kw. 6 2021

Jerzy Bojanowski, ostatnie pożegnanie

---

Oprac. Ewa Kałużna, fot. Andrzej Rumianowski

 

6 kwietnia 2021 odbyło się ostatnie pożegnanie zasłużonego działacza i popularyzatora jazzu tradycyjnego,

JERZEGO BOJANOWSKIEGO,

który zmarł 28 marca 2021, na atak serca.
Miał 84 lata.

Jerzy Bojanowski urodził się 29 sierpnia 1936 w Chorzowie.

Wraz z rodzicami mieszkał w tym mieście, na terenie Zakładów Chemicznych „Hajduki”, gdzie jego ojciec był inżynierem chemikiem.

Od najmłodszych lat, Jerzy marzył o lotnictwie. Wymusił więc na rodzicach zgodę na wyjazd do technikum w Bielsku Białej, o profilu lotniczym. Uczniowie odbywali tam próbne loty na szybowcach.

Następnie podjął studia w Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Mechaniki i Energetyki Lotnictwa.
Dyplom inżyniera uzyskał w dziedzinie konstrukcji samolotów i rakiet.

Pozostał na Politechnice Warszawskiej jako stażysta, asystent, a po doktoracie – jako wykładowca akademicki, aż do 81. życia.

Swoją żonę, Ewę, poznał w klubie Stodoła. Przyszła tam po raz pierwszy razem z kolegą ze Studium Nauczycielskiego.
I tak to się zaczęło. Po roku, 16 października 1965, wzięli ślub.
Dochowali się jedynego syna, Bernarda.
Niestety, mając zaledwie 21 lat, Bernard zmarł na białaczkę. Była to największa tragedia w ich życiu.

Jerzy Bojanowski był człowiekiem, który zawsze musiał działać, a dużą część swojej aktywności skierował na muzykę jazzową.
W latach 60. był prezesem legendarnego studenckiego klubu Stodoła przy ul. Trębackiej oraz równocześnie prezesem Hybryd przy Mokotowskiej.

Klub Stodoła działał od 5 kwietnia 1956. Od samego początku, stanowił centrum warszawskiego życia jazzowego. Odbyły się tutaj pierwsze trzy edycje Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree – latach 1958, 1959, 1960.

W 1964, z inicjatywy Jerzego Bojanowskiego, ówczesnego prezesa klubu, powołany został Klub Jazzu Tradycyjnego.
W Stodole organizowane były „piątki jazzowe”, na których grały zespoły tradycyjne – Big Band Stodoła, Old Timers, Gold Washboard, Storyville Jazz Band, Vistula River Brass Band, Ragtime Jazz Band, Swingtet Janusza Zabieglińskiego oraz Hagaw.

W ostatnich latach, Jerzy Bojanowski był wyróżniającą się postacią Starej Stodoły, gdzie, na kolejnych Zaduszkach, wspominał kolegów, którzy odeszli.

Współtwórca i wieloletni dyrektor festiwalu Old Jazz Meeting „Złota Tarka”, a także członek jury konkursowego.
Złota Tarka po raz pierwszy została wręczona w 1965, na Festiwalu Jazz nad Odrą. Pomysłodawcami Konkursu o Nagrodę „Złotej Tarki”, oraz samej nagrody i jej nazwy, byli Andrzej Zarębski, Jerzy Bojanowski i Tadeusz Górny

Podczas pierwszego konkursu, nagrodą podzieliły się dwa zespoły – Ragtime Jazz Band z Warszawy i Flamingo z Gdańska. Zespoły te otwierają długą listę laureatów „Złotej Tarki” – wybitnych muzyków jazzowych i osób, zasłużonych dla jazzu tradycyjnego.

W latach 1973-1979 Jerzy Bojanowski był, obok Jana Abstawskiego, Wiesława Wasielewskiego i Romana Wojciechowskiego, współzałożycielem oraz komendantem Chodzieskich Warsztatów Muzycznych, których kontynuacją są Chodzieskie Międzynarodowe Warsztaty Jazzowe Cho-jazz, odbywające się co roku w Chodzieskim Domu Kultury.

W wydanej z okazji 50-lecia warsztatów monografii, Jerzy Bojanowski wspominał ich początki: „Jeśli chodzi o uczestników, to na samym początku mieliśmy młodzież niemalże wyłącznie bigbitową. O tym, że tak będzie, wiedzieliśmy od początku, mieliśmy tego świadomość. Naszym zadaniem było jednak, by im tę jazzową muzykę przybliżyć. Zaznaczaliśmy jednocześnie na każdym kroku, że nie jest naszym priorytetem stworzenie z nich jazzmanów, bo w czasie dwóch tygodni nikomu się to jeszcze nie udało. Zresztą, nie o to też chodziło. Chcieliśmy, by ci młodzi ludzie spotkali się z prawdziwymi mistrzami twarzą w twarz, by zrozumieli, że nauka idzie w parze z zawodowstwem”.

Rozwój warsztatów i ich rosnąca ranga były dla Jerzego Bojanowskiego powodem do dumy. Pozostawił trwały wkład i wniósł wielkie zasługi dla życia kulturalnego Chodzieży oraz polskiej muzyki jazzowej.

Jerzy Bojanowski był także prezesem Polskiego Stowarzyszenia Jazzu Tradycyjnego oraz członkiem Polskiej Federacji Klubów Jazzowych.
Współpracował z magazynem „Jazz Forum”, gdzie zamieszczał swoje publikacje, dotyczące muzyki jazzowej, oraz wywiady ze znanymi postaciami polskiego jazzu.

Zawodowo Jerzy Bojanowski zajmował się konstrukcjami lotniczymi. Był wykładowcą podstaw konstrukcji maszyn i robotów w Zakładzie Podstaw Konstrukcji Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Politechniki Warszawskiej.

Wydał publikacje naukowe:
Application of Double Complex Numbers to the Description of the Polarization State, 1987.
Photoelastic Interferometer with amplitude modulation in the reference beam, 1988.
Vector Description of Polarised and Unpolarised Light in Double Complex Calculus, 1995.
Tensorowy model podatności śmigłowcowego podwozia płozowego, 1998.
More about a Conventional Model of Ground Resonance in the Double Complex Calculus, 1999.

6 kwietnia 2021, w Pyrach pod Warszawą, odbyły się uroczystości pogrzebowe Jerzego Bojanowskiego, po czym nastąpiło przeniesienie zwłok do grobu rodzinnego, na miejscowy cmentarz.
Uroczystości miały charakter świecki.

Fot. Andrzej Rumianowski / Muzeum Jazzu

By Radosław Czapski • Odeszli •