cze 2 2021

Henryk Miśkiewicz

„Polskie drogi” feat. Henryk Miśkiewicz (sax)

Oprac. Ewa Kałużna. Fot. Andrzej Rumianowski, Studio Grantor, discogs.com, dorotamiskiewicz.com, mojaolesnica.pl

---

 

2 czerwca 2021 okrągłą 70-tkę świętuje nestor polskiego saksofonu jazzowego, współtwórca i członek legendarnych formacji – Stodoła Big Band, Jazz Carriers, Sun Ship, Extra Ball, Sounds, zespoły Ptaszyna, Quintessence, Full Drive. Chętnie występuje ze swoimi dziećmi – perkusistą Michałem, i wokalistką Dorotą,

HENRYK MIŚKIEWICZ (ur. 2 czerwca 1951).

Za pomocą charakterystycznie brzmiącego saksofonu, potrafi wyrazić każde uczucie. Sprawia wrażenie, jakby urodził się z saksofonem w ręku.

Jeden z najpiękniejszych, genialnych utworów w polskiej muzyce – „Polskie drogi” Andrzeja Kurylewicza, w wykonaniu Henryka Miśkiewicza budzi szczególny zachwyt:

Henryk Miśkiewicz stoi na czele muzycznej rodziny – jest ojcem perkusisty jazzowego, Michała Miśkiewicza, i wokalistki jazzowej, Doroty Miśkiewicz, oraz mężem dyrektorki agencji koncertowej, Grażyny Miśkiewicz.

---

 

TRADYCJE RODZINNE

Henryk „Misiek” Miśkiewicz urodził się w Żaganiu, a wychowywał w małym Kożuchowie koło Nowej Soli.
Dorota Miśkiewicz opowiada: „Dziadek Henryka grał na kontrabasie, skrzypcach i dudach. Henryk miał liczne rodzeństwo – aż trzynaście osób, i oni kochali muzykę. Miał sześciu braci, którzy grali na klarnetach, skrzypcach, a on sam – na saksofonie. Pobierał lekcje u organisty. Nauczył się wtedy czytać nuty i grał w orkiestrze dętej. Z braćmi grywali głównie w domu i na weselach. Od siódmego roku życia, Henryk uczył się grać na akordeonie, a od dwunastego – na klarnecie. Radził sobie też z perkusją i saksofonem. W ognisku muzycznym, w Kożuchowie, występowali z siostrą Barbarą. w zespole na akademiach szkolnych. Siostra śpiewała, on grał” (mojaolesnica.pl).

JAZZ

Po ukończeniu szkoły podstawowej, Henryk wyjechał do liceum muzycznego z internatem we Wrocławiu.
To wtedy zaczął pasjonować się jazzem, zwłaszcza tradycyjnym. Z kolegami z bursy słuchali muzyki, którą nagrywali z amerykańskich stacji radiowych na magnetofon szpulowy. Wspólnie grywali dixieland w klubach studenckich.

---

 

Henryk Miśkiewicz wspomina: „Chodziłem do liceum muzycznego we Wrocławiu i grałem na klarnecie. Oczywiście, były to czasy, gdy jazz był zabroniony w szkołach średnich. Dyrektorka wyczytała w gazecie, że zdobyłem nagrodę. Wezwała moją mamę, i ostrzegła, że jeśli chodzi o jazz, to lepiej, bym tego rodzaju muzyki nie uprawiał” (gazetakrakowska.pl).

---

 

YOUNG JAZZ BAND 1967

W 1967 założył zespół dixielandowy Young Jazz Band. Wystąpili na festiwalu Jazz nad Odrą, gdzie Henryk otrzymał wyróżnienie, jako najmłodszy uczestnik.

Miał wówczas 16 lat.
Rok później, na tym samym festiwalu, zespół zdobył dwie nagrody, w tym jedną za własną kompozycję.

---

 

BIG BAND STODOŁA
Po ukończeniu liceum muzycznego we Wrocławiu, Henryk przeprowadził się do Warszawy. Podjął studia w Wyższej Szkole Muzycznej. Zgłębiał tam grę na klarnecie, ale zaczynał także, już na poważnie, swoją przygodę z saksofonem.

Nawiązał wówczas kontakty z warszawskimi młodymi jazzmanami, spotykającymi się w legendarnym klubie Stodoła.
„Pierwsze wprowadzenie mnie do jazzu zawdzięczam Zbigniewowi Jaremko – saksofoniście, który już wtedy był znany, grał w zespole Old Timers. Wtedy powstał Big Band Stodoła. Otrzymałem propozycję grania w nimi” – wspomina Henryk (plus.gazetakrakowska.pl).

Big Band Stodoła była to duża formacja jazzu tradycyjnego, głównie dixielandu i swingu, działająca w latach 1968-1973, przy historycznym studenckim klubie Stodoła w Warszawie. Występowali tam m.in. Henryk Majewski, Henryk Stefański, Jan Kluska, Janusz Zabiegliński, Jerzy Florczak, Marian Komar, Paweł Perliński, Piotr Michałowski, Ryszard Borowiecki, Stanisław Cieślak, Waldemar Kurpiński, Wiesław Ejssmont, Wiesław Żukowski, Władysław Dobrowolski, Wojciech Kowalewski, Zbigniew Konopczyński, Zbigniew Jaremko i Zenon Wachowicz.

Z tego składu wyłoniła się później formacja Jazz Carriers.

---

 

„LET’S SWING AGAIN” 1971
W 1971 Henryk Majewski został zaproszony do udziału w nagraniu, pierwszego w swojej karierze, albumu „Let’s Swing Again” zespołu Stodoła Big Band, wydanego w serii Polish Jazz Vol. 28.

Na płycie znalazły się utwory trębacza, Henryka Majewskiego – „Dogrywka„, „Riff Blues” i „After You’ve Gone„, saksofonisty altowego, Janusza Zabieglińskiego – „Salaam Alejkum„, „Skwar„, „Agata na sprzedaż„, „Przez rzekę„, oraz saksofonisty tenorowego, Zbigniewa Jaremko – „Osik” i „Ja Z.Z.„.

W nagraniach udział wzięli:
Henryk Miśkiewicz, Janusz Zabiegliński – alto sax
Andrzej Lipiński, Zbigniew Jaremko – tenor sax
Waldemar Kurpiński – baritone sax
Henryk Majewski, Jan Kluska, Jerzy Florczak, Wiesław Ejssmont, Zenon Wachowicz – trumpet
Piotr Michałowski, Ryszard Borowiecki, Stanisław Cieślak, Wiesław Żukowski, Zbigniew Konopczyński – trombone
Henryk Stefański – guitar
Paweł Perliński – piano
Marian Komar – bass
Wojciech Kowalewski – drums
„Dogrywka” z „Let’s Swing Again” 1971

---

„Polskie drogi” feat. Henryk Miśkiewicz (sax) –

„Sweet Georgia Brown” from „Let’s Swing Again” 1971

JAZZ CARRIERS

Prawdziwą przygodę z jazzem nowoczesnym, Henryk Miśkiewicz rozpoczął z zespołem Jazz Carriers.

Od tego momentu rozpoczęła się jego zawodowa działalność na saksofonie.

Jazz Carriers był to zespół jazzowy, działający w latach 1971-1975. Łączył jazz tradycyjny z nowoczesnym. Podstawowy skład grupy tworzyli saksofoniści Zbigniew Jaremko i Henryk Miśkiewicz, pianista Paweł Perliński, kontrabasista Marian Komar, oraz perkusista Zbigniew Kitliński.

Z formacją współpracowali okazjonalnie kontrabasiści Andrzej Dechnik i Paweł Jarzębski, perkusiści Kazimierz Jonkisz i Eryk Kulm, oraz pianista Sławomir Kulpowicz.

Jazz Carriers debiutował w 1972, podczas festiwalu Jazz nad Odrą, gdzie odniósł sukces – otrzymał 1. nagrodę w kategorii zespołów jazzu nowoczesnego.

W tym samym roku, zespół zdobył Złoty Medal na festiwalu w Přerov w Czechosłowacji, a na festiwalu muzyki jazzowej w Beek en Donk w Holandii został wybrany najlepszą grupą jazzową, i uhonorowany tytułem Zespołu Jazzowej Ekstraklasy Europejskiej.

W latach 1973-1974 Jazz Carriers z powodzeniem występował na licznych koncertach w kraju i za granicą, m.in. w Bułgarii, Czechosłowacji, NRD, RFN, oraz w Polsce, na Jazzie nad Odrą i Jazz Jamboree.

„CARRY ON!” 1973

W 1973 Jazz Carriers wydali, kultowy dzisiaj, longplay „Carry On!”. Płyta ukazała się w serii Polish Jazz Vol. 34, a okładka była dziełem Marka Karewicza. Płyta zawierała utwory autorstwa Krzysztofa Komedy, Henryka Miśkiewicza, Zbigniewa Jaremko, Mariana Komara i Pawła Perlińskiego:
Zbigniew Jaremko – tenor sax, soprano sax, leader
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Paweł Perliński – piano
Marian Komar – bass
Zbigniew Kitliński – drums
„Szara kolęda” (Krzysztof Komeda) from „Carry On!” 1973

„Bezdroża” (Paweł Perliński) from „Carry On!” 1973

„Carrier’s Blues” (Marian Komar) from „Carry On!” 1973

ALBER-STROBEL

„Po Jazz Carriers grałem z duetem gitar klasycznych Alber-Strobel. Powstał wtedy kwintet, bo grali w tym zespole także perkusista z Jazz Carriers, Zbigniew Kitliński, oraz basista, Janusz Kozłowski” – wspomina Henryk Miśkiewicz.

SUN SHIP

Po rozwiązaniu Jazz Carriers, w 1978 saksofonista Zbigniew Jaremko oraz klawiszowiec Władysław Adzik Sendecki, założyli formację Sun Ship, która istniała przez trzy lata, do 1981. Karierę zespołu przerwało wprowadzenie stanu wojennego w Polsce.

W 1978 nagrali w Klubie Jazzowym PSJ Akwarium płytę koncertową „Aquarium Live No. 5”, ale wówczas jeszcze bez udziału Henryka Miśkiewicza.

„FOLLOW US” 1979 (wyd. 1980)

Jedyna studyjna płyta zespołu Sun Ship to „Follow Us”, do której okładkę zaprojektował Marek Karewicz. Album został nagrany w okresie wrzesień-listopad 1979, a wydany przez Polskie Nagrania Muza, w 1980.

„Sun Ship dokonał sztuki wyjątkowej – tworząc muzykę złożoną, chwilami niełatwą i wymagającą, nadał jej lekkość i polot. Trafili w swój czas, bo na to czekała publiczność, której w tamtych, niełatwych czasach, bardzo potrzebny był przekaz, pełen dobrych emocji. Ich przekaz, ekspresja, radość muzykowania, i bliski kontakt z publicznością, były nieporównywalne z żadnym innym polskim zespołem w tamtym okresie” (polskienagrania.com.pl).:
Henryk Miśkiewicz – soprano sax, alto sax
Zbigniew Jaremko – soprano sax, tenor sax
Władysław Adzik Sendecki – piano, electric piano, synthesizer
Witold Szczurek aka Vitold Rek – bass, cello
Marek Stach – drums
Guest: Józef Gawrych – percussion.
Jeden z utworów, „Prymka (Lead Scor)” był autorstwa Henryka Miśkiewicza.
„Ballada na wiosnę” from „Follow Us” 1979

„Należy się wykupić” z „Follow US” 1979

Sun Ship – „The Spring Ballad”, Live 1979
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Zbigniew Jaremko – tenor sax
Władysław Adzik Sendecki – piano
Witold Rek (Szczurek) – bass
Marek Stach – drums

STUDIO JAZZOWE POLSKIEGO RADIA

Ze Studiem Jazzowym Polskiego Radia, kierowanym przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego, Henryk Miśkiewicz współpracował niemal na stałe. „Grała tam cała czołówka polskiego jazzu, co dla mnie było niezwykle ważne. Byłem młodym człowiekiem, uczyłem się, a pokolenie starsze ode mnie, czyli Michał Urbaniak, Zbigniew Namysłowski, Janusz Muniak, Tomasz Stańko, Włodzimierz Nahorny, już tam grali. Tamto pokolenie muzyków jest bardzo mocne” – opowiada Henryk Miśkiewicz (plus.gazetakrakowska.pl).

Studio Jazzowe Polskiego Radia był to big band, utworzony w 1968, przy Polskim Radiu w Warszawie, z inicjatywy Jana Ptaszyna Wróblewskiego. Zespół kontynuował działalność Studia M-2, prowadzonego wcześniej przez Bogusława Klimczuka.

Big band Studio Jazzowe PR pracował na zasadzie warsztatu, również kompozytorskiego, przez który przewinęli się wszyscy znaczący polscy jazzmani. Skład zmieniał się, w zależności od poszczególnych przedsięwzięć. Zespół skupiał czołowych jazzmanów, którzy spotykali się na comiesięcznych sesjach nagraniowych, rejestrowanych dla potrzeb archiwalnych PR. Dokonane podczas tych sesji nagrania, prezentowane były później na antenie radiowej i telewizyjnej.

Studio Jazzowe PR istniało przez blisko dziesięć lat, od października 1968 do stycznia 1978. Nagrało dla Polskiego Radia prawie 190 utworów (ponad 16 godzin muzyki), dwie płyty, a na czterech innych akompaniowało różnym solistom. Zarejestrowali blisko 20 programów telewizyjnych, wystąpili na festiwalach w Kongsbergu (Norwegia), Ahus (Szwecja), Pori (Finlandia), Norymberdze (Niemcy), Szekesfehervar (Węgry), i na wszystkich Jazz Jamboree owego czasu. Grali w kopenhaskim Montmartre, sztokholmskim Fashing czy Club 7 w Oslo.

W zespole tym występowali m.in. Tomasz Stańko, Zbigniew Namysłowski, Michał Urbaniak, Zbigniew Seifert, Andrzej Trzaskowski, Marek Bliziński, Włodzimierz Nahorny, Adam Makowicz, Janusz Muniak, Tomasz Szukalski, Henryk Miśkiewicz, Jan Jarczyk, Wojciech Karolak, Janusz Stefański, Zbigniew Jaremko, Henryk Majewski, Bronisław Suchanek, Paweł Jarzębski, Kazimierz Jonkisz, Czesław Bartkowski, a także wokaliści – Hank Mobley, Nathan Davis, Jan Wallgren, Urszula Dudziak, Ewa Bem, Novi Singers, Andrzej Dąbrowski, Krystyna Prońko czy Andrzej Zaucha.

BOX PŁYTOWY „STUDIO JAZZOWE POLSKIEGO RADIA” 2020

14 grudnia 2020 wydano zestaw pięciu płyt, obejmujący nagrania Studia Jazzowego PR z lat 1969-1970.

Cztery płyty z albumu zawierają 56, spośród prawie 190, utrwalonych na taśmach, utworów formacji. Z wyjątkiem trzech, wydanych w 1970, wszystkie kompozycje ukazały się w grudniu 2020 po raz pierwszy. To imponujący dokument dorobku niezwykłej instytucji, „flagowego okrętu” polskiej sceny jazzowej w latach 70.

„Pod względem formatu, był to big band, czyli wielka orkiestra jazzowa. Jednak, pod względem modus operandi, Studio Jazzowe PR zasadniczo różniło się od standardowych jazzowych big bandów. Ptaszyn powoływał do jego obsady najwybitniejszych artystów polskiej sceny jazzowej. Był to prawdziwy skład All Stars, przy czym nie tylko „same gwiazdy”, bowiem niektóre sekcje trzeba było uzupełniać siłami spoza sceny jazzowej. W ten sposób, powstała formacja All Stars, obejmująca „wszystkie gwiazdy”, czyli prawdziwa kadra narodowej reprezentacji muzycznej, jaka nigdy przedtem ani potem nie zebrała się pod wspólnym szyldem i batutą.

Albumy zawierają zaledwie jedną trzecią nagraniowego dorobku Studia. To produkcje starannie wybrane przez samego Ptaszyna, najlepsze z najlepszych” (Tomasz Tłuczkiewicz).

Jan Ptaszyn pisze o tym wydawnictwie: „W ciągu 9 lat, udało się zaciągnąć przed mikrofon wszystkich, dokładnie w s z y s t k i c h, którzy w naszym jazzie coś wtedy znaczyli. A było tego trochę. Satysfakcja, acz nieco smutna, jest taka, że zagrali ci, których już dziś z nami nie ma – Zbyszek Seifert, Tomek Stańko, Marek Bliziński, Jasio Muniak, Tomek Szukalski, Sławek Kulpowicz, Januszek Stefański, Henio Majewski, a przede wszystkim, jeden z moich pierwszych mistrzów, Andrzejek Trzaskowski i jeden z pierwszych przyjaciół, Jurek Milian. I nawet teoretycznej okazji nadrobienia z nimi nagrań – też już nie ma. Udało się złapać też takich, którzy już siedzieli na walizkach emigracyjnych, i „rzutem na taśmę” zaciągnąć do studia, jak Ula Dudziak, Michaś Urbaniak, Bronek Suchanek i Paweł Jarzębski. Cieszę się, że zagrał, dziś już niedysponowany, Zbyszek Jaremko, i zaśpiewała, dziś niekoncertująca, Ewa Bem. No i, że w ostatnim składzie znalazł się, wówczas obiecujący, a dziś wprost nieodzowny do wszelkich orkiestracji, Henio Miśkiewicz. Poza tym, mógłbym wymieniać – od Zbyszka Namysłowskiego, przez Wojtka Karolaka, po Andrzejka Dąbrowskiego. Proszę wybaczyć, że wszystkich nie wymieniam. Dodam tylko jeszcze dwóch, choć nie solistów, ale wielce dla orkiestry zasłużonych, a często zapominanych – niezastąpionego przy perkusjonaliach Jurka Bartza, i żelazny baryton Waldka Kurpińskiego” (jazzfoum.com.pl).

Na tych pięciu płytach możemy usłyszeć m.in.:
Henryk Miśkiewicz, Zdzisław Przybyszewski – alto sax
Zbigniew Namysłowski – alto sax, flute, cello
Włodzimierz Nahorny – alto sax, flute
Zbigniew Seifert – alto sax, violin
Zbigniew Jaremko – soprano sax
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax, soprano sax
Tomasz Szukalski – tenor sax, soprano sax, flute, bass clarinet, cello
Janusz Muniak – tenor sax, soprano sax, flute, percussion
Franciszek Górkiewicz, Władysław Żurkowski, Albert Pradella, Janusz Muniak, Michał Urbaniak – tenor sax
Henryk Rzeźniczek – baritone sax
Waldemar Kurpiński – baritone sax, clarinet
Tomasz Stańko, Henryk Majewski, Zbigniew Czwojda, Wiesław Woźnicki, Andrzej Mazurkiewicz, Stanisław Mizeracki, Józef Dębek, Franciszek Kowalski, Bogusław Skawina, Bogdan Dembek, Laco Decz, Józef Grabarski – trumpet
Stanisław Cieślak, Andrzej Piela, Tadeusz Kubik, Andrzej Brzeski, Pankracy Zdzitowiecki, Stanisław Kowalczyk, Leszek Paszko – trombone
Zdzisław Piernik – tube
Dariusz Filiochowski – English horn
Andrzej Trzaskowski – piano
Jan Jarczyk – piano, electric piano, trombone
Adam Makowicz, Sławomir Kulpowicz – electric piano
Wojciech Karolak – electric piano, organ
Krzysztof Sadowski – Hammond organ
Jerzy Milian – vibraphone
Marek Bliziński – guitar
Bronisław Suchanek – bass
Paweł Jarzębski – bass, bass guitar
Janusz Stefański, Czesław Bartkowski, Kazimierz Jonkisz – drums

Novi Singers: Ewa Wanat, Bernard Kawka, Waldemar Parzyński, Janusz Mych – backing vocals.

JAN PTASZYN WRÓBLEWSKI – SPPT CHAŁTURNIK

Lata 70. to także okres, kiedy doszły do głosu zainteresowania Ptaszyna lżejszą wersją jazzu. W 1971 powstała formacja o nazwie Stowarzyszenie Popierania Prawdziwej Twórczości SPPT Chałturnik, w której Henryk Majewski miał swój udział.

„Zespół stał się niemal kultowy. W latach awangardy jazzowej, grupa Chałturnik odważyła się prezentować muzykę, nawiązującą do wczesnego swingu – zawsze z sympatią, ale nie zawsze poważnie. Chałturnik kpił ze wszystkiego, przeeksponywując klezmerskie nawyki, czasem przypominając „dziecko we mgle”, któremu jeden motyw kojarzy się nieuchronnie z innym. Plagiaty obnażane były bez litości, a saksofon Janusza Muniaka potrafił niemal „gadać otwartym tekstem”, nie wspominając już o wokalnych „osiągnięciach” Muniaka. W linii frontalnej grało trzech saksofonistów, z których każdy był przecież zdeklarowanym modernistą. Sekcja rytmiczna, wzbogacona klarnetem basowym, dublującym partię basu, zapewniała szczególne brzmienie” (bibliotekapiosenki.pl).

Po nieoczekiwanym sukcesie, z formacją chętnie współpracowali znani wokaliści – Łucja Prus, Ewa Bem, Maryla Rodowicz.

Chałturnik nagrał dwa longplaye i zakończył działalność w 1979. Miał kilka programów telewizyjnych, występował w Szwecji, Finlandii i odbył trasę po Związku Radzieckim. Przez zespół przewinęli się m.in. Janusz Muniak, Zbigniew Namysłowski, Tomasz Szukalski, Henryk Miśkiewicz, Włodzimierz Nahorny, Wojciech Karolak i wielu innych.

Chałturnik – „Melody of Love” from „Kto tak pięknie gra” 1976

„Dobry wieczór, tu Łódź” – Chałturnik Live (12:15-16:15 min)

JAN PTASZYN WRÓBLEWSKI QUARTET – „Z LOTU PTAKA” 1980

Po rozpoczęciu współpracy z Ptaszynem w Studiu Jazzowym PR, Henryk Miśkiewcz w 1980 dołączył gościnnie do autorskiego kwartetu Jana Ptaszyna Wróblewskiego, podczas nagrań do słynnej płyty „Z lotu Ptaka”. Poza podstawowym składem kwartetu – Wróblewski, Bliziński, Wegehaupt, Dąbrowski, pojawiło się tam aż sześciu gości:
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax, baritone sax, flute, leader
Marek Bliziński – guitar
Zbigniew Wegehaupt – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
Guests:
Paweł Perliński – piano Fender
Henryk Majewski – trumpet
Henryk Miśkiewicz – alto sax, clarinet
Zbigniew Namysłowski – alto sax, flute
Zbigniew Jaremko – tenor sax, clarinet
Józef Gawrych – congas.

JAN PTASZYN WRÓBLEWSKI – TOWARZYSTWO NOSTALGICZNE SWINGULANS

Kolejną formacją, której liderował Ptaszyn, i w której miał swój udział Henryk Miśkiewicz, było Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans.
W 1984 ukazał się album „Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans”:
Jan Ptaszyn Wróblewski – baritone sax, tenor sax, clarinet, leader
Janusz Muniak – soprano sax, tenor sax, flute
Henryk Miśkiewicz – alto sax, clarinet
Janusz Kwiecień – tenor sax
Zbigniew Jaremko – tenor sax, clarinet
Andrzej Piela, Dariusz Macioch, Roman Syrek, Zbigniew Konopczyński – trombone
Henryk Majewski, Stanisław Mizeracki – trumpet
Paweł Perliński, Wojciech Karolak – piano
Karol Szymanowski – vibraphone
Andrzej Cudzich – bass
Andrzej Dąbrowski, Jerzy Głód – percussion, drums
Na płycie znalazły się instrumentalne wersje popularnych przebojów, opracowanych w rytmach swingowych – „Serwus, panie chief”.”Bo we mnie jest seks”, „40 lat minęło”, „Parostatek”.

JAROSŁAW ŚMIETANA EXTRA BALL

W 1983 Henryk dołączył do zespołu Extra Ball Jarosława Śmietany, by wystąpić na ostatnim albumie tej formacji – „Akumula-Torres”.
Zespół istniał, w zmiennym składzie, od 1974, i miał już na koncie kilka albumów.

„AKUMULA-TORRES” 1983

Album został wydany przez PolJazz. Na płycie „Akumula-Torres”, nagranej na żywo, podczas trzech koncertów w warszawskim Akwarium, w grudniu 1983, wystąpili:
Jarosław Śmietana – acoustic guitar, electric guitar, piano, leader
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Adam Kawończyk – cornet
Jerzy Bartz – congas
Antoni Dębski – bass guitar
Jacek Pelc, Jose Torres – percussion
„Akumula-Torres” Full Album 1983

JAROSŁAW ŚMIETANA SOUNDS

Następną formacją Jarosława Śmietany był od 1984 zespół Sounds – początkowo big band, później kwintet, kwartet lub trio, skupiające czołówkę polskich jazzmanów. Zespół brał udział w licznych koncertach i festiwalach jazzowych, występował prawie we wszystkich krajach Europy oraz w Indiach, Kanadzie i USA. W podstawowym składzie znaleźli się, obok lidera, Antoni Dębski na gitarze basowej i Jacek Pelc na perkusji. Pozostali członkowie zmieniali się, jednak zawsze byli to najlepsi polscy muzycy jazzowi tamtych lat.

„TAKIN’ GUITAR” 1984

Pierwszą płytą Sounds był album „Talkin’ Guitar” z 1984. Skład tworzyła czołówka polskiego jazzu:
Jarosław Śmietana – electric guitar, leader
Wojciech Groborz – electric piano, synthesizer
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Zbigniew Jaremko – tenor sax
Henryk Majewski, Robert Majewski – trumpet
Roman Syrek – trombone
Jan Baytel – flute
Antoni Dębski – bass guitar
Jerzy Bartz – congas, percussion
Jacek Pelc – drums, percussion.
Znalazły się tu m.in. takie popularne utwory Jarka Śmietany, jak
„Bieganie po Manhattanie”

„Samba Carrera”

ERYK KULM QUINTESSENCE

Zespół Quintessence perkusisty jazzowego Eryka Kulma działał w latach 1991-2011. „Nazwa 'Quintessence’ nie pochodzi od kwintetu, ale do kwintesencji. Od esencji jazzu, którą jest swing, blues, radość grania, chęć oddania siebie podczas koncertu. Czy gramy w kwintecie czy w trio – to zawsze jest Quintessence” – podkreślał Eryk Kulm. Skład formacji był faktycznie zmienny.

„BIRTHDAY” 1991

We wrześniu 1991, w studiach Polskiego Radia, Quintessence nagrał płytę „Birthday”, która zwyciężyła w ankiecie „Jazz Forum”, jako Płyta Roku. Płyta została wydana w 1992, przez firmę Eryk Kulm Jazz Production, a nagrano ją w składzie:

Andrzej Jagodziński – piano
Robert Majewski – trumpet
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Adam Cegielski – bass
Eryk Kulm – drums, leader.
Eryk Kulm Quintessence – Live @ Jazz Jamboree 1991
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Robert Majewski – trumpet
Andrzej Jagodziński – piano
Adam Cegielski – bass
Eryk Kulm – drums

JAN PTASZYN WRÓBLEWSKI MADE IN POLAND

Ważnym elementem twórczości Ptaszyna, w którym miał swój udział Henryk Miśkiewicz, była mini-orkiestra o nazwie Made in Poland, stworzona z myślą o prezentowaniu polskich kompozycji jazzowych.

„MADE in POLAND” 1995

W 1995 Henryk Miśkiewicz pojawił się na albumie tej formacji – „Made in Poland”:
Jan Ptaszyn Wróblewski – tenor sax, bass sax, leader
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Piotr Baron – tenor sax
Henryk Majewski, Robert Majewski, Piotr Wojtasik – trumpet
Sławomir Rosiak – trombone
Wojciech Karolak – keyboards
Andrzej Jagodziński – piano, keyboards
Adam Cegielski – bass
Jacek Olter – drums.
Formacja Made in Poland wystąpiła na kilku krajowych festiwalach, m.in. na Jazz Jamboree w Dniu Komedowskim, a także na 40-leciu Polskiego Jazzu na Jazz Jamboree ’96. Ptaszyn występował tu jako lider, jedyny aranżer, oraz saksofonista tenorowy i basowy.

HENRYK MIŚKIEWUCZ – „ALTISSIMONICA” 2000

Ukoronowaniem twórczości symfonicznej Ptaszyna była „Altissimonica” z 2000, napisana na improwizujący saksofon altowy i orkiestrę symfoniczną. Henryk Miśkiewicz był tu solistą, wskazanym przez samego autora. Koncert, trwający ponad 40 minut, wykonywany był kilkukrotnie, m.in. w filharmoniach wrocławskiej, poznańskiej, rzeszowskiej, oraz podczas Jazz Jamboree 2004, a także został nagrany w 2004 na płytę, przez Polską Orkiestrę Radiową pod dyr. Zbigniewa Gracy.

Płyta, sygnowana nazwiskiem Henryka Miśkiewicza, była nominowana do Fryderyka:
„Altissimonica” – Full Album 2004
Part 1

Part 2

Part 3

FULL DRIVE

Formacją, w której Henryk Miśkiewicz mocno zaznaczył swoją obecność, jest Full Drive. Podstawowy skład formacji tworzą:
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar, bass
Krzysztof Dziedzic / Michał Miśkiewicz – drums.

Nagrali trzy płyty, a na każdej z nich pojawił się gość specjalny.

Na pierwszej, „Full Drive” z 2004, była to córka Henryka, Dorota Miśkiewicz. Na drugiej, „Full Drive 2” z 2007 – Kuba Badach, a na trzeciej, „Full Drive 3” z 2012 – trębacz, Michael Patches Stewart, który przeprowadził się do Polski i mieszka w Łomiankach, a wcześniej przez wiele lat grał z Alem Jarreau i Quincym Jonesem.

„Full Drive” z 2004, nagrana w Jazz Cafe Łomianki:
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass, bass guitar
Krzysztof Dziedzic, Michał Miśkiewicz – drums
Guest: Dorota Miśkiewicz – vocal.

„Full Drive 2” z 2007, także nagrana w Jazz Cafe Łomianki:
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar, bass
Krzysztof Dziedzic, Michał Miśkiewicz – drums
Guest: Kuba Badach – vocal.

„Full Drive 3” z 2012, ponownie nagrana w Jazz Cafe Łomianki:
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax, sopranino sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar, bass
Krzysztof Dziedzic, Michał Miśkiewicz – drums
Guest: Michael Patches Stewart – trumpet.
Full Drive & Wind Band & Saxesfull – „Freddie Freeloader” (Miles Davies), Live @ Jazzobranie, Olesno 2009

Full Drive 3 feat. Michael Patches Stewart – „Walk Tall” (Joe Zawinul), Live 2012
Henryk Miśkiewicz – sax
Michael Patches Stewart – trumpet
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass
Michał Miśkiewicz – drums

Full Drive 3 feat. Michael Patches Stewart – „Don’t You Know” (Marcus Miller), Live @ Jazz od Nova Festiwal, Toruń 2012
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax, sopranino sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass
Michał Miśkiewicz – drums

Full Drive – „Playing with Myself” (E. Harris), Live 2012
Henryk Miśkiewicz – sax
Artur Lesicki – guitar
Robert Kubiszyn – bass
Krzysztof Dziedzic – drums

Full Drive – „Playing with Myself”, Live @ Mokotów Jazz Fest 2013
Henryk Miśkiewicz – sax
Marek Napiórkowski – guitar
Krzysztof Pacan – bass guitar
Robert Luty – drums

Full Drive – „Nargila” (Henryk Miśkiewicz), Live @ Cały ten Jazz, Klub Kultury Saska Kępa, 2014
Henryk Miśkiewicz – soprano sax, alto sax
Marek Napiórkowski – guitar
Robert Kubiszyn – bass guitar
Michał Miśkiewicz – drums

Full Drive & Dorota Miśkiewicz – „Odloty”, Live @ Manu Summer Jazz Sundays, Łódź 2014

Full Drive & Dorota Miśkiewicz – Live @ MOKiS, Oleśnica, Full Concert 2021
Dorota Miśkiewicz – vocal
Henryk Miśkiewicz – sax
Marek Napiórkowski – guitar
Sławomir Kurkiewicz – bass
Michał Miśkiewicz – drums

DOROTA MIŚKIEWICZ – „PIANO.PL” 2016

O bestsellerowej płycie córki Henryka, Doroty Miśkiewicz, z 2016 sam Henryk mówi: „Wiem, że pianiści mieli ogromny stres – każdy wprowadził swoje harmoniczne pomysły, swój styl aranżacyjny i wykonawczy. Wszystko w muzyce poszło do przodu tak, że ledwo wplotłem swoją piosenkę. To niezwykłe osiągnięcie przede wszystkim mojej córki, z czego jestem ogromnie dumny” (gazetakrakowska.pl).

Szósta płyta Doroty Miśkiewicz, „Piano.pl”, z nagraniem koncertu, który odbył się 16 maja 2016, w warszawskim Teatrze Muzycznym Roma, to pierwsza w dyskografii Doroty płyta live i pierwsza produkcja DVD. Album był hołdem, złożonym polskiej pianistyce. Utwory na płycie, należące do kanonu polskich piosenek, przybrały formę duetów Doroty Miśkiewicz z wybitnymi polskimi muzykami różnych pokoleń. Wystąpili Henryk Miśkiewicz, Michał Tokaj, Andrzej Jagodziński, Bogdan Hołownia, Leszek Możdżer, Piotr Pianohooligan Orzechowski, Tomasz Kałwak, Marcin Wasilewski, Dominik Wania, Grzegorz Turnau, Włodzimierz Nahorny, Lutosławski Piano Duo, oraz Atom String Quartet. Aranżacja utworów należała do swobodnej interpretacji gości. Album uzyskał nominację do Fryderyka:

Henryk Miśkiewicz zagrał tutaj własny utwór „Spokojne życie”, w którym zaprezentował piękne solo:
„Spokojne życie” from „Piano.pl” 2016

DOROTA MIŚKIEWICZ & HENRYK MIŚKIEWICZ – „NASZA MIŁOŚĆ” 2021

22 marca 2021 ukazał się album „Nasza miłość”, sygnowany nazwiskami Doroty Miśkiewicz i Henryka Miśkiewicza.

„To pierwszy, wspólny projekt ojca i córki, saksofonisty i wokalistki jazzowej. Nieprzypadkowo ukazał się w roku 70. urodzin Henryka Miśkiewicza. Choć taki materiał wydawałby się oczywistością, to jednak kazał na siebie długo czekać. Dorota i Henryk występowali razem wielokrotnie, ale nigdy wcześniej nie udało im się nagrać wspólnej płyty, w ramach specjalnie przygotowanego programu. Pomysł wydania takiej płyty wyszedł od Doroty, która nie ukrywa, że „Nasza miłość” jest jej osobistym prezentem urodzinowym dla taty.

Jedną z ważniejszych postaci współtworzących projekt jest Piotr Pianohooligan Orzechowski. Charakterystyczne, nieoczywiste brzmienie fortepianu pod jego palcami, było dużą inspiracją dla liderów.

Poważnym filarem płyty jest brat Doroty, Michał Miśkiewicz, perkusista. Był kompozytorem dwóch piosenek na album. Na basie wtórował mu jego wieloletni partner sceniczny, Sławek Kurkiewicz.

Większość utworów na płytę skomponował Henryk Miśkiewicz. Są wśród nich napisane przez niego wiele lat temu melodie instrumentalne, do których dopiero teraz stworzone zostały teksty. Należy do nich, skomponowana przez Henryka w wieku 16 lat, ballada „Słowa w głowie”, z tekstem Andrzeja Poniedzielskiego. Ciekawym powrotem do przeszłości jest też piosenka „Nasze senne sprawy”, ze słowami Wojciecha Młynarskiego, którą przed laty śpiewała Ewa Bem. Warto też zwrócić uwagę na singlową piosenkę „Czy nasza miłość”, będącą kompozytorskim debiutem rodzeństwa Miśkiewiczów, do tekstu Bogdana Loebla, a także premierowy utwór Henryka „Co minęło, niech wróci”, skomponowany do tekstu krakowskiej poetki, Ewy Lipskiej. Pojawiła się także piosenka z tekstem Grzegorza Turnaua” (empik.com).

„Czy nasza miłość” from „Nasza miłość” – Official Video 2021

„Nasze senne sprawy” from „Nasza miłość” 2021

ANNA MARIA JOPEK

Henryk Miśkiewicz koncertuje na stałe z Anną Marią Jopek, z którą nagrał kilka płyt. Anna mówi o Henryku: „Czarodziej swojego instrumentu, genialny muzyk, ale także wspaniały człowiek – skromny i pełen pokory wobec tego, co robi. Jest prawdziwą gwiazdą, uosobieniem spokoju i opanowania, osobowością sceniczną, która przykuwa uwagę słuchacza i widza swoim profesjonalizmem, muzykalnością, wspaniałym kontaktem z publicznością. Henryk Miśkiewicz to legenda polskiej muzyki. Legenda, która trwa i trwać będzie jeszcze bardzo, bardzo długo. Na tym wielkim mistrzu zawieść się nie można” (annamariajopek.pl).

PIOTR SCHMIDT – „SAXESFULL” 2018

Piotr Schmidt wraz ze swoim kwartetem zaprosili do współpracy siedmiu najbardziej znanych i niesamowitych polskich saksofonistów jazzowych. Byli to Jan Ptaszyn Wróblewski, Zbigniew Namysłowski, Henryk Miśkiewicz, Grzech Piotrowski, Maciej Sikała, Piotr Baron oraz Adam Wendt. Siedmiu wspaniałych towarzyszyło zespołowi Piotr Schmidt Quartet zarówno na krążku jak i w trasie koncertowej, która zagościła w filharmoniach i salach koncertowych w całej Polsce.

Repertuar zespołu to hity muzyki jazzowej: znane standardy zaaranżowane i zagrane tak, by pozostać w sercu słuchaczy na bardzo długo. W skład kwartetu Piotra Schmidta weszli także Wojciech Niedziela – fortepian, Maciej Garbowski – kontrabas oraz Krzysztof Gradziuk – perkusja.

Piotr Schmidt Quartet feat. Henryk Miśkiewicz – „Stella by Starlight” Audio 2018

HENRYK MIŚKIEWICZ QUINTET / QUARTET – to własne formacje, istniejąca od połowy lat 90.
Henryk Miśkiewicz Quintet – Jazz Jamboree, Full Concert Audio 1995
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Andrzej Jagodziński – piano
Kuba Stankiewicz – synthesizer
Sławomir Kurkiewicz – bass
Michał Miśkiewicz – drums

Henryk Miśkiewicz Quartet & Ewa Bem – Live @ Jazz nad Odrą, Full Concert 1996

DYSKOGRAFIA autorska:

1994: More Love
1995: Kakaruka
1996: Remembrances
1999: Ja nie chcę spać
2000: No More Love
2001: Lyrics – Henryk Miśkiewicz & Simple Acoustic Trio
2004: Full Drive
2004: Altissimonica – Henryk Miśkiewicz & PR Symphony Orchestra
2005: Uniesienie
2007: Full Drive 2
2007: Jazzsinfonica
2012: Full Drive 3 feat. Michael Patches Stewart
2021: Nasza miłość – Dorota Miśkiewicz & Henryk Miśkiewicz

INNE ALBUMY:

1971: Let’s Swing Again – Big Band Stodoła
1973: Carry On! – Jazz Carriers
1978: Życie moje – Elżbieta Wojnowska
1980: Follow Us – Sun Ship
1980: Z lotu Ptaka – Ptaszyn Wróblewski Quartet
1980: Elżbieta Adamiak
1981: Łucja Prus
1983: Krystyna Prońko
1983: Sake – Zbigniew Wegehaupt
1983: Akumula-Torres – Jarosław Śmietana Extra Ball
1984: Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans
1984: Talking Guitar – Jarosław Śmietana
1986: Dedications – Zbigniew Jaremko
1986: Danuta Błażejczyk
1987: Piosenki Korcza i Młynarskego – Alicja Majewska
1988: Nowe piosenki – Michał Bajor
1988: Privilege – Marianna Wróblewska
1988: Piotr Schulz
1989: Big Band – Wiesław Pieregorólka
1991: Birthday – Eryk Kulm Quintessence
1992: The Best Of – Ryszard Sygitowicz
1993: Dziennik mej podróży – Bemibek
1995: Made in Poland – Jan Ptaszyn Wróblewski
1995: Robert Majewski Plays Komeda – Robert Majewski
1997: Bright Ella’s Memorial – Ewa Bem
1998: Friends – Janusz Kozłowski
1999: Karnawał 2000 – Maryla Rodowicz
2001: Bielska Zadymka Jazzowa – Ptaszyn Wróblewski Sextet
2001: Integralnie – Krzysztof Cugowski
2005: Niebo – Anna Maria Jopek
2008: Upojenie – Anna Maria Jopek
2010: Różyczka. Muzyka do filmu – Michał Lorenc
2016: Trójka Live – Marek Napiórkowski Sextet
2016: Muzyka – Perfect
2016: 25 – Raz Dwa Trzy
2016: Piano.pl – Dorota Miśkiewicz
2018: Saxesful – Piotr Schmidt Quartet.

DOROBEK i WSPÓŁPRACA

W trakcie swojej kariery, Henryk Miśkiewicz występował z Ewą Bem, Jarosławem Śmietaną, Wojciechem Karolakiem, Henrykiem Majewskim, Adzikiem Sendeckim, Andrzejem Olejniczakiem, i wileoma innymi, a wreszcie ze swoją rodziną – synem Michałem, żoną Grażyną i córką Dorotą.

Z dziećmi, Michałem i Dorotą, występuje systematycznie nadal. O rodzinnym graniu mówi: „Za każdym razem, dopasowujmy repertuar. Bardzo dobrze rozumiemy się i czujemy, bo przecież przez lata razem mieszkaliśmy, i słuchaliśmy tej samej muzyki, nasiąkając tym samym. Dlatego, zrozumienie jest pełne. W związku z tym, mamy dużą przyjemność grania razem. Wszystko ładnie uzupełnia się” (gazetakrakowska.pl).

Często grał, i gra nadal, z Ptaszynem Wróblewskim, w jego sekstecie, a także z Markiem Napiórkowskim, z big bandem Wiesława Pieregorólki, z Andrzejem Jagodzińskim i, gościnnie, z zespołem Raz Dwa Trzy.

Miał okazję współpracować także z takimi sławami, jak Joe Lovano, Mino Cinelu, Pat Metheny, Paul Kuhn czy David Murray.

Był zaproszony do występu przed prezydentem Billem Clintonem w Carnegie Hall.

NAGRODY i WYRÓZNIENIA:

1994: Nagroda Muzyczna Programu Trzeciego PR Mateusz
1994: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „More Love”
1995: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Kakaruka”
1996: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Remembrances”
1999: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Ja nie chcę spać”
1999: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2001: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2001: Fryderyk – Jazzowy Album Roku, za „Lyrics”
2003: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2004: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Full Drive”
2004: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Altissimonica”
2004: Fryderyk – Jazzowy Muzyk Roku
2004: Grand Prix Jazz Melomani, za całokształt pracy artystycznej
2005: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Uniesienie”
2005: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2008: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Full Drive 2”
2008: Fryderyk – nominacja Jazzowy Muzyk Roku
2013: Fryderyk – nominacja Najlepszy Album Jazzowy, za „Full Drive 3”
2013: Fryderyk – Jazzowy Artysta Roku
2012, 2013, 2014, 201: Klarnecista Roku „Jazz Forum”
2012, 2013: Saksofonista Altowy Roku „Jazz Forum”.

PRZESŁANIE

Przesłanie Henryka Miśkiewicza do młodych muzyków brzmi: „Niech idą swoją drogą, ale niech uczą się na mistrzach, na przykład na tych, na których ja się uczyłem – na Addreley’u, na Garrecie. Ale każdy powinien wypracować swój język. Rozpoznawalność to jedna z najważniejszych cech muzyka. Chodzi o to, by każdy muzyk miał coś, co Amerykanie nazywają „good sound” – dobre, ale własne brzmienie, by było od razu słychać, kto gra” (gazetakrakowska.pl).

Posłuchajmy:
Dorota Miśkiewicz, Henryk Miśkiewicz & Andrzej Jagodziński Trio – „Jagodowe noce”, Live Full Concert 2013
Dorota Miśkiewicz – vocal
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Andrzej Jagodziński – piano
Adam Cegielski – bass
Czesław Bartkowski – drums

Henryk Miśkiewicz & Wojciech Majewski – „Ja nie chcę spać”, Live 2014
Henryk Miśkiewicz – alto sax
Wojciech Majewski – piano

Henryk Miśkiewicz Trio – Live @ JAZZtochowa 2018
Henryk Miśkiewicz – sax
Sławomir Kurkiewicz – bass
Michał Miśkiewicz – drums

Dorota Miśkiewicz Quintet feat. Henryk Miśkiewicz – Live @ Czwartek Jazzowy z Gwiazdą, 2020
Dorota Miśkiewicz – vocal
Henryk Miśkiewicz – sax
Tomasz Kałwak – keyboards
Marek Napiórkowski – gutar
Patryk Stachura – bass guitar

Robert Luty – drums

Henryk Miśkiewicz Quintet feat. Dorota Miśkiewicz & Melanidis Orchestra -„Pocztówki z Rio”. Live 2020
Dorota Miśkiewicz – vocal
Henryk Miśkiewicz – sax
Andrzej Jagodziński – piano
Marek Napiórkowski – guitar
Sławomir Kurkiewicz – bass
Łukasz Żyta – drums
Melanidis Orchestra

JUBILATOWI ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!

Trwa cykl audycji w PR „Urodzinowe spotkania z Henrykiem Miśkiewiczem” (31 maja – 4 czerwca 2021) https://www.polskieradio.pl/…/2743474,Urodzinowe…
RadioJAZZ.FM poświęca Henrykowi Miśkiewiczowi w tym tygodniu cykl „Mistrzowie Polskiego Jazzu” https://jazzpress.pl/…/mistrzowie-polskiego-jazzu-vol-3…

P o l e c a m y!

Fot. 2014 Manufaktura Łódź (Studio Grantor) / 1973 Jazz Carriers: Zbigniew Jaremko – sax, Henryk Miśkiewicz – sax, Paweł Perliński – piano, Marian Komar – bass, Zbigniew Kitliński – drums (discogs.com) / 1980 Album Sun Ship „Follow Us”: Władysław Sendecki – piano, Henryk Miśkiewicz -sax, Zbigniew Jaremko – sax, Witold Szczurek – bass, Marek Stach – drums / dorotamiskiewicz.com / mojaolesnica.pl

By Radosław Czapski • archiwum_x, Index-Up, URODZINY •