18. Lowka Ilgowski Band


POPRZEDNI WSZYSTKIE ODCINKI NASTĘPNY


E-wystawa
„DEKADY JAZZU, lata 20-te, 30-te, BYŁ JAZZ”
opracowana przez Krzysztofa Karpińskiego, autora książki pt.:
„Był jazz, krzyk jazzbandu w międzywojennej Polsce”
.


Wystawa w ciekawym i lapidarnym skrócie dokumentuje międzywojenny rodowód polskiego jazzu, ilustrując to archiwalnymi fotografiami artystów, najważniejszych miejsc i kopiami dokumentów związanych z historią jazzu.


Orkiestra Leonarda Ilgowskiego w warszawskim Palais de Danse, 1933 r.

Lokal „Palais de Danse” znajdował się przy ulicy Rymarskiej 12 w Warszawie, tuż przy Placu Bankowym w kamienicy, z której tylnych okien widać było Wielką Synagogę przy ul. Tłomackie 7 (dzisiaj pl. Bankowy).


Nuty wydawnictwa M. Arcta

Lokal często odwiedzali miłośnicy muzyki jazzowej. Na przełomie lat 1932/33 występował tam zespół pochodzącego z Wilna saksofonisty Leonarda Ilgowskiego. Grał tam również inny zdolny Wilianin, skrzypek i saksofonista Maks Schroeder. Zespół wykonywał standardy muzyki jazzowej, w tym utwory Ellingtona.


Lokal „Cafe George Dancing

Po powrocie do Wilna Ilgowski dyrygował orkiestrą rozgłośni Polskiego Radia. Na przełomie lat 30 i 40 występował w wileńskiej kawiarni „U Dormana” przy zbiegu ul. Mickiewicza i Przeskok. Tam słuchali go: późniejszy „guru polskiego jazzu” Leopold Tyrmand i „ojciec polskiego rocka” Franciszek Walicki.

Leonard Ilgowski, po wkroczeniu Niemców do Wilna w czerwcu 1941 r., prawdopodobnie podzielił los Żydów zamordowanych w Ponarach.


POPRZEDNI WSZYSTKIE ODCINKI NASTĘPNY