurkiewicz – bass
Marcin Jahr – drums.
Fotorelacja z wydarzenia na stronie Muzeum Jazzu

Koncert z okazji 80-tych urodzin Andrzeja Dąbrowskiego

JUBILATOWI ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!

By Andrzej Rumianowski • archiwum_x, URODZINY •