sty 3 2021

Zmarł Czesław Woźniak

Oprac. Ewa Kałużna, fot. czeslaw-wozniak.art.pl/

3 stycznia 2021 zmarł w Łodzi, w wieku 92 lat, zasłużony muzyk jazzowy i estradowy, wirtuoz ksylofonu i perkusista, grający m.in. z legendarnym zespołem Melomani,

CZESŁAW WOŹNIAK
(ur. 13 stycznia 1928 w Warszawie, zm. 3 stycznia 2021 w Łodzi).

Był jednym z niewielu w Polsce, którzy swą mistrzowską grą na ksylofonie zadziwiali koneserów sztuki estradowej
Do perfekcji opanował także swój „kombajn perkusyjny” – w takim stopniu, że w latach 50. został uznany najlepszym perkusistą w Polsce.
W grze na perkusji, wzorował się na znanych muzykach światowego formatu, a jego najbardziej ulubionymi byli Buddy Rich i Gene Krupa, jazzowy perkusista amerykański pochodzenia polskiego.

Popisowym numerem Czesława Woźniaka było solo na perkusji, prezentujące doskonałą technikę, niesamowitą prędkość i własną improwizację. Popularny w grze

perkusyjnej „pociąg”, jako fragment całości, w jego wykonaniu zawsze był nagradzany gromkimi oklaskami.

W 1946 Czesław Wożniak, wraz z Zenonem Płoszajem (violin), Janickim (sax), Słomczykowskim (piano) oraz Zygmuntem Grygielskim (accordion), stworzyli zespół pod nazwą Suny Jazz. Koncertowali w szkołach średnich na terenie Łodzi i okolic.
Był to czas, gdy do Polski wdzierał się jazz nowoczesny, z jego wszystkimi odmianami. Czesław Woźniak był jednym z pierwszych polskich muzyków, którzy specjalizowali się w jazzie i swingu.

W 1952, w Międzyzdrojach, Czesław Woźniak grał z zespołem Melomani, w skład którego wchodzili wówczas Krzysztof Trzcińki- Komeda, Jerzy Duduś Matuszkiewicz, Witold Kujawski, Andrzej Idon Wojciechowski, Witold Dentox Sobociński i Stanisław Drążek Kalwiński.
Od 1951 grupa przyjaciół, wywodzących się z Łódzkiego

Klubu Jazzowego Melomani, coraz częściej przyjmowała zaproszenia z innych miast. W ten sposób, z nieformalnej i spontanicznej działalności zaczął wykluwać się zespół z krwi i kości. Symbolem tej przemiany stało się zaakceptowanie stałej nazwy, która zaczęła funkcjonować w odniesieniu do zespołu podczas warszawskich koncertów. Publiczność stolicy słyszała o, działającym w Łodzi, Klubie Melomani, i uważała, że jazzowy zespół z tamtego miasta ów klub reprezentuje. Stąd też o grupie zaczęto mówić po prostu Melomani. Nazwa ta przylgnęła do zespołu na dobre. Tak więc, od 1951 można z całą pewnością mówić o właściwej historii Melomanów.

Rok 1952 to dla Melomanów był czas szczególnie ważny – w ich szeregach pojawił się pianista Krzysztof Trzciński-Komeda, a popularność zespołu zaczęła zataczać coraz szersze kręgi. W tym czasie grał z zespołem także Czesław Woźniak.

Od połowy lat 50. Czesław Woźniak pracował w dziedzinie muzyki rozrywkowej i estradowej. Pod własnym nazwiskiem powadził kilkanaście zespołów. Występowali w znanych polskich kurortach, jak Świeradów Zdrój, Szklarska Poręba, Polanica Zdrój, Międzyzdroje, ale także niemieckich, jak Bad Rappenau, St. Blasien, Bad Grund, Bad Aibling czy Bad Kissingen.

W 1956, w Kabarecie Artystyczno-Literackim „Odeon”, działającym w kawiarni Kongresowej w Warszawie, występował z takimi artystami estrady, jak Saturnin Żurawski, Stefcia Gorska, Jerzy Ofierski, Stefan Wiechecki „Wiech”, Tola Mankiewiczówna, Karol Hanusz, Olgierd Buczek, Lidia Machan, Lucyna Paczuska, Zofia Aarska, Mela Pofit, Hanka Więckiewiczówna, Mieczysław Suwiłło, Eugeniusz Żytomirski.

---

Występy z Estradą Ogólnopolską przyniosły współpracę z Danutą Rinn, Janem Dankiem, Januszem Gniatkowskim, oraz z orkiestrą Władysława Wiącka.

W połowie lat 50., swoją techniką i kunsztem, Czesław Woźniak zainteresował dyrygentów wielkich orkiestr jazzowych i big bandów. Należeli do nich Zygmunt Karasiński, Kazimierz Obrębski i Juliusz Skowroński. Tak zaczęła się ich długoletnia współpraca.
Od 1968 do 1981 Czesław Woźniak występował za granicą – w Bułgarii z Zygmuntem Tuczapskim, w Finlandii z Józefem Mazurkiewiczem i Zygmuntem Mateckim, w NRD z Henrykiem Sąpińskim, w Austrii z zespołem Stanisława Okrasy.

Po zakończeniu stanu wojennego, Czesław Woźniak powrócił do Polski i do ulubionego ksylofonu. Współpracował z agencjami estradowymi, prezentując jako solista swoją wirtuozerię i technikę na tym pięknym, ale mało popularnym instrumencie.
Była to długoletnia współpraca z Jeleniogórską Estradą “Kart”, Estradą Łódzką, Estradą Ziemi Lubuskiej, Estradą Krakowską – grał w Zakopanem, jako solista, na ksylofonie.

Czesław Woźniak zmarł 3 stycznia 2021, dziesięć dni przed swoimi 93. urodzinami.

R.I.P. [*]

Szczegółowe materiały biograficzne oraz fotografie znajdują się na stronie autorskiej http://czeslaw-wozniak.art.pl/index.html

Solo na perkusji „POCIĄG” w wyk. Czesława WOŹNIAKA (czeslaw-wozniak.art.pl/)

Zespół Józefa Mazurkiewicza – solo wokal w wyk. Czesława WOŹNIAKA (czeslaw-wozniak.art.pl/)

Zespół Józefa Mazurkiewicza – solo wokal w wyk. Czesława WOŹNIAKA (czeslaw-wozniak.art.pl/)

By Radosław Czapski • archiwum_x, Odeszli •