Zmarł Antoni Kopff

„Kolęda na cały rok” Full Performance 1990

Oprac. Ewa Kałużna, fot. Biblioteka Polskiej Piosenki

Antoni Kopff
Fot. Biblioteka Polskiej Piosenki

Bardzo smutna wiadomość…
Dziś, 11 lutego 2021 w nocy zmarł
ANTONI KOPFF, niebywale zasłużony dla polskiej estrady i bardzo ceniony muzyk – klawiszowiec, gitarzysta, wokalista, a przede wszystkim kompozytor muzyki popularnej, aranżer, producent i kierownik muzyczny festiwali w Opolu, Sopocie i Mrągowie.
Także producent telewizyjny, twórca muzyki do filmów i spektakli teatralnych, założyciel grup wokalnych, literat, felietonista.
Miał 76 lat. Długo chorował i dzielnie walczył do końca…

R.I.P. [*]

O odejściu twórcy poinformowała jego żona, Danuta, w grupie Starej Stodoły na FB:
Antoś, dziękuję Ci za każdy dzień, w którym mogłam być z Tobą. To było wyjątkowe
Dziękuję za 40 lat bezwarunkowej Twojej miłości, dziękuję za trudne ostatnie pięć lat.
Twoja odwaga, humor i niezwykła wola życia…
Życzę Tobie ładnej chmurki, i wierzę, że spotkamy się w jakiejś formie, bo nie jest to możliwe, by tak nie było.
Kocham Cię całym sercem,
Twoja Danusia
„.

ANTONI KOPFF
(ur. 19 sierpnia 1944)

wprowadził w polską piosenkę tyle uroku i niezapomnianych melodii, że do dzisiaj jego kompozycje chętnie puszczane są w rozgłośniach radiowych.

Recepty na przebój nie miał. Jak twierdził, miał w swoim repertuarze „piosenki, które udały się, takie, które przeszły bez echa, i takie, które sam schował do szuflady„.

Inne jego opinie brzmiały: „Nasza piosenka jest na pewno oryginalna w porównaniu z zachodnioeuropejską, gdyż u nas przewagę mają kompozycje o charakterze literackim – wiele uwagi zwraca się na tekst„, oraz: „Utwory ambitniejsze są potrzebne jak jaskółki, które może wiosny nie czynią, ale na pewno wnoszą do muzyki rozrywkowej coś szczególnego” (magiaminionychlat.wordpress.com).

Piosenek Antoniego Kopffa jest na tyle dużo, że każdy znajduje coś dla siebie.

Swoją muzyką wspierał najważniejszych artystów w kraju, i tym samym udowodnił, że polska piosenka ma się naprawdę bardzo dobrze.
Studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej oraz na Wydziale Wychowania Muzycznego Studium Nauczycielskiego w Krośnie.
Pracował jako nauczyciel muzyki oraz realizator dźwięku w Rozgłośni Rzeszowskiej Polskiego Radia.
Następnie wykładał w Studium Muzycznym przy Teatrze Rozrywki w Chorzowie w latach 1978-1980 i na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, Telewizyjnej i Filmowej w Łodzi w okresie 1988-1991.
W latach 1986-1989 był kierownikiem muzycznym Teatru Syrena w Warszawie.
Komponował muzykę do spektakli teatralnych, m.in.
„Sceny z życia cyganerii”,
„Filomena Marturano”,
„Dom kobiet”,
„Poszukiwania mistrza Baja”,
„Kolęda na cały rok”
.

1 grudnia 2020 Antoni Kopff napisał na swoim profilu na FB:
„Niedawno odnaleziona ciekawostka. Oto spektakl „Kolęda na cały rok”, wystawiony w Teatrze Muzycznym w Łodzi w 1990, a zarejestrowany dla potrzeb TV przez ekipę Jerzego Wożniaka, nieżyjącego już rektora PWSTTViF. Wśród występujących studentów – wielu znanych dziś aktorów. W domowym, dość prymitywnym studiu, zaaranżowałem całą warstwę muzyczną – tę elektroniczną, i tę, wykonywaną na żywo. Premiera sceniczna okazała się sukcesem, choć była równocześnie moim ostatnim dokonaniem w szkolnictwie artystycznym. Było, minęło, jest co wspominać…”

„Kolęda na cały rok” Full Performance 1990

W latach 1993-2004 napisał ok. 80 piosenek dla telewizyjnego „Kabaretu Olgi Lipińskiej„.
Tworzył również dla „Poradni pozamałżeńskiej” Marcina Wolskiego.
Brał udział w cyklicznym programie „Krzywe zwierciadło” w Superstacji

Antoni Kopff był laureatem:
– I nagrody na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’72 oraz I nagrody na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki Sopot ’72 za „Do zakochania jeden krok”
– II nagrody w koncercie Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’73 za „Dwa razy dwa”
– I nagrody w koncercie Premiery na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej Opole ’87 za „Czekamy na wyrok”.

Zawsze wolał pisać dla początkujących artystów, bo łatwiej jest narzucić im nową piosenkę. Ale u znanych artystów szukał „drugiej twarzy”, i komponował coś innego niż mają zazwyczaj w swoim repertuarze.

GRUPY MUZYCZNE

W latach 1966-1970 Antoni Kopff współtworzył zespół wokalno-instrumentalny RYBAŁCI, który powstał w Krośnie w 1966. Siedzibą formacji była zabytkowa piwniczka, tzw. Szklana Grota w miejscowym domu kultury. W najbardziej znanym składzie zespołu grali:
Antoni Kopff – guitar, vocal, leader, composer
Andrzej Zawadzki – organ, vocal
Marian Bajorek, Krzysztof Mamczerz – guitar
Stanisław Borowski – drums
Jan Wilusz – sax.

Teksty piosenek dla zespołu pisał krośnieński poeta, Jan Lusznia.
Rybałci zdobyli I miejsce na II Festiwalu Muzyki Młodzieżowej Gitariada Podkarpacia w dniach 15-16 kwietnia 1967 w Krośnie, oraz II miejsce na Przeglądzie Młodzieżowych Zespołów Muzycznych 13-14 maja 1967 w Zamościu. Podczas IV Ogólnopolskiego Festiwalu Zespołów Instrumentalnych Związku Zawodowego Chemików w Oświęcimiu w 1967 zdobyli wyróżnienie, podobnie jak na V Festiwalu Piosenki i Zespołów Instrumentalnych Związku Zawodowego Chemików w Grudziądzu w grudniu 1968.

Dwie kompozycje lidera, Antoniego Kopffa – „Na nowy dom” i „Zegar z kurantem” – znalazły się na płycie „Amatorskie zespoły Związku Zawodowego Chemików – Rybałci”. Do piosenki „Zegar z kurantem” napisał także tekst.

Nagrania radiowe Rybałtów:
1968: „Dlaczego dla mnie brak ci słów”, „Wróć mi swój uśmiech”, „Gdzie jest wiosna”, „Otwórzmy drzwi na miłość”, „Drzewo dla ludzi”, „Kiedyś latem”, „Na nalepie popiół”.
1969: „Czekam na wakacje”, „Jesteś dalej”.
1970: „Zakochani w Rzeszowie”, „Starzy garncarze”, „Ballada o bieszczadzkim świątku”, „Szlak włóczęgi”, „Bardzo skąpy chłop”, „Jacok”, „Gdy kłania się nam świt”, „Ja i ty”, „Zegar z kurantem”.
Rybałci – „Kiedyś latem” (vocal Antoni Kopff) Audio 1970

Zespół zakończył działalność w 1970.
W tym samym 1970, Antoni Kopff utworzył grupę wokalno-instrumentalną RESPEKT, w której występowała Krystyna Prońko. Grupa działała w okresie 1969-1970. Kierownikiem artystycznym i klawiszowcem grupy był właśnie Antoni Kopff. Skład zespołu tworzyli:
Zofia Borca, Elżbieta Linkowska, Krystyna Prońko – vocal
Antoni Kopff – piano, organ, leader
Jerzy Głód – guitar
Zbigniew Sztyc, Bronisław Ścibór – tenor sax
Adam Sikora – trumpet
Tadeusz Sikora – trombone
Janusz Cywiński – bass guitar
Wojciech Tarczyński – drums.
Zespół lansowany był przez Program III Polskiego Radia. Respekt miał ambicję być formacją jazz-rockową, polską odpowiedzią na twórczość Blood, Sweat and Tears.
W 1970 formacja odbyła trasę koncertową , zakończoną w czerwcu w Warszawie.
Na EPce Respektu z 1970 znalazły się dwie kompozycje Antoniego Kopffa – „Górnik, gola!” i „Dziura”, które znacznie różniły się od jego późniejszych piosenek:

Respekt feat. Krystyna Prońko – „Respekt”, Full Album 1970

Krystyna Prońko wspominała współpracę z Antonim Kopffem: „Od tego wytrawnego znawcy przedmiotu wiele nauczyłam się. Nauczyłabym się zapewne więcej, gdyby zespół nie rozpadł się przedwcześnie” (magiaminionychlat.wordpress.com).
Grupa występowała w tym czasie także u boku Czesława Niemena. Wspólne występy zakończyły się zaangażowaniem wokalistek Respektu do tercetu wokalnego, towarzyszącego Niemenowi. To właśnie Antoni Kopff zwerbował młodą wokalistkę, Krystynę Prońko, do powstającego w Rzeszowie zespołu Czesława Niemena.
Po odejściu Prońko, od października 1970 Respekt tworzyli:
Marianna Wróblewska, Marek Pawlak – vocal
Antoni Kopff – piano, organ, leader
Jacek Kafel – guitar
Zbigniew Sztyc – tenor sax
Adam Sikora – trumpet
Tadeusz Sikora – trombone
Andrzej Pawlik – bass guitar
Wacław Kozłowski – drums.

Nagrania radiowe: 1970 „Cały maj”, „Oboje”, „Kolarski rock’n’roll”, „Za czym tęsknisz”, „Są takie chwile”, „Sprzedaj mnie wiatrowi”, „Tak, to ja”, „Żegnaj, mała”, „Daleko przed siebie”.
Mimo ambitnych planów, zespół nie przetrwał, i z końcem 1970 uległ rozwiązaniu.
Antoni Kopff rozpoczął współpracę z Partitą.

PARTITA – to pierwsza polska grupa wokalna o żeńsko-męskim składzie, w dalszym ciągu czynnie koncertująca. Powołana została do życia w Warszawie, w 1966, przez Janusza Kępskiego, który do 1968 piastował funkcję kierownika muzycznego. Jego następcami byli Leszek Bogdanowicz w latach 1969-1970, oraz Antoni Kopff w latach 1971-1976.
Pierwotny skład Partity tworzyły same kobiety – Agata Dowhań, Jeanette Mandelman, Hanna Motyka, Danuta Szafnicka i Hanna Szaniawska. Formacja wykonywała początkowo transkrypcje utworów muzyki klasycznej. Taki repertuar zarejestrowano na pierwszej płycie długogrającej, „Partita” z 1967.

W 1969 dołączyły Magdalena Motyka i Jadwiga Konc. Formacja zmieniła styl, preferując lżejszy, pogodniejszy repertuar.
„Przychodzisz nocą bez gwiazd” Official TV 1970

Partita – „Kochajcie starszych panów”, Official TV Video 1970

Wraz z objęciem kierownictwa przez Antoniego Kopffa w 1971, nastąpiła radykalna zmiana brzmienia formacji.
Razem z Antonim Kopffem do zespołu przystąpiły Alicja Majewska i Anna Pietrzak. W tym samym roku ukazał się album „Jesienią, zimą, latem”, nagrany w składzie:
Agata Dowhań, Alicja Majewska, Anna Pietrzak, Jolanta Marciniak – vocal
Antoni Kopff – piano, leader
Józef Skrzek – piano
Wiktor Stroiński – guitar
Zespół Instrumentalny Jana Pruszaka
Partita – „Jesienią, zimą, latem” Full Album 1971

Zbigniew Wodecki & Partita – „Znajdziesz mnie znowu”, Official TV Video 1972

W 1972 w skład grupy weszli wokaliści – Bronisław Kornaus, Andrzej Frajndt i Andrzej Zawadzki.
W ten sposób Partita stała się pierwszą na polskim rynku muzyki rozrywkowej, mieszaną, damsko-męską grupą wokalną.
Skład od 1972 tworzyli Andrzej Frajndt, Bronisław Kornaus, Alicja Majewska, Anna Pietrzak i Ludmiła Zamojska.
Kolejne występy festiwalowe umocniły czołową pozycję zespołu, obok równie popularnych Alibabek. Nowe propozycje formacji szybko zdobywały akceptację.
Kompozycję „Kiedy wiosna buchnie majem” wyróżniono w Opolu 1972 – Audio

„Kiedy wiosna buchnie majem” Official TV Video 1972

W 1973 utwór „Dwa razy dwa” uzyskał jedną z głównych nagród w Opolu – Audio

W 1974 odeszła Alicja Majewska, rozpoczynając karierę solową.
W 1976 ukazał się trzeci album Partity – „Niech ziemia tonie w kwiatach”, nagrany w składzie:
Ewa Sośnicka, Anna Pietrzak, Jolanta Niewiadomska (dziś Strömberg), Ryszard Wagner, Andrzej Frajndt, Wacław Masłyk – vocal
Zespoły instrumentalne J. Kukulskiego, A. Kopffa, R. Poznakowskiego, M. Zimińskiego oraz Orkiestra PRiTV
„Niech ziemia tonie w kwiatach” Full Album 1976

Najbardziej znane przeboje z tego albumu to m.in.:
„Pytasz mnie, co ci dam”

„Moja Julio”

„Mamy tylko siebie” Official TV Video 1976

„Tak, jak my” Officiall Video 1976

„Dwa razy dwa” Official Video 1976

„Pali się, pali”

Grupa rozwiązała się w 1976, w kilka miesięcy po sopockim recitalu z okazji jubileuszu 10-lecia swojego istnienia.
Dziś, reaktywowaną w 1993 Partitę, współtworzą wokaliści Anna Pietrzak, Ludmiła Zamojska, Andrzej Frajndt i Bronisław Kornaus. Formacja wydała dwie płyty – „Mamy tylko siebie” w 1995 i „Pytasz mnie, co ci dam” w 2010. Oficjalna strona grupy http://www.partita.pl/
Partita – „Mamy tylko siebie”, Live in Nowa Dęba 2012

Grupa FAMILIA powstała w 1977, z inicjatywy Antoniego Kopffa. W założeniu, zespół miał być kontynuacją Partity, o nieco innym profilu. Wygrali konkurs Studia Gama na najlepszą piosenkę młodzieżową 1978, z utworem „Jak być sobą”:
Familia – „Jak być sobą”, Audio 1978

Działalność estradowa zespołu nie była długa, w związku z czym brak jest nagrań, płyt czy zdjęć. Familia stała się w późniejszym czasie impulsem do powstania zespołu Gang Marcela.
W latach 80. Antoni Kopff promował młodych polskich wykonawców.
W 1983, podczas Przeglądu Piosenki w Katowicach, wśród dziesiątek występujących artystów wypatrzył Mirka Bregułę i Henryka Czicha. Zaprosił ich na festiwal w Opolu, którego wówczas był po raz pierwszy szefem muzycznym.
Tak rozpoczęła się kariera zespołu UNIVERSE, o czym Antoni Kopff opowiada szczegółowo w wywiadzie telewizyjnym z 2013 „Człowiek, który odkrył Universe”

W 1983 w Opolu duet wykonał utwór „Mr Lennon” i zajął drugie miejsce:
Universe – „Mr Lennon”, Live in Opole 1983

Universe – „Mr Lennon”, Official Video 2000

Universe – „Tacy byliśmy”, Live in Opole 1988

W 1991 pojawił się pierwszy album Universe – „The Best Of”

W 1992 na Festiwalu w Opolu zespól zdobył I nagrodę za piosenkę „Daj mi wreszcie święty spokój” – Live

W 1993 na tym samym festiwalu Universe zdobył III nagrodę za przebój „Dokąd uciec chcesz” – Audio

W 2002 do zespołu doszli kolejni członkowie: Damian Filipowski (gitara elektryczna), Wojciech Wesołek (gitara elektryczna), Marcin Kulik (gitara basowa), Grzegorz Krzykawski (perkusja) oraz Adam Greń (instrumenty klawiszowe).
W 2003 zespół tworzyli: Mirosław Breguła, Henryk Czich, Damian Filipowski, Wojciech Wesołek, Marek Kopecki oraz Grzegorz Krzykawski.
W 2005 w zespole zaszły zmiany – przyjęty został Roman Jońca, grający na instrumentach klawiszowych.
W tym samym roku grupa wydała płytę „Zanim”, zawierającą przebojowe kompozycje:
„Ja, taki fajny gość” – Official Video 2005

„Sen o San Francisco” – Audio 2005

Współzałożyciel zespołu, wokalista i gitarzysta, Mirosław Breguła, popełnił samobójstwo 2 listopada 2007 w Chorzowie. W pogrzebie uczestniczyło ponad 5 tys. osób. Odejście wokalisty i lidera Universe spowodowało gwałtowny wzrost zainteresowania grupą.
Po śmierci Mirosława Breguły, liderem zespołu pozostaje jego współzałożyciel, Henryk Czich.
Inne znane utwory:
Universe & Beata Kocidrak – „Tyle chciałem ci dać”, Audio

Universe – „Nie wiem, czy to miłość”, Live TV

Universe – „W perły zmienić deszcz”, Audio

Universe – „W taką ciszę” Audio

PIOSENKI z MUZYKĄ ANTONIEGO KOPFFA

Antoni Kopff współpracował z wieloma muzykami, zespołami, piosenkarzami i autorami tekstów.
Sam twierdził, że „początkujący muzyk musi cały czas uczyć się, powinien słuchać różnych gatunków muzycznych, by mieć o nich pojęcie, znaleźć własną artystyczną drogę i zrozumieć własne braki”.
W latach 70. jego kompozycje można było usłyszeć na płytach Anny Jantar, Alicji Majewskiej, Jana Lewandowskiego, Edwarda Hulewicza, Zdzisławy Sośnickiej, Anny Pietrzak, Ireny Jarockiej, Andrzeja Rosiewicza. Później komponował także dla Bogusława Meca, Krzysztofa Krawczyka, Elżbiety Jodłowskiej, grup Moment i Lonstar, dla Krystyny Prońko, Danuty Rinn, Wiesławy Sós, Wojciecha Skowrońskiego, Michała Bajora, Tomasza Szweda, Jerzego Połomskiego, Wojciecha Młynarskiego.
Najbardziej popularne piosenki z muzyką Antoniego Kopffa, poza już wspomnianymi, wykonywali:
Andrzej Zaucha – „Bądź moim natchnieniem”, Live in Opole 1988

Andrzej Dąbrowski – „Do zakochania jeden krok”, Live in Opole 1972

Danuta Błażejczyk – „Całe życie czekam”, Audio

Andrzej Rybiński – „Czasami pech się uśmiecha”, Official Video 1987

Zbigniew Wodecki – „Coraz bliżej brzeg”, Official Video 1987

Wojciech Młynarski – „Zuzanny jeszcze śpią”, Live TV

Wojciech Skowroński – „Bielszy niż śnieg”, Official Video 1987

Anna Jantar – „Nie wierz mi, nie ufaj mi”, Live in Opole1978

Anna Jantar & Zbigniew Hołdys – „Ktoś między nami”, Audio 1979

Edward Hulewicz – „Nie sądź mnie”, Audio 1976

Irena Jarocka – „Piosenka spod welonu”, Official Video 1979

Irena Santor – „Przecież mój nie gaśnie dzień”, Audio 1976

LITERATURA

Bogaty jest dorobek literacki Antoniego Kopffa, w tym m.in. zbiór felietonów z lat 2000-2015 – „Moje wyskrobki”.
„Autor namawia do niepracowania, niepłacenia podatków, nieodprowadzania pieniędzy na ZUS. Wyśmiewa też abonament radiowo-telewizyjny. Chociaż wielu uważa jego likwidację za zamach na niezależne media, to Antoni Kopff twierdzi, że „naprawdę chodzi o lukratywne posady w zarządach i radach nadzorczych, artystycznych, programowych i diabli jeszcze wiedzą jakich, o możliwość rozdawania krewnym i znajomym tłustych kontraktów na produkcję nudnych seriali, kiepskich teleturniejów czy widowisk-dziwowisk w rodzaju tańców na lodzie”. Nasze media muszą się zmienić, a do tego czasu – „Patrzeć – nie warto, słuchać – nie warto. Płacić? – też nie!”.
Lecha Wałęsę uważał za wspólne dobro narodowe. Natomiast, przy okazji obchodów rocznicy porozumień gdańskich i powstania związku Solidarność, „ówczesny prezydent Lech Kaczyński zapewniał, że Wałęsa nie istnieje, bo na czele strajku z 1980 stali inni, którzy przebierali się dla niepoznaki za Wałęsę – Gwiazda z Gwiaździną, Wyszkowski z wąsami, Anna Walentynowicz z długopisem, no i oczywiście obaj bracia, którzy pobili wtedy rekord Guinnessa w skoku przez płot w swej kategorii wzrostu”.
Antoni Kopff z dużą dawką autoironii opowiadał też o sobie, swoich relacjach z żoną, która to, jak wiele współczesnych kobiet, na co dzień nosi garsonkę, dzierży władzę w pracy i tego samego oczekuje w domu.
To bardzo błyskotliwe felietony, które traktowały o różnych sprawach, często są bardzo uszczypliwe, zawsze – inteligentne i ciekawe. Autor to świetny obserwator, który otaczającą nas rzeczywistość malował w interesujących barwach.
Książka wzbogacona została równie ciekawymi rysunkami Remka Dąbrowskiego” (korcimnieczytanie.blogspot.com).
Niezwykle ciekawe były również felietony Antoniego Kopffa, zamieszczane regularnie w niezależnym portalu dziennikarskim Studio Opinii.
Autor pisał m.in. „Od lat obserwuję, jak słowa kiedyś jednoznaczne, nabierają odmiennego od pierwotnego sensu w codziennym użytkowaniu. Ot, pierwsze z brzegu – 'solidarność’. Kiedyś znaczyło 'poczucie odpowiedzialności za całość wspólnego zobowiązania’. Dziś, używane jako nazwa związku zawodowego, oznacza brak jakiejkolwiek odpowiedzialności za państwo, będące naszym wspólnym zobowiązaniem. Chytre manipulowanie podobnymi określeniami doprowadziło do zdeprecjonowania takich pojęć jak 'demokracja’, 'sprawiedliwość’, 'interes narodowy’ czy 'prawa jednostki’.
Ostatnio, za sprawą wiecowych krzykaczy, niezmiernie popularne i bezrefleksyjnie przyjmowane przez opinię publiczną za sprawą medialnych krasomówców stało się pojęcie 'społeczeństwa obywatelskiego’. Zastanawiałem się, o co chodzi w tym określeniu: czy to może pleonazm – takie masło maślane, bo przecież skoro Polacy są obywatelami swej ojczyzny, to także są jej społecznością. Jak się jednak okazało, nie miałem racji i dopiero w roku pełnym wyborczych niespodzianek, kilku wybitnych mędrców wykazało mi moje nieuctwo w tym zakresie. Przywódcy przegranych w wyborach partii swą klęskę tłumaczyli tym, że połowa Polaków nie głosuje i że owego 'społeczeństwa obywatelskiego’ po prostu nie ma. Z kolei prezes zwycięskiej formacji uważa, że ci, którzy nie głosowali na jego ekipę, to obywatele 'gorszego sortu’ lub wręcz 'zdrajcy’ ” (studioopinii.pl).
Karierze Antoniego Kopffa poświęcony jest odcinek 50. telewizyjnego Leksykonu Polskiej Muzyki Rozrywkowej w reż. Ryszarda Wolańskiego, oraz program telewizyjny z 1987, z dialogami Zenona Wiktorczyka – „Wieczór kawalerski z piosenkami Antoniego Kopffa”.
Zbigniew Wodecki zaprosił znanych piosenkarzy na kawalerski wieczór, by mogli omówić swoją sytuację zawodową i zagrożenie, wynikające z silnej konkurencji kobiet-piosenkarek. Artyści rozważali nawet możliwość zmiany zawodu. Uczestnicy programu śpiewali piosenki Antoniego Kopffa https://www.cda.pl/video/345073052/vfilm
Materiał z tego programu został wydany w 1988, przez Polskie Nagrania Muza, na albumie „Wieczór kawalerski (Piosenki Antoniego Kopffa)”. Kompozycje Kopffa, do tekstów m.in. Kofty, Kondratowicza, Mogielnickiego i Młynarskiego, wykonali Zbigniew Wodecki, Andrzej Zaucha, Krzysztof Krawczyk, Wojciech Młynarski, Wojciech Skowroński, Bogusław Mec, Jerzy Połomski, Tomasz Szwed, Andrzej Rybiński i Zbigniew Gniewaszewski, z towarzyszeniem Big Bandu Wiesława Pieregorólki, zespołu muzycznego Antoniego Kopffa i zespołu Popelina Brass Section

R.I.P. Antoni ❤