discogs.com,
dorotamiskiewicz.com, Andrzej Rumianowski
Henryk Miśkiewicz Fot. Andrzej Rumianowski
HENRYK MIŚKIEWICZ (ur. 2 czerwca 1951),
nestor polskiego saksofonu jazzowego, współtwórca i członek takich legendarnych formacji, jak Stodoła Big Band, Jazz Carriers, Extra Ball, Sounds, zespoły Ptaszyna Wróblewskiego, Quintessence Eryka Kulma czy Full Drive. Chętnie występuje ze swoimi dziećmi – perkusistą Michałem i wokalistką Dorotą.
Za pomocą charakterystycznie brzmiącego saksofonu potrafi wyrazić każde uczucie. Sprawia wrażenie, jakby urodził się z saksofonem w ręku.
Jeden z najpiękniejszych, najbardziej genialnych utworów w polskiej muzyce – „Polskie drogi” Andrzeja Kurylewicza, w wykonaniu Henryka Miśkiewicza budzi szczególny zachwyt: Henryk Miśkiewicz stoi na czele muzycznej rodziny – jest ojcem perkusisty jazzowego, Michała Miśkiewicza, i wokalistki jazzowej, Doroty Miśkiewicz, oraz mężem dyrektorki agencji koncertowej, Grażyny Miśkiewicz.
Henryk „Misiek” Miśkiewicz urodził się w Żaganiu, a wychowywał w małym Kożuchowie koło Nowej Soli.
Dorota Miśkiewicz opowiada:
„Dziadek Henryka grał na kontrabasie, skrzypcach i dudach. Henryk miał liczne rodzeństwo – aż trzynaście osób, i oni kochali muzykę. Miał sześciu braci, którzy grali na klarnecie, skrzypcach, a on sam – na saksofonie. Pobierał lekcje u organisty. Nauczył się wtedy czytać nuty i grał w orkiestrze dętej. Z braćmi grywali głównie w domu i na weselach. Od siódmego roku życia Henryk uczył się grać na akordeonie, a od dwunastego – na klarnecie. Radził sobie też z perkusją i saksofonem. W ognisku muzycznym w Kożuchowie występowali z siostrą Barbarą w zespole na akademiach szkolnych. Siostra śpiewała, on grał” (dorotamiskiewicz.com).
1973 Jazz Carriers: Zbigniew Jaremko – sax, Henryk Miśkiewicz – sax, Paweł Perliński – piano, Marian Komar – bass, Zbigniew Kitliński – drums Fot. discogs.com)
1980 Album Sun Ship „Follow Us”: Władysław Sendecki – piano, Henryk Miśkiewicz -sax, Zbigniew Jaremko – sax, Witold Szczurek – bass, Marek Stach – drums
Henryk Miśkiewicz, Dorota Miśkiewicz, Michał Miśkiewicz (Fot. dorotamiskiewicz.com)
Po szkole podstawowej, Henryk wyjechał do liceum z internatem we Wrocławiu.
To wtedy zaczął pasjonować się jazzem, zwłaszcza tradycyjnym. Z kolegami z bursy słuchali muzyki, którą nagrywali z amerykańskich stacji radiowych na magnetofon szpulowy. Wspólnie grywali dixieland w klubach studenckich.
Założyli zespół dixielandowy YOUNG JAZZ BAND. W 1967 wystąpili na słynnym festiwalu Jazz nad Odrą, gdzie Henryk dostał wyróżnienie jako najmłodszy uczestnik. Rok później, na tym festiwalu zespół zdobył dwie nagrody, w tym jedną za własną kompozycję.
Henryk wspomina:
„Chodziłem do liceum muzycznego we Wrocławiu i grałem na klarnecie. Oczywiście, były to czasy, gdy jazz był zabroniony w szkołach średnich. Pani dyrektor wyczytała w gazecie, że zdobyłem nagrodę. Wezwała moją mamę i ostrzegła, że jeśli chodzi o jazz – lepiej, bym tego rodzaju muzyki nie uprawiał„.
BIG BAND STODOŁA
Po ukończeniu wrocławskiego liceum, Henryk przeprowadził się do Warszawy i podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Zgłębiał tam grę na klarnecie, zaczynał już także grać na saksofonie. Nawiązał wówczas kontakty ze warszawskimi młodymi jazzmanami, spotykającymi się w Stodole.
W 1971 został zaproszony do udziału w nagraniu pierwszego w swojej karierze albumu – „Let’s Swing Again” zespołu Stodoła Big Band.
„Pierwsze wprowadzenie mnie do jazzu zawdzięczam Zbigniewowi Jaremko – saksofoniście, który już wtedy był znany, grał w zespole Old Timers. Wtedy też powstał Big Band Stodoła. Otrzymałem propozycję grania w nim” – wspomina Henryk (plus.gazetakrakowska.pl). Big Band Stodoła była to duża formacja jazzu tradycyjnego i swingu, działająca w latach 1968-1973, przy historycznym Klubie Studenckim Stodoła.
Występowali tam m.in.: Henryk Majewski, Henryk Stefański, Jan Kluska, Janusz Zabiegliński, Jerzy Florczak, Marian Komar, Paweł Perliński, Piotr Michałowski, Ryszard Borowiecki, Stanisław Cieślak, Waldemar Kurpiński, Wiesław Ejssmont, Wiesław Żukowski, Władysław Dobrowolski, Wojciech Kowalewski, Zbigniew Konopczyński, Zbigniew Jaremko i Zenon Wachowicz. Z tego składu wyłoniła się później legendarna formacja Jazz Carriers.
Na płycie „Let’s Swing Again” znalazły się m.in. utwory trębacza Henryka Majewskiego – „Dogrywka„, „Riff Blues” i „After You’ve Gone„, saksofonisty altowego Janusza Zabieglińskiego – „Salaam Alejkum„, „Skwar„, „Agata na sprzedaż” i „Przez rzekę„, oraz saksofonisty tenorowego Zbigniewa Jaremko – „Osik” i „Ja Z.Z.„
W nagraniach do albumu „Let’s Swing Again” udział wzięli: Henryk Stefański – guitar Paweł Perliński – piano Henryk Miśkiewicz, Janusz Zabiegliński – alto sax Andrzej Lipiński, Zbigniew Jaremko – tenor sax Waldemar Kurpiński – baritone sax Henryk Majewski, Jan Kluska, Jerzy Florczak, Wiesław Ejssmont, Zenon Wachowicz – trumpet Piotr Michałowski, Ryszard Borowiecki, Stanisław Cieślak, Wiesław Żukowski, Zbigniew Konopczyński – trombone Marian Komar – bass Wojciech Kowalewski – drums Big Band Stodoła – „Let’s Swing Again” Full Album 1971
JAZZ CARRIERS
Z zespołem Jazz Carriers Henryk Miśkiewicz rozpoczął prawdziwą przygodę z jazzem nowoczesnym. Od tego też zaczęła się jego zawodowa działalność na saksofonie.
Jazz Carriers był to zespół jazzowy, działający w latach 1971-1975. Łączył jazz tradycyjny z nowoczesnym. Podstawowy skład grupy tworzyli saksofoniści Zbigniew Jaremko i Henryk Miśkiewicz, pianista Paweł Perliński, kontrabasista Marian Komar i perkusista Zbigniew Kitliński.
Z formacją współpracowali także okazjonalnie kontrabasiści Andrzej Dechnik i Paweł Jarzębski, perkusiści Kazimierz Jonkisz i Eryk Kulm oraz pianista Sławomir Kulpowicz.
Jazz Carriers debiutował w 1972, podczas festiwalu Jazz nad Odrą, gdzie odniósł sukces – otrzymał I nagrodę w kategorii zespołów jazzu nowoczesnego.
Niedługo później, również w 1972, zespół zdobył Złoty Medal na festiwalu w Přerov w Czechosłowacji, a na festiwalu muzyki jazzowej w Beek en Donk w Holandii został wybrany najlepszą grupą jazzową i uhonorowany tytułem Zespołu Jazzowej Ekstraklasy Europejskiej.
W latach 1973-1974 Jazz Carriers z powodzeniem występował na licznych koncertach w kraju i za granicą, m.in. w Bułgarii, Czechosłowacji, NRD, RFN, oraz na Jazz nad Odrą i Jazz Jamboree.
W 1973 wydali, kultowy dzisiaj, longplay „Carry On!”. Płyta ukazała się w serii Polish Jazz, jako Vol. 34. Okładka była dziełem Marka Karewicza.
Płyta zawierała utwory autorstwa Krzysztofa Komedy, Henryka Miśkiewicza, Zbigniewa Jaremko, Mariana Komara i Pawła Perlińskiego. W 2017 wydano reedycję albumu:
Zbigniew Jaremko – tenor sax, soprano sax, leader
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Paweł Perliński – piano
Marian Komar – bass
Zbigniew Kitliński – drums
„Bezdroża” (Paweł Perliński) from „Carry On!” 1973
„Szara kolęda” (Krzysztof Komeda) from „Carry On!” 1973
„Carrier’s Blues” (Marian Komar) from „Carry On!” 1973
„Po Jazz Carriers grałem z duetem gitar klasycznych Alber-Strobel. Powstał wtedy kwintet, bo grali w tym zespole także perkusista z Jazz Carriers, Zbigniew Kitliński, oraz basista, Janusz Kozłowski”
– wspomina Henryk Miśkiewicz.
SUN SHIP
Po rozwiązaniu Jazz Carriers, w 1978 saksofonista Zbigniew Jaremko oraz keyboardzista i pianista-wirtuoz, Władysław Adzik Sendecki, założyli formację Sun Ship, która istniała przez trzy lata, do 1981, kiedy to ogłoszono w Polsce stan wojenny. Jeszcze w 1978 nagrali w Klubie Jazzowym PSJ Akwarium płytę koncertową „Aquarium Live No. 5”, ale wówczas jeszcze bez udziału Henryka Miśkiewicza.
Jedyna studyjna płyta zespołu to „Follow Us”, do której okładkę zaprojektował Marek Karewicz. Album został nagrany w okresie wrzesień-listopad 1979, a wydany przez Polskie Nagrania Muza w 1980:
Guest: Józef Gawrych – percussion
Władysław Sendecki – piano, electric piano, synthesizer
Henryk Miśkiewicz – soprano sax, alto sax
Zbigniew Jaremko – soprano sax, tenor sax
Witold Szczurek aka Vitold Rek – bass, cello
Marek Stach – drums
Jeden z utworów, „Prymka (Lead Scor)” był autorstwa Henryka Miskiewicza.
„Szipson” (Adzik Sendecki) from „Follow Us” 1979
https://www.youtube.com/watch?v=-PxyETcXngg
„Sun Ship dokonał sztuki wyjątkowej – tworząc muzykę złożoną, chwilami niełatwą i wymagającą, nadał jej lekkość i polot. Trafili w swój czas, bo na to czekała publiczność, której w tamtych, niełatwych czasach, bardzo potrzebny był przekaz, pełen dobrych emocji. Ich przekaz, ekspresja, radość muzykowania i bliski kontakt z publicznością były nieporównywalne z żadnym innym polskim zespołem w tamtym okresie” (polskienagrania.com.pl).
Sun Ship – „The Spring Ballad”, Live 1979
Zbigniew Jaremko – tenor sax
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Adzik Sendecki – piano
Witold Rek Szczurek – bass
Marek Stach – drums
W kolejnych latach Henryk Miśkiewicz grał zarobkowo na statkach, co było dość powszechnym zjawiskiem w tamtym okresie.
Gdy powstała Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji Andrzeja Trzaskowskiego, Henryk został jej etatowym członkiem.
Współpracował także ze Studiem Jazzowym Polskiego Radia, kierowanym przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego.
„Grała tam cała czołówka polskiego jazzu, co dla mnie było niezwykle ważne. Byłem młodym człowiekiem, uczyłem się, a pokolenie starsze ode mnie, czyli Michał Urbaniak, Zbigniew Namysłowski, Janusz Muniak, Tomasz Stańko, Włodzimierz Nahorny, już tam grali. Tamto pokolenie muzyków jest bardzo mocne” – opowiada Henryk Miśkiewicz (plus.gazetakrakowska.pl).
STUDIO JAZZOWE POLSKIEGO RADIA
Studio Jazzowe Polskiego Radia był to big band, utworzony w 1968 przy Polskim Radiu w Warszawie, z inicjatywy Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Zespół kontynuował działalność Studia M-2, prowadzonego wcześniej przez Bogusława Klimczuka.
Big band pracował na zasadzie warsztatu, również kompozytorskiego, przez który przewinęli się wszyscy znaczący polscy jazzmani. Skład zmieniał się, w zależności od poszczególnych przedsięwzięć artystycznych. Zespół skupiał czołowych jazzmanów, którzy spotykali się na comiesięcznych sesjach nagraniowych, rejestrowanych dla potrzeb archiwalnych PR. Dokonane podczas tych sesji nagrania, prezentowane były później na antenie radiowej i telewizyjnej.
Studio Jazzowe PR istniało blisko dziesięć lat, od października 1968 do stycznia 1978. Nagrało dla Polskiego Radia prawie 190 utworów (ponad 16 godzin muzyki), dwie płyty, a na czterech innych akompaniowało różnym solistom. Zarejestrowało blisko 20 programów telewizyjnych, wystąpiło na festiwalach w Kongsbergu (Norwegia), Ahus (Szwecja), Pori (Finlandia), Norymberdze (Niemcy), Szekesfehervar (Węgry), i na wszystkich Jazz Jamboree owego czasu. Grało w kopenhaskim Montmartre, sztokholmskim Fashing czy Club 7 w Oslo.
W zespole występowali m.in. Tomasz Stańko, Zbigniew Namysłowski, Michał Urbaniak, Zbigniew Seifert, Andrzej Trzaskowski, Marek Bliziński, Włodzimierz Nahorny, Adam Makowicz, Janusz Muniak, Tomasz Szukalski, Henryk Miśkiewicz, Jan Jarczyk, Wojciech Karolak, Janusz Stefański, Zbigniew Jaremko, Henryk Majewski, Bronisław Suchanek, Paweł Jarzębski, Kazimierz Jonkisz, Czesław Bartkowski, a także wokaliści – Hank Mobley, Nathan Davis, Jan Wallgren, Urszula Dudziak, Ewa Bem, Novi Singers, Andrzej Dąbrowski, Krystyna Prońko czy Andrzej Zaucha.
W 1980 Henryk Miśkiewcz wystąpił gościnnie na albumie kwartetu Ptaszyna „Z lotu Ptaka”:
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax, baritone sax, flute
Marek Bliziński – guitar
Zbigniew Wegehaupt – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
Guests:
Paweł Perliński – piano Fender
Henryk Majewski – trumpet
Henryk Miśkiewicz – alto sax, clarinet
Zbigniew Namysłowski – alto sax, flute
Zbigniew Jaremko – tenor sax, clarinet
Józef Gawrych – congas.
Kolejną formacją z udziałem Henryka Miśkiewicza, której liderował Ptaszyn, było Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans.
W 1984 ukazał się album „Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans”, nagrany w składzie:
Paweł Perliński, Wojciech Karolak – piano
Jan Ptaszyn Wróblewski – baritone sax, tenor sax, clarinet, leader
Janusz Muniak – soprano sax, tenor sax, flute
Henryk Miśkiewicz – alto sax, clarinet
Janusz Kwiecień – tenor sax
Zbigniew Jaremko – tenor sax, clarinet
Andrzej Piela, Dariusz Macioch, Roman Syrek, Zbigniew Konopczyński – trombone
Henryk Majewski, Stanisław Mizeracki – trumpet
Karol Szymanowski – vibraphone
Andrzej Cudzich – bass
Andrzej Dąbrowski, Jerzy Głód – percussion, drums
Na płycie znalazły się instrumentalne wersje takich popularnych przebojów, jak „Serwus, panie chief”.”Bo we mnie jest seks”, „40 lat minęło” czy „Parostatek”.
PTASZYN WRÓBLEWSKI – MADE IN POLAND
Jeszcze jednym ważnym elementem twórczości Ptaszyna była mini orkiestra o nazwie Made in Poland, stworzona z myślą o prezentowaniu polskich kompozycji jazzowych. W 1995 Henryk Miśkiewicz pojawił się na albumie Ptaszyna „Made in Poland”, nagranym w składzie tej formacji:
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax, bass sax, leader
Piotr Baron – tenor sax
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Henryk Majewski, Robert Majewski, Piotr Wojtasik – trumpet
Sławomir Rosiak – trombone
Wojciech Karolak – keyboards
Andrzej Jagodziński – piano, keyboards
Adam Cegielski – bass
Jacek Olter – drums.
Formacja Made in Poland wystąpiła na kilku krajowych festiwalach, m.in. na Jazz Jamboree w Dniu Komedowskim, a także na 40-leciu Polskiego Jazzu na Jazz Jamboree ’96. Ptaszyn występował tu jako lider, jedyny aranżer, tenorzysta i barytonista.
Z kolei, ukoronowaniem twórczości symfonicznej Ptaszyna była „Altissimonica” z 2000, na improwizujący saksofon altowy i orkiestrę symfoniczną. Henryk Miśkiewicz był solistą, wskazanym przez autora. Koncert, trwający ponad 40 minut, wykonywany był parokrotnie, m.in. w filharmoniach wrocławskiej, poznańskiej, rzeszowskiej oraz podczas Jazz Jamboree 2004, a także został nagrany na płytę przez Polską Orkiestrę Radiową pod dyr. Zbigniewa Gracy w 2004, która była nominowana do Fryderyka:
„Altissimonica” 2004
Part 1
Part 2
Part 3
JAROSŁAW ŚMIETANA EXTRA BALL
W 1983 Henryk dołączył do zespołu Extra Ball Jarosława Śmietany, by wystąpić na ostatnim albumie tej formacji – „Akumula-Torres” z 1983, wydanym przez PolJazz. Zespół istniał w zmiennym składzie od 1974, i miał już na koncie kilka albumów.
Na płycie „Akumula-Torres”, nagranej na żywo podczas trzech koncertów w warszawskim Akwarium w grudniu 1983, wystąpili:
Jarosław Śmietana – acoustic guitar, electric guitar, piano, leader
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Adam Kawończyk – cornet
Jerzy Bartz – congas
Antoni Dębski – bass guitar
Jacek Pelc, Jose Torres – percussion
„Akumula-Torres” Full Album 1983
Ostatnim znaczącym przedsięwzięciem Extra Ball było przygotowanie w 1984 specjalnego programu jubileuszowego, na 10-lecie istnienia zespołu. Program ten prezentowany był podczas koncertów w różnych miastach.
Wkrótce potem Extra Ball zakończył działalność.
JAROSŁAW ŚMIETANA SOUNDS
Następną formacją Jarosława Śmietany był od 1984 zespół Sounds – początkowo big band, później kwintet, kwartet lub trio, skupiające czołówkę polskich jazzmanów. Zespół brał udział w licznych koncertach i festiwalach jazzowych, występował prawie we wszystkich krajach Europy oraz w Indiach, Kanadzie i USA. W podstawowym składzie znaleźli się, obok lidera, Antoni Dębski na gitarze basowej i Jacek Pelc na perkusji. Pozostali członkowie zmieniali się, jednak zawsze byli to najlepsi polscy muzycy jazzowi tamtych lat.
Pierwszą płytą Sounds był album „Talkin’ Guitar” z 1984. Skład tworzyła czołówka polskiego jazzu:
Jarosław Śmietana – electric guitar, leader
Wojciech Groborz – electric piano, synthesizer
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Zbigniew Jaremko – tenor sax
Henryk Majewski, Robert Majewski – trumpet
Roman Syrek – trombone
Jan Baytel – flute
Antoni Dębski – bass guitar
Jerzy Bartz – congas, percussion
Jacek Pelc – drums, percussion.
Znalazły się tu m.in. takie popularne utwory Jarka Śmietany, jak
„Bieganie po Manhattanie”
czy „Samba Carrera”
ERYK KULM QUINTESSENCE
Zespół Quintessence perkusisty jazzowego Eryka Kulma działał w latach 1991-2011. „Nazwa 'Quintessence’ nie pochodzi od kwintetu, ale do kwintesencji. Od esencji jazzu, którą jest swing, blues, radość grania, chęć oddania siebie podczas koncertu. Czy gramy w kwintecie czy w trio – to zawsze jest Quintessence” – podkreślał Eryk Kulm. Skład formacji był faktycznie zmienny.
We wrześniu 1991, w studiach Polskiego Radia, Quintessence nagrał płytę „Birthday”, która zwyciężyła w ankiecie „Jazz Forum”, jako Płyta Roku. Płyta została wydana w 1992, przez firmę Eryk Kulm Jazz Production, a nagrano ją w składzie:
Andrzej Jagodziński – piano
Robert Majewski – trumpet
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Adam Cegielski – bass
Eryk Kulm – drums, leader.
Eryk Kulm Quintessence – Live @ Jazz Jamboree 1991
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Robert Majewski – trumpet
Andrzej Jagodziński – piano
Adam Cegielski – bass
Eryk Kulm – drums
FULL DRIVE
Formacją, w której Henryk Miśkiewicz mocno zaznaczył swoją obecność, jest Full Drive. Podstawowy skład formacji tworzą:
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar, bass
Krzysztof Dziedzic / Michał Miśkiewicz – drums.
Nagrali trzy płyty, a na każdej z nich pojawił się gość specjalny. Na pierwszej – „Full Drive” z 2004 – była to córka Henryka, Dorota Miśkiewicz, na drugiej – „Full Drive 2” z 2007 – Kuba Badach, na trzeciej – „Full Drive 3” z 2012 – trębacz, Michael „Patches” Stewart, który przeprowadził się do Polski i mieszka w Łomiankach, a wcześniej przez wiele lat grał z Alem Jarreau i Quincy Jonesem.
„Full Drive” z 2004, nagrana w Jazz Cafe Łomianki
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass, bass guitar
Krzysztof Dziedzic, Michał Miśkiewicz – drums
Guest: Dorota Miśkiewicz – vocal
„Full Drive 2” z 2007, także nagrana w Jazz Cafe Łomianki
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar, bass
Krzysztof Dziedzic, Michał Miśkiewicz – drums
Guest: Kuba Badach – vocal
„Full Drive 3” z 2012, ponownie nagrana w Jazz Cafe Łomianki
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax, sopranino sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar, bass
Krzysztof Dziedzic, Michał Miśkiewicz – drums
Guest: Michael „Patches” Stewart – trumpet
Full Drive / Wind Band / Saxesfull – „Freddie Freeloader” (Miles Davies), Live @ Jazzobranie, Oleśno 2012
Full Drive 3 feat. Michael „Patches” Stewart – „Walk Tall” (Joe Zawinul), Live 2012
Henryk Miśkiewicz – sax
Michael „Patches” Stewart – trumpet
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass
Michał Miśkiewicz – drums
Full Drive – „Playing with Myself” (E. Harris), Live 2012
Henryk Miśkiewicz – sax
Artur Lesicki – guitar
Robert Kubiszyn – bass
Krzysztof Dziedzic – drums
Full Drive 3 feat. Michael Patches Stewart – „Don’t You Know” (Marcus Miller), Live @ Jazz od Nova Festiwal, Toruń 2012
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax, sopranino sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass
Michał Miśkiewicz – drums
Full Drive – „Playing with Myself”, Live @ Mokotów Jazz Fest 2013
Henryk Miśkiewicz – sax
Marek Napiórkowski – guitar
Krzysztof Pacan – bass guitar
Robert Luty – drums
Full Drive – „Nargila” (Henryk Miśkiewicz), Live @ Cały ten jazz – Live, Klub Kultury Saska Kępa 2014
Henryk Miśkiewicz – soprano sax, alto sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar
Michał Miśkiewicz – drums
Full Drive & Dorota Miśkiewicz – „Odloty”, Live @ Manu Summer Jazz Sundays, Łódź 2014
DOROTA MIŚKIEWICZ – PIANO.PL
O bestsellerowej płycie córki Doroty z 2016 Henryk mówi: „Wiem, że pianiści mieli ogromny stres – każdy wprowadził swoje harmoniczne pomysły, swój styl aranżacyjny i wykonawczy. Wszystko w muzyce poszło do przodu tak, że ledwo wplotłem swoją piosenkę. To niezwykłe osiągnięcie przede wszystkim mojej córki, z czego jestem ogromnie dumny” (plus.gazetakrakowska.pl).
Henryk zagrał tutaj swoją piosenkę „Spokojne życie” i piękne solo”
„Spokojne życie” from „Piano.pl” 2016
W trakcie swojej kariery, Henryk Miśkiewicz związany był z zespołami jazzowymi Jana Ptaszyna Wróblewskiego – S.P.P.T. Chałturnik Ptaszyna, Swing Session, Ptaszyn Wróblewski Sextet oraz ze słynnym Simple Acoustic Trio, przekształconego później w Marcin Wasilewski Trio.
Występował z Ewą Bem, Jarosławem Śmietaną, Wojciechem Karolakiem, Henrykiem Majewskim, Adzikiem Sendeckim, Andrzejem Olejniczakiem, wreszcie ze swoją rodziną – synem Michałem, żoną Grażyną i córką Dorotą.
Z dziećmi, Michałem i Dorotą, występuje nadal systematycznie. O rodzinnym graniu mówi: „Za każdym razem dopasowujmy repertuar, bardzo dobrze rozumiemy się i czujemy, bo przecież przez lata razem mieszkaliśmy i słuchaliśmy tej samej muzyki, nasiąkając tym samym. Dlatego zrozumienie jest pełne. I w związku z tym, mamy dużą przyjemność grania razem. Wszystko się ładnie uzupełnia” (plus.gazetakrakowska.pl).
Często grał i gra nadal z Ptaszynem Wróblewskim w jego sekstecie, z Markiem Napiórkowskim – także w sekstecie, z big bandem Wiesława Pieregorólki, z Andrzejem Jagodzińskim i, gościnnie, z zespołem Raz Dwa Trzy.
Miał okazję współpracować także z takimi sławami, jak Joe Lovano, Mino Cinelu, Pat Metheny, Paul Kuhn czy David Murray.
Był zaproszony do występu przed prezydentem Billem Clintonem oraz w Carnegie Hall.
Koncertuje na stałe z Anną Marią Jopek, z którą nagrał kilka płyt.
Anna mówi o Henryku: „Czarodziej swojego instrumentu, genialny muzyk, ale także wspaniały człowiek – skromny i pełen pokory wobec tego, co robi. Jest prawdziwą gwiazdą, uosobieniem spokoju i opanowania, osobowością sceniczną, która przykuwa uwagę słuchacza i widza swoim profesjonalizmem, muzykalnością, wspaniałym kontaktem z publicznością. Henryk Miśkiewicz to legenda polskiej muzyki. Legenda, która trwa i trwać będzie jeszcze bardzo, bardzo długo. Na tym wielkim mistrzu zawieść się nie można” (annamariajopek.pl).
HENRYK MIŚKIEWICZ QUINTET, QUARTET – to własne formacje, istniejąca od połowy lat 90.
Henryk Miśkiewicz Quintet – Jazz Jamboree, Full Concert Audio 1995
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Andrzej Jagodziński – piano
Kuba Stankiewicz – synthesizer
Sławomir Kurkiewicz – bass
Michał Miśkiewicz – drums
Henryk Miśkiewicz Quartet & Ewa Bem – Live @ Jazz nad Odrą 1995
Albumy autorskie Henryka Miśkiewicza:
1994: More Love
1995: Kakaruka
1996: Remembrances
1999: Ja nie chcę spać
2000: No More Love
2001: Lyrics – Henryk Miśkiewicz & Simple Acoustic Trio
2004: Full Drive
2004: Altissimonica – Henryk Miśkiewicz & PR Symphony Orchestra
2005: Uniesienie
2007: Full Drive 2
2007: Jazzsinfonica
2012: Full Drive 3 feat Michael Patches Stewart
Inne wybrane albumy:
1971: Let’s Swing Again – Big Band Stodoła
1973: Carry On! – Jazz Carriers
1978: Życie moje – Elżbieta Wojnowska
1980: Follow Us – Sun Ship
1980: Z lotu Ptaka – Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet
1980: Elżbieta Adamiak
1981: Łucja Prus
1983: Krystyna Prońko
1983: Sake – Zbigniew Wegehaupt
1983: Akumula-Torres – Jarosław Śmietana Extra Ball
1984: Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans
1984: Talking Guitar – Jarosław Śmietana
1986: Dedications – Zbigniew Jaremko
1986: Danuta Błażejczyk
1987: Piosenki Korcza i Młynarskego – Alicja Majewska
1988: Nowe piosenki – Michał Bajor
1988: Privilege – Marianna Wróblewska
1988: Piotr Schulz
1989: Big Band – Wiesław Pieregorólka
1991: Birthday – Eryk Kulm Quintessence
1992: The Best Of – Ryszard Sygitowicz
1993: Dziennik mej podróży – Bemibek
1995: Made in Poland – Jan Ptaszyn Wróblewski
1995: Robert Majewski Plays Komeda
1997: Bright Ella’s Memorial – Ewa Bem
1998: Friends – Janusz Kozłowski
1999: Karnawał 2000 – Maryla Rodowicz
2001: Bielska Zadymka Jazzowa – Ptaszyn Wróblewski Sextet
2001: Integralnie – Krzysztof Cugowski
2005: Niebo – Anna Maria Jopek
2008: Upojenie – Anna Maria Jopek
2010: Różyczka. Muzyka do filmu – Michał Lorenc
2016: Trójka Live – Marek Napiórkowski Sextet
2016: Muzyka – Perfect
2016: 25 – Raz Dwa Trzy
2016: Piano.pl – Dorota Miśkiewicz
2018: Saxesful – Piotr Schmidt Quartet
Piotr Schmidt wraz ze swoim kwartetem zaprosili do współpracy siedmiu najbardziej znanych i niesamowitych polskich saksofonistów jazzowych. Byli to Jan Ptaszyn Wróblewski, Zbigniew Namysłowski, Henryk Miśkiewicz, Grzech Piotrowski, Maciej Sikała, Piotr Baron oraz Adam Wendt. Siedmiu wspaniałych towarzyszyło zespołowi Piotr Schmidt Quartet zarówno na krążku jak i w trasie koncertowej, która zagościła w filharmoniach i salach koncertowych w całej Polsce.
Repertuar zespołu to hity muzyki jazzowej: znane standardy zaaranżowane i zagrane tak, by pozostać w sercu słuchaczy na bardzo długo. W skład kwartetu Piotra Schmidta weszli także Wojciech Niedziela – fortepian, Maciej Garbowski – kontrabas oraz Krzysztof Gradziuk – perkusja.
Piotr Schmidt Quartet feat. Henryk Miskiewicz – „Stella by Starlight” Audio 2018
Nagrody i wyróżnienia:
1994: Nagroda Muzyczna Programu Trzeciego PR Mateusz
1994: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „More Love”
1995: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Kakaruka”
1996: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Remembrances”
1999: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Ja nie chcę spać”
1999: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2001: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2001: Fryderyk – Jazzowy Album Roku za „Lyrics”
2003: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2004: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Full Drive”
2004: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Altissimonica”
2004: Fryderyk – Jazzowy Muzyk Roku
2004: Grand Prix Jazz Melomani, za całokształt pracy artystycznej
2005: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Uniesienie”
2005: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2008: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Full Drive 2”
2008: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2013: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy za „Full Drive 3”
2013: Fryderyk – Jazzowy Artysta Roku
2012, 2013, 2014, 201: Klarnecista Roku „Jazz Forum”
2012, 2013: Saksofonista Altowy Roku „Jazz Forum”.
Jego przesłanie do młodych muzyków brzmi: „Niech idą swoją drogą, ale niech uczą się na mistrzach, na przykład na tych, na których ja się uczyłem – na Addreley’u, na Garrecie. Ale każdy powinien wypracować swój język. Rozpoznawalność to jedna z najważniejszych cech muzyka. Chodzi o to, by każdy muzyk miał coś, co Amerykanie nazywają „good sound” – dobre, ale swoje brzmienie, by było od razu słychać, kto gra” (plus.gazetakrakowska.pl).
Posłuchajmy:
Anna Maria Jopek & Henryk Miśkiewicz – „You Must Believe in Spring”, Audio 2013
Henryk Miśkiewicz & Simple Acoustic Trio – „Song About Song” from „Lyrics”, Audio 2001
Henryk Miśkiewicz – sax
Marcin Wasilewski – piano
Sławek Kurkiewicz – bass
Michał Miśkiewicz – drums
„Jej portret” from „More Love”, Audio 2005
Dorota Miśkiewicz, Henryk Miśkiewicz & Jagodziński Trio – „Jagodowe noce”, Live Full Concert 2013
Dorota Miśkiewicz – vocal
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Andrzej Jagodziński – piano
Adam Cegielski – bass
Czesław Bartkowski – drums
Henryk Miśkiewicz & Wojciech Majewski – „Ja nie chcę spać”, Live 2014
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Wojciech Majewski – piano
Henryk Miśkiewicz Trio – Live @ JAZZtochowa 2018
Henryk Miśkiewicz – sax
Sławomir Kurkiewicz – bass
Michał Miśkiewicz – drums
Dorota Miśkiewicz & Henryk Miśkiewicz feat. Marcin Wasilewski Trio – „Słodkie daktyle”, Live @ Teatr Stary, Lublin, Audio 2019
JUBILATOWI ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!
