wrz 30 2021

Basia Trzetrzelewska

„Bubble” Official Video 2018

Oprac. Ewa Kałużna. Fot. Łukasz Szeląg, YouTube, last.fm, discogs.com

 

Dzisiaj, 30 września 2021.,

67. urodziny świętuje

BASIA TRZETRZELEWSKA

(właśc. Barbara Stanisława Trzetrzelewska,
ur. 30 września 1954),

polska piosenkarka o światowej sławie, mieszkająca na stałe w Wielkiej Brytanii.

Wykonuje muzykę, będącą połączeniem współczesnego jazzu i ambitnego popu, o charakterystycznym, południowoamerykańskim brzmieniu. Śpiewa jazz, smooth jazz, sophisti-pop, bossa novę, sambę, soul i swing.

Rozpiętość jej głosu wynosi trzy oktawy.

Poza Wielką Brytanią, prowadzi również dom w Polsce, w rodzinnym Jaworznie. Czas dzieli między oba kraje.

Zaplanowano trzy koncerty Basi w Polsce w maju 2022.

Twórczość Basi mocno jest inspirowana amerykańskim soulem i jazzem, w tym utworami Arethy Franklin i Stevie’ego Wondera, oraz muzyką Ameryki Południowej, szczególnie brazylijską. Piosenkarka mocno czerpie z samby i bossa novy.

Zna cztery języki obce, biegle mówi po angielsku, porozumiewa się także we francuskim, niemieckim i rosyjskim.

Jej twórczość muzyczna największą sławę zyskała w Stanach, Japonii, Wielkiej Brytanii i Francji.

POCZĄTKI

Barbara Trzetrzelewska urodziła się w Jaworznie, gdzie jej rodzice prowadzili lodziarnię w centrum miasta. Miała troje rodzeństwa – dwóch braci i siostrę.

Wychowując się w muzykalnej rodzinie, Basia śpiewała od najmłodszych lat, a jako nastolatka posiadała już obszerną kolekcję płyt winylowych.

Matka udzielała jej pierwszych lekcji gry na pianinie.

Mimo zamiłowania córki do muzyki, rodzice chcieli, by poświęciła się studiowaniu medycyny, zaś sama Basia zamierzała studiować matematykę w Uniwersytecie Jagiellońskim.

W rezultacie, podjęła studia na wydziale fizyki UJ.

Wybrała jednak karierę piosenkarki, a to za sprawą menadżera popularnej kobiecej grupy wokalnej Alibabki, który skontaktował się z Basią, gdy była na pierwszym roku studiów.

W 1969, Basia wraz z miejscowym rockowym zespołem Astry, wystąpiła na Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu. Zespół wygrał festiwal, a występ wokalistki spodobał się szefowi Alibabek. Wydarzenie to zapewniło Basi współpracę z zespołem.

ALIBABKI

Po otrzymaniu propozycji od menadżera Alibabek, Henryka Wojciechowskiego, Basia porzuciła uczelnię.

W 1972 zaczęła występować z Alibabkami. Wyjechała z nimi na tournée do ZSRR:

---

Basia Trzetrzelewska & Alibabki – „Daruj mi”, Official Video 1974

Basia Trzetrzelewska & Alibabki – „Poranek pełen przeżyć”, Offical Video 1974

Basia Trzetrzelewska & Alibabki – „Hej, dzień się budzi”, Audio 1974

Basia – „Hej, dzień się budzi”, Live in Warsaw 1994

Po dwóch latach występów zespołowych, w 1974 Basia opuściła Alibabki, by rozpocząć karierę solową.

KARIERA SOLOWA

W 1976 debiutowała solo, podczas festiwalu w Opolu, utworem „Piosenka zakochanie”.

Po latach wspominała fiołkową sukienkę, którą miała wtedy na sobie, i fakt, że wycięto jej występ z telewizyjnej retransmisji. Na szczęście, radio nie popełniło tego błędu, i możemy wysłuchać nagrania w wersji audio:

„Piosenka zakochanie” – Live in Opole 1976, Audio

PERFECT

W 1977 została przyjęta do zespołu Perfect, z którym występowała m.in. w klubie polonijnym w Chicago.

W zespole grali wówczas Zbigniew Hołdys, Zdzisław Zawadzki i Wojciech Morawski:
Basia & Perfect – „Obłęd w podmiejskiej dyskotece”, 1978
Basia Trzetrzelewska – vocal
Zbigniew Hołdys – guitar, backing vocals
Zdzisław Zawadzki – bass guitar
Paweł Tabaka – keyboards
Wojciech Morawski – drums

MIKOŁAJ. PRZERWA w KARIERZE

W tym czasie, urodził się jej syn, Mikołaj.

Na początku 1979 Basia zrezygnowała z kontynuowania przygody z Perfectem, zanim grupa wydała pierwszą płytę.

EMIGRACJA. LONDYN

Jeszcze w tym samym roku, Basia udała się do Stanów Zjednoczonych.

Po dwóch latach, w styczniu 1981, przeprowadziła się ze swoim partnerem do Londynu. Miała wtedy niespełna 27 lat.

W 1983. w angielskim czasopiśmie „Melody Maker”, Basia przeczytała, że pewien muzyk poszukuje wokalistki do swojego zespołu. Mimo niezbyt dobrej znajomości języka angielskiego, postanowiła zaryzykować.

BRONZE

Razem z wokalistą Markiem Reillym, założyli w Londynie trio pop-jazzowe, o nazwie Bronze, w którym Basia poznała swojego wieloletniego współpracownika i współautora jej piosenek, klawiszowca Danny’ego White’a, młodszego brata gitarzysty jazzowego, Petera White’a.

MATT BIANCO

Wkrótce do Bronze dołączyli basista Kito Poncioni, saksofonista jazzowy Ronnie Ross (późnej bardzo popularny) i perkusista Robin Jones. Wszyscy oni właśnie opuścili grupę popową Blue Rondo A La Turk.

Tak powstał zespół o nazwie Matt Bianco. Nazwa grupy sugerowała, że Matt Bianco to osoba, uważana za alter ego frontmana, Marka Reilly’ego. Według grupy, Matt to w rzeczywistości „zmyślony szpieg, tajny agent”. Formacja inspirowała się w tamtym okresie muzyką z filmów o Jamesie Bondzie i seriali szpiegowskich w stylu „Petera Gunna”.

Ich pierwszym singlem był „Get Out of Your Lazy Bed / „Big Rosie” z 1984.

Kito Poncioni zagrał tylko w drugim utworze, „Big Rosie”, i opuścił zespół przed nagraniem debiutanckiej płyty:
Basia & Matt Bianco – „Get Out of Your Lazy Bed”, Official Video 1984

„WHOSE SIDE ARE YOU ON”, 1984

Debiutancka płyta, „Whose Side Are You On”, ukazała się w 1984, i podbiła Europę, sprzedając się w nakładzie ponad 1,5 mln egzemplarzy:
Mark Reilly, Basia – vocal
Danny White – keyboards
Ronnie Ross – baritone sax
Robin Jones – percussion.

Zawartość albumu była odważną mieszanką klawiszowych latynoskich rytmów, popu i brzmienia, typowego dla jazzu. Wszystko to uzupełniał charakterystyczny wokal Basi:
Basia & Matt Bianco – „Whose Side Are you On / Get Out Of Your Lazy Bed”, Live @ Holland Music Gala 1984

Basia & Matt Bianco – „More Than I Can Bear”, Official Video 1984

Basia & Matt Bianco – „It’s Getting Late”, Official Video 1984

W 1985, pomimo sukcesu, Basia i Danny, którzy prywatnie zostali parą, opuścili formację Matt Bianco, by skupić się na międzynarodowej karierze Basi.

SZCZYT KARIERY

„TIME and TADE”, 1987

Debiutancki album solowy Basi, „Time and Tade”, ukazał się w 1987, wydany przez brytyjską wytwórnię Portrait Records.

Stylistycznie, album był połączeniem modnego wówczas nurtu sophisti-pop (synth-pop) ze smooth jazzem oraz muzyką brazylijską.

Od tego wydawnictwa rozpoczęła się współpraca Basi nie tylko z klawiszowcem Dannym White’em, który był już wtedy jej życiowym partnerem, ale i z jego bratem, gitarzystą jazzowym i akordeonistą, Peterem White’em:
Basia – vocal
Danny White – keyboards, bass programming
Peter White – electric guitar
Guy Barker – trumpet, French horn
Kevin Robinson – trumpet
Ray Carless – tenor sax, soprano sax
Ronnie Ross – baritone sax
Steve Gregory – alto sax
Robin Jones – percussion
Bob Jenkins – drums.
Wydano sześć singli z tej płyty, m.in.:
„Time and Tide” – Official Video 1987

„Prime Time TV” from „Time and Tide”, Official Video 1987

„Promises” from „Time and Tide”, Official Video 1987

„New Day for You” from „Time and Tide”, Official Video 1989

Tytułowy utwór, „Time and Tide”, jako singel, dotarł do pierwszej trzydziestki najpopularniejszych utworów w Stanach. Basia stała się pierwszą polską artystką, której udała się ta sztuka. W Stanach utwór był popularyzowany w stacjach radiowych, grających smooth jazz. Płyta rozeszła się w USA w liczbie ponad miliona egzemplarzy, i uzyskała status platyny od Recording Industry Association of America w listopadzie 1989. Wydawnictwo odniosło także sukces we Francji i Wielkiej Brytanii (złota płyta). Na całym świecie sprzedano blisko 2 mln sztuk.

W 1988 Basia wystąpiła z wywiadem dla francuskiej telewizji:
Basia – Live Interview @ „Childéric Show”, France TV 1988

W 1988 wystąpiła w popularnym amerykańskim programie „The Tonight Show” w telewizji NBC, z utworem „Astrud”, gdzie towarzyszył jej amerykański skład, z samym Richardem Elliotem na saksofonie:
„Astrud” – Live @ „The Tonight Show”, US NBC TV 1988

Po tym występie, jeden z widzów powiedział: „Cieszę się, że mogłem ją zobaczyć na żywo. Piękna kobieta, z pięknym głosem i niesamowitym talentem, z topowym zespołem. Polska musi być z niej niezwykle dumna. Chciałbym spróbować lodów z lodziarni jej rodziców, muszą być bardzo dobre”.

„LONDON WARSAW NEW YORK”, 1989

W 1989 Basia wydała drugą płytę – „London Warsaw New York”, najlepszą w swojej całej karierze:
Basia Trzetrzelewska – vocal
Danny White – keyboards
Peter White – guitar, accordion
Andy Ross – guitar
Marc Antoine – wah wah guitar
Bud Beadle, Steve Gregory – sax
Ronnie Ross – sax, bass sax
Kevin Robinson – trumpet
Gavyn Wright – strings leader, strings
Snowboy – percussion, congas, berimbau, shaker
Robin Jones – percussion
Julian Crampton, Andres Lafone – bass
Andy Gangadeen – drums.
Najbardziej znanymi utworami z tego albumu były
„Baby, You’re Mine” Official Video 1989

„Cruising for Bruising” – Official Video 1989

„Best Friends” – Live TV 1990

„Until You Come Back to Me” – Live @ Arsenio Hall Show 1990

„Reward” Audio 1989

Na płyice znalazł się też utwór „Copernicus”, którym wokalistka chciała podkreślić skąd pochodzi i jak dumna jest ze swoich korzeni:
„Copernicus” – Live @ „Late Night with David Letterman”, US NBC TV 1990

Drugiemu albumowi udało się powtórzyć sukces pierwszego i dostać do pierwszej trzydziestki listy „Billboard” w Stanach. Płyta pokryła się platyną w Stanach i na Filipinach, obwołano ją również albumem roku w rankingu „Billboardu” Contemporary Jazz Album of 1990.

Oprócz złota we Francji, warto podkreślić taki sam rezultat w Japonii, która w tamtym czasie stała się drugim głównym rynkiem Basi.

„BRAVE NEW HOPE”, 1990

W związku z ogromnym sukcesem Basi, amerykańska wytwórnia Epic Records wydała „Brave New Hope” – kompilację, składającą się ze znanych utworów, remiksów i nie wydanych wcześniej w Stanach stron B jej singli:
„Brave New Hope” 1990

„A New Day” VIDEO, 1991

W 1991 zostało opublikowane pierwsze pełnometrażowe wideo Basi – „A New Day”, zawierające przegląd jej wideoklipów oraz wywiad z nią i jej partnerem życiowym i muzycznym, Dannym White’em:
Part 1

Part 2

Part 3

„THE SWEETEST ILLUSION”, 1994

Trzeci autorski longplay, „The Sweetest Illusion”, ukazał się dopiero po dwóch i pół roku, wiosną 1994. Album był zwrotem ku bardziej wyrafinowanym brzmieniom. Został nagrany w Londynie, a zmasterowany w Nowym Jorku, w Sony Music Studios
Basia Trzetrzelewska – vocal, backing vocals, crowd vocals
Danny White – keyboards, whistling, crowd vocals
Peter White – electric guitar, acoustic guitar, accordion
Andy Ross – electric guitar, mandolin, banduria, guitar
Patrick Clahar – alto sax, tenor sax
Chris DeMargary – baritone sax, flute, alto flute
Steve Gregory – sax
Kevin Robinson – trumpet, flugelhorn, French horn, crowd vocals
Fayyaz Virji – trombone
Gavyn Wright – violin, strings leader
Julian Crampton – bass guitar, bass
Randy Hope-Taylor, Andres Lafone – bass
Bosco De Oliveira – percussion, shaker
Karl Vanden Bossche – percussion, wind chimes
Andy Gangadeen – drums, triangle, shaker
Mark Anthoni – backing vocals, crowd vocals
Trey Lorenz – vocal, backing vocals.
Płyta odchodziła od muzyki, generowanej elektronicznie, w kierunku brzmienia tradycyjnych instrumentów na żywo.

Basia zadedykowała ten album „swojej rodzinie i rodakom w Polsce, a także rozproszonym po świecie”.

Dwie piosenki na płycie zawierały język polski. W sambie „An Olive Tree” Basia śpiewała „Oliwkowe drzewo może spełnić twe marzenia”, a w końcówce utworu „Yearning” („Tęsknota”) – fragment „Szła dzieweczka do laseczka”. „Yearning” została opisana przez Basię, jako piosenka, z której jest najbardziej dumna. i najlepsza, jaką kiedykolwiek napisała.

Album nie zrobił takiej furory, jak poprzednie, ale otwierającemu go utworowi, „Drunk on Love”, udało się zdobyć szczyt amerykańskiej listy „Billboard” oraz trafić na 1. miejsce listy Hot Dance Club Songs – najczęściej granych piosenek w amerykańskich klubach. Były to również pierwsze tego typu wyróżnienia, przyznane polskiemu wykonawcy.

W uznaniu zasług dla „zbliżania ludzi do siebie”, miasto Cleveland w Ohio ogłosiło ostatni dzień sierpnia 1994 Dniem Basi Trzetrzelewskiej.
„Drunk on Love” – Official Video 1994

„Yearning” („Szła dzieweczka do laseczka” od 5 min) – Official Video 1994

„An Olive Tree” („Oliwkowe drzewo może zmienić twe marzenia” 2:39-2:55 min) – Live TV 1994

Płyta ponownie cieszyła się ogromną popularnością w Japonii, gdzie dotarła do pierwszej dziesiątki, i okazała się największym sukcesem Basi w tym państwie, uzyskując status platynowej.

THE SWEETEST ILLUSION TOUR 1994

Podczas światowej trasy koncertowej, promującej krążek „The Sweetest Illusion”, Basia po raz pierwszy w swojej solowej karierze wystąpiła w Polsce, kiedy – na przełomie września i października 1994 – dała siedem koncertów:
Introducing the Band – Live in Warsaw 1994

„The Sweetest Illusion” – Live in Warsaw 1994

„Reward” – Live in Warsaw 1994

„Copernicus” – Live in Warsaw 1994

„Baby, You’re Mine” – Live in Warsaw 1994

„Yearning” – Live in Warsaw 1994 („Szła dzieweczka do laseczka” od 5:06 min)

„BASIA on BROADWAY”, 1995

Amerykańskie występy, w nowojorskim Neil Simon Theatre na Broadwayu, zostały zarejestrowane i wydane przez Epic Records, jako pierwszy koncertowy album Basi – „Basia on Broadway”, który ukazał się jesienią 1995.

Wszystkie utwory zostały zarejestrowane w nowojorskim Neil Simon Theatre, 24 i 25 listopada 1995, podczas dwutygodniowej serii występów Basi. Cztery piosenki pochodziły z debiutanckiej płyty „Time and Tide”, siedem – z „London Warsaw New York”, trzy – z „The Sweetest Illusion”. „Half a Minute” oryginalnie pochodził z pierwszej płyty zespołu Matt Bianco „Whose Side Are You On?”, a „Dzień się budzi” to cover polskiej piosenki, którą skomponowała pod koniec lat 60. Katarzyna Gaertner na potrzeby zespołu Alibabki.

„Half a Minute” from „Basia on Broadway” 1995

„Brave New Hope” from „Basia on Broadway” 1995

„Reward” from „Basia on Broadway” 1995

„Dzień się budzi” from „Basia on Broadway” 1995

W 1996 Basia udzieliła się wokalnie w utworze „Just Another Day” Petera White’a – singlu z jego albumu „Caravan of Dreams”

PRZERWA w DZIAŁALNOŚCI

Niedługo później, w 1998, Basia postanowiła wycofać się z życia publicznego, pomimo wieloletnich międzynarodowych sukcesów i oddanej rzeszy fanów.

Wydała jedynie album, zawierający jej najbardziej znane utwory – „Clear Horizon: The Best of Basia”, na którą trafiły również cztery nowe piosenki. Był to zarazem pożegnalny album Basi dla koncernu Sony Music, z którym była związana od początku swojej światowej kariery.

Składanka odniosła umiarkowany sukces i to tylko w Japonii, głównie ze względu na brak promocji ze strony wytwórni:

„Clear Horizon” Audio 1998

W 1999 pojawiła się jeszcze gościnnie w utworze „Springtime Laughter” zespołu Spyro Gyra, na ich albumie „Got the Magic”

Nagrała też wokal do coveru „So Nice (Summer Samba)” japońskiego skrzypka Taro Hakase, na jego krążku „Duets”:

Basia & Taro Hakase – „So Nice (Summer Samba)”, Official Video 1999

Oficjalnie ogłosiła przerwę w 2000.

Jednym z głównych powodów opuszczenia sceny muzycznej przez Basię była śmierć jej matki. „Czułam, jakby ogromna chmura mnie przykryła. Unikałam ludzi. Czas płynął, a ta śmierć wciąż bolała jak świeża rana” – wspomina Basia po latach.

Była więcej niż przygnębiona. Żałoba trwała zbyt długo, by mówić o zwykłym ciosie. Długotrwałe cierpienie, pogłębione później przez tragiczną śmierć ukochanej kuzynki w wypadku, spowodowały, że lekarze dopatrywali się u niej depresji.

Nie potrafiła zmusić się do nagrywania kolejnych wydawnictw. Próbowała powrócić z nowym materiałem, ale ostatecznie zarejestrowane przez nią utwory nie pasowały jej wystarczająco, i nie była w stanie ukończyć całego albumu. Doszła w końcu do wniosku, że podjęła właściwą decyzję. Dzięki dłuższej przerwie, mogła zregenerować siły, i cierpliwie poczekać na powrót właściwego nastawienia do pracy. Korzystając z wolnej chwili, skupiła się na przebudowaniu domu w rodzinnym Jaworznie.

POWRÓT

W 2004 przyjaciele z dawnego zespołu Matt Bianco, Mark Reilly i Danny White, ponownie podjęli współpracę. Przekonali także Basię do powrotu na rynek muzyczny, w zreformowanym zespole. Rozpoczęły się próby, a następnie praca nad albumem.

„MATT’S MOOD”, 2004

„Matt’s Mood” ukazał się w 2004 i natychmiast uzyskał pozytywne recenzje. Był to swego rodzaju „tymczasowy come back” zespołu Matt Bianco, po dwudziestu latach, w starym składzie. Grupa otrzymała pozwolenie od rodziny saksofonisty barytonowego z poprzedniego składu, Ronnie’ego Rossa (zmarł w grudniu 1991), na wykorzystanie niektórych jego nagrań i wplecenie ich w zupełnie nową formę:
Matt Bianco feat. Basia – „Wrong Side of the Street” Official Video 2004

Matt Bianco feat. Basia – „Ordinary Day” Audio 2004

Matt Bianco feat. Basia – „Matt’s Mood” Audio 2004

Grupa wyruszyła w najtrudniejszą w karierze Basi trasę – artystka musiała przecież powrócić na scenę po niemal dziesięciu latach przerwy. Koncerty, promujące płytę „Matt’s Mood”, odbyły się m.in. w Japonii i kilku krajach Europy.

Po zakończeniu trasy, Basia i Danny White rozstali się ostatecznie z formacją Matt Bianco, i rozpoczęli wspólną pracę nad nowym materiałem, na kolejną płytę Basi.

Wokalista Mark Reilly kontynuował współpracę z Matt Bianco.

„IT’S THAT GIRL AGAIN”, 2009

W 2009, po blisko piętnastu latach, Basia powróciła na rynek ze swoim czwartym studyjnym albumem – „It’s That Girl Again”.

Prace nad albumem rozpoczęły się pod koniec 2006, a został wydany dopiero 11 marca 2009 w Japonii, następnie, pod koniec marca, w USA i Europie, a 17 kwietnia 2009 w Polsce. Płyta została wydana przez niezależną wytwórnię Koch Records, która później zmieniła nazwę na Entertainment One Music. W Polsce dystrybucją zajęła się firma Magic Records.

Największy sukces płyta odniosła tym razem w Polsce, gdzie zdobyła status platynowej.

Utwór tytułowy był jednym z pierwszych, skomponowanych na potrzeby projektu, a zainspirowała go śmierć przyjaciółki Basi kilka lat przed wydaniem albumu
„It’s that Girl Again” Album Trailer Audio 2009

W Europie płytę promował singiel „A Gift”

a na rynku amerykańskim – „Blame It on the Summer”

Ten film jest już niedostępny, ponieważ powiązane z nim konto YouTube zostało usunięte.
https://www.youtube.com/watch?v=P3MfDVdz2Qk

Album zawierał także pierwszą piosenkę Basi, wykonaną w całości po polsku:
„Amelki śmiech”

Basia – „From Now On” feat. Peter White , Live in San Diego 2010

Basia – „Promises” feat. Peter White, Live @ Club Nokia, Los Angeles 2010

„FROM NEWPORT to LONDON”, 2011

W październiku 2011 Basia wydała drugi w swojej karierze koncertowy album – „From Newport to London: Greatest Hits Live… and More”. Materiał nagrano w łódzkim klubie Wytwórnia, 29 czerwca 2011, podczas ostatniego z trzynastu koncertów w Polsce, które w czterech seriach odbywały się w ramach światowego tournée Basi:
„From Newport to London” Audio 2011

Album zawierał dodatkowo dwa premierowe studyjne utwory, w tym duet z Mieczysławem Szcześniakiem:
Basia & Mietek Szcześniak – „Wandering”, Audio 2011

Basia nagrała ze Szcześniakiem wówczas jeszcze jeden duet, na jego album „Signs”, wydany w listopadzie 2011:
Basia & Mietek Szcześniak – „Save the Best for Last”, Audio 2011

Basia – Live at Jakarta International Java Jazz Festival, Indonesia, Full Concert Live 2013

W styczniu 2013 Basia Trzetrzelewska została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej i popularyzowanie polskiej kultury muzycznej, oraz odznaką honorowa Zasłużony dla Kultury Polskiej.

W 2017 otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

„BUTTERFLIES”, 2018

W maju 2018 na rynek muzyczny trafiła piąta studyjna płyta Basi – „Butterflies”, pierwszy od dziewięciu lat album piosenkarki.
Zaproszony został gościnnie wokalista formacji Matt Bianco, Mark Reilly:
Basia, Mark Reilly – vocal
Danny White – piano, keyboards
Giorgio Serci, Peter White – guitar
Andy Ross – string section
Andres Lafone – bass
Marc Parnell – drums

Fryderyk Chopin University of Music Big Band.

Basia opisała wydawnictwo, jako „album o miłości – do życia, do muzyki i do ludzi” oraz jako „najbardziej jazzowy materiał w karierze”. Oryginalnie chciała zatytułować krążek „Be.Pop”, nawiązując do tego nurtu jazzowego, do czego jednak nie była przekonana jej wytwórnia. Jako kompromis, Basia zaproponowała „Be.Pop Butterfly”, ale ostatecznie album nazwano „Butterflies”.

Album został najpierw wydany w Japonii, 16 maja 2018, a światowa premiera miała miejsce 18 maja 2018.

W Polsce krążek był dostępny nieco wcześniej w portalach streamingowych, a następnie oficjalnie wydany przez Shanachie i Magic Records.

Singel promujący płytę, „Matteo” – to Basia w klasycznym wcieleniu, czyli w energicznej sambie, z kołyszącą melodią, niesioną w takt perkusji i ubarwioną hiszpańską gitarą:
„Matteo” from „Butterflies”, Audio 2018

Premiera „Matteo” w Polsce odbyła się podczas gali Fryderyków 2018:
Basia Trzetrzelewska feat. Danny White, Giorgio Serci & Sławek Kurkiewicz – „Matteo”, Live @ Fryderyk 2018

Na płycie znalazły się również swingujący „Bubble” oraz spokojny „Butterfly”, w którym optymizm Basi idealnie współgrał z wyrazistą grą na fortepianie Danny’ego White’a.

Utworem „No Heartache” Basia skłoniła się w kierunku muzyki funk, a kompozycją „Where’s Your Pride” – w stronę rocka lat 60.

Na krążku nie zabrakło również pięknych ballad, jak głęboko emocjonalna „Liang and Zhu”.

Napisane przez Basię teksty, to historie o prawdziwym życiu i szczerych emocjach, nawiązujące do motywów wewnętrznej wolności i otwartości.

Basia i Danny White od lat tworzą wyjątkowe brzmienie, dzięki któremu każdy ich album jest starannie przygotowanym i wyczekiwanym przez fanów wydawnictwem. Nie inaczej było w przypadku „Butterflies”.

TRASA 2018

Jesienią 2018 Basia wyruszyła w trasę koncertową po Ameryce Północnej, Azji Wschodniej i Polsce, a piosenka „Bubble” posłużyła jako drugi singel promocyjny:
„Bubble” Official Video 2018

Basia wróciła do Polski, by wystąpić w warszawskiej Stodole 14 listopada 2018, oraz w Sali Audytoryjnej Wrocławskiego Centrum Kongresowego, 15 listopada 2018″
„Promises”, Live @ Stodoła Club, Warsaw 2018

Koncerty te były częścią światowego tournee, obejmującego również Stany, Kanadę, Japonię i Chiny. Na trasie towarzyszyli Basi jej długoletni partner, klawiszowiec Danny White, oraz Giorgio Serci (guitar), Andres Lafone (bass guitar), Ian Kirkham (sax, keyboards) i Marc Parnell (drums):
„Time and Tide” – Live in Pasadena, Kanada 2018

„Cruising for Bruising” – Live in Pasadena, Kanada 2018

KONCERTY 2022
Skład zespołu:
Basia Trzetrzelewska – vocal
Danny White – keyboards
Ian Kirkham – sax, keyboards
Giorgio Serci – guitar
Andres Lafone – bass
Marc Parnell – drums

W maju 2022 odbędą się trzy koncerty Basi.

Bilety https://ticketclub.pl/artysci/basia-194/

JAWORZNO. ARCHITEKTURA

Basia posiada dwa obywatelstwa – polskie i brytyjskie.

Syn Basi, ponad 40-letni dziś Mikołaj, nigdy nie planował kariery muzycznej.

Na przełomie lat 70. i 80. partnerem Basi był Anglik imieniem John, pracownik socjalny, z którym krótko mieszkała w Chicago, a następnie przeniosła się do Wielkiej Brytanii.

W drugiej połowie lat 80. piosenkarka była w związku ze swoim muzycznym współpracownikiem, Dannym White’em.

Od 1991 partnerem Basi jest muzyk, Kevin Robinson, członek zespołu Simply Red, z którym mieszka na przedmieściach Londynu.

Wielką pasją wokalistki jest architektura i odrestaurowywanie domów. „Gdybym miała wybrać zawód, który naprawdę byłby moja pasją, to zostałabym architektem. Mam niesamowitą miłość dla budynków. Potrafię zjechać z drogi, żeby się przyjrzeć. Zjechałam kiedyś z A2, żeby zobaczyć muzeum w Wolfsburgu, które zaprojektowała Zaha Hadid, jedna z rewolucyjnych architektek. Stąd moje zamiłowanie do restaurowania domów” – opowiada Basia w wywiadzie dla „Vivy” (viva.pl).

„Nasza wielka, wspaniała Basia – promienieje ze wszystkich stron, głosem, techniką, talentem, osobowością, i tym jedynym, niepowtarzalnym uśmiechem. W świecie muzycznym od ponad 30 lat, i zaskakujące jest, że nagrała dopiero piąty studyjny album. Trochę jak Sade, na której albumy czeka się z niecierpliwością. Tyle lat kazała nam czekać na nowy materiał. Jakaż to ulga, że w końcu się pojawił. Jak dobrze, że przez ten cały czas pielęgnowała w sobie czar i zjawiskową kreację, jaką jest jej głos. Dużo tu żywych instrumentów i akustycznych aranżacji, ale poza drobnymi elementami i nieco bardziej rozbudowanymi jazzowymi improwizacjami, które nie są bardzo wyraźne, nie zmieniło się dużo. Basia nie wraca – ona jest, nieustannie” (Przemysław Urbaniak).

JUBILATCE ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!

Fot. Łukasz Szeląg / last.fm / discogs.com

By Radosław Czapski • URODZINY •