gru 14 2019
Anna Maria Jopek
Oprac. Andrzej Rumianowski, Fot. Monnari / Robert Wolański / AKPA
14 grudnia 2019., swoje 49 urodziny świętuje gwiazda polskiej sceny muzycznej, wokalistka, improwizatorka, poruszająca się w takich gatunkach, jak jazz, folk, pop i lounge.
Kompozytorka, autorka tekstów, producentka płyt. Nagrywa i występuje z czołówką polskiego jazzu, a także z muzykami światowego formatu, jak Pat Metheny, Bobby McFerrin, Branford Marsalis, Christian McBride, Richard Bona, Manu Katché, Gonzalo Rubalcaba czy Mino Cinélu,
ANNA MARIA JOPEK
(ur. 14 grudnia 1970).
Zawsze fascynował ją jazz, swingujące wokalistki oraz estetyka z pogranicza popu i ethno.
Od lat wymyka się ramom współczesnej muzyki rozrywkowej, nie bojąc się podejmowania nieszablonowych projektów. Na tle polskiej sztampy wyróżnia się tym, że śpiewa czysto i z feelingiem, a przede wszystkim bez playbacku, co nie zdarza się często.
Jej płyty bywają niełatwe, wymagające skupienia i należnej im kontemplacji, a mimo wszystko spotykają się ze znakomitym odbiorem.
Muzykalność Jopek oraz jej barwa głosu składają się na muzykę, która, jak podkreśla sama artystka, nie daje się skategoryzować.
Artystka wychowała się na staropolskich pieśniach ludowych, dlatego w jej twórczości bardzo wyraźne jest głębokie zakorzenienie w słowiańskich dźwiękach.
Anna Maria Jopek śpiewa głównie po polsku, wierząc, że „w sztuce najważniejsza jest prawda, a ci, którzy mają ją zrozumieć, zrozumieją i tak”.
Koncertowała na całym świecie – od USA i Kanady, przez całą Europę, aż po Japonię, gdzie zaśpiewała na największej scenie Tokyo Jazz Fesival.
Koncertowała w Carnegie Hall, Hollywood Bowl, Royal Festival Hall, w Operze w Tokio i Tel Awiwie, w Blue Note Tokyo w Melbourne.
Nagrywała w studiach Real World u Petera Gabriela, Abbey Road w Londynie i Power Station w Nowym Jorku.
Wystąpiła na festiwalu Warszawska Jesień, a także z zespołem Skaldowie, w Carnegie Hall.
W Polsce ma status gwiazdy i zdobyła wszystkie możliwe prestiżowe nagrody i wyróżnienia.
W 2015 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne zasługi w pracy artystycznej i twórczej, oraz za popularyzowanie polskiej muzyki w świecie.
Wychowała się w artystycznej rodzinie, w garderobach Zespołu Tańca i Pieśni Mazowsze, w którym występowali jej rodzice. Ciekawostką jest fakt, że prababka artystki utonęła 15 kwietnia 1912 na legendarnym Tytanicu.
Miała zaledwie trzy lata, kiedy nagrała pierwszą piosenkę dla Polskiego Radia.
W wieku siedmiu lat podjęła edukację muzyczną w klasie fortepianu.
Jako dwunastolatka zadebiutowała na scenie Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Jest wszechstronnie wykształcona. Ukończyła klasę fortepianu u profesora Jana Ekiera w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
Studiowała także na wydziale jazzu w Manhattan School of Music w Nowym Jorku oraz w Instytucie Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Równolegle studiowała prywatnie śpiew u legendarnej profesorki Darii Iwińskiej, która była również nauczycielką ojca Anny Marii.
Jest stypendystką Towarzystwa im. Fryderyka Chopina oraz Columbia University w Nowym Jorku.
Jak sama mówi, nie widziała siebie w roli pianistki, choć, kończąc akademię, wybornie grała Mozarta.
Zaczęła karierę wokalistki w 1997, kiedy to reprezentowała Polskę na Konkursie Eurowizji z piosenką „Ale jestem”. Zajęła wówczas 11. miejsce, więc była to kompletna porażka.
Po tym występie wydała swój debiutancki album studyjny – „Ale jestem”, który zyskał status Złotej Płyty.
„Ale jestem” – Poland, Eurovision 1997, Official Music Video
Płytę promowały single
„Ale jestem”
„Joszko Broda” Officail Video 1997
„Nie przychodzisz mi do głowy” Official Video 1997
„Cud niepamięci”
Album powstawał jesienią 1997, w studiu Izabelin, wokół pierwszej piosenki, która uczyniła Annę Marię Jopek rozpoznawalną na rynku.
Firma nalegała, by tytuł odwoływał się do znanego wszystkim utworu z Konkursu Eurowizji.
Anna Maria Jopek do dzisiaj lubi ten album, i wcale nie dlatego, że wciąż jest jej najlepiej sprzedaną płytą, ta kategoria jest zawsze dla Anny Marii Jopek trzeciorzędna.
Promocja płyty, oparta o utwór tytułowy, a także sielską, pogodną piosenkę „Joszko Broda”, zyskała albumowi rzesze młodych entuzjastów.
Do dziś Anna Maria Jopek z radością sięga po utwory z tej płyty na swoich koncertach. Zwłaszcza po „Dłoń zanurzasz we śnie”
https://www.youtube.com/watch?v=b3_jyoitUOE
„Psalm”
czy, nasycone energią, „Wiem i chcę”
„Zanim zasnę” pozostaje jedną z najpiękniejszych lirycznych piosenek Anny Marii Jopek, i są szansę, że artystka powróci do wykonywania tego utworu na fortepianie, jak na sopockim festiwalu w 1998
Płyta „Ale jestem” przyniosła też pierwsze fonograficzne spotkanie Anny Marii Jopek z muzyką ludową, na długo przed boomem na ten gatunek. To temat „Trudno, u-cha-cha”, który Anna Maria Jopek śpiewała publicznie już jako 4-letnia dziewczynka
W tym samym roku Jopek wzięła udział w koncercie „Zielono mi” w Opolu:
„Okularnicy” – Jopek & Lubomski, Live in Opole 1997
W kolejnych latach ukazały się płyty:
„Szeptem” (1998), ze słynną „Sambą przed rozstaniem”:
Tomasz Stańko & Anna Maria Jopek – „Samba przed rozstaniem”, Audio 1998
„Jasnosłyszenie”(1999), z hitami „Ja wysiadam”
„Kiedy będziesz duży”
czy „Kołysanka”
„Dzisiaj z Betleyem” (1999; tytuł płyty wiązał się z nazwiskiem jej producenta muzycznego, Pawła Betleya)
„Bosa” (2000), który zwraca uwagę imponującą listą najsłynniejszych nazwisk poskiej sceny jazzowej w obsadzie poszczególnych utworów:
Tomasz Stańko – trumpet („Bandoska”, „Mizerna, cicha”, „Szepty i łzy”)
Andrzej Jagodziński – piano, accordion („Bosa”)
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn („Nim słońce wstanie”)
Henryk Miśkiewicz – clarinet, bass clarinet („Kiedy mnie już nie będzie”)
Leszek Możdżer – piano („Cyraneczka”)
Marek Napiórkowski – guitar („Z powietrza”)
Robert Amirian – vocal („Kiedy będziesz duży”)
Jacek Urbaniak – flute, soprano flute, tenor flute, wooden melodic pipes, buffalo horn („Tęskno mi, tęskno”)
Tomasz Szukalski – guitar („Dwa serduszka, cztery oczy”)
Zbigniew Wegehaupt, Darek Olaszkiewicz – bass
Krzesimir Dębski – conductor („Nielojalność”)
Cezary Konrad – drums, percussion
Orchestra:
Krzysztof Bzówka, Józef Kolinek, Katarzyna Gilewska-Zagrodzińśka, Artur Gadzała, Robert Dąbrowski, Patrycja Jopek – violin
Włodzimierz Żurawski, Dariusz Kisielewski – viola
Jerzy Muranty, Kamil Mysiński – cello
Radosław Nur – bass
Hanna Turonek – flute
Aleksandra Romański – clarinet
Wiesław Wołoszynek – bassoon
Anna Sikorzak-Olek – harp.
Na płycie autorka zamieściła prezent w postaci utworów: „W smudze cienia”
oraz „Szepty i łzy” Official Video
Anna Maria Jopek – „Szepty i łzy” Live 2009
https://www.youtube.com/watch?v=sbOTgOi_y_U
Anna Maria Jopek & Tomasz Stańko – „Szepty i łzy”, Live @ Fryderyki
2014 https://www.youtube.com/watch?v=ZHVlevvYSlM
Album „Nienasycenie” (2002), z singlami:
„O co tyle milczenia?”, Live 2003
„Na dłoni”
„I pozostanie tajemnicą”
„Małe dzieci po to są”
Również w 2002 artystka nagrała płytę „Upojenie” z Patem Metheny.
„To spotkanie jest moim największym spełnieniem.
Co to znaczy kariera? Dla jednych będzie to szał nastolatek w Madison Square Garden.
Dla innych – sto milionów sprzedanych egzemplarzy muzyki tanecznej w byłych republikach Związku Radzieckiego. Dla mnie – wspólny projekt z Patem Methenym. To nagranie nie jest środkiem do celu. Jest celem. Jest ostatecznym upojeniem” – powiedziała o płycie Anna Maria Jopek.
Na płycie wystąpili:
Anna Maria Jopek – vocals, electric piano
Pat Metheny – electric guitar, acoustic guitar, classical guitar, baritone guitar, guitar synthesizer
Leszek Możdżer – piano
Henryk Miśkiewicz – soprano sax
Bernard Maseli – vibraphone
Marek Napiórkowski – guitar
Paweł Bzim Zarecki – keyboards
Darek Oleszkiewicz – acoustic bass
Marcin Pospieszalski – electric bass
Piotr Nazaruk – flute, percussion, vocals
Cezary Konrad, Mino Cinélu, Wojciech Kowalewski – percussion.
Na albumie znalazły się nowe interpretacje utworów Metheny’ego, kompozycje Marcina Kydryńskiego i Anny Marii Jopek oraz słynne, zagrane przez Metheny’ego w duecie z Oleszkiewiczem, „Polskie drogi” Andrzeja Kurylewicza:
Anna Maria Jopek & Pat Metheny – „Polskie drogi”, Live 2002
https://www.youtube.com/watch?v=ZytQjcWEF-U
Anna Maria Jopek Pat Metheny – „Are You Going With Me?”, Live 2003
Anna Maria Jopek – „Upojenie” Live
Rok 2002 to także początki kariery międzynarodowej Anny Marii Jopek. Wydała dwie płyty z myślą o zagranicznym odbiorcy.
Album „Bosa” z 2000 został zatytułowany na rynek zagraniczny „Barefoot”, i wydany z drobnymi zmianami w 2002.
Choć na płycie nie ma ani jednego utworu w języku angielskim, gdyż album zawiera większość utworów z oryginalnej wersji „Bosej”, to w założeniu wydawcy właśnie polski folklor, czyli inność, coś, czego mieszkaniec Londynu czy Oslo nie zna, miały być siłą przyciągającą dla zagranicznego słuchacza.
Jednak główną siłą tej płyty okazały się takie elementy, jak niebywała solidność wykonania, eteryczny głos wokalistki i kompetencja muzyków.
Na „Bareffot” zabrakło kompozycji Marcina Kydryńskiego „Jeżeli chcesz”, a w zamian można usłyszeć połączone dwie piosenki:
„Kołysankę Rosmary” oraz „Kiedy będziesz duży”. Ponadto, na „Barefoot” została umieszczona, już kolejny raz, piosenka „Dwa serduszka, cztery oczy” oraz nowa wersja utworu „Bandoska”.
W bonusie znalazła się pierwotna wersja „Kiedy będziesz duży” z albumu „Jasnosłyszenie” oraz, tak jak to było na albumie „Bosa”, płycie towarzyszy utwór „Szepty i łzy” wraz z teledyskiem”.
Nazwiska muzyków znów mówią same za siebie:
Krzesimir Dębski – conductor, arrangement
Andrzej Jagodziński – piano, accordion
Leszek Możdżer – prepared piano
Marcin Wasilewski – piano
Marek Napiórkowski – guitars
Tomasz Stańko – trumpet
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn
Henryk Miśkiewicz – clarinet, bass klarinet
Sławomir Kurkiewicz, Darek Olaszkiewicz, Zbigniew Wegehaupt – bass
Cezary Konrad – drums, percussion
Michał Miśkiewicz – drums.
„Barefoot”
https://www.youtube.com/watch?v=3-V5jlKnGAI
„Kołysanka Rosemary” / „Kiedy będziesz duży”
https://www.youtube.com/watch?v=n18ASuxnvm4
„Dwa serduszka, cztery oczy”
https://www.youtube.com/watch?v=HmyY8JjLMyA
„Bandoska”
Płyta „Secret” z 2005 – to drugi międzynarodowy album, wydany na specjalne zlecenie EmArcy (Universal Music Group), i tym razem w pełni anglojęzyczny.
Pierwotnie album ten w ogóle nie miał ukazać się w Polsce, z uwagi na obawy przed krytyką polskiej prasy, tym bardziej, że wokalistka miała już gotową nową, polskojęzyczną płytę – „Niebo”, której premiera, w związku z wydaniem „Secret”, przesunęła się na jesień 2005.
Jednak, ze względu na wiernych polskich słuchaczy, postanowiono, że „Secret” znajdzie się również na rynku polskim.
Jak przyznaje Anna Maria Jopek, wydając „Secret”, nie miała zamiaru podbić światowego rynku muzycznego: „To, co robię, jest skierowane do szczególnego, raczej wyrafinowanego słuchacza, i nigdy nie będzie popularne”.
„Secret”
W 2003 ukazała się koncertowe DVD „Farat”, nagrane podczas występów w Studio Farat Film, w składzie:
Anna Maria Jopek – vocal
Dorota Miśkiewicz- vocal
Piotr Nazaruk – flute, vocal
Mino Cinélu – percusiion, vocal
Leszek Możdżer – piano
Henryk Miśkiewicz – saxes, bass clarinet
Marek Napiórkowski – guitars
Paweł Bzim Zarecki – keyboards
Robert Kubiszyn – bass, fodera bass
Cezary Konrad – drums
„Farat” – Full Concert Live 2003
„Czarne słowa” from the album „Farat”, Live 2003
https://www.youtube.com/watch?v=fj3CmFI8rPo
Jedenasty album Jopek, „Niebo”, został wydany również w 2005. Wraz z mężem, Marcinem Kydryńskim, byli niemalże w całości autorami zawartości płyty oraz współautorami oprawy graficznej.
W trakcie nagrywania, autorzy postanowili ukazać własną wrażliwość oraz intymność, które po części symbolizuje odważna okładka.
„Niebo” – to jedna z najbardziej osobistych płyt Anny Marii Jopek.
Anna Maria Jopek – vocal, keyboards
Marcin Kydryński – baritone guitar, classical guitar
Henryk Miśkiewicz – accordion, clarinet, soprano sax
Marek Napiórkowski – acoustic guitar, Nashville guitar, baritone guitar, classical guitar, dobro
Pawel Bzim Zarecki – electric piano, Fender Rhodes, loops
Robert Majewski – trumpet, flugelhorn
Piotr Nazaruk – voice, cymbals, didgeridoo, flute, pipe
Justyna Raubo – viola
Patrycja Jopek – violin
Justyna Raubo – cello
Robert Kubiszyn – bass
Cezary Konrad, Mino Cinélu – percussion.
„A gdybyśmy nigdy się nie spotkali”
„Niebo”
„Spróbuj mówić kocham”
„ID” z 2007 to dwunasta płyta studyjna Anny Marii Jopek. Płytę zgrał w studio Real World, należącym do Petera Gabriela, reżyser dźwięku Ben Findlay, a ostateczny mastering odbył się w Abbey Road Studios w Londynie.
Choć album sygnowany był nazwiskiem jedynie Anny Marii Jopek, to w rzeczywistości stanowił efekt wspólnej pracy jej i jej męża, Marcina Kydryńskiego.
W okresie nagrywania albumu, od marca 2006 do marca 2007, zmarli ojcowie obojga artystów – Stanisław Jopek i Lucjan Kydryński, co znalazło odbicie zarówno w tekstach kompozycji, jak i w zadedykowaniu obu zmarłym całej płyty.
Na albumie wystąpili:
Anna Maria Jopek – vocals, piano
Kayah – vocals
Leszek Możdżer, Tord Gustavsen – piano
Krzysztof Herdzin – piano, keyboards
Branford Marsalis – soprano sax
Marek Napiórkowski – guitars
Marcin Kydryński – third guitar
Paweł Bzim Zarecki – keyboards, programming, loops
Robert Majewski – flugelhorn
Arve Henriksen – vocals, trumpet
Oscar Castro Neves – vocals, guitar
Mateusz Pospieszalski – vocals, flute
Dhafer Youssef – vocals, oud
Christian McBride – bass, pensa fretless bass
Richard Bona – fodera bass, kalimba
Manu Katché – percussion, ride
Mino Cinélu – percussion, vocal
Sinfonia Viva Orchestra, Violin Quartet
„ID”
„Claude”
„Cisza na skronie, na powieki słońce”
Kolejnym albumem był koncertowy „JO & CO” z 2008, ze słynnym
„Cisza na skronie, na powieki słońce”
Poza Jopek, wystąpili tu Richard Bona, Dhafer Youssef, Mino Cinelu, Krzysztof Herdzin, Henryk Miśkiewicz, Marek Napiórkowski, Jan Smoczyński, Robert Kubiszyn i Paweł Dobrowolski.
Również w 2008 Jopek wydała urodzinowe wydawnictwo „Dwa serduszka, cztery oczy”, zawierające książkę, 88 fotografii oraz płyty „ID”, „Jo&Co” i nowy album „Spoza”, z czternastoma niepublikowanymi wcześniej utworami. Wydawnictwo było pożegnaniem z projektem „ID” i zapowiedzią dłuższej przerwy w nagrywaniu nowych płyt.
W 2009 pojawiła się jedynie w dwóch utworach na albumie pianistki Makoto Ozone, nagranym z harmonijkarzem Gregoire’em Maretem, „Road to Chopin” – „Nie ma, czego trzeba – Song No. 14 op. 74” oraz „Mazurka C sharp minor No. 2 op. 6”.
Anna Maria Jopek & Makoto Ozone Play Chopin – „Ucisz się”, Live 2010
Anna Maria Jopek & Makoto Ozone – „Biel”, Live 2014
W 2011 ukazał się album-tryptyk „Lustra”, składający się z płyt „Polanna”, „Haiku” i „Sobremesa”.
Ten ostatni to rodzaj „deseru” po wyrafinowaniu dania głównego. Płyta prezentuje historię Lizbony, miasta, w którym Anna Maria Jopek znalazła swój drugi dom.
Jest to zbiór ulubionych piosenek Anny Marii Jopek ze świata kultury portugalskiej i lusofońsskiej.
Album nagrany został w Lizbonie, ze stworzonym specjalnie na tę okazję multikulturowym zespołem, co sprawia, że muzyczny tygiel procentuje dźwiękowym ogniem. Wystąpili:
Anna Maria Jopek – vocal, backing vocals
Krzysztof Herdzin – flute
Robert Majewski – fluegelhorn
Henryk Miśkiewicz – clairnet, soprano sax
Nelson Canoa, Victor Zamora – piano
Ernesto Leite – piano, keyboards
Tiago Santo – guitar
Marco Oliveira – classic guitar
Luis Guerreiro – vocal, portugal guitar
Yami – vocal, bass guitar, guitar, backing vocals
Ze Antonio – cavaquinho
Joao Balao – cavaquinho, percussions, kalimba
Ruca Rebordao – percussions, berimbao
Paulo Paz – bass
Marito Marques, Ivo Costa – drums
Special guests:: Sara Tavares, Beto Betuk, Camane, Tito Paris, Yami, Paulo de Carvalho – vocal.
To piękny, muzyczny kontrast tego wszystkiego, co króluje w ojczyźnie fado i frazach z Wysp Zielonego Przylądka. Jest w tej muzyce zaduma zaułków Lizbony i żar słońca plaż Algarve. Ckliwość, wręcz eteryczność, typowa dla lizbońskich kafejek, sąsiaduje z feerią przebojowej piosenki „Lizbona, Rio, Hawana”:
„Lizbona, moja miłość”
„Lizbona, Rio, Hawana”
„Haiku” to druga płyta Anny Mrii Jopek z pianistką Makoto Ozone. Wystąpili:
Anna Maria Jopek – vocals
Pedro Nazaruk – voice
Makoto Ozone – piano
Tomohiro Fukuhara – flute
Robert Kubiszyn – bass
Paweł Dobrowolski – drums
„Dolina” / „O, mój rozmarynie”
W 2016, podczas koncertu Stinga w Toruniu, Jopek zaśpiewała z nim w duecie słynny przebój „Fragile”
W lutym 2017 na półki sklepowe trafiła płyta „Minione”, którą Anna Maria Jopek nagrała z legendarnym pianistą kubańskim, Gonzalo Rubalcabą, i jego triem jazzowym.
„Jest to wskrzeszenie najpiękniejszych przedwojennych tang polskich. Spośród setek starych tang i boler artyści wybrali te, które inspirowały ich najbardziej i mogły stać się pomostem między tym, co minione – światem lat 30., a współczesną muzyką wokalną, pomostem między kulturami polską, kubańską, żydowską, argentyńską i amerykańską” (kultura.onet.pl).
Recenzja: JazzSoul:
http://jazzsoul.pl/…/recenzja-anna-maria-jopek-gonzalo-rub…/
Anna Maria Jopek & Gonzalo Rubalcaba – „Twe usta kłamią”, Live 2017
Anna Maria Jopek & Gonzalo Rubalcaba – „To ostatnia niedziela”, Live 2017
5 października 2018 wydano album Anny Marii Jopek i Branforda Marsalisa „Ulotne”, nagrany z formacją Atom String Quartet.
Płyta została nagrana jeszcze w 2015, w Studio S4 w Warszawie, a więc czekała na wydanie trzy lata.
Dodatkowo w listopadzie 2017 dograno utwory „W polu lipeńka”, „W Kadzilańskim Boru”, „Nielojalność” oraz „Pożegnanie z Marią”.
Jopek i Marsalis po pierwszy raz spotkali się ponad 20 lat temu. I od razu złapali wspólny, muzyczny język. „My się słyszymy przez dźwięki i przez nie się chyba czarujemy.
Nasze pierwsze spotkanie miało miejsce w 1995. Wtedy zagrał na płycie „ID”. Przyjechał na dwie solówki, i pamiętam, że jego nagranie trwało 13 minut, czyli dokładnie tyle, ile te solówki naprawdę miały.
On po prostu przyszedł, zagrał i było po sprawie” – wspomina wokalistka.
Artystka opowiedziała w wywiadzie dla Onetu o inspiracjach, które towarzyszyły jej przy tworzeniu krążka „Ulotne”, przy czym nie zapomniała o dorobku swojego wielkiego idola, Stinga, z którym Marsalis nieraz grywał. „Powinnam mu ten album dedykować, ale de facto nie robię tego.
Branford stingowy to tylko mały procent działania Branforda, i czułam, że to nie było by w porządku, odwoływać się jedynie do tej inspiracji, skoro inspiracją byli i Chopin, i Kolberg, i Leśmian, i modalna ludowość.
A Stinga kocham za to, że jest. Powiedziałam Branfordowi, że głos Stinga – to taka męska opiekuńczość w moim całym dorosłym życiu, na której zawsze mogę polegać. Nawet, gdy mój Tata odszedł”.
Muzycy na płycie:
Anna Maria Jopek – vocals, voice
Branford Marsalis – soprano sax
Gonzalo Rubalcaba – piano
Marcin Wasilewski – piano
Krzysztof Herdzin – piano, alto clarinet, flute, autoharp, bells
Piotr Nazaruk – voice, flute, bass clarinet, acoustic guitar, violyre, zither
Robert Kubiszyn – bass, acoustic bass guitar
Maria Pomianowska – suka biłgorajska
Armando Gola – bass
Mino Cinélu – percussion
Ernesto Simpson – drums
Atom String Quartet:
Dawid Lubowicz – violin
Mateusz Smoczyński – violin
Michał Zaborski – viola
Krzysztof Lenczowski – cello.
Album w poetyce i nastroju szeroko interpretuje motywy słowiańskie. Wśród utworów znajdziemy osobiste tematy Jopek, mocno inspirowane ludowymi wątkami, albo wręcz wprost z nich wywiedzione.
Temat „Pożegnania z Marią”, z którym Anna Maria Jopek i Tomasz Stańko występowali na wspólnych koncertach, a także nagrali na płycie, pojawia się ze specjalną dedykacją, w hołdzie zmarłemu Tomaszowi Stańko:
Anna Maria Jopek & Branford Marsalis – „Pożegnanie z Marią”, Pamięci Tomasza Stańko, Audio
Anna Maria Jopek & Branford Marsalis – „To i hola”, Live 2015
Anna Maria Jopek & Branford Marsalis – „Czekanie” Official Video 2019
Anna Maria Jopek & Branford Marsalis – „Ulotne” / „Elusive”, Making Of
Od kilku lat artystka eksperymentuje z formami scenicznymi.
W 2018 Jopek wydała płytę, nagraną z Robertem Kubiszynem – „Czas kobiety – Muzyka ze spektaklu Leszka Mądzika”.
Anna Maria Jopek w 2016 wystąpiła w Teatrze Starym w Lublinie, w spektaklu „Czas Kobiety”, w reżyserii legendy polskiego teatru, profesora Leszka Mądzika, dla którego współkomponowała muzykę.
Dwa lata po premierze teatralnej „Czasu kobiety”, Anna Maria Jopek i Robert Kubiszyn przywołali wspomnienia współpracy z Leszkiem Mądzikiem, i nagrali muzykę, którą wtedy wykonywali na żywo, na scenie.
„Sensualna, oryginalna, odważna” – tak mówiono o ciekawej narracji muzycznej, towarzyszącej misterium teatru Mądzika, z Jopek w głównej roli. Przez 40 minut występu na scenie nie pada ani jedno słowo.
Jopek wypracowała język własnej wokalizy, z ukłonem dla muzyki klasycznej i jazzu, ale przede wszystkim podporządkowany roli, którą powierzył jej reżyser.
„W 40 minut muszę zagrać i zaśpiewać całe swoje życie. To głębokie przeżycie, wymagające ode mnie wielkiej siły psychicznej” – komentowała Anna Maria Jopek.
Muzyka „Czasu kobiety” – to etiuda zarówno na wielkie przestrzenie, jak i najprostsze, elementarne struktury, jak głos z akompaniamentem basu. Autorska praca Anny Marii Jopek i Roberta Kubiszyna, basisty z którym Jopek współpracuje od lat, jest w całości wykonana przez ów duet.
Nagranie zostało zrealizowane dopiero w sierpniu 2018, ponieważ Jopek była zajęta współpracą z wybitnym, kubańskim pianistą, Gonzalo Rubalcabą, z którym nagrała znakomity album „Minione”.
Spektakl „Czas kobiety” budził wielkie zainteresowanie jeszcze przed premierą. Na dwa miesiące przed rozpoczęciem prób, w trakcie tworzenia scenariusza i muzyki, spektakl był już całkowicie wyprzedany.
„Czas kobiety” Album Promo
Jopek podjęła także współpracę z międzynarodową grupą Teatr Pieśni Kozła, przy spektaklu „Return to the Voice / Przywracanie głosu”.
Spektakl, stworzony przez Grzegorza Brala (reżysera), Macieja Rychłego i Jeana Claude’a Acquavivę (kompozytora), oparty jest na lamentach gaelickich i szkockich, psalmach i innych utworach.
Anna Maria Jopek żyła i pracowała z artystami, występując przez miesiąc, co wieczór, na Festiwalu Fringe w Szkocji.
Przez prawie dziesięć lat stała na czele wielkiego przedsięwzięcia AMJ / BMW Jazz Club, kreując i powołując nowe muzyczne projekty i kooperacje odległych indywidualności muzycznych. Do współpracy zaprosiła m.in. Brandforda Marsalisa, Richarda Bonę, Makoto Ozone czy Tomasza Stańko.
Kroke & Anna Maria Jopek – „River of Shadows” Live 2014
„To i hola” – AMJ project for BMW Jazz Club, Llive in Warsaw 2015
Żyje między Warszawą a Lizboną. W życiu prywatnym jest żoną dziennikarza muzycznego, Marcina Kydryńskiego. Jest oddana swoim dzieciom i kotom. Hobbistycznie biega półmaratony.
Dyskografia
https://www.discogs.com/artist/273013-Anna-Maria-Jopek…
JUBILATCE ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!
14 grudnia 2019., swoje 49 urodziny świętuje gwiazda polskiej sceny muzycznej, wokalistka, improwizatorka, kompozytorka, autorka tekstów, producentka płyt.