sty 14 2021
Krystyna Prońko
„Jutro zaczyna się tu sezon” (tekst Małgorzata Maliszewska, muz. Adzik Sendecki), Audio 1980
Oprac. Ewa Kałużna. Fot. pronko.pl
Krystyna Prońko
Fot. pronko.pl
14 stycznia 2021r. swoje 74. urodziny świętuje wokalistka jazzowa i rockowa, właścicielka jednego z najpotężniejszych głosów w historii polskiej muzyki,
KRYSTYNA PROŃKO (ur. 14 stycznia 1947).
Jej evergreeny „Niech moje serce kołysze ciebie do snu”, „Deszcz w Cisnej”, „Małe tęsknoty”, „Jesteś lekiem na całe zło”, „Modlitwa o miłość prawdziwą”, czy sztandarowy „Psalm stojących w kolejce”, za który artystkę spotkały poważne represje ze strony władz komunistycznych, pozostają ciągle aktualne.
DZIECIŃSTWO, MŁODOŚĆ
Rodzina Krystyny Prońko wywodzi się z Łemkowszczyzny. Przed wojną mieszkali na Kresach Wschodnich, na terenie obecnej Białorusi. Po wojnie osiedlili się w Gorzowie Wielkopolskim, gdzie Krystyna Prońko przyszła na świat.
Ukończyła technikum chemiczne, a następnie rozpoczęła pracę w jednym z laboratoriów gorzowskiego Sanepidu, jako chemik-analityk.
Jednak muzyczna pasja zwyciężyła.
W 1975 Krystyna podjęła studia na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, które ukończyła z wyróżnieniem w 1979.
REFLEKS
W 1966 Krystyna Prońko debiutowała jako wokalistka z zespołem rodzinnym Refleks, w którym grali jej bracia oraz przyjaciele.
Zespół wokalno-instrumentalny Refleks powstał w listopadzie 1966, w Gorzowie Wielkopolskim, z inicjatywy trojga rodzeństwa Prońko – Krystyny, Piotra i Wojciecha.
Grupa wykonywała przede wszystkim własne kompozycje, w większości autorstwa
Krystyna Prońko
Fot. pronko.pl
Krystyna Prońko
Fot. pronko.pl
Krystyna Prońko
Fot. pronko.pl
Krystyna Prońko
Fot. pronko.pl
Krystyny Prońko. Charakterystyczną dla formacji była rozbudowana sekcja dęta, która często przejmowała linię melodyczną, podkreślając subtelności aranżacji utworów, co wyróżniało zespół wśród innych grup.
Refleks wygrał wiele lokalnych konkursów, m.in. Gitariadę Gorzowską, a solistka zdobyła laury na arenie krajowej – II miejsce na IV Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki w Oświęcimiu oraz II miejsce na IV Ogólnopolskim Przeglądzie Zespołów Artystycznych Wielkich Budów Socjalizmu w Płocku.
W 1969 w zespole występowali:
Krystyna Prońko – vocal, organ
Piotr Prońko – sax, leader
Wojciech Prońko – bass guitar
Andrzej Jarosz – guitar
Jan Rogoza– drums
Ryszard Mackiewicz – tumpet
Kazimierz Maliszewski – tuba.
W końcu listopada 1969 formacja wzięła w tym składzie udział w I Ogólnopolskim Festiwalu Awangardy Beatowej w Kaliszu.
RESPEKT
W 1970 Krystyna Prońko przeszła do rzeszowskiej grupy Respekt.
Ta wokalno-instrumentalna formacja działała w okresie 1969-1970. Kierownikiem artystycznym i klawiszowcem grupy był Antoni Kopff. Skład zespołu tworzyli:
Zofia Borca, Elżbieta Linkowska, Krystyna Prońko – vocal
Antoni Kopff – piano, organ, leader
Jerzy Głód – guitar
Zbigniew Sztyc, Bronisław Ścibór – tenor sax
Adam Sikora – trumpet
Tadeusz Sikora – trombone
Janusz Cywiński – bass guitar
Wojciech Tarczyński – drums.
Zespół lansowany był przez Program III Polskiego Radia.
Respekt miał ambicję być formacją jazz-rockową, polską odpowiedzią na twórczość Blood, Sweat and Tears.
W 1970 formacja odbyła trasę koncertową , zakończoną w czerwcu w Warszawie.
Grupa występowała w tym czasie także u boku Czesława Niemena. Wspólne występy zakończyły się zaangażowaniem wokalistek do, towarzyszącego Niemenowi, tercetu wokalnego. To właśnie Antoni Kopff zwerbował młodą wokalistkę do powstającego w Rzeszowie zespołu Czesława Niemena, po uzgodnieniu tego faktu z jej rodzicami. Krystyna pojechała do Rzeszowa na próbę, i została przyjęta.
INNA WSPÓLPRACA
Później Krystyna Prońko występowała także z zespołami ABC, Skaldowie i Czerwone Gitary, nie tylko w Polsce, ale też za granicą.
W 1973 pojawiła się na Festiwalu Wokalistów Jazzowych w Lublinie.
OPOLE
W tym samym roku wystąpiła po raz pierwszy na festiwalu w Opolu, w koncercie „Interpretacje”. Otrzymała wówczas wyróżnienie za dwie piosenki:
„Po co ci to, chłopcze, po co” – Live in Opole 1973
oraz „Umarłe krajobrazy”, Audio 1973
Dwa lata później, w 1975, otrzymała w Opolu Grand Prix, za utwór „Niech moje serce kołysze ciebie do snu”. Przebój uzyskał także miano Piosenki Roku 1975 w plebiscycie prestiżowego magazynu muzycznego „Non Stop”:
„Niech moje serce kołysze ciebie do snu”, Audio 1975
„KRYSTYNA PROŃKO” 1975
Rok 1975 przyniósł pierwszy album – „Krystyna Prońko”, nagrany z zespołem Koman Band Janusza Komana oraz z Orkiestrą Polskiego Radia pod dyr. Stefana Rachonia.
Koman Band tworzyli wówczas:
Janusz Koman – piano
Wojciech Michalczyk – guitar
Andrzej Diering, Władysław Dobrowolski, Marian Maślanka, Zbigniew Wójcik – trumpet
Jerzy Śnigurowicz – bass guitar
Maciej Czaj – drums.
Artystce towarzyszył także zespół wokalny Partita.
Muzykę napisali Janusz Koman, Jerzy Milian, Krystyna Gärtner i Seweryn Krajewski. Płyta zawierała takie utwory, jak „A gdzież są te drogi”, „Papierowe ptaki”, „Anioł i róża”, „Biedna” czy „Po co ci to, chłopcze”:
„Krystyna Prońko” Full Album 1975
Największą popularność z tej płyty zdobył utwór „Papierowe ptaki”, który ukazał się na singlu jeszcze w 1974
„DESZCZ w CISNEJ” 1978
Drugim albumem był „Deszcz w Cisnej” z 1978, z tytułowym hitem, nagranym z legendarną Orkiestrą PRiTV w Łodzi, pod dyrekcją Henryka Debicha.
We wszystkich pozostałych utworach, artystce towarzyszył Koman Band, w kolejnym swoim wcieleniu:
Janusz Koman – electric piano, clavinet, leader
Paweł Serafiński – Hammond organ
Remigiusz Kossacz – guitar
Waldemar Lubański – bass guitar, electric violin
Henryk Tomala – drums.
Album „Deszcz w Cisnej” wyniósł Krystynę Prońko na szczyty popularności w Polsce. Tytułowy utwór do dziś pozostaje jednym z jej najpopularniejszych utworów:
„Deszcz w Cisnej” Audio 1978
Dwukrotnie, w latach 1975 i 1977, artystka została uznana za najpopularniejszą wokalistkę w Polsce, w plebiscycie magazynu „Non Stop”, a w 1980 okrzyknięto ją Piosenkarką Roku.
Kilkukrotnie śpiewała na Jazz Jamboree, a także na Praskim Festiwalu Jazzowym czy Festiwalu w Castlebar w Irlandii. Brała też udział w polskich edycjach Good News Festival w Katowicach i Częstochowie.
STUDIA MUZYCZNE
Od 1975 Krystyna podjęła studia na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, gdzie w 1979 uzyskała dyplom magistra sztuki, z rąk samego Henryka Mikołaja Góreckiego, wraz z nagrodą rektorską.
W czasie studiów, śpiewała w akademickim big bandzie.
W latach 1979-1981, po zdobyciu dyplomu, prowadziła klasę śpiewu w macierzystej uczelni. Przez rok pracowała również z młodymi piosenkarzami, w studiu przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.
„1980” 1980
Trzeci album, „1980”, ukazał się, jak wskazuje tytuł, w 1980, a w nagraniach wzięli udział czołowi muzycy jazzowi:
Władysław Adzik Sendecki – piano
Marek Biliński – keyboards
Wojciech Waglewski – guitar
Arkadiusz Żak – bass
Wojciech Kowalewski – drums.
„1980” Full Album
Płyta przyniosła takie evergreeny, jak „Małe tęsknoty”, ze słowami Andrzeja Mogielnickiego i muzyką Wojciecha Trzcińskiego – Official Video 1980
„Małe tęsknoty” Live 1980
„Jutro zaczyna się tu sezon” (tekst Małgorzata Maliszewska, muz. Adzik Sendecki), Audio 1980
„Poranne łzy” (tekst Wojciech Młynarski, muz. Zbigniew Jaremko), Audio 1980
„KOLĘDA NOCKA” 1980
W 1980 Krystyna Prońko wzięła udział w oratorium Ernesta Brylla, do muzyki Wojciecha Trzcińskiego, „Kolęda nocka”, wystawianym w Teatrze Wielkim w Warszawie od stycznia 1981 do wybuchu stanu wojennego, a także wydanym na albumie:
„Kolęda nocka” Full Album 1980
„Psalm stojących w kolejce” from „Kolęda nocka”, Audio 1981
„Kolęda o świcie” from „Kolęda nocka”, Audio 1981
„PSALM STOJĄCYCH w KOLEJCE” 1980
Oratorium zawierało silny przekaz antyrządowy i antykomunistyczny.
Utwór „Psalm stojących w kolejce” Krystyna Prońko wykonywała później bardzo często, zwykle ubrana w wojskowy nieprzemakalny płaszcz z amerykańskiego demobilu, który kupiła podczas krótkiego pobytu w Stanach, w styczniu 1982:
„Psalm stojących w kolejce” – Krystyna Prońko & Alibabki, Live in Opole 1981
Za czym kolejka ta stoi?
Po szarość, po szarość, po szarość.
Na co w kolejce tej czekasz?
Na starość, na starość, na starość.
Co kupisz, gdy dojdziesz?
Zmęczenie, zmęczenie, zmęczenie.
Co przyniesiesz do domu?
Kamienne zwątpienie.
Bądź jak kamień, stój, wytrzymaj!
Kiedyś te kamienie drgną,
i polecą, jak lawina,
przez noc, przez noc, przez noc…
Krystyna Prońko & Alibabki – „Psalm stojących w kolejce”, Live in Opole 1984
Krystyna Prońko & Opole Gospel Choir – „Psalm stojących w kolejce”, Live in Opole 2014
Po wprowadzeniu stanu wojennego, „Kolęda nocka” została zdjęta z afisza.
Krystynę Prońko zwolniono z pracy w Akademii Muzycznej w Katowicach i w Teatrze Muzycznym w Gdyni, za udział w tym, mocno antyustrojowym, projekcie.
Zespół wyjechał z przedstawieniem do Stanów Zjednoczonych. Po serii koncertów w Stanach, Krystyna wróciła do Polski i kontynuowała karierę wokalną, zakładając wspólnie ze swoimi braćmi zespół Prońko Band.
Trwał stan wojenny, jednak oni wytrwale koncertowali.
„KRYSTYNA PROŃKO” 1983
W 1983 Prońko wydała swój czwarty album, nagrany w lipcu 1982, a zatytułowany ponownie „Krystyna Prońko”, jednak później wydawany pod tytułem „Jesteś lekiem na całe zło”, ze względu na ogromną popularność tej piosenki. Album zgromadził całą plejadę doskonałych muzyków:
Krystyna Prońko – vocal
Marek Stefankiewicz – keyboards
Wojciech Olszewski – electric piano
Jacek Skubikowski – acoustic guitar
Krzysztof Barcik, Winicjusz Chróst – electric guitar
Adam Puacz – alto sax
Henryk Miśkiewicz – alto sax, soprano sax
Piotr Prońko – alto sax, soprano saxo, tenor sax, baritone sax
Arkadiusz Żak, Wojciech Prońko – bass guitar
Jan Ryfa, Wojciech Morawski – percussion
„Jesteś lekiem na całe zło” (tekst Bogdan Olewicz, muz. Marek Stefankiewicz) – Official Video 1983
„SUBTELNA GRA” 1986
Szósta autorska płyta, „Subtelna gra” z 1986, nagrana z Zespołem Instrumentalnym Wojciecha Trzcińskiego oraz Zespołem Instrumentalnym Ryszarda Szeremety, przyniosła utwory z muzyką zarówno Trzcińskiego, jak i Szeremety, ale także dwie kompozycje autorskie Krystyny Prońko – „Tłukę odbicie w szkle” oraz tytułową „Subtelną grę”, do słów Bogdana Olewicza.
Utwór „Byłeś, jesteś, będziesz mój” był autorstwa Wojciecha Jagielskiego, który też wystąpił w nim na klawiszach:
„Subtelna gra” Full Album 1986
Piosenki w wykonaniu Krystyny Prońko od początku jej kariery zdobywały szczyty krajowych list przebojów i plebiscytów, m.in. Radiowej Listy Przebojów Trójki czy telewizyjnego „Studia Gama”, a także radiowej Jedynki.
Wielokrotnie występowała na festiwalu w Opolu, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia:
„Modlitwa o miłość prawdziwą – Live in Opole 1977
Krystyna Prońko i Zbigniew Wodecki – „Wspomnienie tych dni”, Live in Opole 1979
„Wielki szary nikt” – Live in Opole 1986
„Jesteś lekiem na całe zło” – Live in Opole 2016
MUZYKA WSPÓŁCZESNA
Oprócz jazzu i rocka, Krystyna Prońko z powodzeniem wykonuje również muzykę współczesną.
W 1988 wzięła udział w Festiwalu Muzyki Współczesnej „Rainbow Music” w Katowicach i nagrała utwór Andrzeja Krzanowskiego „Relief IV”, na sopran i dzwony. Utwór znalazł się na płycie „Polish Percussion Works”, wydanej przez brytyjska wytwórnię Olympia.
W latach 1987-1989 Prońko współpracowała z Big Bandem Gustawa Broma, z którym nagrała m.in. „Mszę jazzową”, z udziałem chóru Brneńskich Madrygalistów.
WŁASNE WYDAWNICTWO
W listopadzie 1991 założyła własne wydawnictwo płytowe, oraz hurtownię płyt i kaset.
W sesjach studyjnych towarzyszą jej zazwyczaj specjalnie zaangażowani muzycy, zaś podczas koncertów na żywo można ją usłyszeć z towarzyszeniem zespołu lub duetu, tworzonego przez Pawła Serafińskiego na klawiszach i Piotra Prońko, brata Krystyny, na saksofonie.
„ALBUM KRYSTYNY PROŃKO” 1990
Jednym z pierwszych albumów, wyprodukowanych przez Krystynę Prońko razem z łódzkim hammondzistą, Pawłem Serafińskim, była płyta, nazwana po prostu „Album Krystyny Prońko”, nagrana w maju i czerwcu 1989, w studiu Polskiego Radia S-4 w Warszawie, a wydana w 1990 przez Pronit, ale także na kasecie i CD przez Power Music. Wystąpili:
Krystyna Prońko – vocal
Wojciech Gogolewski, Mariusz Buca – piano
Paweł Serafiński – Hammond organ
Jarosław Zawadzki – keyboards
Tom Logan, Mirosław Michalak – guitar
Robert Majewski, Bogdan Grodzicki, Stanisław Mizeracki – trumpet
Henryk Miśkiewicz – saxes
Tomasz Szukalski – tenor sax
Janusz Kwiecień – clarinet
Marek Rudnicki – flute
Roman Syrek – trombone
Wojciech Zalewski – bass guitar
Adam Lewandowski – drums
Vocal Group Spectrum.
Na tę płytę Krystyna Prońko skomponowała cztery utwory, m.in.:
„Prośba powszechna” 1990
„Uratuj mnie, uratuj siebie” 1990
„FIRMA 'JA i TY'” 1990
Także z 1990 pochodzi ósmy album Krystyny Prońko – „Firma „Ja i Ty”, na który złożyły się piosenki, wykonywane przez artystkę wspólnie z innymi wokalistkami i wokalistami – Januszem Panasewiczem, Majką Jeżowską, Piotrem Schultzem, Haliną Frąckowiak, Andrzejem Zauchą, Teresą Haremzą, Leonardem Kaczanowskim i Zbigniewem Wodeckim:
„Firma „ja i Ty'” z Januszem Panasewiczem
„Pojedziemy na wagary” z Andrzejem Zauchą
„Wspomnienie tych dni” ze Zbigniewem Wodeckim
RADIO
W okresie 1992-1995 Krystyna Prońko zajmowała się dziennikarstwem muzycznym, prowadziła autorskie programy radiowe w rozgłośniach w Gdańsku, Krakowie, Białymstoku, Szczecinie oraz w rodzinnym Gorzowie Wielkopolskim.
„ZŁOŚĆ” 1997
Na kolejną płytę Krystyny trzeba było czekać aż do 1997, kiedy to pojawił się album „Złość”. Wystąpiła tu ponownie plejada gwiazd polskiej muzyki:
Piotr Matuszczyk – piano, keyboards
Paweł Serafiński – piano, organ, drums programming
Piotr Prońko – alto sax
Artur Lesicki, Marek Napiórkowski – guitar
Tomasz Grabowy – bass guitar
Zbigniew Lewandowski – drums.
Pojawiło się także dwóch raperów – Bartłomiej Serafiński i Paweł Grabowski, oraz chór Alla Polacca przy Operze Narodowej w Warszawie pod dyr. Sabiny Włodarskiej:
„Złość” – Official Video 1997
„10 w skali Beauforta” from „Złość” 1997
„A gdzież te drogi” from „Złość” 1997
„MOJE MIASTO” 2007
W 2007 piosenkarka przypomniała o sobie mieszkańcom rodzinnego Gorzowa. Na zaproszenie Adama Bałdycha pojawiła się w tym mieście, by pomóc w nagraniu płyty „Moje miasto”, wydanej z okazji jubileuszu 750-lecia Gorzowa. Krążka próżno dziś szukać w sklepach – cały nakład, obejmujący 30 tys egzemplarzy, ukazał się jako dodatek do lokalnego wydania „Gazety Wyborczej” z 21 kwietnia 2007.
W 2013 wystąpiła na gali jubileuszowej „Opole, kocham cię!”, podczas 50. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej.
4 sierpnia 2013 w Wilczkowicach, z okazji Pikniku Wolności, organizowanego przez gminę Michałowice, Orkiestra Wieniawa wystąpiła z Krystyną Prońko oraz znakomitymi muzykami jazzowymi – saksofonistą Adamem Wendtem i pianistą Przemysławem Raminiakiem:
Krystyna Prońko i Orkiestra Wieniawa – „Papierowe ptaki”, Live 2013
W 2015 wystąpiła gościnnie na płycie „Alkopoligamia prezentuje. Albo inaczej”, z interpretacją utworów „Oszuści” oraz „Dyskretny chłód” w duecie z Andrzejem Dąbrowskim:
Krystyna Prońko & Andrzej Dąbrowski – „Dyskretny chłód”, Live 2015
„SAMOTNA KOLACJA” 2017
„Samotna kolacja” z 2017 to wydawnictwo Krystyny Prońko, nagrane wspólnie ze Sławkiem Wierzcholskim.
„Kultowi wykonawcy – Krystyna Prońko, Sławek Wierzcholski (Nocna Zmiana Bluesa), Jerzy Styczyński (Dżem), Ryszard Sygitowicz (Perfect), znakomite kompozycje Roberta Obcowskiego, sekcja rytmiczna, złożona z czołówki polskich muzyków, niebanalne, klimatyczne, choć i zaskakujące teksty, to tylko niektóre z atutów albumu. Połączenie potencjałów dwojga artystów z odmiennych stylistyk dało niezwykły efekt piętnastu piosenek, będących mieszanką soul / blues / country.
Piosenki-dialogi między wokalistami tworzą zaskakujący rezultat – niekiedy nostalgiczno-poetycki, a czasem żartobliwy i ekspresyjny” (empik.com).
„Samotna kolacja” Official Video 2017
10 listopada 2018 Krystyna Prońko wystąpiła podczas „Koncertu dla Niepodległej”, gdzie, razem z chórem Sound’n’Grace, wykonała utwór „Mury” Jacka Kaczmarskiego:
Marcin Mirowski, Krystyna Prońko, Sound’n’Grace – „Mury”, Live @ Koncert dla Niepodległej 2018
W 2019 wzięła udział w koncercie „Polskę kocham”, wykonując, ponownie z chórem gospel Sound’n’Grace, „Psalm stojących w kolejce”
„LUBIĘ SPECJALNE OKAZJE” 2020
Najnowsza płyta to „Lubię specjalne okazje”, która ukazała się 26 czerwca 2020.
Płyta zawiera piosenki premierowe oraz nowe aranżacje kilku piosenek, które artystka śpiewała przed laty, ale nie były one nigdy upublicznione. 16 piosenek oraz dwie wersje skrócone stanowią bardzo zróżnicowany stylistycznie materiał – czasem jest popowo, czasem eklektycznie. Znalazły się tu też dwa duety – z Januszem Szromem i Michałem Kaczmarkiem.
Krystyna Prońko – vocal, backing vocals
Bartosz Jakubiec, Dawid Kostka, Rafał Kazimierski – guitar
Wojciech Gogolewski, Dariusz Janus, Paweł Lipski – keyboards
Przemysław Raminiak – keyboards, piano
Patrycjusz Gruszecki – trumpet, cornet
Sławek Wierzcholski – harmonica
Krzysztof Raczyński – accordion
Bartosz Kucz, Bartosz Szetela, Paweł Czyrka – bass guitar
Adam Lewandowski – drums, percussion
Adam Kram, Grzegorz Poliszak, Maciej Burzyński – drums
Janusz Szrom – vocal on „Pora na smooth”
Michał Kaczmarek – vocal on „Budzi się nowy dzień”
Janusz Szrom, Małgorzata Janek, Michał Kaczmarek – backing vocals
1. Opadają mi ręce
2. Lubię
3. Czas, łaska, miłość
4. Specjalne okazje
5. Dążenie
6. Nie jesteś Alicją
7. Prośba powszednia
8. Blues dla Andrzeja
9. Z samotności
10. Uratuj mnie, uratuj siebie
11. Wspomnienia są, jak film
12. Wobec
13. Budzi się nowy dzień
14. Pora na smooth
15. Czas, łaska, miłość (wersja skrócona)
16. Wspomnienia są, jak film (wersja skrócona)
„Opadają mi ręce” Audio 2020
„Lubię” Audio 2020
„Wspomnienia są jak film” Audio 2020
„Dążenie” Audio 2020
„Lubię” Official Video 2020
„Kolęda o świcie” – Official Video 2020
Utwór ze spektaklu teatralnego, wystawianego w Teatrze Muzycznym w Gdyni w grudniu 1981, w którym główną rolę „kobiety z osiedla” grała Krystyna Prońko. Śpiewała tam „Kolędę o świcie”, „Psalm stojących w kolejce”, „Psalm jadących do pracy”. Stan wojenny zdjął z afisza spektakl w grudniu 1982. Do setnego spektaklu zabrakło kilku przedstawień:
Przemek Raminiak – keyboards
Michał Kaczmarczyk – guitar
Jędrzej Łaciak – bass
Maciej Burzyński – drums
„Sen o Warszawie”- Live @ Interaktywny Śpiewnik Internetowy NCK 2020
Krystyna Prońko – vocal
Michał Tokaj – piano
Wysoką pozycję Krystyny Prońko potwierdzają zaproszenia do udziału w imprezach zagranicznych, m.in. w USA, Niemczech, Kanadzie, Szwecji. Norwegii, Austrii, Anglii, Australii, Czechach, Słowacji, Kubie, Bułgarii, Grecji, Rosji, Ukrainie, Białorusi, Litwie, Łotwie, Estonii, Gruzji, Azerbejdżanie, Mołdawii.
Brała też udział w prestiżowych imprezach z cyklu Festiwale Kultury Polskiej – w Moskwie, Pradze i Berlinie.
Wielokrotnie prowadziła warsztaty bluesowe dla wokalistów w Hochschule der Kunste w Berlinie, a także w Bolesławcu.
Od października 2001 prowadzi klasę śpiewu w Instytucie Muzyki na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
W 2008 Krystyna Prońko otrzymała Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Albumy:
1975: Krystyna Prońko
1978: Deszcz w Cisnej
1980: 1980
1982: Kolęda nocka
1983: Krystyna Prońko (Jesteś lekiem na całe zło)
1984: Kolędy
1987: Subtelna gra
1990: Album
1990: Firma „Ja i Ty” (duety)
1990: Najpiękniejsze kolędy świata
1994: Jesteś lekiem na całe zło (nagrania z LP Krystyna Prońko, ze zmianami oraz utwory dodatkowe)
1997: Supersession II Live
1998: Złość
2000: Osobista kolekcja 1, 2
2001: Subtelna gra
2002: Osobista kolekcja 4 – Duety
2003: Osobista kolekcja 3
2004: Kolędy i piosenki świąteczne
2005: Koncert w Klubie Pokład – Gdynia 2005, DVD
2006: Jestem po prostu
2007: Poranne łzy i inne tęsknoty
2010: Osobista kolekcja. Komplet
2012: Recital Trio Live – Prońko, Raminiak, Wendt
2012: Osobista kolekcja – Komplet
2017: Samotna kolacja – duet ze Sławkiem Wierzcholskim
2020: Lubię specjalne okazje.
„Krystyna Prońko zawsze należała do artystek, rozpieszczanych przez krytyków i dziennikarzy, a także uwielbianych przez publiczność. Doświadczenie uczy, że niezwykle rzadko udaje się zaskarbić sobie szacunek jednych i drugich. Krytycy cenili jej wszechstronność, a także skłonność do eksperymentowania. Publiczność kocha ją za ciepło, którym emanuje na scenie. I za dobre piosenki – całkiem zwyczajnie. Ważne, że Prońko nigdy nie stała w miejscu, cały czas się rozwija.
Muzykę tworzy dwojako. Czasami siada przy instrumencie i improwizuje, czasem nuci, robiąc coś zupełnie innego. I twierdzi, że ta druga metoda przyniosła wiele fantastycznych pomysłów, które chętnie później wykorzystywała. Wokalistka, kompozytor, pedagog i producent muzyczny – właśnie tym się zajmuje. Robi to kapitalnie od lat. I oby szybko nie przestawała” (polskieradio.pl).
Krystyna Prońko opowiada o swojej młodości, domu rodzinnym i karierze muzycznej w rozmowie z Tomaszem Raczkiem, 2014
JUBILATCE ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!