Anna Maria Jopek

„Ale jestem” – Eurovision ’97, Live 1997

Oprac. Ewa Kałużna. Fot. empik.com, YouTube, Monnari, AKPA, last.fm

Anna Maria Jopek 2018
Fot. empik.com

Anna Maria Jopek 1997 Eurowizja
Fot. YouTube

Dzisiaj, 14 grudnia 2020 swoje okrągłe 50. urodziny świętuje gwiazda polskiej sceny muzycznej, wokalistka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka płyt. Improwizatorka, poruszająca się w takich gatunkach, jak jazz, folk, pop, smooth jazz i lounge music z lat 50. i 60.,

ANNA MARIA JOPEK (ur. 14 grudnia 1970).

W Polsce ma status gwiazdy, która zdobyła wszystkie możliwe prestiżowe nagrody i wyróżnienia.
Zawsze fascynował ją jazz, swingujące wokalistki oraz estetyka z pogranicza popu i ethno.
Jako wokalistka, wymyka się ramom współczesnej muzyki rozrywkowej, nie bojąc się nieszablonowych projektów. Muzykalność Jopek oraz jej barwa głosu nie dają się skategoryzować.
Na tle polskiej sztampy, wyróżnia się tym, że śpiewa czysto i z feelingiem, a przede wszystkim bez playbacku, co nie zdarza się często.
Jej płyty bywają niełatwe, wymagają skupienia i kontemplacji, a mimo wszystko spotykają się ze znakomitym odbiorem.
Wychowała się na staropolskich pieśniach ludowych, dlatego w jej twórczości wyraźne jest głębokie zakorzenienie w słowiańskich dźwiękach. Śpiewa głównie po polsku, wierząc, że „w sztuce najważniejsza jest prawda, a ci, którzy mają ją zrozumieć, zrozumieją i tak”.

Koncertowała na całym świecie – od USA i Kanady, przez całą Europę, aż po Japonię, gdzie zaśpiewała na największej scenie, podczas Tokyo Jazz Fesival. Śpiewała w Hollywood Bowl, Royal Festival Hall, w operach w Tokio i Tel Awiwie, w klubie Blue Note Tokyo w Melbourne. Z zespołem Skaldowie wystąpiła w Carnegie Hall.
Nagrywała w studiach Real World u Petera Gabriela, Abbey Road w Londynie i Power Station w Nowym Jorku.
Występuje u boku światowych sław, jak Pat Metheny, Bobby McFerrin, Branford Marsalis, Christian McBride, Richard Bona, Manu Katché, Gonzalo Rubalcaba czy Mino Cinélu.

W 2015 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej, oraz za popularyzowanie polskiej muzyki na świecie.

RODZINNE TRADYCJE MUZYCZNE

Wychowała się w artystycznej rodzinie, a głównie – w garderobach Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”, w którym występowali jej rodzice.
Ojciec, Stanisław Jopek, urodził się we Lwowie. Rodzina

Anna Maria Jopek
Fot. Monnari

przeniosła się do Kościerzyc na Śląsku Opolskim, gdzie rodzice Stanisława prowadzili sklep. W 1956 Stanisław Jopek rozpoczął pracę w „Mazowszu”, jako solista tenor. Z zespołem tym występował przez 50 lat. Matka Anny Marii, Maria Stankiewicz, również była solistką „Mazowsza”. Siostrą Anny Marii, młodszą o cztery lata, jest skrzypaczka Patrycja Jopek.
Anna Maria otrzymała podwójne imię dzięki znanej piosence Czerwonych Giatr, która bardzo podobała się rodzicom.
Stanisław Jopek zmarł w 2006.
Ciekawostką jest fakt, że prababka Anny Marii utonęła 15 kwietnia 1912 na legendarnym Tytanicu.
Anna Maria miała zaledwie trzy lata, kiedy nagrała pierwszą piosenkę dla Polskiego Radia.
W wieku 7 lat podjęła edukację muzyczną w klasie fortepianu.
Jako 12-latka debiutowała na scenie Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Uzyskała wszechstronne wykształcenie. Ukończyła klasę fortepianu u profesora Jana Ekiera w Akademii Muzycznej w Warszawie. Studiowała na Wydziale Jazzu w Manhattan School of Music w Nowym Jorku oraz w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Równolegle, studiowała prywatnie śpiew u legendarnej Darii Iwińskiej, która była również nauczycielką ojca.
Stypendystka Towarzystwa im. Fryderyka Chopina oraz Columbia University w Nowym Jorku.
Jak sama mówi, nie widziała siebie w roli pianistki, choć, kończąc warszawską Akademię Muzyczną, wybornie grała Mozarta.
Po raz pierwszy na wielkiej scenie wystąpiła podczas festiwalu Słowiański Bazar na Białorusi, w 1995. Otrzymała tam osobistą nagrodę od Michela Legranda.


Anna Maria Jopek
Fot. AKPA

POCZĄTKI KOLĘDOWE 1995

Swoje pierwsze kroki w studiu nagrań Anna Maria Jopek stawiała u boku Włodzimierza Nahorego, śpiewając w trzech utworach na świątecznym albumie pianisty – „Kolędy na cały rok” z 1995, z tekstami Bogdana Loebla – „Dziecko Świętej Panienki”, „Pachnie świecy wosk” oraz „Do Wigilii zasiąść czas”

Anna Maria Jopek z mężem, Marcinem Kydryńskim
Fot. last.fm


POCZĄTKI ROCKOWE 1996. ANIA „ANDŹKA” JOPEK

Annę Marię Jopek można było usłyszeć w chórkach, na art-rockowym albumie „Bardzo niebieskie migdały” Roberta Amiriana z 1996. Przyjęła wówczas pseudonim sceniczny Ania „Andźka” Jopek. Zaśpiewała tam w trzech utworach – „To wszystko by”, „Zapragnij” oraz „Snogrody”. Główne wokale za albumie wykonywali Kayah i Robert Amirian, a singlem promującym był utwór „Sen nocy letniej”

W 1999 Robert Amirian i Anna Maria Jopek, razem z Czesławem Niemenem, Ryszardem Rynkowskim, Natalią Kukulską i Mietkiem Szcześniakiem, wystąpili w teledysku „Osiem błogosławieństw”. Utwór został wykonany na żywo w Krakowie, dla papieża Jana Pawła II, podczas jego pielgrzymki:

„Osiem błogosławieństw” Official Video 1999

Robert Amirian, pół-Ormianin z pochodzenia, obecnie producent muzyczny, scenarzysta telewizyjny w TVN oraz wykładowca, pisał później dla Anny Marii teksty, podczas jej dalszej kariery.

POCZĄTKI JAZZOWE 1996

Również w 1996 Anna Maria Jopek wystąpiła na płycie Jacka Niedzieli „Jazzowe poetycje”, śpiewając w utworach „Wsunęłam się”, „Gdy pochylisz nade mną”, „Śpiący jednorożec”, „Oczekiwanie”, „Za wielką pustką” oraz „Jest cała ziemia samotności”.
Kolejną jazzową płytą była „Remembrances” Henryka Miśkiwicza z 1996, gdzie Anna Maria wystąpiła w utworach „Mój List” i „Wystarczy uśmiech twój”, do muzyki Michela Legranda z tekstami Jeremiego Przybory i Wojciecha Młynarskiego – Full Album

KARIERA SOLOWA. EUROWIZJA 1997

Solową karierę Anna Maria zaczęła rok później, w 1997. Reprezentowała wówczas Polskę podczas Konkursu Eurowizji w Dublinie, z piosenką „Ale jestem”. Zajęła dopiero 11. miejsce, więc była to w pewnym sensie porażka:
„Ale jestem” – Eurovision ’97, Live 1997

„ALE JESTEM” 1997

Po tym występie, Anna Maria Jopek wydała swój debiutancki album – „Ale jestem”, który zyskał status złotej płyty.
Album powstawał jesienią 1997, w studiu w Izabelinie. Całość materiału została zgromadzona wokół tytułowej piosenki, która uczyniła Annę Marię Jopek rozpoznawalną na polskim rynku muzycznym. Wydawnictwo nalegało, by tytuł odwoływał się do znanego wszystkim utworu z Konkursu Eurowizji.
Anna Maria Jopek do dzisiaj lubi ten album, i wcale nie dlatego, że wciąż jest jej najlepiej sprzedaną płytą. Ta kategoria jest zawsze dla niej trzeciorzędna. Promocja płyty, oparta o utwór tytułowy, a także sielską, pogodną piosenkę „Joszko Broda”, zyskała wokalistce rzesze młodych entuzjastów. Album promowały single:

„Ale jestem” – Official Music Video 1997

„Joszko Broda” from „Ale jestem”, Official Video 1997

„Nie przychodzisz mi do głowy” from „Ale jestem”, Official Video 1997

„Cud niepamięci” from „Ale jestem”, Audio 1997

„Zanim zasnę” z tego albumu pozostaje jedną z najpiękniejszych lirycznych piosenek Anny Marii Jopek, i są szanse, że artystka powróci do wykonywania tego utworu na fortepianie, jak miało to miejsce podczas sopockiego festiwalu w 1998:

„Zanim zasnę” Audio 1997

Płyta „Ale jestem” przyniosła też pierwsze fonograficzne spotkanie Anny Marii Jopek z muzyką ludową, na długo przed boomem na ten gatunek. To piosenka „Trudno, u-cha-cha”, którą Anna Maria Jopek śpiewała publicznie już jako 4-letnia dziewczynka, a poznała podczas występów rodziców z „Mazowszem”:
„Trudno, u-cha-cha” Audio 1997

„Mazowsze” – „Trudno u-cha-cha” Audio

OPOLE 1997

W tym samym roku, Jopek wzięła udział w koncercie „Zielono mi” w Opolu:
Anna Maria Jopek Jopek & Mariusz Lubomski – „Okularnicy”, Live in Opole 1997

W kolejnych latach ukazały się albumy:
„SZEPTEM” 1998, ze słynną „Sambą przed rozstaniem”:
Tomasz Stańko & Anna Maria Jopek – „Samba przed rozstaniem”, Audio 1998

„JASNOSŁYSZENIE” 1999, z hitami
„Ja wysiadam”

„Kiedy będziesz duży”

„Kołysanka”

„DZISIAJ w BETLEYEM” 1999

Tytuł tej płyty wiązał się z nazwiskiem producenta, Pawła Betleya

„BOSA” 2000

Album „Bosa” zwracał uwagę imponującą listą nazwisk sceny jazzowej w obsadzie poszczególnych utworów:
Tomasz Stańko – trumpet on „Bandoska”, „Mizerna, cicha”, „Szepty i łzy”
Andrzej Jagodziński – piano, accordion on „Bosa”
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn on „Nim słońce wstanie”
Henryk Miśkiewicz – clarinet, bass clarinet on „Kiedy mnie już nie będzie”
Leszek Możdżer – piano on „Cyraneczka”
Marek Napiórkowski – guitar on „Z powietrza”
Robert Amirian – vocal on „Kiedy będziesz duży”
Jacek Urbaniak – flute, soprano flute, tenor flute, wooden melodic pipes, Buffalo horn on „Tęskno mi, tęskno”
Tomasz Szukalski – guitar on „Dwa serduszka, cztery oczy”
Zbigniew Wegehaupt, Darek Oleszkiewicz, Radosław Nur – bass
Cezary Konrad – drums, percussion
Krzesimir Dębski – conductor on „Nielojalność”
Orchestra:
Krzysztof Bzówka, Józef Kolinek, Katarzyna Gilewska-Zagrodzińśka, Artur Gadzała, Robert Dąbrowski, Patrycja Jopek – violin
Włodzimierz Żurawski, Dariusz Kisielewski – viola
Jerzy Muranty, Kamil Mysiński – cello
Hanna Turonek – flute
Aleksandra Romański – clarinet
Wiesław Wołoszynek – bassoon
Anna Sikorzak-Olek – harp.
Na płycie autorka zamieściła dwa bonusy:
„W smudze cienia” from „Bosa”, Audio 2000

„Mizerna cicha” from „Bosa”, Audio 2000

„Szepty i łzy” Official Video 2000

„Szepty i łzy” – Live 2009

Anna Maria Jopek & Tomasz Stańko – „Szepty i łzy”, Live @ Fryderyki 2014

Album „NIENASYCENIE” z 2002, z singlami:

„O co tyle milczenia?”, Live 2003

„Na dłoni”

„I pozostanie tajemnicą”

„Małe dzieci po to są”

„UPOJENIE” 2002. PAT METHENY

Również w 2002 artystka nagrała płytę „Upojenie”, z Patem Metheny.
„To spotkanie jest moim największym spełnieniem. Co to znaczy kariera? Dla jednych będzie to szał nastolatek w Madison Square Garden, dla innych – sto milionów sprzedanych egzemplarzy muzyki tanecznej w byłych republikach Związku Radzieckiego. Dla mnie jest to wspólny projekt z Patem Methenym. To nagranie nie jest środkiem do celu. Jest celem, ostatecznym upojeniem” – powiedziała o płycie Anna Maria Jopek:
Anna Maria Jopek – vocals, electric piano
Pat Metheny – electric guitar, acoustic guitar, classical guitar, baritone guitar, guitar synthesizer
Leszek Możdżer – piano
Paweł Bzim Zarecki – keyboards
Henryk Miśkiewicz – soprano sax
Bernard Maseli – vibraphone
Marek Napiórkowski – guitar
Darek Oleszkiewicz – acoustic bass
Marcin Pospieszalski – electric bass
Piotr Nazaruk – flute, percussion, vocals
Cezary Konrad, Mino Cinélu, Wojciech Kowalewski – percussion.
Na albumie znalazły się nowe interpretacje utworów Metheny’ego, a także kompozycje Marcina Kydryńskiego i Anny Marii Jopek, oraz słynne, zagrane przez Metheny’ego w duecie z Oleszkiewiczem, „Polskie drogi” Andrzeja Kurylewicza:
Anna Maria Jopek & Pat Metheny – „Polskie drogi”, Live 2002

Anna Maria Jopek & Pat Metheny – „Are You Going With Me?”, Live 2003

Anna Maria Jopek – „Upojenie” Live

„BAREFOOT” 2002

Rok 2002 to początki kariery międzynarodowej Anny Marii Jopek. Wydała dwie płyty z myślą o zagranicznym odbiorcy.
Album „Bosa” z 2000 został zatytułowany na rynek zagraniczny „Barefoot”, i wydany z drobnymi zmianami w 2002.
Choć na płycie nie było ani jednego utworu w języku angielskim (zawierała większość utworów z oryginalnej wersji „Bosej”), to w założeniu wydawcy właśnie polski folklor, czyli „inność”, coś, czego mieszkaniec Londynu czy Oslo nie zna, miały być siłą przyciągającą zagranicznego słuchacza.
Jednak główną siłą tej płyty okazały się solidność wykonania, eteryczny głos wokalistki i kompetencja muzyków.
Na „Barefoot” zabrakło kompozycji Marcina Kydryńskiego „Jeżeli chcesz”. W zamian można było usłyszeć połączone dwie piosenki – „Kołysankę Rosemary” oraz „Kiedy będziesz duży”.
Ponadto, na „Barefoot” została umieszczona, już kolejny raz, ludowa polska piosenka „Dwa serduszka, cztery oczy” oraz nowa wersja utworu „Bandoska”. W bonusie znalazła się pierwotna wersja „Kiedy będziesz duży” z albumu „Jasnosłyszenie”, oraz, tak, jak to było na albumie „Bosa”, utwór „Szepty i łzy” wraz z teledyskiem:
Andrzej Jagodziński – piano, accordion
Leszek Możdżer – prepared piano
Marcin Wasilewski – piano
Marek Napiórkowski – guitar
Tomasz Stańko – trumpet
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn
Henryk Miśkiewicz – clarinet, bass clarinet
Sławomir Kurkiewicz, Darek Oleszkiewicz, Zbigniew Wegehaupt – bass
Cezary Konrad – drums, percussion
Michał Miśkiewicz – drums
Krzesimir Dębski – conductor, arrangement
„Barefoot” Audio 2002

„Kołysanka Rosemary” / „Kiedy będziesz duży” Audio 2002

„Dwa serduszka, cztery oczy” Audio 2002

„Bandoska” Audio 2002

„FARAT” 2003

W 2003 ukazał się koncertowy album i DVD „Farat”, nagrane podczas występów w Studio Farat Film, w składzie:
Anna Maria Jopek – vocal
Dorota Miśkiewicz – vocal
Leszek Możdżer – piano
Paweł Bzim Zarecki – keyboards
Marek Napiórkowski – guitar
Piotr Nazaruk – flute, vocal
Henryk Miśkiewicz – sax, bass clarinet
Robert Kubiszyn – bass
Mino Cinélu – percussion, vocal
Cezary Konrad – drums
„Farat” – Full Concert, Live 2003

„Czarne słowa” from „Farat”, Live 2003

„SECRET” 2005

Płyta „Secret” z 2005 – to drugi międzynarodowy album, wydany na specjalne zlecenie EmArcy (Universal Music Group), i tym razem – w pełni anglojęzyczny.
Pierwotnie, album ten w ogóle miał się nie ukazać w Polsce, z uwagi na obawy przed krytyką polskiej prasy, tym bardziej, że wokalistka miała już gotową nową, polskojęzyczną płytę – „Niebo”, której premiera, w związku z wydaniem „Secret”, przesunęła się na jesień 2005. Jednak, ze względu na wiernych polskich słuchaczy, postanowiono, że „Secret” znajdzie się również na rynku polskim.
Jak przyznaje Anna Maria Jopek, wydając „Secret”, nie miała zamiaru podbić światowego rynku muzycznego: „To, co robię, jest skierowane do szczególnego, raczej wyrafinowanego słuchacza, i nigdy nie będzie popularne”.
„Secret”

„NIEBO” 2006

Jedenasty album oraz drugie DVD, „Niebo”, zostały wydane w 2006. Autorami zawartości płyty oraz współautorami oprawy graficznej byli niemalże w całości Anna Maria wraz z mężem, Marcinem Kydryńskim. W trakcie nagrywania, postanowili ukazać własną wrażliwość oraz intymność, które po części symbolizuje odważna okładka. „Niebo” to jedna z najbardziej osobistych płyt Anny Marii Jopek.
Anna Maria Jopek – vocal, keyboards
Marcin Kydryński – baritone guitar, classical guitar
Henryk Miśkiewicz – accordion, clarinet, soprano sax
Marek Napiórkowski – acoustic guitar, Nashville guitar, baritone guitar, classical guitar, dobro
Pawel Bzim Zarecki – electric piano, Fender Rhodes, loops
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn
Piotr Nazaruk – voice, cymbals, didgeridoo, flute, pipe
Justyna Raubo – viola
Patrycja Jopek – violin
Justyna Raubo – cello
Robert Kubiszyn – bass
Cezary Konrad, Mino Cinélu – percussion.
„Czułe miejsce” from „Niebo”, Offical Video 2008

„A gdybyśmy nigdy się nie spotkali” from „Niebo”, Audio 2008

„Niebo” Audio 2008

„Spróbuj mówić 'kocham'” Audio 2008

„ID” 2007
„ID” to dwunasta płyta Anny Marii Jopek. Płytę zgrał reżyser dźwięku, Ben Findlay, w studio Real World, należącym do Petera Gabriela, a ostateczny mastering miał miejsce w Abbey Road Studios w Londynie.
Choć album sygnowany był nazwiskiem jedynie Anny Marii Jopek, to w rzeczywistości stanowił efekt wspólnej pracy jej i męża, Marcina Kydryńskiego.
W okresie nagrywania albumu, od marca 2006 do marca 2007, zmarli ojcowie obojga artystów – Stanisław Jopek i Lucjan Kydryński, co znalazło odbicie zarówno w tekstach, jak i w dedykacji płyty obu zmarłym:
Anna Maria Jopek – vocal, piano
Kayah – vocal
Leszek Możdżer, Tord Gustavsen – piano
Krzysztof Herdzin – piano, keyboards
Paweł Bzim Zarecki – keyboards, programming, loops
Marek Napiórkowski, Marcin Kydryński – guitar
Branford Marsalis – soprano sax
Robert Majewski – flugelhorn
Arve Henriksen – trumpet, vocal
Oscar Castro Neves – guitar, vocal
Mateusz Pospieszalski – flute, vocal
Dhafer Youssef – oud, vocal
Christian McBride – bass, fretless bass
Richard Bona – fodera bass, kalimba
Manu Katché – percussion, ride
Mino Cinélu – percussion, vocal
Sinfonia Viva Orchestra, Violin Quartet
„ID” Audio 2006

„Claude” Audio 2006

„Cisza na skronie, na powieki słońce” Audio 2006

„JO & CO” 2008

Koncertowy „JO & CO” z 2008, zawierał słynny utwór „Cisza na skronie, na powieki słońce” – Audio

Poza Anną Marią Jopek, wystąpili tu Richard Bona, Dhafer Youssef, Mino Cinelu, Krzysztof Herdzin, Henryk Miśkiewicz, Marek Napiórkowski, Jan Smoczyński, Robert Kubiszyn i Paweł Dobrowolski.

„DWA SERDUSZKA, CZTERY OCZY”, kompilacja 2008

Urodzinowe wydawnictwo kompilacyjne „Dwa serduszka, cztery oczy”, zawierało płyty „ID”, „Jo & Co” i nowy album „Spoza”, z czternastoma nie publikowanymi wcześniej utworami. a także książeczkę i 88 fotografii.
Wydawnictwo było zapowiedzią dłuższej przerwy w nagrywaniu – aż do 2017. W międzyczasie ukazywały się jedynie kompilacje i albumy koncertowe.
W 2009 Anna Maria pojawiła się w kilku utworach na albumie pianisty Makoto Ozone „Road to Chopin”, nagranym z harmonijkarzem Pat Metheny Group, Gregoire’em Maretem:
Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Ucisz się”, Live 2010

TRYPTYK „LUSTRA” 2011

W 2011 ukazał się tryptyk kompilacyjny „Lustra”, składający się z trzech płyt – „Polanna”, „Haiku” i „Sobremesa”.
„HAIKU” 2011
„Haiku” to druga płyta Anny Marii Jopek z japońskim pianistą Makoto Ozone:
Anna Maria Jopek – vocals
Makoto Ozone – piano
Tomohiro Fukuhara – flute
Robert Kubiszyn – bass
Paweł Dobrowolski – drums
Pedro Nazaruk – voice
Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Dolina” / „O, mój rozmarynie” Audio 2011

Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Kujawiak”, Live 2011

Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Biel”, Live 2014

„SOBREMESA” 2011

„Sobremesa” to rodzaj „deseru”, po wyrafinowaniu dania głównego. Płyta prezentowała historię Lizbony, miasta, w którym Anna Maria Jopek znalazła swój drugi dom. Był to zbiór ulubionych piosenek Anny Marii, ze świata kultury portugalskiej i lusofońsskiej. Album nagrany został w Lizbonie, ze stworzonym specjalnie na tę okazję multikulturowym zespołem, co sprawiło, że muzyczny tygiel procentował dźwiękowym ogniem:
Anna Maria Jopek – vocal, backing vocals
Nelson Canoa, Victor Zamora – piano
Ernesto Leite – piano, keyboards
Tiago Santo – guitar
Marco Oliveira – classic guitar
Luis Guerreiro – vocal, portugal guitar
Yami – vocal, bass guitar, guitar, backing vocals
Krzysztof Herdzin – flute
Robert Majewski – flugelhorn
Henryk Miśkiewicz – clarinet, soprano sax
Ze Antonio – cavaquinho
Joao Balao – cavaquinho, percussion, kalimba
Ruca Rebordao – percussion, berimbao
Paulo Paz – bass
Marito Marques, Ivo Costa – drums
Guests:: Sara Tavares, Beto Betuk, Camane, Tito Paris, Yami, Paulo de Carvalho – vocal.
To piękny, muzyczny kontrast tego, co króluje w ojczyźnie fado i we frazach z Wysp Zielonego Przylądka. W tej muzyce jest zaduma zaułków Lizbony i żar słońca plaż Algarve. Ckliwość, wręcz eteryczność, typowa dla lizbońskich kafejek, sąsiaduje z feerią przebojowej piosenki „Lizbona, Rio, Hawana”:
„Lizbona, moja miłość” Audio 2011

„Lizbona, Rio, Hawana” Audio 2011

W 2016, podczas koncertu Stinga w Toruniu, Jopek zaśpiewała z nim w duecie słynny hit „Fragile”:
Anna Maria Jopek & Sting – „Fragile”, Live 2016

„MINIONE” 2017

W lutym 2017 na półki sklepowe trafiła płyta „Minione”, którą Anna Maria nagrała z legendarnym pianistą kubańskim, Gonzalo Rubalcabą, oraz jego triem jazzowym. Tytuł nawiązywał do zawartości płyty – tego, co minione, czyli przedwojennych tang i boler z lat 30., które duet opracował we współczesnej stylistyce fusion, czyli mieszance world music i jazzu.
„Jest to wskrzeszenie najpiękniejszych przedwojennych tang polskich. Spośród setek starych tang i boler, artyści wybrali te, które zainspirowały ich najbardziej, i mogły stać się pomostem między tym, co minione – światem lat 30., a współczesną muzyką wokalną, między kulturami polską, kubańską, żydowską, argentyńską i amerykańską” (kultura.onet.pl).

Pojawily się tutaj takie hity, jak „Twe usta kłamią” Andrzeja Własta i Szymona Kataszka, „To ostatnia niedziela” Zenona Friedwalda i Jerzego Petersburskiego, „Co nam zostało z tych lat” Juliana Tuwima i Władysława Daniłowskiego, „Bésame mucho” Consuelo Velázqueza, „To ostatnia niedziela” Zenona Friedwalda i Jerzego Petersburskiego, czy „Rebeka” Andrzeja Własta i Zygmuta Białostockiego:
Anna Maria Jopek & Gonzalo Rubalcaba – „Twe usta kłamią”, Live 2017

Anna Maria Jopek & Gonzalo Rubalcaba – „To ostatnia niedziela”, Live 2017

Recenzja albumu „Minione” na jazzsoul,pl http://jazzsoul.pl/…/recenzja-anna-maria-jopek-gonzalo…/

„ULOTNE” 2018

5 października 2018 wydano najnowszy album – „Ulotne” Anny Marii Jopek i Branforda Marsalisa, nagrany z formacją Atom String Quartet. Płyta została zrealizowana jeszcze w 2015, a więc czekała na wydanie aż trzy lata.
W listopadzie 2017 dograno utwory „W polu lipeńka”, „W Kadzidlańskim Boru”, „Nielojalność” oraz „Pożegnanie z Marią”.
Album szeroko interpretował motywy słowiańskie w poetyce i nastroju. Wśród utworów znalazły się także osobiste tematy Jopek, mocno inspirowane ludowymi wątkami, albo wręcz z nich wywiedzione – utwór „Czekanie” rozpoczyna się frazą, odnalezioną u Oscara Kolberga.
Jopek i Marsalis po raz pierwszy spotkali się ponad 20 lat wcześniej, i od razu złapali wspólny, muzyczny język. „My się słyszymy przez dźwięki, i przez nie czarujemy się. Nasze pierwsze spotkanie miało miejsce w 1995. Wtedy Branford zagrał na mojej płycie „ID”. Przyjechał na dwie solówki, i pamiętam, że jego nagranie trwało 13 minut, czyli dokładnie tyle, ile te solówki naprawdę trwały. On po prostu przyszedł, zagrał, i było po sprawie” – wspominała wokalistka.
W wywiadzie dla onet.pl, Anna Maria opowiedziała o inspiracjach, które towarzyszyły jej przy tworzeniu krążka „Ulotne”. Nie zapomniała także o dorobku swojego wielkiego idola – Stinga, z którym Marsalis także grywał.

„Powinnam ten album dedykować Stingowi, ale nie zrobię tego. Branford „Stingowy” to tylko mały procent działań Marsalisa. Czułam, że to nie byłoby w porządku odwoływać się jedynie do tej jednej inspiracji, skoro inspiracjami byli także Chopin, Kolberg, Leśmian i modalna ludowość. Stinga kocham za to, że jest. Powiedziałam Branfordowi, że głos Stinga – to taka męska opiekuńczość, na której zawsze mogę polegać”:
Anna Maria Jopek – vocal
Branford Marsalis – soprano sax
Gonzalo Rubalcaba, Marcin Wasilewski – piano
Krzysztof Herdzin – piano, alto clarinet, flute, autoharp, bells
Piotr Nazaruk – voice, flute, bass clarinet, acoustic guitar, violyre, zither
Robert Kubiszyn – bass, acoustic bass guitar
Maria Pomianowska – suka biłgorajska
Armando Gola – bass
Mino Cinélu – percussion
Ernesto Simpson – drums
Atom String Quartet:
Dawid Lubowicz, Mateusz Smoczyński – violin
Michał Zaborski – viola
Krzysztof Lenczowski – cello.
W swojej poetyce i nastroju, album szeroko interpretował motywy słowiańskie. Wśród utworów znalazły się osobiste tematy Jopek, mocno inspirowane ludowymi wątkami albo wręcz wprost z nich wywiedzione.
Temat „Pożegnania z Marią”, z którym Anna Maria Jopek i Tomasz Stańko występowali na wspólnych koncertach, a także nagrali na płytę, pojawił się tutaj ze specjalną dedykacją, w hołdzie zmarłemu trębaczowi:
„Pożegnanie z Marią”, Tribute to Tomasz Stańko, Audio 2018

„Ulotne” / „Elusive”, Making Of 2018

Anna Maria Jopek feat. Branford Marsalis, Mino Cinelu, Maria Pomianowska, Adam Strug, Marcin Wasilewski, Robert Kubiszyn, Pedro Nazaruk and Atom String Quartet – „To i hola”, Live @ Teatr Wielki Opera Narodowa, Warszawa 2015

„Czekanie”, Official Video 2019
Anna Maria Jopek – vocal
Branford Marsalis – soprano sax
Krzysztof Herdzin – piano, recorder flute, autoharp, glockenspiel
Piotr Nazaruk – zither, recorder flute,
Robert Kubiszyn – bass
Mino Cinélu – percussion

Wszystkie utwory na album aranżował i nimi dyrygował Krzysztof Herdzin, z wyjątkiem: „Nielojalność” – Krzesimir Dębski, „W polu lipeńka” – praca zespołowa na podstawie aranżu Marii Pomianowskiej, „Czułe miejsce” – praca zespołowa na podstawie aranżu Anny Marii Jopek.
Anna Maria Jopek opowiadała: „Być może emanacja doskonałości i łatwości gry Branforda sprawiła, że muzyka z albumu „Ulotne” stwarzała się w sposób naturalny, oczywisty i prosty. A może płyty, które mają zaistnieć w kosmosie, dzieją się same z siebie, trochę poza nami. Wszystko wydarzyło się w szerokiej przestrzeni czasowej, a sekwencja zdarzeń nie jest przypadkowa.
Na pierwsze nagranie umówiliśmy się tuż po koncercie w Teatrze Wielkim w Warszawie, w grudniu 2015, kiedy zdecydowaliśmy, ot tak, za kulisami, że warto ocalić nasze spotkanie. Znalazło się wolne studio i zapał wszystkich artystów. Od godziny pierwszej do czwartej nad ranem zarejestrowaliśmy połowę albumu. W ogromnej obsadzie wykonawczej, w jednej sesji.
Musiało minąć 21 miesięcy nim spotkaliśmy się ponownie. Zdążyłam okrążyć Ziemię przynajmniej dwukrotnie i wydać dwie płyty. Wróciliśmy do studia w listopadzie 2017 – tak, jakby czas nie istniał, i w tym samym skupieniu dokończyliśmy tamtą pierwszą sesję.
Kiedy to się naprawdę zaczęło? Osiem lat temu, w dniu moich urodzin, gdy w mroźny dzień jeździłam na łyżwach na lodowisku Rockefeller Center w Nowym Jorku, wywijałam piruety. Wtedy Marcin poszedł do mieszczącego się nieopodal managementu Branforda, by zaproponować wspólny projekt. Wówczas jednak każde z nas miało inne zajęcia, i rzecz musiała poczekać.
Więc może cztery lata później, gdy szłam Alejami Jerozolimskimi, i zadzwoniła Joanna, moja menadżerka, że jest możliwość, ale jeszcze nie pewność, wspólnych koncertów. Wędrowałam w jesiennym słońcu ulicami Warszawy, i usłyszałam w myślach jak Branford gra frazę z „W Kadzidlańskim Boru” w moll, po mojej w dur. I dotarło do mnie, że skoro mam tę pierwszą frazę całego projektu, to znaczy, że on już się zaczął, i nic go nie zatrzyma.
A może wszystko zaczęło się jeszcze wcześniej? W dniu, w którym pierwszy raz usłyszałam Branforda w zespole Stinga, i pomyślałam, że ich muzyka jest wieczna, i będzie ze mną zawsze.
Gdziekolwiek jest początek tej historii, moje życie wśród tych, których kocham i podziwiam, jest wielkim pięknem”.
Anna Maria Jopek skomentowała również dedykację dla Tomasza Stańko: „Kiedy nagrywaliśmy, Tomasz miał się bardzo dobrze. Był łącznikiem nas wszystkich. Zdążyłam pokazać mu nagranie „Pożegnania z Marią”. Powiedziałam: „Zobacz, Tomek, Branford Marsalis gra twoją muzykę, bo twoja muzyka jest wieczna” (onet.pl).
Branford Marsalis mówił: „Anna Maria Jopek is special. She is one of those rare singers who can duplicate in concert what she achieves in the studio. I am honored to have been asked to participate in such a stellar project, surrounded by stellar musicians”.
Niektóre utwory z płyty „Ulotne” były już doskonale znane od lat. W nowych aranżacjach i wykonaniu na pewno zyskały na wartości, choć zawsze były pięknie wykonywane przez Annę Marię Jopek:
„Niepojęte i ulotne”, Audio 2007

„Nielojalność” from „Bosa”, Audio 2009

„W polu lipeńka”, Live 2011

„W polu lipeńka”, Audio 2014

Anna Maria Jopek feat. Branford Marsalis, Mino Cinélu, Maria Pomianowska, Adam Strug, Marcin Wasilewski, Robert Kubiszyn, Pedro Nazaruk and Atom String Quartet – „To i hola”, Live @ AMJ Project for BMW Jazz Club, Warsaw, 2015

FORMY TEATRALNE

Od kilku lat, artystka eksperymentuje także z formami scenicznymi.

„CZAS KOBIETY” 2018

W 2016 wystąpiła w Teatrze Starym w Lublinie, w spektaklu „Czas kobiety”, w reżyserii legendy polskiego teatru, profesora Leszka Mądzika, gdzie Anna Maria współkomponowała muzykę.
Dwa lata po premierze teatralnej „Czasu kobiety”, Anna Maria Jopek i Robert Kubiszyn przywołali wspomnienia współpracy z Leszkiem Mądzikiem, i nagrali muzykę, którą wykonywali wcześniej na żywo, na scenie teatru.
Tak powstał album „Czas kobiety – Muzyka ze spektaklu Leszka Mądzika” z 2018.
„Sensualna, oryginalna, odważna” – tak mówiono o ciekawej narracji muzycznej, towarzyszącej misterium teatru Mądzika, z Jopek w głównej roli.
Przez 40 minut występu na scenie nie pada ani jedno słowo. Jopek wypracowała język własnej wokalizy, z ukłonem dla muzyki klasycznej i jazzu, ale przede wszystkim podporządkowany roli, którą powierzył jej reżyser.
„W 40 minut muszę zagrać i zaśpiewać całe swoje życie. To głębokie przeżycie, wymagające ode mnie wielkiej siły psychicznej” – komentowała Anna Maria.
Muzyka „Czasu kobiety” to etiuda zarówno na wielkie przestrzenie, jak i najprostsze, elementarne struktury, jak głos z akompaniamentem basu.
Autorska praca Anny Marii Jopek i Roberta Kubiszyna, basisty z którym Jopek współpracuje od lat, została w całości wykonana przez ów duet. Nagranie zrealizowano dopiero w sierpniu 2018, ponieważ Anna Maria była zajęta współpracą z kubańskim pianistą, Gonzalo Rubalcabą, z którym nagrała album „Minione”.
Spektakl „Czas kobiety” budził wielkie zainteresowanie jeszcze przed premierą. Na dwa miesiące przed rozpoczęciem prób, w trakcie tworzenia scenariusza i muzyki, spektakl był już całkowicie wyprzedany.
„Czas kobiety” Album Promo 2018

„RETURN to VOICE”

Jopek podjęła także współpracę z międzynarodową grupą Teatr Pieśni Kozła, przy spektaklu „Return to the Voice / Przywracanie głosu”. Spektakl, stworzony przez Grzegorza Brala (reżysera), Macieja Rychłego i Jeana Claude’a Acquavivę (kompozytorzy), oparty jest na lamentach gaelickich i szkockich, psalmach i innych utworach.
Anna Maria żyła i pracowała z artystami, występując przez miesiąc z tym materiałem, co wieczór, podczas Fringe Festival w Szkocji.
AMJ PROJECT for BMW JAZZ CLUB
Przez prawie dziesięć lat, Anna Maria Jopek stała na czele wielkiego przedsięwzięcia AMJ for BMW Jazz Club, kreując i powołując nowe muzyczne projekty i kooperacje odległych indywidualności muzycznych.
Do współpracy zaprosiła m.in. Brandforda Marsalisa, Richarda Bonę, Makoto Ozone czy Tomasza Stańko.
Kroke & Anna Maria Jopek – „River of Shadows” Live 2014

„To i hola” – AMJ project for BMW Jazz Club, Live in Warsaw 2015

Wywiad z Branfordem Marsalisem i Anną Marią Jopek – BMW Jazz Club 2015

Dyskografia

https://pl.wikipedia.org/wiki/Dyskografia_Anny_Marii_Jopek

Poza własnymi albumami, Anna Maria Jopek pojawiła się na dziesiątkach płyt innych artystów.

ŻYCIE PRYWATNE

Anna Maria Jopek żyje między Warszawą a Lizboną.
Od 1998 jest żoną dziennikarza muzycznego, kompozytora, autora tekstów, producenta, podróżnika i fotografa – Marcina Kydryńskiego, najbardziej znanego z autorskiej audycji „Siesta” (obecnie w Radiu Nowy Świat).
Synowa Lucjana Kydryńskiego (zmarł w 2006) i znanej piosenkarki, Haliny Kunickiej.
Państwo Kydryńscy mają dwóch synów – Franciszka i Stanisława. Anna Maria jest bardzo oddana swoim dzieciom i kotom. Hobbistycznie biega półmaratony.
JUBILATCE ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!

Fot. 2018 (empik.com) / 1997 Eurowizja (YouTube) / Monnari / AKPA / Z mężem Marcinem Kydryńskim (last.fm)