Anna Maria Jopek

„Ale jestem” – Live @ Eurovision 1997

Oprac. Ewa Kałużna. Fot. empik.com, Eurowizja (YouTube), YouTube, Robert Wolański

Anna Maria Jopek 2018
Fot. empik.com

Anna Maria Jopek 1997
Fot. Eurowizja (YouTube)

Anna Maria Jopek 2003
Fot. YouTube

Anna Maria Jopek 2020
Fot. Robert Wolański

Anna Maria Jopek Trasa 2021


 

Dzisiaj, 14 grudnia 2021., 51. urodziny świętuje

ANNA MARIA JOPEK
(ur. 14 grudnia 1970),

gwiazda polskiej sceny muzycznej, wokalistka, pianistka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka płyt. Porusza się w takich gatunkach, jak jazz, folk, pop, smooth jazz, lounge music z lat 50. i 60.

W Polsce ma status gwiazdy, która zdobyła wszystkie możliwe prestiżowe nagrody i wyróżnienia.

Zawsze fascynował ją jazz, swingujące wokalistki, oraz estetyka z pogranicza popu i ethno.

Jako wokalistka, wymyka się ramom współczesnej muzyki rozrywkowej, nie bojąc się nieszablonowych projektów, a jej muzykalność oraz barwa głosu nie dają się skategoryzować.

Na tle polskiej sztampy, wyróżnia się tym, że śpiewa czysto i z feelingiem, a przede wszystkim bez playbacku, co nie zdarza się często.

Jej płyty bywają niełatwe, wymagają skupienia i kontemplacji, a mimo wszystko spotykają się ze znakomitym odbiorem.

Wychowała się na staropolskich pieśniach ludowych, dlatego w jej twórczości wyraźne jest głębokie zakorzenienie w słowiańskich dźwiękach. Śpiewa głównie po polsku, wierząc, że „w sztuce najważniejsza jest prawda, a ci, którzy mają ją zrozumieć, zrozumieją i tak”.

Koncertowała na całym świecie – od USA i Kanady, przez całą Europę, aż po Japonię, gdzie zaśpiewała na największej scenie, podczas Tokyo Jazz Festival. Śpiewała w Hollywood Bowl, Royal Festival Hall, w operze w Tel Awiwie, w klubie Blue Note w Melbourne. Z zespołem Skaldowie wystąpiła w Carnegie Hall.

Nagrywała w studiach Real World u Petera Gabriela, Abbey Road w Londynie, i Power Station w Nowym Jorku.

Występuje u boku światowych sław, jak Pat Metheny, Bobby McFerrin, Branford Marsalis, Christian McBride, Richard Bona, Manu Katché, Gonzalo Rubalcaba czy Mino Cinélu.

W 2015 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej, oraz za popularyzowanie polskiej muzyki na świecie.

RODZINNE TRADYCJE MUZYCZNE

Wychowała się w artystycznej rodzinie, a głównie – w garderobach Zespołu Pieśni i Tańca Mazowsze, w którym występowali jej rodzice.

Ojciec, Stanisław Jopek, urodził się we Lwowie. Rodzina przeniosła się do Kościerzyc na Śląsku Opolskim, gdzie rodzice Stanisława prowadzili sklep.

W 1956 Stanisaw Jopek rozpoczął pracę w Mazowszu, jako solista tenor. Z zespołem tym występował przez 50 lat.

Matka Anny Marii, Maria Stankiewicz, również była solistką Mazowsza.

Siostrą Anny Marii, młodszą o cztery lata, jest skrzypaczka Patrycja Jopek.

Anna Maria otrzymała podwójne imię dzięki znanej piosence Czerwonych Giatr, która bardzo spodobała się rodzicom.

Stanisław Jopek zmarł w 2006.

Ciekawostką jest fakt, że prababka Anny Marii utonęła 15 kwietnia 1912, na legendarnym Tytanicu.

Anna Maria miała zaledwie trzy lata, kiedy nagrała pierwszą piosenkę dla Polskiego Radia.

W wieku 7 lat podjęła edukację muzyczną w klasie fortepianu.

Jako 12-latka debiutowała na scenie Filharmonii Narodowej w Warszawie.

Uzyskała wszechstronne wykształcenie. Ukończyła klasę fortepianu u profesora Jana Ekiera, w Akademii Muzycznej w Warszawie. Studiowała na Wydziale Jazzu w Manhattan School of Music, w Nowym Jorku, oraz w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Równolegle, studiowała prywatnie śpiew u legendarnej Darii Iwińskiej, która była również nauczycielką ojca.

Stypendystka Towarzystwa im. Fryderyka Chopina oraz Columbia University w Nowym Jorku.

Jak sama mówi, nie widziała siebie w roli pianistki, choć, kończąc warszawską Akademię Muzyczną, wybornie grała Mozarta.

Po raz pierwszy na wielkiej scenie wystąpiła podczas festiwalu Słowiański Bazar na Białorusi, w 1995. Otrzymała tam osobistą nagrodę od Michela Legranda.

POCZĄTKI KOLĘDOWE 1995

Swoje pierwsze kroki w studiu nagrań Anna Maria Jopek stawiała u boku Włodzimierza Nahorego, śpiewając w trzech utworach na świątecznym albumie pianisty – „Kolędy na cały rok” z 1995, z tekstami Bogdana Loebla – „Dziecko Świętej Panienki”, „Pachnie świecy wosk”,

„Do Wigilii zasiąść czas”


POCZĄTKI ROCKOWE 1996. „ANDŹKA” JOPEK

Annę Marię Jopek można było usłyszeć w chórkach, na art-rockowym albumie „Bardzo niebieskie migdały” Roberta Amiriana z 1996. Przyjęła wówczas pseudonim sceniczny Ania „Andźka” Jopek. Zaśpiewała tam w trzech utworach – „To wszystko by”, „Zapragnij”, oraz „Snogrody”. Główne wokale za albumie wykonywali Kayah i Robert Amirian, a singlem promującym był utwór „Sen nocy letniej”

W 1999 Robert Amirian i Anna Maria Jopek, razem z Czesławem Niemenem, Ryszardem Rynkowskim, Natalią Kukulską i Mietkiem Szcześniakiem, wystąpili w teledysku „Osiem błogosławieństw”. Utwór został wykonany na żywo w Krakowie, dla papieża Jana Pawła II, podczas jego pielgrzymki:

„Osiem błogosławieństw” – Official Video 1999

Robert Amirian, pół-Ormianin z pochodzenia, obecnie producent muzyczny, scenarzysta telewizyjny w TVN oraz wykładowca, pisał później dla Anny Marii teksty, podczas jej dalszej kariery.

POCZĄTKI JAZZOWE 1996

Również w 1996 Anna Maria Jopek wystąpiła na płycie Jacka Niedzieli „Jazzowe poetycje”, śpiewając w utworach „Wsunęłam się”, „Gdy pochylisz nade mną”, „Śpiący jednorożec”, „Oczekiwanie”, „Za wielką pustką” oraz „Jest cała ziemia samotności”.

Kolejną jazzową płytą była „Remembrances” Henryka Miśkiwicza z 1996, gdzie Anna Maria wystąpiła w utworach „Mój List” i „Wystarczy uśmiech twój”, do muzyki Michela Legranda, z tekstami Jeremiego Przybory i Wojciecha Młynarskiego:
„Remembrances” – Full Album 1996

EUROWIZJA 1997

Solową karierę Anna Maria zaczęła rok później, w 1997. Reprezentowała wówczas Polskę podczas Konkursu Eurowizji w Dublinie, z piosenką „Ale jestem”. Zajęła 11. miejsce:
„Ale jestem” – Live @ Eurovision 1997

DEBIUT PŁYTOWY – „ALE JESTEM” 1997

Po tym występie, Anna Maria Jopek wydała swój debiutancki album – „Ale jestem”, który zyskał status złotej płyty. Album powstawał jesienią 1997, w studiu w Izabelinie. Całość materiału została zgromadzona wokół tytułowej piosenki, która uczyniła Annę Marię rozpoznawalną, głównie dzięki Eurowizji.

Anna Maria do dzisiaj lubi ten album, i wcale nie dlatego, że wciąż jest jej najlepiej sprzedaną płytą. Ta kategoria jest zawsze dla niej trzeciorzędna. Promocja płyty, oparta o utwór tytułowy, a także sielską, pogodną piosenkę „Joszko Broda”, zyskała wokalistce rzesze młodych entuzjastów. Jak na debiut płytowy, obsada była imponujaca:
Anna Maria Jopek – vocal
Marcin Pospieszalski – keyboards, 12-string guitar, bass, bass guitar, synthesizer, voice
Tomasz Lewandowski – keyboards
Mateusz Pospieszalski – bass clarinet, alto sax, accordion, bass, percussion
Dariusz Kozakiewicz, Jan Janga Tomaszewski, Marcin Majerczyk, Robert Amirian – guitar
Joszko Broda – Jew’s harp, flute, pipe
Alekr Korecki – flute
Wojtek Pilichowski – bass guitar
Piotr Żyżelewicz – jug, drums
Kuba Majerczyk, Krzysztof Przybyłowicz – drums
Agnieszka Piotrowska, Dorota Miśkiewicz, Mamadou Diouf – voice
String Quartet: Marek Jankowski, Piotr Reichert – viola, Jan Lewtak, Piotr Stawski – violin.

Album promowały single:
„Ale jestem” – Official Video 1997

„Joszko Broda” from „Ale jestem”, Official Video 1997

„Nie przychodzisz mi do głowy” from „Ale jestem”, Official Video 1997

Utwór „Zanim zasnę” z tego albumu pozostaje jedną z najpiękniejszych lirycznych piosenek Anny Marii Jopek. Są szanse, że artystka powróci do wykonywania tego utworu na fortepianie, jak miało to miejsce podczas sopockiego festiwalu w 1998:

„Zanim zasnę” from „Ale jestem” 1997

Płyta „Ale jestem” przyniosła pierwsze fonograficzne spotkanie Anny Marii Jopek z polską muzyką ludową, na długo przed boomem na ten gatunek. Była to piosenka „Trudno, u-cha-cha”, którą Anna Maria Jopek śpiewała publicznie już jako 4-letnia dziewczynka, a poznała ją podczas występów rodziców z Mazowszem:

„Trudno, u-cha-cha” from „Ale jestem” 1997

OPOLE 1997

W tym samym roku, Jopek wzięła udział w koncercie „Zielono mi” w Opolu:

Anna Maria Jopek & Mariusz Lubomski – „Okularnicy”, Live in Opole 1997

„SZEPTEM” 1996, 1997 (wyd. 1998)

Po wydaniu debiutu płytowego, Anna Maria od razu rzuciła się „na głęboką wodę”, publikując rok później dwupłytowe wydawnictwo „Szeptem”, zawierające na dwóch krążkach aż 24 utwory.

Pierwszy album z tego zestawu nagrywany byl w Studiu S4 w Warszawie, w grudniu 1996, maju i czerwcu 1997, a drugi – na żywo, podczas koncertu 5 grudnia 1997, w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Obie płyty zostały utrzymane w tonacji poezji śpiewanej i piosenki poetyckiej.

Autorami tekstów słynnych przebojów, zarówno przedwojennych, jak i współczesnych, które zostały wykorzystane na obu płytach zestawu, byli Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Jonasz Kofta, Jeremi Przybora, Marian Hemar, Ludwik Starski, Jan Wołek, Mira Zimińska-Sygietyńska, Jacek Korczakowski, Magda Czapińska, Katarzyna Nosowska. Muzyka była dziełem takich twórców, jak Henryk Wars, Jerzy Wasowski, Władysław Szpilman, Tadeusz Sygietyński, Jerzy Abratowski, Baden Powell, Seweryn Krajewski, Jan Ptaszyn Wróblewski, Krzysztof Komeda, Włodzimierz Nahorny.

Skład był kameralny. Wystąpili Anna Maria Jopek – vocal, piano, Zbigniew Namysłowski – soprano sax, Tomasz Stańko – trumpet, oraz Wojciech Karolak i Włodzimierz Nahorny – piano.

Tomasz Stańko & Anna Maria Jopek – „Samba przed rozstaniem” from Szeptem” 1998

„Szeptem” 1998

„Czas rozpalić piec” from „Szeptem” 1998

„Dla ciebie jestem sobą” from „Szeptem” 1998

„Jej portret” from „Szeptem” 1998

„JASNOSŁYSZENIE” 1999

Album zawierał ponownie dość mocno rozbudowany skład muzyków. Zagrali Marcin i Mateusz Pospieszalscy, Krzysztof Herdzin, Robert Amirian, Jose Torres, Kuba Majerczyk, Marcin Majerczyk, Jacek i Andrzej Zielińscy i Joszko Broda.

„Ja wysiadam” from „Jasnosłyszenie” 1999

„Kiedy będziesz duży” from „Jasnosłyszenie” 1999

„Kołysanka” from „Jasnosłyszenie” 1999

„BOSA” 2000

Album „Bosa” także zwracał uwagę imponującą listą nazwisk sceny jazzowej w obsadzie poszczególnych utworów:
Tomasz Stańko – trumpet (on „Bandoska”, „Mizerna, cicha”, „Szepty i łzy”)
Andrzej Jagodziński – piano, accordion (on „Bosa”)
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn (on „Nim słońce wstanie”)
Henryk Miśkiewicz – clarinet, bass clarinet (on „Kiedy mnie już nie będzie”)
Leszek Możdżer – piano (on „Cyraneczka”)
Marek Napiórkowski – guitar (on „Z powietrza”)
Jacek Urbaniak – flute, soprano flute, tenor flute, wooden melodic pipes, Buffalo horn (on „Tęskno mi, tęskno”)
Tomasz Szukalski – guitar (on „Dwa serduszka, cztery oczy”)
Zbigniew Wegehaupt, Darek Oleszkiewicz, Radosław Nur – bass
Cezary Konrad – drums, percussion
Robert Amirian – vocal (on „Kiedy będziesz duży”)
Krzesimir Dębski – conductor (on „Nielojalność”)
Orchestra:
Krzysztof Bzówka, Józef Kolinek, Katarzyna Gilewska-Zagrodzińśka, Artur Gadzała, Robert Dąbrowski, Patrycja Jopek – violin
Włodzimierz Żurawski, Dariusz Kisielewski – viola
Jerzy Muranty, Kamil Mysiński – cello
Hanna Turonek – flute
Aleksandra Romański – clarinet
Wiesław Wołoszynek – bassoon
Anna Sikorzak-Olek – harp.

Na płycie autorka zamieściła dwa bonusy:
„W smudze cienia” from „Bosa” 2000

„Mizerna cicha” from „Bosa” 2000

„Szepty i łzy” from „Bosa” – Official Video 2000

„Szepty i łzy” – Live 2009

Anna Maria Jopek & Tomasz Stańko – „Szepty i łzy”, Live @ Fryderyki 2014

„NIENASYCENIE” 2002

„Na dłoni” from „Nieasycenie” 2002

„I pozostanie tajemnicą” from „Nieasycenie” 2002

„Małe dzieci po to są” from „Nienasycenie” 2002

„O co tyle milczenia?” from „Nienasycenie”, Live 2003

JOPEK & METHENY – „UPOJENIE”, 2002.

Również w 2002 artystka nagrała płytę „Upojenie”, z udziałem Pata Metheny’ego. „To spotkanie jest moim największym spełnieniem. Co to znaczy kariera? Dla jednych będzie to szał nastolatek w Madison Square Garden, dla innych – sto milionów sprzedanych egzemplarzy muzyki tanecznej w byłych republikach Związku Radzieckiego. Dla mnie jest to wspólny projekt z Patem Methenym. To nagranie nie jest środkiem do celu. Jest celem, ostatecznym upojeniem” – powiedziała o płycie Anna Maria Jopek:
Anna Maria Jopek – vocal, electric piano
Henryk Miśkiewicz – soprano sax
Piotr Nazaruk – flute, vocal, percussion
Leszek Możdżer – piano
Paweł Bzim Zarecki – keyboards
Bernard Maseli – vibraphone
Marek Napiórkowski – guitar
Pat Metheny – electric guitar, acoustic guitar, classical guitar, baritone guitar, guitar synthesizer
Darek Oleszkiewicz – bass
Marcin Pospieszalski – bass guitar
Cezary Konrad, Mino Cinélu, Wojciech Kowalewski – percussion.
Na albumie znalazły się nowe interpretacje utworów Metheny’ego, a także kompozycje Marcina Kydryńskiego i Anny Marii Jopek, oraz słynne, zagrane tu przez Metheny’ego w duecie z Darkiem Oleszkiewiczem, „Polskie drogi” Andrzeja Kurylewicza:
Anna Maria Jopek & Pat Metheny – „Polskie drogi”, Live 2002

Anna Maria Jopek & Pat Metheny – „Are You Going With Me?”, Live 2002

Anna Maria Jopek – „Upojenie”, Live 2003

„BAREFOOT” 2002

Rok 2002 to początki kariery międzynarodowej Anny Marii Jopek. Wydała dwie płyty z myślą o zagranicznym odbiorcy.

Album „Bosa” z 2000 został zatytułowany na rynek zagraniczny „Barefoot”, i wydany z drobnymi zmianami w 2002. Choć na płycie nie było ani jednego utworu w języku angielskim (zawierała większość utworów z oryginalnej wersji „Bosej”), to w założeniu wydawcy właśnie polski folklor, czyli „inność”, coś, czego mieszkaniec Londynu czy Oslo nie zna, miały być siłą przyciągającą zagranicznego słuchacza. Jednak główną siłą tej płyty okazały się solidność wykonania, eteryczny głos wokalistki, i kompetencja muzyków.

Na „Barefoot” zabrakło kompozycji Marcina Kydryńskiego „Jeżeli chcesz”. W zamian, można było usłyszeć połączone dwie piosenki – „Kołysankę Rosemary” oraz „Kiedy będziesz duży”. Ponadto, została tu umieszczona, już kolejny raz, ludowa polska piosenka „Dwa serduszka, cztery oczy”, oraz nowa wersja utworu „Bandoska”. W bonusie znalazła się pierwotna wersja „Kiedy będziesz duży” z albumu „Jasnosłyszenie”, oraz, tak, jak to było na albumie „Bosa”, utwór „Szepty i łzy” wraz z teledyskiem:
Anna Maria Jopek – vocal
Tomasz Stańko – trumpet
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn
Henryk Miśkiewicz – clarinet, bass clarinet
Marcin Wasilewski – piano
Andrzej Jagodziński – piano, accordion
Leszek Możdżer – piano (prepared)
Marek Napiórkowski – guitar
Sławomir Kurkiewicz, Darek Oleszkiewicz, Zbigniew Wegehaupt – bass
Cezary Konrad – drums, percussion
Michał Miśkiewicz – drums
Krzesimir Dębski – conductor, arrangement
„Szepty i łzy” from „Barefoot” – Official Video 2002

„Barefoot” 2002

„Kołysanka Rosemary / Kiedy będziesz duży” from „Barefoot” 2002

„Dwa serduszka, cztery oczy” from „Barefoot” 2002

„Bandoska” from „Barefoot” 2002

„FARAT” 2003

W 2003 ukazały się album i DVD „Farat”. Nagrań dokonano na żywo, podczas koncertu w Studio Farat Film, w składzie:
Anna Maria Jopek, Dorota Miśkiewicz – vocal
Henryk Miśkiewicz – sax, bass clarinet
Piotr Nazaruk – flute, vocal
Leszek Możdżer – piano
Paweł Bzim Zarecki – keyboards
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass
Mino Cinélu – percussion, vocal
Cezary Konrad – drums
„Farat” – Full Concert, Live 2003

„Czarne słowa” from „Farat” – Live 2003

„SECRET” 2005

Płyta „Secret” z 2005 była drugim międzynarodowym albumem, wydanym na specjalne zlecenie wytwórni EmArcy (Universal Music Group), i tym razem – w pełni anglojęzycznym.

Pierwotnie, album w ogóle miał nie ukazać się w Polsce, z uwagi na obawy przed krytyką polskiej prasy, tym bardziej, że wokalistka miała już gotową nową, polskojęzyczną płytę – „Niebo”, której premiera, w związku z wydaniem „Secret”, przesunęła się na jesień 2005. Jednak, ze względu na wiernych polskich słuchaczy, postanowiono, że „Secret” znajdzie się również na rynku polskim. Jak przyznała Anna Maria, wydając „Secret”, nie miała zamiaru podbić światowego rynku muzycznego: „To, co robię, jest skierowane do szczególnego, raczej wyrafinowanego słuchacza, i nigdy nie będzie popularne”:
„Secret” 2005

„I Burn for You” (Sting) from „Secret” 2005

„Don’t Speak” (Eric Stefani, Gwen Stefani) from „Secret” 2005

„Moon Dance” (Van Morrison) from „Secret” 2005

„NIEBO” 2006

Jedenasty album oraz drugie DVD, „Niebo”, zostały wydane w 2006. Autorami zawartości płyty i współautorami oprawy graficznej byli niemalże w całości Anna Maria wraz z mężem, Marcinem Kydryńskim. W trakcie nagrywania, postanowili ukazać własną wrażliwość oraz intymność, które po części symbolizowała odważna okładka. „Niebo” to jedna z najbardziej osobistych płyt Anny Marii Jopek:
Anna Maria Jopek – vocal, keyboards
Marcin Kydryński – baritone guitar, classical guitar
Henryk Miśkiewicz – accordion, clarinet, soprano sax
Marek Napiórkowski – acoustic guitar, Nashville guitar, baritone guitar, classical guitar, dobro
Pawel Bzim Zarecki – electric piano, Fender Rhodes, loops
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn
Piotr Nazaruk – voice, cymbals, didgeridoo, flute, pipe
Justyna Raubo – viola
Patrycja Jopek – violin
Justyna Raubo – cello
Robert Kubiszyn – bass
Cezary Konrad, Mino Cinélu – percussion.
„Czułe miejsce” from „Niebo”, Offical Video 2008

„A gdybyśmy nigdy się nie spotkali” from „Niebo”, Audio 2008

„Niebo” Audio 2008

„Spróbuj mówić 'kocham'” Audio 2008

„ID” 2007

„ID” to dwunasta płyta Anny Marii Jopek. Płytę zgrał reżyser dźwięku, Ben Findlay, w studio Real World, należącym do Petera Gabriela, a ostateczny mastering miał miejsce w Abbey Road Studios w Londynie. Choć album sygnowany był nazwiskiem jedynie Anny Marii Jopek, to w rzeczywistości stanowił efekt wspólnej pracy jej i męża, Marcina Kydryńskiego.

Na tej płycie, Anna Maria po raz pierwszy współpracowała w studiu z Branfordem Marsalisem, który zagrał tu w dwóch utworach. „Branford zagrał na mojej płycie „ID”. Przyjechał na dwie solówki, i pamiętam, że jego nagranie trwało 13 minut, czyli dokładnie tyle, ile te solówki naprawdę trwały. Po prostu przyszedł, zagrał, i było po sprawie” – wspominała Anna Maria.

Pojawili się tu także Christian McBride, Richard Bona, Manu Katché, Mino Cinélu.

W okresie nagrywania albumu, zmarli ojcowie obojga artystów – Stanisław Jopek i Lucjan Kydryński. Znalazło to swoje odbicie zarówno w tekstach, jak i w dedykacji płyty obu zmarłym:
Anna Maria Jopek – vocal, piano
Kayah – vocal
Leszek Możdżer, Tord Gustavsen – piano
Branford Marsalis – soprano sax
Robert Majewski – flugelhorn
Arve Henriksen – trumpet, vocal
Mateusz Pospieszalski – flute, vocal
Dhafer Youssef – oud, vocal
Krzysztof Herdzin – piano, keyboards
Paweł Bzim Zarecki – keyboards, programming, loops
Marek Napiórkowski, Marcin Kydryński – guitar
Oscar Castro Neves – guitar, vocal
Christian McBride – bass, fretless bass
Richard Bona – fodera bass, kalimba
Manu Katché – percussion, ride
Mino Cinélu – percussion, vocal
Sinfonia Viva Orchestra, Violin Quartet
„ID” 2007

„Claude”2007

„Cisza na skronie, na powieki słońce” 2007

„JO & CO” 2008

Album koncertowy „JO & CO” z 2008, zawierał słynny utwór „Cisza na skronie, na powieki słońce”

Poza Anną Marią Jopek, wystąpili tu Richard Bona, Dhafer Youssef, Mino Cinelu, Krzysztof Herdzin, Henryk Miśkiewicz, Marek Napiórkowski, Jan Smoczyński, Robert Kubiszyn i Paweł Dobrowolski.

„DWA SERDUSZKA, CZTERY OCZY”, kompilacja 2008

Urodzinowe wydawnictwo kompilacyjne „Dwa serduszka, cztery oczy”, zawierało płyty „ID”, „Jo & Co” i nowy album „Spoza”, z czternastoma nie publikowanymi wcześniej utworami. a także książeczkę i 88 fotografii.

Wydawnictwo było zapowiedzią dłuższej przerwy w nagrywaniu – aż do 2017. Ukazywały się jedynie kompilacje i albumy koncertowe.

JOPEK & OZONE – „ROAD to CHOPIN” 2009

W 2009 Anna Maria pojawiła się w kilku utworach na albumie pianisty Makoto Ozone „Road to Chopin”, nagranym z harmonijkarzem Pat Metheny Group, Gregoire’em Maretem:
Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Ucisz się”, Live 2010

TRYPTYK „LUSTRA” 2011

W 2011 ukazał się tryptyk kompilacyjny „Lustra”, składający się z trzech płyt – „Polanna”, „Haiku” i „Sobremesa”.

JOPEK & OZONE – „HAIKU” 2011

„Haiku” to druga płyta Anny Marii Jopek z japońskim pianistą Makoto Ozone:
Anna Maria Jopek – vocals
Makoto Ozone – piano
Tomohiro Fukuhara – flute
Robert Kubiszyn – bass
Paweł Dobrowolski – drums
Pedro Nazaruk – voice
Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Dolina” / „O, mój rozmarynie” Audio 2011

Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Kujawiak”, Live 2011

Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Biel”, Live 2014

„SOBREMESA” 2011

„Sobremesa” to rodzaj „deseru”, po wyrafinowaniu dania głównego. Płyta prezentowała historię Lizbony, miasta, w którym Anna Maria Jopek znalazła swój drugi dom. Był to zbiór ulubionych piosenek Anny Marii, ze świata kultury portugalskiej i lusofońsskiej. Album nagrany został w Lizbonie, ze stworzonym specjalnie na tę okazję multikulturowym zespołem, co sprawiło, że muzyczny tygiel procentował dźwiękowym ogniem:

Anna Maria Jopek – vocal, backing vocals
Nelson Canoa, Victor Zamora – piano
Ernesto Leite – piano, keyboards
Tiago Santo – guitar
Marco Oliveira – classic guitar
Luis Guerreiro – vocal, portugal guitar
Yami – vocal, bass guitar, guitar, backing vocals
Krzysztof Herdzin – flute
Robert Majewski – flugelhorn
Henryk Miśkiewicz – clarinet, soprano sax
Ze Antonio – cavaquinho
Joao Balao – cavaquinho, percussion, kalimba
Ruca Rebordao – percussion, berimbao
Paulo Paz – bass
Marito Marques, Ivo Costa – drums
Guests:: Sara Tavares, Beto Betuk, Camane, Tito Paris, Yami, Paulo de Carvalho – vocal.

To piękny, muzyczny kontrast tego, co króluje w ojczyźnie fado i we frazach z Wysp Zielonego Przylądka. W tej muzyce jest zaduma zaułków Lizbony i żar słońca plaż Algarve. Ckliwość, wręcz eteryczność, typowa dla lizbońskich kafejek, sąsiaduje z feerią przebojowej piosenki „Lizbona, Rio, Hawana”:
„Lizbona, moja miłość” 2011

„Lizbona, Rio, Hawana” 2011

JOPEK & STING, 2016

W 2016, podczas koncertu Stinga w Toruniu, Jopek zaśpiewała z nim w duecie słynny hit „Fragile”:
Anna Maria Jopek & Sting – „Fragile”, Live in Toruń 2016

JOPEK & RUBALCABA – „MINIONE” 2017

W lutym 2017 na półki sklepowe trafiła płyta „Minione”, którą Anna Maria nagrała z legendarnym pianistą kubańskim, Gonzalo Rubalcabą, oraz jego triem jazzowym. Tytuł nawiązywał do zawartości płyty – tego, co minione, czyli przedwojennych tang i boler z lat 30., które duet opracował we współczesnej stylistyce fusion, czyli mieszance world music i jazzu.

„Jest to wskrzeszenie najpiękniejszych przedwojennych tang polskich. Spośród setek starych tang i boler, artyści wybrali te, które zainspirowały ich najbardziej, i mogły stać się pomostem między tym, co minione – światem lat 30., a współczesną muzyką wokalną, między kulturami polską, kubańską, żydowską, argentyńską i amerykańską” (kultura.onet.pl).

Pojawily się tutaj takie hity, jak „Twe usta kłamią” Andrzeja Własta i Szymona Kataszka, „To ostatnia niedziela” Zenona Friedwalda i Jerzego Petersburskiego, „Co nam zostało z tych lat” Juliana Tuwima i Władysława Daniłowskiego, „Bésame mucho” Consuelo Velázqueza, „To ostatnia niedziela” Zenona Friedwalda i Jerzego Petersburskiego, czy „Rebeka” Andrzeja Własta i Zygmuta Białostockiego:
Anna Maria Jopek & Gonzalo Rubalcaba – „Twe usta kłamią”, Live 2017

Anna Maria Jopek & Gonzalo Rubalcaba – „To ostatnia niedziela”, Live 2017

JOPEK & MARSALIS – „ULOTNE” 2015, 2017 (wyd. 2018)

5 października 2018 wydano album „Ulotne” Anny Marii Jopek i Branforda Marsalisa, nagrany z formacją Atom String Quartet.

Płyta została zrealizowana jeszcze w 2015, a więc czekała na wydanie aż trzy lata. W listopadzie 2017 dograno utwory „W polu lipeńka”, „W kadzidlańskim boru”, „Nielojalność”, oraz „Pożegnanie z Marią”.

Wszystkie utwory na album aranżował i dyrygował nimi Krzysztof Herdzin, z wyjątkiem „Nielojalność” (Krzesimir Dębski), „W polu lipeńka” (praca zespołowa, na podstawie aranżu Marii Pomianowskiej), „Czułe miejsce” (praca zespołowa, na podstawie aranżu Anny Marii Jopek).

W wywiadzie dla onet.pl, Anna Maria opowiedziała o inspiracjach, które towarzyszyły jej przy tworzeniu krążka „Ulotne”. Nie zapomniała także o dorobku swojego wielkiego idola – Stinga, z którym Marsalis również niegdyś grywał. „Powinnam ten album dedykować Stingowi, ale nie zrobię tego. Branford „stingowy” to tylko mały procent działań Marsalisa. Czułam, że to nie byłoby w porządku odwoływać się jedynie do tej jednej inspiracji, skoro inspiracjami byli także Chopin, Kolberg, Leśmian i modalna ludowość. Stinga kocham za to, że jest. Powiedziałam Branfordowi, że głos Stinga – to taka męska opiekuńczość, na której zawsze mogę polegać”:
Anna Maria Jopek – vocal
Branford Marsalis – soprano sax
Gonzalo Rubalcaba, Marcin Wasilewski – piano
Krzysztof Herdzin – piano, alto clarinet, flute, autoharp, bells
Piotr Nazaruk – voice, flute, bass clarinet, acoustic guitar, violyre, zither
Robert Kubiszyn – bass, acoustic bass guitar
Maria Pomianowska – suka biłgorajska
Armando Gola – bass
Mino Cinélu – percussion
Ernesto Simpson – drums
Atom String Quartet:
Dawid Lubowicz, Mateusz Smoczyński – violin
Michał Zaborski – viola
Krzysztof Lenczowski – cello.
„Ulotne (Elusive)” – Album Making Of 2018

Anna Maria Jopek & Branford Marsalis – „To i hola”, Live @ National Opera, Warsaw 2015

Temat „Pożegnania z Marią”, z którym Anna Maria Jopek i Tomasz Stańko występowali na wspólnych koncertach, a także nagrali na płytę, pojawił się tutaj ze specjalną dedykacją, w hołdzie zmarłemu trębaczowi:
„Pożegnanie z Marią” Tribute to Tomasz Stańko, from „Ulotne” 2018

Album, w swojej poetyce i nastroju, szeroko interpretował motywy słowiańskie. Wśród utworów znalazły się osobiste tematy Jopek, mocno inspirowane ludowymi wątkami, albo wręcz z nich wywiedzione – utwór „Czekanie” rozpoczynał się frazą, odnalezioną u Oscara Kolberga.
„Czekanie” – Official Video 2019
Anna Maria Jopek – vocal
Branford Marsalis – soprano sax
Krzysztof Herdzin – piano, recorder flute, autoharp, glockenspiel
Piotr Nazaruk – zither, recorder flute
Robert Kubiszyn – bass
Mino Cinélu – percussion

Anna Maria Jopek i Branford Marsalis po raz pierwszy spotkali się ponad 20 lat wcześniej, w 1995. i od razu „złapali” wspólny, muzyczny język.

„My słyszymy siebie przez dźwięki, i przez nie siebie czarujemy. Być może, emanacja doskonałości i łatwości gry Branforda sprawiła, że muzyka z albumu „Ulotne” stwarzała się w sposób naturalny, oczywisty i prosty. A może płyty, które mają zaistnieć w kosmosie, dzieją się same z siebie, trochę poza nami. Wszystko wydarzyło się w szerokiej przestrzeni czasowej, a sekwencja zdarzeń nie jest przypadkowa.

Na pierwsze nagranie na nowy album umówiliśmy się tuż po koncercie w Teatrze Wielkim w Warszawie, w grudniu 2015. Wtedy zdecydowaliśmy ot tak, za kulisami, że warto ocalić nasze spotkanie. Znalazło się wolne studio i zapał artystów. Od godziny pierwszej w południe do czwartej nad ranem zarejestrowaliśmy połowę albumu, w ogromnej obsadzie wykonawczej, w jednej sesji.

Musiało minąć 21 miesięcy nim spotkaliśmy się ponownie. Zdążyłam okrążyć Ziemię przynajmniej dwukrotnie, i wydać dwie płyty.

Wróciliśmy do studia w listopadzie 2017, tak, jakby czas nie istniał. W tym samym skupieniu, dokończyliśmy tamtą pierwszą sesję.

Kiedy to się naprawdę zaczęło? Wiele lat temu, w dniu moich urodzin, gdy w mroźny dzień jeździłam na łyżwach na lodowisku Rockefeller Center w Nowym Jorku, wywijałam piruety. Wtedy Marcin poszedł do mieszczącego się nieopodal managementu Branforda, by zaproponować wspólny projekt. Wówczas jednak, każde z nas miało inne zajęcia, i rzecz musiała poczekać.

Więc może cztery lata później, gdy szłam Alejami Jerozolimskimi, i zadzwoniła Joanna, moja menadżerka, że jest możliwość, ale jeszcze nie pewność, wspólnych koncertów. Wędrowałam w jesiennym słońcu ulicami Warszawy, i usłyszałam w myślach jak Branford gra frazę z „W kadzidlańskim boru” w moll, po mojej zaśpiewanej w dur. I dotarło do mnie, że skoro mam tę pierwszą frazę, to znaczy, że projekt już zaczął się, i nic go nie zatrzyma.

A może wszystko zaczęło się jeszcze wcześniej? W dniu, w którym pierwszy raz usłyszałam Branforda w zespole Stinga, i pomyślałam, że ich muzyka jest wieczna, i będzie ze mną zawsze.

Gdziekolwiek jest początek tej historii, moje życie wśród tych, których kocham i podziwiam, jest wielkim pięknem” (onet.pl).

Anna Maria Jopek skomentowała również dedykację dla Tomasza Stańko: „Kiedy nagrywaliśmy, Tomasz miał się bardzo dobrze. Był łącznikiem nas wszystkich. Zdążyłam pokazać mu nagranie „Pożegnania z Marią”. Powiedziałam: Zobacz, Tomek, Branford Marsalis gra twoją muzykę, bo twoja muzyka jest wieczna” (onet.pl).

Branford Marsalis mówił: „Anna Maria Jopek is special. She is one of those rare singers who can duplicate in concert what she achieves in the studio. I am honored to have been asked to participate in such a stellar project, surrounded by stellar musicians” (onet.pl).

Niektóre utwory z płyty „Ulotne” były doskonale znane od lat, jednak w nowych aranżacjach i wykonaniu zyskały na wartości:
„Niepojęte i ulotne” 2007

„Nielojalność” from „Bosa” 2009

„W polu lipeńka” – Live 2011

„W polu lipeńka” 2014

„Czekanie (Waiting)”, Live @ Teatr Stary, Lublin 2019

FORMY TEATRALNE

Od kilku lat, artystka eksperymentuje także z formami scenicznymi.

„CZAS KOBIETY” 2016

W 2016 wystąpiła w Teatrze Starym w Lublinie, w spektaklu „Czas kobiety”, w reżyserii legendy polskiego teatru, profesora Leszka Mądzika. Artystka współkomponowała muzykę. „Sensualna, oryginalna, odważna” – tak mówiono o ciekawej narracji muzycznej, towarzyszącej misterium teatru Mądzika, z Jopek w głównej roli.

Przez 40 minut występu na scenie, nie padało ani jedno słowo. Jopek wypracowała język własnej wokalizy, z ukłonem w stronę muzyki klasycznej i jazzu, ale przede wszystkim – podporządkowany roli, którą powierzył jej reżyser. „W 40 minut muszę zagrać i zaśpiewać całe swoje życie. To głębokie przeżycie, wymagające ode mnie wielkiej siły psychicznej” – komentowała Anna Maria.

Spektakl „Czas kobiety” budził wielkie zainteresowanie jeszcze przed premierą. Na dwa miesiące przed rozpoczęciem prób, w trakcie tworzenia scenariusza i muzyki, spektakl był już całkowicie wyprzedany.

ALBUM „CZAS KOBIETY” 2018

Dwa lata po premierze teatralnej, Anna Maria Jopek i Robert Kubiszyn przywołali wspomnienia współpracy z Leszkiem Mądzikiem, i nagrali muzykę, którą wykonywali wcześniej na żywo, na scenie teatru. Tak powstał album „Czas kobiety – Muzyka ze spektaklu Leszka Mądzika” z 2018. Płyta stanowiła rodzaj etiudy, zarówno na wielkie przestrzenie, jak i najprostsze, elementarne struktury – głos z akompaniamentem jedynie basu. Autorska praca Anny Marii Jopek i Roberta Kubiszyna, basisty z którym Jopek współpracuje od lat, została w całości wykonana przez ów duet. Nagranie zrealizowano dopiero w sierpniu 2018, ponieważ Anna Maria była zajęta współpracą z kubańskim pianistą, Gonzalo Rubalcabą, z którym nagrała album „Minione”.

„Epilog” from „Czas kobiety” 2019

„RETURN to VOICE”

Anna Maria podjęła także współpracę z międzynarodową grupą Teatr Pieśni Kozła, w spektaklu „Return to the Voice / Przywracanie głosu”. Spektakl, stworzony przez Grzegorza Brala (reżyser), Macieja Rychłego i Jeana Claude’a Acquavivę (kompozytorzy), oparty został na lamentach gaelickich i szkockich, a także starych psalmach i innych utworach. Anna Maria żyła i pracowała z artystami, występując przez miesiąc z tym materiałem, podczas Fringe Festival w Szkocji.

AMJ PROJECT for BMW JAZZ CLUB

Przez prawie dziesięć lat, Anna Maria Jopek stała na czele wielkiego przedsięwzięcia AMJ for BMW Jazz Club, kreując i powołując nowe muzyczne projekty i kooperacje odległych indywidualności muzycznych. Do współpracy zaprosiła m.in. Brandforda Marsalisa, Richarda Bonę, Makoto Ozone, czy Tomasza Stańko.

Kroke & Anna Maria Jopek – „River of Shadows” Live 2014

„To i hola”, Live @ AMJ Project for BMW Jazz Club, Warsaw, 2015

Wywiad z Branfordem Marsalisem i Anną Marią Jopek – Live @ BMW Jazz Club 2015

NAJNOWSZY PROJEKT – „PRZESTWORZA” 2021

Najnowszy projekt koncertowy Anny Marii Jopek to „Przestworza”. Oczywiście, istnieją plany nagrania płyty wg tego projektu. Kierownictwo muzyczne sprawuje Piotr Wojtasik, odpowiedzialny również za aranże, a całości dopełnia znakomity zespół:
Anna Maria Jopek – vocal, virus
Maciej Sikała – tenor sax, soprano sax
Piotr Wojtasik – trumpet
Dominik Wania – piano
Piotr Nazaruk – violyre, flute, acoustic guitar
Robert Kubiszyn – bass
Paweł Dobrowolski – drums
Atom String Quartet:
Dawid Lubowicz, Mateusz Smoczyński – violin
Michał Zaborski – viola
Krzysztof Lenczowski – cello.

Anna Maria Jopek opowiada: „Przestworza” to tytuł, który przyszedł na myśl prawie natychmiast, ale przed nim było najważniejsze – ludzie, wymarzona obsada. Udało się zaprosić artystów, których gra i postawa w muzyce ucieleśniają wszystko, w co wierzę i za czym nieustannie tęsknię. Czekam na to, jakie równanie napisze muzyka dla tej konfiguracji ludzkiej i repertuarowej. I wiem, mówi mi to przeczucie, tak silne, jak moja potrzeba wolności, że to będzie inne od wszystkiego, co było kiedykolwiek wcześniej. „Przestworza” to muzyka premierowa, stworzona specjalnie na to spotkanie. Słychać w niej frazy i tematy tradycyjne, a także zupełnie nowe kompozycje. Jest akustycznie, szeroko, przestrzennie, w najpiękniejszych salach koncertowych w Polsce” (annamariajopek.pl).

Trasa koncertowa trwała od 8 marca 2020 do 14 grudnia 2021. Dzisiaj, 14 grudnia 2021, odbędzie się ostatni koncert trasy, w Teatrze Muzycznym w Gdyni https://www.facebook.com/events/teatr-muzyczny-im-danuty-baduszkowej-w-gdyni/anna-maria-jopek-14122021-gdynia/114899497525769/

„Przestworza” – Trailer 2021

„Skąd tytuł 'Przestworza'”? – wyjaśnia Anna Maria Jopek, 2021

„Przestworza” to…

Anna Maria Jopek

Piotr Wojtasik

Piotr Nazaruk

DYSKOGRAFIA

https://pl.wikipedia.org/wiki/Dyskografia_Anny_Marii_Jopek

Poza własnymi albumami, Anna Maria Jopek pojawiła się na płytach innych artystów, m.in.:
1995 Kolędy na cały rok – Włodzimierz Nahorny i Bogdan Loebl
1996 Bardzo niebieskie migdały – Robert Amirian
1996 Duety – Irena Santor
1996 Jazzowe poetycje – Jacek Niedziela
1996 Remembrances – Henryk Miśkiewicz
1996 Pięć oceanów – Agnieszka Osiecka
1997 Big Beat – Robert Chojnacki
1999 Zakochany Pan Tadeusz – Michał Żebrowski
2000 The Best – Wojciech Kilar
2001 Lubię, kiedy kobieta – Michał Żebrowski
2001 Serce – Marek Grechuta
2001 W moich ramionach – Nick Cave i przyjaciele
2002 Inis – Carrantuohill
2002 Czas ludzi cienia – Sweet Noise
2003 Voo Voo z kobietami – Voo Voo
2004 Strona A – Janga
2005 NAP – Marek Napiórkowski
2005 11:11 – Grzegorz Turnau
2006 Historia pewnej podróży – Grzegorz Turnau
2006 Zwykły cud – Mieczysław Szcześniak
2006 Velvet Night – Robert Wolf
2006 La Californie – Mino Cinélu
2007 MTV Unplugged – Kayah
2007 Wolno – Marek Napiórkowski
2009 Do zobaczenia – Grzegorz Turnau
2009 Ekshumacja 2 – T-raperzy znad Wisły
2010 Muniek – Muniek Staszczyk
2010 Catavento – Beto Betuk
2010 Departures – Matt Geraghty Project
2010 Today – Nighthawks
2010 Road to Chopin – Makoto Ozone
2011 Live & Let Live. Love for Japan – Makoto Ozone
2012 Pozytywka – Ania Szarmach
2013 Jesteś światłem – Krzysztof Herdzin
2013 Magic Everywhere – Marito Marques
2013 Marek Jackowski – Marek Jackowski
2013 Wasowski odnaleziony. Ktoś zbudził mnie – Jerzy Wasowski.

ŻYCIE PRYWATNE

Anna Maria Jopek żyje między Warszawą a Lizboną.

Od 1998 jest żoną dziennikarza muzycznego, kompozytora, autora tekstów, producenta, podróżnika i fotografa, Marcina Kydryńskiego, najbardziej znanego z autorskiej audycji „Siesta”, wcześniej w Trójce, a obecnie w Radiu Nowy Świat.

Jest synową Lucjana Kydryńskiego (zm. 2006) i znanej piosenkarki, Haliny Kunickiej.

Państwo Anna Maria i Marcin Kydryńscy mają dwóch synów – Franciszka i Stanisława. Anna Maria jest bardzo oddana swoim dzieciom, ale także kotom.

Hobbistycznie biega półmaratony.

Anna Maria Jopek w Radiu ZET „Nie mogę słuchać swoich starych płyt, śpiewam tam, jak Gąska Balbinka” – Live 2021

JUBILATCE ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!

Fot. 2018 (empik.com) / 1997 Eurowizja (YouTube) / 2003 (YouTube) / 2020 Robert Wolański