sty 22 2021

Michał Urbaniak

Michał Urbaniak podczas odsłonięcia gwiazdy w Łódzkiej Alei Sław na ul. Piotrkowskiej w 2018.

Oprac. Ewa Kałużna, fot. Andrzej Rumianowski, Mirek Rakowski, arch. Michała Urbaniaka, R. Gajewski, lodzpelnakultury.pl, tvp.pl

22 stycznia 2021 swoje 78. urodziny świętuje muzyk jazzowy, multiinstrumentalista, skrzypek i saksofonista, jeden z najwybitniejszych rodzimych twórców jazzu, kompozytor, aranżer, współtwórca tzw. polskiej szkoły jazzu oraz nowojorskiego fusion jazzu.

Zanim wyjechał na stałe do Nowego Jorku, współpracował w Polsce z Namysłowskim, Trzaskowskim i Komedą. Tworzył też własne formacje.

MICHAŁ URBANIAK (ur. 22 stycznia 1943).

Jako jeden z nielicznych Polaków, może poszczycić się rozpoznawalnością na całym świecie, szczególnie w Stanach.
Od 1986 coraz częściej występuje w Polsce.

„Dogoniłem swoje marzenia, a jednocześnie zachowałem polską duszę” – mówi o sobie.

Jest multiinstrmentalistą – gra na pięciostrunowych skrzypcach, wykonanych specjalnie dla niego, na syntezatorze skrzypcowym zwanym „gadającymi skrzypcami” („talking violin”), na saksofonach – sopranowym, altowym i tenorowym, oraz na lyrikonie – instrumencie elektronicznym, przypominającym saksofon.

Jako kreator muzyki fusion, wprowadził do jazzu takie gatunki, jak jazz rock, rap i hip hop, tworząc projekt Urbanator.
Dyskografia Michała Urbaniaka obejmuje ponad 60 płyt autorskich i dziesiątki w roli sidemana.

POCZĄTKI w ŁODZI

Urodzony w Warszawie, Michał Urbaniak dorastał i kształcił się w szkole podstawowej i liceum muzycznym w Łodzi.
Jego pierwsze koncerty odbywały się w studenckim klubie Pod Siódemkami, przy ul. Piotrkowskiej 77.

„Kiedy zacząłem grać jazz w wieku lat 15, zaznałem absolutnej wolności. Demonstrowałem ją ubiorem. Miałem krótkie włosy, gdy trzeba było mieć długie, i na odwrót. W Łodzi, gdzie uczyłem się w szkole muzycznej, do południa grzecznie ćwiczyłem na skrzypcach i byłem wirtuozem. A po południu brałem saksofon i wyczyniałem cuda w Klubie 77 na Piotrkowskiej. Protestowałem. Pokazywałem swoją wolność. Często łapię się na tym, że gram i czuję się, jakbym protestował. Tylko, że już nie wiem, przeciwko czemu i komu. To po prostu odruch buntu” (culture.pl).

Do dziś związany jest z Łodzią. Był ambasadorem miasta w staraniach o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016, otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Łodzi, ma też swoją gwiazdę w Łódzkiej Alei Sław na Piotrkowskiej.

Od 2005 organizuje w Łodzi warsztaty muzyczne i koncerty Urbanator Days https://web.facebook.com/UrbanatorDays

Michał Urbaniak zaczynał edukację muzyczną od skrzypiec, które do dziś pozostają jego głównym instrumentem. Ale dopiero, gdy matka kupiła mu saksofon, „poczuła, że straciła syna”, jak zapamiętał jej słowa Michał.

„Miałem wtedy jakieś 15-16 lat. Zacząłem chodzić na koncerty. Wówczas Andrzej Makowiecki grał na trąbce i miał zespół Tiger Rag, w którym miałem przyjemność grać, jako saksofonista”.

Andrzej Makowiecki to pisarz, reporter, scenarzysta, dawniej trębacz jazzowy w zespole Tiger Rag. Od 1949 związany z Łodzią, absolwent łódzkiej szkoły muzycznej. Jest autorem książki biograficznej o życiu i twórczości Michała Urbaniaka „Ja, Urbanator. Awantury muzyka jazzowego” z 2011.

Archiwalne nagrania i zdjęcia zespołu Tiger Rag Andrzeja Makowieckiego, w którym grał nastoletni Michał Urbaniak, można obejrzeć tutaj https://www.facebook.com/urbguru/videos/2989897077695975/

WARSZAWA

W 1960, 17-letni Michał wyjechał z Łodzi do Warszawy i podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej, w klasie skrzypiec Tadeusza Wrońskiego.

”Jak ktoś ma talent, to szkoła mu nie zaszkodzi. Nauczy czytania i pisania nut. Ale muzyki nie nauczy. Przy muzyce rytmicznej rzemiosło jest przydatne, ale tylko w niewielkim stopniu. Bardziej potrzebne jest serce, dusza, talent i pasja.
Nie zostałem wirtuozem skrzypiec, jak planowała moja mama, choć miałem już w kieszeni stypendium do słynnego Davida Ojstracha w Moskwie. Ale, gdy usłyszałem w Głosie Ameryki muzykę ze Stanów, zachorowałem. Ja po prostu zakochałem się. Na początku w rock and rollu, potem – w jazzie” – mówił Michał w jednym z wywiadów.

W trakcie swojej kariery Michał Urbaniak współpracował lub tworzył własne formacje:
Jazz Rockers Zbigniewa Namysłowskiego
The Wreckers Andrzeja Trzaskowskiego
Kwintet Krzysztofa Komedy
Michał Urbaniak Group
Constellation
Fusion, Urbanator, Urbanizer, UrbSymphony.

JAZZ ROCKERS Zbgniewa Namysłowskiego

Na początku lat 60. Michał nawiązał współpracę z zespołem Zbigniewa Namysłowskiego, Jazz Rockers. Debiutował z tą formacją na Jazz Jamboree ’61. Skład grupy tworzyli:
Zbigniew Namysłowski – alto sax, leader
Krzysztof Sadowski – piano
Michał Urbaniak – tenor sax
Adam Skorupka – bass
Andrzej Fats Zieliński – drums.

THE WRECKERS. STANY po raz PIERWSZY

W 1962 Urbaniak dołączył do formacji pianisty Andrzeja Trzaskowskiego, The Wreckers. Zespół czerpał inspiracje z muzyki Charlie’ego Parkera, Dizzy’ego Gillespie’ego i hard bopu.

Trzaskowski otrzymał w 1962 stypendium od American State Department w Waszyngtonie, na wyjazd do Stanów wraz z własnym zespołem. Formację tworzyli podczas tego wyjazdu:
Andrzej Trzaskowski – piano
Michał Urbaniak – tenor sax, soprano sax
Roman Gucio Dyląg – bass
Adam Jędrzejowski – drums.

Przez dwa miesiące pobytu z Stanach, zespół koncertował m.in. w Departamencie Stanu w Waszyngtonie, a także na słynnym festiwalu jazzowym Newport Jazz Festival, oraz w znanych klubach jazzowych w Nowym Orleanie, San Francisco, Bostonie czy w samym Village Vanguard w Nowym Jorku. Pojawili się też w popularnym programie telewizyjnym „Who Is Who in the World”.
Była to pierwsza w historii polska grupa jazzowa, która wystąpiła w Stanach.
To wtedy Michał Urbaniak spotkał po raz pierwszy Milesa Davisa. Choć nie zamienili ze sobą nawet słowa, to Michał do dzisiaj pamięta tę wymianę spojrzeń przed klubem Village Vanguard w Nowym Jorku.
Wyjazd zrobił na Michale tak potężne wrażenie, że w skrytości ducha postanowił wrócić w przyszłości do Stanów, i podbić rynek amerykański swoją muzyką.

KWINTET KOMEDY

W latach 1962-1965 Michał Urbaniak grał w kwintecie Krzysztofa Komedy oraz w kolejnych formacjach Zbigniewa Nmysłowskiego.

---

Krzysztof Komeda Quintet – „Alea” from „Live at Jazz Jamboree ’63 & ’64”
Krzysztof Komeda – piano
Tomasz Stańko – trumpet
Michał Urbaniak – tenor sax, soprano sax
Czesław Mały Bartkowski – drums
Maciej Suzin – bass (JJ 1963)
Janusz Kozłowski – bass (JJ 1964)

„Muzyka Krzysztofa Komedy 1″ from ” Live at Jazz Jamboree ’62 & ’65”

Side A: „Śniadanie u Tiffany’ego” @ Jazz Jamboree 1965
Zbigniew Namysłowski – alto sax
Michał Urbaniak – tenor sax
Tomasz Stańko – trumpet
Jerzy Lesicki – flute
Janusz Sidorenko – guitar
Jacek Ostaszewski – bass
Adam Jędrzejowski – drums.

Side B: „Etiudy baletowe”, Jazz Jamboree 1962
Zbigniew Namysłowski – alto sax
Michał Urbaniak – tenor sax
Eje Thelin – trombone
Roman Gucio Dyląg – bass
Rune Carlsson – drums
Wanda Warska – vocal

Full Album

„JAZZ aus POLEN” 1964

W 1964 został zarejestrowany, kultowy dziś, film – „Jazz w Polsce” / „Jazz aus Polen” Joachima Ernsta Berendta, dla telewizji zachodnioniemieckiej. Michał Urbaniak pojawił się tam jako członek dwóch kwintetów – Andrzeja Trzaskowskiego oraz Krzysztofa Komedy:
Andrzej Trzaskowski Quintet – „Wariacje jazzowe nt pieśni ludowej „Chmiel” (9:46 min-16:15 min)
Andrzej Trzaskowski – piano
Michał Urbaniak – soprano sax
Zbigniew Namysłowski – tenor sax
Roman Gucio Dyląg – bass
Adam Jędrzejowski – drums
Krzysztof Komeda Quintet – „Roman II / Dwójka rzymska” (16:15 min-24:50 min)
Krzysztof Komeda – piano
Tomasz Stanko – trumpet
Michal Urbaniak – soprano sax
Maciej Suzin – bass
Czesław Mały Bartkowski – drums

ROLF KÜHN QUINTETT 1964

W dniach 29-30 listopada 1964 Michał wziął udział w Berlinie Wschodnim w nagraniach do albumu „Solarius” kwintetu NRD-owskiego klarnecisty i komozytora, Rolfa Kühna. Album został wydany w 1965, przez Amigę:
Joachim Kühn – piano
Michael Urbaniak – soprano sax, tenor sax
Rolf Kühn – clarinet, leader
Klaus Koch – bass
Czeslaw Bartkowski – drums
„Solarius” Full Album 1965

MICHAL URBANIAK GROUP

W latach 1965-1968 Urbaniak przebywał za granicą, głównie w Skandynawii, gdzie koncertował z tamtejszymi muzykami.
Po powrocie do kraju poprowadził w latach 1969-1973 pierwszą autorską formację – Michal Urbaniak Group, w skład której, w różnych okresach, wchodzili:

Michał Urbaniak- alto sax, baritone sax, soprano sax, tenor sax, violin, electric violin
Urszula Dudziak – vocal
Adam Makowicz – piano, electric piano
Paweł Jarzębski – electric bass
Michał Komar / Janusz Kozłowski / Roman Gucio Dyląg – bass
Czesław Mały Bartkowski / Andrzej Dąbrowski – drums.
Występowali na Jazz Jamboree w latach 1969-1972 oraz na festiwalach europejskich, m.in. w Norymberdze, Kongsbergu, Molde i Heidelbergu. Nagrywali też pierwsze autorskie albumy Michała Urbaniaka.

„URBANIAK’S ORCHESTRA” 1968

W 1968 ukazał się album „Urbaniak’s Orchestra”, nagrany z polskimi muzykami, w Arne Bendiksen Studio, podczas pobytu w Oslo, w Norwegii: Michal Urbaniak – violin, flute, leader, Urszula Dudziak – voice, Wojciech Karolak – piano, Andrzej Dąbrowski – drums, vocals.

„LIVE RECORDING” 1971

W styczniu 1971 Michał Urbaniak Group, wówczas jeszcze bez Urszuli Dudziak, wystąpił na koncercie w Filharmonii Narodowej. Nagranie z tego koncertu trafiło na album „Michał Urbaniak Group – Live Recording”, który został wydany w serii Polish Jazz Vol. 24 (reedycja 2016). Na koncercie i na płycie wystąpili: Michał Urbaniak – electric violin, soprano sax, tenor sax, baritone sax, Adam Makowicz – piano, electric piano, clavinet, Paweł Jarzębski – electric bass, Czesław Mały Bartkowski – drums:
„Michał Urbaniak Group – Live Recording” Full Album

Jeszcze jeden album z tego koncertu to „Michał Urbaniak ‎- Live at the Warsaw Philharmonic”, wydany w 1971 w serii From Poland with Jazz, i zawierający na stronie A również zapis utworu „Suite” z występu zespołu Michała Urbaniaka na Jazz Jamboree ’70, gdzie skład był ten sam.

GRAND PRIX MONTREUX 1971. STYPENDIUM do BERKLEE

W listopadzie 1971 Michał Urbaniak i jego grupa – Wojciech Karolak, Paweł Jarzębski, Czesław Bartkowski i Urszula Dudziak.- wystąpili na, drugim pod względem popularności na świecie, festiwalu Montreux Jazz Festival w Szwajcarii. Michał zdobył wówczas Grand Prix dla najlepszego solisty.
Nagroda wiązała się z uzyskaniem stypendium w prestiżowym Berklee College of Music w Bostonie w USA. Michał jednak nie skorzystał z przyznanego mu stypendium, uważając, że nagrodę zawdzięcza całemu zespołowi. Zawiesił wyjazd do Stanów na jakiś czas, by koncertować nadal z własnym zespolem.
Posypały się kontrakty. Zespół rozpoczął 2-letnią serię koncertów w całej Europie, m.in. na warsztatach jazzowych Wolfganga Daunera oraz na festiwalu Berliner Jazztage, gdzie Michał znowu zatriumfował.

„NEW VIOLIN SUMMIT” 1971

Efektem zwycięstwa na festiwalu berlińskim było wydanie płyty „New Violin Summit”, nagranej na żywo 7 listopada 1971 w Berlin Philharmonic Hall, właśnie podczas Berliner Jazztage. Na płycie zagrało czterech skrzypków – Michał Urbaniak, Don „Sugar Cane” Harris, Nipso Brantner oraz Jean-Luc Ponty:
„New Violin Summit” Full Album 1971

ULA DUDZIAK

Wkrótce, z zespołami Michała Urbaniaka zaczęła występować na stałe Urszula Dudziak, prywatnie żona Michała od 1967:
Michał Urbaniak & Urszula Dudziak – Live Full Concert 1972
Michał Urbaniak – sax, electric violin
Urszula Dudziak – percussion, vocal
Adam Makowicz – electric piano
Czesław Bartkowski – drums

Michał Urbaniak & Urszula Dudziak – Live in Molde, Norway, Full Concert 1973
Michał Urbaniak – electric violin
Urszula Dudziak – vocal, percussion
Wojciech Karolak – electric piano
Czesław Mały Bartkowski – drums

„TRIBUTE to KOMEDA” 1973

W 1973 ukazał się w Niemczech album Michała Urbaniaka, Urszuli Dudziak i Attili Zollera „We’ll Remember Komeda”, z muzyką free-jazzową i fusion-jazzową. Album jest bardziej znany jako „Tribute to Komeda” – pod takim tytułem został wydany w USA w 1976. Skład na płycie tworzyli:
Urszula Dudziak – vocals, percussion
Michał Urbaniak – violin, electric violin, tenor sax, soprano sax
Zbigniew Seifert – violin, alto sax
Tomasz Stańko – piano, trumpet
Attila Zoller – guitar
Armen Halburian – percussion
Roman Gucio Dyląg – bass
Peter Giger – drums

„PARATHYPUS B” 1973

Również w 1973 zespół Michał Urbaniak Group nagrał i wydał w Niemczech drugi album – „Paratyphus B”, wysoko oceniony przez ówczesnych krytyków:
Michal Urbaniak – electric violin, soprano saxo, tenor sax, flute
Urszula Dudziak – vocals, percussion
Adam Makowicz – electric piano
Pawel Jarzębski – electric bass
Branislav Kovacev – congas
Czeslaw Bartkowski – drums
„Paratyphus B”

„INACTIN” 1973

Trzeci album Michal Urbaniak Group to „Inactin”, także z 1973, i także nagrany oraz wydany w Niemczech. Tym razem na basie elektrycznym zagrał Roman Gucio Dyląg.
Michal Urbaniak – electric violin, soprano sax
Urszula Dudziak – voice, percussion, effects
Adam Makowicz – piano Fender, clavinet
Roman Gucio Dyląg – bass, acoustic bass
Branislav Kovacev – congas
Czesław Bartkowski – drums
„Inactin” 1973

„MOVING SOUTH” 1973

Następną płytą z 1973 był album „Podróż na południe / Moving South”, wydany przez Pronit dla Klubu Płytowego PSJ w serii Biały Kruk Czarnego Krążka, na którym wystąpili Michał Urbaniak, Wojciech Karolak i Czesław Bartkowski:
„Suita o siedmiu zbójach” 1973

„Piasek / Sand” 1973

CONSTELLATION

W maju 1973 Michał Urbaniak zagrał pożegnalny koncert przed polską publicznością, w Filharmonii Narodowej w Warszawie, wraz z utworzonym przez siebie zespołem – Constellation.

„CONSTELLATION in CONCERT” 1973

W tym samym roku ukazało się wydawnictwo, zawierające nagrania z tego koncertu – „Michał Urbaniak Constellation ‎- In Concert”. Wydano je w kultowej serii Polish Jazz Vol. 36.
„Jest to płyta wyjątkowa, zarówno od strony kompozycji, składu instrumentalistów, jak i brzmienia. To jedna z tych płyt, o których trzeba powiedzieć, iż wyprzedzały swój czas. Stąd bierze się jej dzisiejsza aktualność. Na albumie najbardziej wyróżnia się duet głównych solistów – wokalu i skrzypiec. Dudziak i Urbaniak – trudno o lepiej dobraną parę. Skrzypce Michała i głos Urszuli, pod względem skali i żywiołowości, nie mają sobie równych poza sobą nawzajem. Ta płyta to kulminacja niezwykle kreatywnego okresu w historii formacji Constellation” (empik.com). W 2018 płyta została wznowiona przez Warner Music Poland. Skład:
Michał Urbaniak – electric violin
Urszula Dudziak – vocals, percussion
Wojciech Karolak – Hammond organ, Frafisa organ
Adam Makowicz – piano Fender, bass Fender
Czesław Mały Bartkowski – drums
„Michał Urbaniak Constellation ‎- In Concert” Full Album 1973

W czerwcu 1973 zespół Constellation, w tym samym składzie, wydał w Niemczech album „Super Constellation”.

EMIGRACJA. NOWY JORK

11 września 1973 Michał Urbaniak wraz z żoną, Urszulą Dudziak, wyjechali na stałe do Nowego Jorku.
Tam, przy wsparciu Johna Hammonda, Michał zawarł kontrakt z prestiżową wytwórnią Columbia, która umożliwiła wydanie w Stanach pierwszej płyty.

„FUSION” 1973

Michał i Urszula, od swojego przyjazdu do Nowego Jorku, walczyli o wydanie na rynku amerykańskim płyty „Super Constellation”, która ukazała się pierwotnie w Niemczech w 1973, a w 1974, pod tytułem „Fusion” – w Japonii i Wlk.Brytanii. W Stanach i na rynku europejskim płyta pojawiła się dopiero w 1978. Skład był ten sam i materiał ten sam, jak na albumie „Super Constellation”, tyle, że w Stanach zmieniono tytuł płyty, okladkę i dodano nowy utwór – „Fusion”:
„Fusion” 1973
Michał Urbaniak – electric violin
Urszula Dudziak – vocals, percussion
Wojciech Karolak – Hammond organ, Frafisa organ
Adam Makowicz – piano Fender, bass Fender
Czesław Mały Bartkowski – drums

Album „Fusion” przez wiele lat nie był wznawiany. Dziś obecny jest na stałe w katalogu klasyków Columbii. Jest również jedną z zaledwie kilku całkowicie polskich, choć nagranych poza Polską płyt, które są znane i uznawane na całym świecie.
Ciekawostką jest fakt, że nagrania z formacją Constellation były jednymi z ostatnich w karierze ADAMA MAKOWICZA, z użyciem instrumentów elektronicznych. Później, zmienił on zarówno styl, jak i instrument – zajął się prawie wyłącznie fortepianem akustycznym

POCZĄTEK AMERYKAŃSKIEJ KARIERY. „ATMA” 1974

Po wydaniu przez Columbię w 1973 w Niemczech Zachodnich albumu „Fusion”, zainteresowanie było tak duże, że Michał Urbaniak, dostał propozycję nagrania nowej płyty, tym razem w nowojorskim studiu Columbii.
Usłyszał, że może dobrać sobie najlepszych amerykańskich muzyków. Jednak ściągnął do Nowego Jorku swój polski zespół. Byli zgrani, mieli swoje, wypracowane wspólnie brzmienie, więc na pierwszej amerykańskiej płycie nasz skrzypek nie chciał eksperymentować. Nie miał też na to czasu.

W czerwcu 1974 Michał Urbaniak wszedł do Columbia Recording Studios w Nowym Jorku, z żoną Urszulą Dudziak, pianistą Wojciechem Karolakiem, basistą Pawłem Jarzębskim i perkusistą Czesławem „Małym” Bartkowskim. Dołączył do nich, grający na perkusjonaliach, Ray Mantilla.
Efekt był zdumiewający. Polski zespół dostał w Ameryce skrzydeł!

Urbaniak przygotował wpadające w ucho kompozycje, inspirowane polską muzyką ludową.
Tak został nagrany legendarny album fusion „Atma”, prawie w całości z polskimi muzykami, mocno też pobrzmiewający polską nutą góralską. Jak wskazywał tytuł, wydawnictwo miało nawiązywać do nazwy słynnej willi Atma w Zakopanem. Okładka również nie pozostawiała wątpliwości. Trzyczęściowa „Atma” – to majstersztyk jazzowy.

„Atma” to fuzja nowoczesnego, elektronicznego jazzu, swingujących rytmów latynoskiej bossa novy oraz tradycyjnego polskiego folkloru, później samplowana przez gigantów hip hopu. Nic dziwnego, że Michał Urbaniak, wraz z Urszulą Dudziak i znakomitym zespołem, zdołali swoją muzyką przebić się na wyżyny europejskiej sceny jazzowej oraz zainteresować nią wytwórnie w USA.

Skoczna „Mazurka”, z porywającą linią melodyczną i nostalgicznym motywem, może do dziś uchodzić za wzorcowe połączenie folku z jazzem. Psychodeliczny „Butterfly” daje pole do popisowych solówek Urbaniaka na elektrycznych skrzypcach. Góralskie echa słychać w „New York Batsa”, co genialnie podkreśla małżeński duet. Ula Dudziak bawi się vocoderem w „Kama (Part I)”. Skład:
Michał Urbaniak – electric violin,soprano sax
Urszula Dudziak – voice, percussion
Wojciech Karolak – keyboards, electric piano, synthesizer, organ Farfisa, clavinet
Paweł Jarzębski – bass
Czesław Bartkowski – drums
Ray Mantilla – congas, drums, percussion
Dr. Max Mathews – electronics
„Mazurka” from „Atma” 1974

„New York Batsa” from „Atma” 1974

„Yesterday, Today, Tomorrow” from „Atma” 1974

Płyta ukazała się niemal na całym świecie – w USA, Kanadzie, Australii, Japonii, Holandii. Ale nie w Polsce.
Dopiero w 2014, w 40. rocznicę wydania płyty, „Atma” ukazała się po raz pierwszy na polskim rynku, nakładem własnego wydawnictwa Michała Urbaniaka – UBX Records. Dla wielu polskich słuchaczy, znakomita muzyka z „Atmy” pozostawała przez 40 lat niedostępna i nieznana. Dziś jest nareszcie obecna na polskim rynku.

Album przeszedł do historii muzyki, jako oryginalna fuzja nowoczesnego, elektronicznego jazzu, swingujących rytmów latynoskiej bossa novy oraz tradycyjnego polskiego folkloru.

MICHAŁ URBANIAK FUSION

Wkrótce, w zespole Urbaniaka swoje pierwsze jazzowe nauki pobierać miał 19-letni Kenny Kirkland, 15-letni Marcus Miller i 13-letni wówczas Bernard Wright.
W latach 1975-1989 Urbaniak prowadził w Stanach zespół o nazwie Michał Urbaniak Fusion, w którym grali młodzi amerykańscy muzycy – Kenny Davis, Tom Guerin, Harold Williams, Ronnie Burrage, Tony Bunn, Joe Caro, Basil Farrington, Kenny Kirkland, Gerald Brown, Bernard Wright, Steve Jordan.
Nagrywał z nimi płyty, koncertował w renomowanych klubach jazzowych – Village Vanguard i Village Gate, w salach koncertowych, m.in. w samej Carnegie Hall, a również na najważniejszych festiwalach w Nowym Jorku, w Newport i Waszyngtonie.
Pojawiały się nowe albumy.

„FUSION III” 1975

W 1975 Columbia wydała „Fusion III”, nagrany już w całkowicie amerykańskiej obsadzie:
Michał Urbaniak – electric violin
Urszula Dudziak – vocals, percussion, electric percussion, synthesizer
Wlodek Gulgowski – electric piano, electric organ
John Abercrombie – guitar
Anthony Jackson – bass
Steve Gadd – drums
„Chinatown” from „Fusion III” 1975

„Kuyaviak Goes Funky” from „Fusion III” 1975

„FUNK FACTORY” 1975

Również w 1975 został nagrany bardzo oryginalny album fusion-jazz-funkowy – „Funk Factory”.
Nagrania powstały w studiu wytwórni Atlantic, pod producenckim nadzorem samego Michała Urbaniaka. Na sesje nagraniowe połączyli siły muzycy grupy Fusion, czyli Michał Urbaniak – skrzypce i saksofony, Włodzimierz Gulgowski – instrumenty klawiszowe, John Abercrombie i Barry Finerty – gitary, Anthony Jackson i Tony Levin – basy oraz Steve Gadd – perkusja. Partie wokalne perfekcyjnie wykonali Urszula Dudziak, Bernard Kawka i 4-osobowy chór Bernard Kafka Singers.

Bernard Kawka z polotem rozpisał aranżacje wokalne do kompozycji własnych, Gulgowskiego i Urbaniaka.
Powstała znakomicie spleciona fuzja jazzu i modnego wówczas funky, której warstwy wokalne i instrumentalne dobrze uzupełniały się. Sukcesy Urbaniaka z grupą Fusion zostały dzięki temu albumowi uzupełnione w sposób istotny:
„Sinkin’ Low” from „Funk Factory” 1975

„Funk It” from „Funk Factory” 1975

„Rien Ne Va Plus” from „Funk Factory” 1975

„BODY ENGLISH” 1976

Rok 1976 przyniósł świetną płytę „Body English”, nagraną w Dick Charles Recording Studio, w Nowym Jorku. Płytę rozpoczynają polskie akcenty – poranne pianie koguta i dźwięki muzyki góralskiej. Nie brakuje ich także na całym albumie. Wystąpili:
Michal Urbaniak – violin, lyricon, organ, synthesizer
Urszula Dudziak – voice, percussion, synthesizer
Harold Ivory Williams – electric piano, synthesizer
Joe Caro – guitar
Earl Crusher Bennett – congas
Basil Fearington – bass
Steve Jordan – drums
„Body English” Full Album 1976

„SMILES AHEAD” 1977

Album „Michał Urbaniak feat. Urszula Dudziak – Smiles Ahead” został nagrany częściowo w listopadzie 1976, w Tonstudio Zuckerfabrik w Stuttgarcie, a częściowo w styczniu 1977, w Dick Charles Studio w Nowym Jorku. Przez całe lata, album funkcjonował poza granicami Polski. W ojczyźnie Michała płyta ukazała się dopiero w 2016, nakładem prywatnej wytwórni UBX Records. Skład tworzył ten sam zespół, który wystąpił na płycie „Body English”.
„Smiles Ahead” 1977

„Sunday Melody” from „Smiles Ahead” 1977

„URBANIAK” 1977

Na kolejny album, „Urbaniak” z 1977, został zaproszony Zbigniew Namysłowski:
Michał Urbaniak – violin, lyricon
Urszula Dudziak – voice, percussion
Kenny Kirkland – electric piano, keyboards, synthesizer
Zbigniew Namysłowski – alto sax, flute
Thony Bunn – bass guitar
Lurenda Featherstone – drums
„Strife” from „Urbaniak” 1977

„HERITAGE” 1978

W 1978 wydano równocześnie w trzech państwach – USA, Niemczech i Holandii, album „Heritage”, nagrany w Niemczech, w studiu MPS Records GmbH. Na płycie wystąpili:
Michal Urbaniak – violin, lyricon
Urszula Dudziak – vocals, electronic percussion, synthesizer
Kenny Kirkland – keyboards
Tony Bunn – bass guitar
Lurenda Featherstone – drums
„Heritage” Full Album 1978

Na wszystkich płytach Michała Urbaniaka z lat 70. pojawiają się motywy ludowe, rdzennie polskie, ale też identyfikowane ze słowiańską tradycją muzyczną, rozumianą szerzej. Wyróżnikiem wśród innych słynnych zespołów elektrycznych z tego okresu, nawet tych, mających w składzie skrzypka, była obecność głosu Urszuli Dudziak, która śpiewała, jak nikt przed nią. Urszula Dudziak pozostaje do dziś wzorem w zakresie wynalezionego przez siebie rodzaju śpiewu, wspomaganego elektroniką.
„SERENADE for the CITY” 1980 / 2021

Piękna płyta „Serenade for the City” z 1980, nagrana w USA dla Motown, przyniosła współpracę Michała Urbaniaka m.in. z Marcusem Millerem, Kennym Kirklandem czy Buddym Williamsem. Wokale w dwóch utworach zaśpiewała. oczywiście, Urszula Dudziak. Zdjęcie na tylną okładkę wykonał sam Ryszard Horowitz. Wystąpili:
Michał Urbaniak – electric violin
Barry Eastmond – electric piano
Kenny Kirkland – electric piano, synthesizer
Doc Powell – guitar
Marcus Miller – bass guitar
Rick Galloway – percussion
Buddy Williams, Yogi Horton – drums
Urszula Dudziak – vocals on „Circular Road”, „Serenade for the City”
„Circular Road” feat. Urszula Dudziak, from „Serenade for the City” 1980

„Serenade for the City” feat. Urszula Dudziak 1980

Kolekcjonerskie, winylowe wydanie albumu ukazało się w styczniu 2021:
Michał Urbaniak prezentuje kolekcjonerskie wydanie albumu „Serenade for the City”, styczeń 2021

„ULLA” 1982

Jazzowo-funkowa płyta „Ulla” z 1982 to winyl, na którym ponownie wystąpił duży zespół: Michał Urbaniak – lyricon, Urszula Dudziak – vocals, Barry Eastmond – piano, synthesizer, Vladimir Horunzhy – electric piano, piano, Bob Malach – tenor sax , Chris Hinze – flute, Doc Powell – guitar, Mikey „Mao” Chung – guitar, keyboard, Victor Bailey – bass, Antony Cox, Carol Steele – percussion, Omar Hakim – drums
„Samba Ulla” from „Ulla” 1982

„Space Lady” from „Ulla”1982

KOLEJNE ALBUMY z LAT 80. ROZWÓJ KARIERY

Album fusion-jazzowy „Sorrow Is Not Forever… But Love Is” z 1983 ukazał się w Holandii i Szwajcarii. Pojawiły się tu takie znane nazwiska, jak Eliane Elias, Marcus Miller, Omar Hakim, Peter Erskine, Bob Malach, Michael Brecker:
„But Love Is” from „Sorrow Is Not Forever… But Love Is” 1983

Kolejne albumy z lat 80. Michał Urbaniak nagrywał z całą plejadą gwiazd:
1981: „Music for Violin & Jazz Quartet” with Roy Haynes, Kenny Barron, Buster Williams, Ted Dunbar
1981: „Jam at Sandy’s” with Michael Moore, Gene Bertoncini
1982: „Solo’s, Duo’s and Trio’s” with Joachim Kühn Chris Hinze, Larry Coryell, Sigi Schwab, Jasper Van’t Hof
1983: „Urbaniak” with Marcus Miller, Tom Barney, Buddy Williams, Yogi Horton, Mike Stern, Barry Eastmond, Kenny Kirkland
1984; „Take Good Care of My Heart” with Horace Parlan Trio
1987: „Rhythm & Blu” with John Blake, Didier Lockwood.
Trzy albumu zostały nagrane z WŁADYSŁAWEM SENDECKIM:
1983: „Recital”
1984: „Michał Urbaniak Recital”
1998: „Folk Songs, Children’s Melodies, Jazz Tunes and Others”.
Serię albumów Urbaniak nagrał z wybitnym gitarzystą amerykańskim, LARRYM CORYELLEM. Ich wspólne płyty to „The Larry Coryell / Michael Urbaniak” z 1982, „A Quiet Day in Spring” z 1983, „Facts of Life” z 1983 oraz „Duo” z 1986.
„URBAN EXPRESS” / „CODE BLUE” 1989
Rok 1989 przyniósł jedną z najbardziej znanych płyt Michała Urbaniaka – „Urban Express”, wydaną w USA przez East-West Records.
Rok później, płyta zotała wydana przez własne wydawnictwo Michała Urbaniaka – UBX Records, wówczas pod tytułem „Code Blue”:
Michał Urbaniak – talking violin, electric violin, zeta midi violin, sax midi controller
Billy „Spaceman” Patterson, Stephen Fox, Matthew Radziejewski – guitar
Joachim „Joggi” Schmidt – keyboards
Bernard Wright – keyboards, synthesizer, drum machine, vocal
Bobby Baldwin, Lenny White – drums, keyboards
Nicki Richards – vocal
„Urban Express” 1989

„Y Note” from „Urban Express” 1989

LISTA WSPÓŁPRACOWNIKÓW z CZOŁÓWKI ŚWIATOWEJ

Jak widać z opisów płyt, okres od połowy lat 70., spędzony w Nowym Jorku, był niezwykle owocny.
Michał Urbaniak nawiązał współpracę z największymi nazwiskami światowego jazzu. Byli to:
gitarzyści – John Abercrombie, Matthew Radziejewski, Mark Stern, Larry Coryell
klawiszowcy – Kenny Kirkland, Bernard Wright
basiści – Anthony Jackson, Marcus Miller, Buster Williams, Victor Bailey
perkusiści – Steve Gadd, Omar Hakim, Roy Haynes, Bernard Wright, Lenny White, Peter Erskine
pianiści – Joachim Kühn, Vladislav Adzik Sendecki, Kenny Barron, Horace Parlan, Eliane Elias
skrzypkowie – Didier Lockwood, John Blake
saksofoniści – Michael Brecker, Michael Moore.
Do dziś, nikomu spośród polskich muzyków nie udało się powtórzyć podobnego sukcesu.

PROBLEMY OSOBISTE

Tymczasem, małżeństwo Michała i Urszuli okazało się fiaskiem.
Szaleńczo zakochani w sobie, pojechali do Nowego Jorku, by spełniać marzenia.
Niestety, ich związek powoli rozpadał się. „Michał, ku mojej rozpaczy, dawał w szyję. Do swoich przeprosin i obietnicy poprawy dołączał albo pierścionek, albo bransoletkę” – pisze Urszula Dudziak w autobiografii „Wyśpiewam wam wszystko”.
Para wkrótce rozwiodła się.

NOWA ŻONA

W 1986 Michał Urbaniak, wraz z nową żoną, aktorką Lilianą Komorowską, przeniósł się do Kalifornii, do Westwood. W planach było rozwijanie kariery aktorskiej Liliany, jednak Michał postanowił zająć się również własnymi sprawami.

MILES DAVIS

Michał skontaktował się z Tommy LiPumą, słynnym producentem, którego znał ze swojej wcześniejszej działalności w Stanach. Tommy poinformował go, iż Miles Davis nagrywa nową płytę dla Warner Bros. Records – „Tutu”, i jest zainteresowany współpracą z Urbaniakiem. Miles usłyszał kiedyś Michała w programie telewizyjnym „Tonight Show”, i jego gra spodobała mu się na tyle, że zechciał zaprosić Urbaniaka do współpracy.

Na płycie tej miał również wystąpić Marcus Miller, z którym Michał znał się doskonale, grał i nagrywał z nim dużo wcześniej, właściwie był jego „odkrywcą”, jako muzyka. Miller był współproducentem „Tutu”, razem z Tommym LiPumą. To właśnie Marcus napisał i zaaranżował prawie wszystkie utwory na „Tutu”.

„TUTU” 1986

Michał z Lilianą wrócili więc do Nowego Jorku.
Sesja nagraniowa dla Milesa odbywała się bez Milesa. W najlepszym wówczas studiu nagrań na Manhattanie, Clinton Recording Studio, Michał Urbaniak nagrał trzy utwory, wraz ze świetnie sobie znaną sekcją rytmiczną – Marcus Miller / Lenny White / Bernard Wright, z którą Michał grał wcześniej przez kilka lat.
Spośród tych trzech nagrań, Davis wybrał jedno – „Don’t Lose Your Mind”. Właśnie przy tym utworze figuruje nazwisko Michała Urbaniaka na okładce albumu „Tutu”:
„Don’t Lose Your Mind” from „Tutu” 1986

Tę współpracę Michał Urbaniak wspomina: „Ostatnio przeczytałem piękne zdanie Davisa: „Nie nazywajcie mnie legendą, nazywam się Miles Davis”. Nigdy nie planowałem, że będę z nim nagrywał, ale też nie byłem specjalnie zaskoczony – zespół, który mu towarzyszył, wcześniej grał ze mną. Marcus Miller miał 15 lat, gdy zaczynaliśmy współpracę, a Bernard Wright – tylko 13. Ojciec przyprowadzał go, bo chłopaka nie chcieli wpuścić do klubu.
W ciągu godziny, nagrałem trzy solówki na „Tutu”. Następnego dnia przyszedłem do studia. Miles siedział przy fortepianie, z trąbką w rękach. Odłożył ją i zapytał gestem, kim jestem. „How did you play?” – odezwał się Miles. „I think, the way you wanted” – odpowiedziałem. „Yeah!” – zareagował. A potem zaczął masować mi kark. Pobeczałem się. Zrozumiałem, że nagrałem płytę z Milesem” (culture.pl).

„MILES of BLUE” 2009

Po latach, Michał Urbaniak oddal hołd Milesowi Davisowi swoim dwupłytowym wydawnictwem „Miles of Blue” z 2009 (reedycja 2013, 2018).
„Na albumie znalazła się tylko jedna kompozycja Davisa – „All Blues”, ale aż w pięciu wersjach. W zdecydowanej większości pojawiły się tu kompozycje Urbaniaka. Wszystkie one ukazały się już wcześniej, na płytach, wydanych w Stanach, w latach 1980-1992, i odniosły tam w owym czasie wielki sukces. Trzy kompozycje pochodzą z albumu „John Blake / Didier Lockwood / Michael Urbaniak – Rhythm & Blu” z 1986, przy czym na swojej płycie „Miles of Blue” całość partii skrzypcowych Michał zagrał sam. Cała sekcja rytmiczna, partie Hancocka, Thielemansa, Coryella czy Kirklanda – to oryginały, tak jak i aranżacje utworów. Pochodzą one z dawnych płyt Urbaniaka.
Kompozycję „Liliana” z albumu „Cinemode” (1988) przemianowano tu na „Nirvana”, a w piosence „Serenada” (dawniej „Serenade” lub „Serenade for the City”) występuje Urszula Dudziak, chociaż nie wymieniono jej w spisie muzyków.
Płyta jest faktycznie hołdem, złożonym Milesowi Davisowi, bo przecież dzięki części z tych nagrań, rozpowszechnianych w Stanach w pierwszej połowie lat 80., Urbaniak stał się sławny, a Miles zaprosił go do współpracy nad swoim projektem „Tutu” w 1986.
Wszystkie kompozycje z pierwszej płyty albumu „Miles of Blue” pochodzą z płyt „Serenade for The City” (1980), „Facts of Life” (1982), „Rhythm & Blu” (1986), „Urban Express” (1989) oraz „Manhattan Man” (1992). Kompozycje te są wspaniałym przykładem piękna w muzyce. Cały materiał zagrany jest perfekcyjnie – wystarczy przeczytać nazwiska muzyków, biorących udział w sesjach.
Lekkość i pomysłowość kompozycji Michała Urbaniaka mieni się atrakcyjnością i błyskotliwą formą wykonania. Świetne, ponadczasowe jazzowe piosenki, choć od wielu lat bardzo dobrze znane” (jazzforum.com.pl).

Skład:
Michał Urbaniak – electric violin, lyricon, keyboards, vocoder, tenor sax, soprano sax
Herbie Hancock – piano, electric piano
Bernard Wright – piano, keyboards
Kenny Kirkland, John Drydon – keyboards
Calvin Brown – guitar
Tom Browne – trumpet
Marcus Miller, Victor Bailey, Otto Williams, Al MacDowell, Pee Wee Ford – bass guitar
Ralph MacDonald – percussion
Lenny White, Buddy Williams, Nat Townsley, Derren Quinland, Bernard Pretty Purdie – drums
Urszula Dudziak, Mika Urbaniak, Calvin Brown, Henry Jackson, James Crab Robinson, Keith Keyboy Rose, Rickie Byars-Bogers – vocals
Kenny Muhammad – voice
Nathaniel Tinsley, Ronnie Helper, 4Kham, O.S.T.R. – rap
„Just a Funky Feeling” from „Miles of Blue” 2009

„Serenada” from „Miles of Blue” 2009

„All Blues” from „Miles of Blue” 2009

CZESŁAW NIEMEN

W 1986 odbył się w Nowym Jorku, w słynnym klubie Studio 54, przy 254 West 54th Street na Manhattanie, wielki koncert z udziałem polskich artystów – „New York Extravaganza”. Na zaproszenie Michała Urbaniaka, udział w koncercie wzięli polscy artyści – Czesław Niemen, Małgorzata Ostrowska, Maryla Rodowicz, Urszula Dudziak, Andrzej Rosiewicz, a także Amerykanie – George Benson, Marcus Miller, Lenny White, Kenny Kirkland.
Zaplanowano nagranie albumu z tego koncertu, jednak udało się nagrać tylko dwa utwory.
Michał Urbaniak i Czesław Niemen nagrali w Terrysound Studio w Nowym Jorku mini-album „Extravaganza”. Chcieli w ten sposób uczcić pamięć, zmarłego w 1985, kompozytora i dziennikarza, Mateusza Święcickiego.
Dziś „Extravaganza” jest numerem 1 na liście najdroższych polskich płyt winylowych, sprzedanych na Allegro.
Na krążku znalazły się dwa utwory, śpiewane przez Czesława Niemena – „High Horse” i „Pod papugami”. Pierwszy to kompozycja Urbaniaka, którą Czesław Niemen śpiewa po angielsku. Na stronie B znajduje się „Pod papugami” – słynna kompozycja Mateusza Święcickiego, w aranżacji Michała Urbaniaka. Na zremasterowanej edycji z 2017 znalazła się funkowo-dyskotekowa wersja tej piosenki:
Czesław Niemen & Michał Urbaniak – „High Horse” from „Extravaganza” 1986

Czesław Niemen & Michał Urbaniak – „Pod papugami” from „Extravaganza” 1986

„Michał Urbaniak i Czesław Niemen powracają” – wywiad z Michałem Urbaniakiem o płycie „Extravaganza” w radiowej Jedynce 2017

Współpracę Czesława Niemena z Michałem Urbaniakiem dokumentują także albumy
„Enigmatic” z 1970 i „Mourner’s Rhapsody” z 1974

JAZZ JAMBOREE 1986

W 1986 Michał Urbaniak, po trzynastu latach nieobecności w Polsce, przyjechał do kraju. Wystąpił wówczas, dość spontanicznie, podczas Jazz Jamboree ’86, razem z Czesławem Niemenem i Wojciechem Karolakiem, bez żadnej próby wcześniej:
Niemen / Urbaniak / Karolak – „Klaustrofobia”, Live @ Jazz Jamboree 1986

Czesław Niemen / Michał Urbaniak / Wojciech Karolak – „Pod papugami”, Live @ Jazz Jamboree 1986

JAZZ JAMBOREE 1991

W 1991 Michał Urbaniak połączył siły z Urszulą Dudziak, by wystąpić wspólnie w Warszawie podczas Jazz Jamboree ’91. Towarzyszył im wówczas zespół Walk Away:
Urszula Dudziak – vocals
Michal Urbaniak – electric violin
Zbgniew Jakubek – keyboards
Adam Wendt – sax
Bernard Maseli – vibes
Marek Blaszczyk – bass
Krystof Zawdzki – drums
Full Concert Live 1991

Michał Urbaniak / Urszula Dudziak / Walk Away – „Young Pale Man”, Live @ Jazz Jamboree 1991

LATA 90.

Lata 90. w dalszym ciągu obfitowały w nowe albumy Urbaniaka. Najważniejsze z nich to: „Songbird” 1991, „Manhattan Man” 1992, „Nevertheless – Just Friends” 1992, „Some Other Blues” 1994, „Songs for Poland” 1997.
Na płytach tych pojawiały się kolejne wielkie nazwiska:
pianiści, klawiszowcy – Herbie Hancock, Dave Kikoski, Kenny Barron, Peter Burman, Jasper van 't Hof i Bobby Baldwin
basiści – Peter Washington i Gregg Jones
perkusiści – Kenny Washington i Alphonse Mouzon
harmonijkarz Toots Thielemans
saksofonista Bob Malach.
URBANATOR
Od 1994 Michał Urbaniak prowadzi jazzowo-hiphopowy projekt Urbanator. Trzon zespołu współtworzą perkusista Lenny White, basista Al McDowell, klawiszowiec John Draydon, a także raperzy – Muckhead i Solid.
Debiutancki album Urbanatora ukazał się w 1994. W nagraniach wzięli udział gościnnie Herbie Hancock, Tom Browne i Kenny Garrett:
Michal Urbaniak – electric violin, sax
Herbie Hancock – keyboards
John Draydon – keyboards
Tom Browne – trumpet
Al MacDowell – bass
Lenny White – drums, percussion
Muckhead – hip-hop
„Chameleon” from „Urbanator” – Official Video 1994

„Sack O’ Woe” from „Urbanator”
Michal Urbaniak – electric violin, sax
Kenny Garrett – alto sax
Tom Browne – trumpet
Jon Dryden – keyboards
Al McDowell – bass
Lenny White – drums, percussion

Drugi album projektu, „Urbanator II”, trafił do sprzedaży w 1996. Lenny’ego White’a zastąpił tu Rodney Holmes, a wśród gości znaleźli się trębacz Tom Browne, gitarzysta Ed Hamilton oraz pianista Denzil Miller:

Trzecia cześć projektu, „Urbanator III”, ukazała się w 2005. Do składu powrócił Lenny White. Gościnnie w nagraniach wzięli udział m.in. O.S.T.R. i zespół WWO, a także córka Michała Urbaniaka, Mika Urbaniak, która zaśpiewała w utworze „J.A.Z.Z.”:
„J.A.Z.Z.” from „Urbanator III”

JAZZ LEGENDS 1981-1985

Podczas całej swojej kariery muzycznej, Michał Urbaniak grał z największymi muzykami jazzowymi.
Na płytach w serii Jazz Legends znajdują się nagrania z udziałem sław nowojorskiej i światowej sceny jazzowej. Seria ta należy do nurtu jazzu akustycznego. Seria ukazuje się od 1997 i należy do nurtu jazzu akustycznego.
Materiał na pierwszą płytę serii, „Jazz Legends 1”, został nagrany w 38. urodziny Michała Urbaniaka, w czwartek, 22 stycznia 1981, podczas tygodniowych występów w słynnym nowojorskim klubie Village Vanguard. Do klubu został zaproszony wówczas także Horace Silver, ulubiony jazzowy kompozytor Michała Urbaniaka.
Trzy utwory Silvera znalazły się na płycie Michała Urbaniaka – „Yeah”, „Silver Serenade” oraz „Cookin’ at the Continental”. W trakcie nagrań, Silver podziwiał mistrzowską sekcję rytmiczną oraz interpretacje własnych kompozycji. Powiedział wówczas: „Jestem zachwycony współbrzmieniem skrzypiec z gitarą”. A były to przecież utwory, pisane na trąbkę i saksofon. Na koncercie i płycie zagrali:
Michał Urbaniak – violin
Kenny Barron – piano
Ted Dunbar – guitar
Buster Williams – bass
Roy Haynes – drums
„Jazz Legends 1” Full Album 1981

Drugi płyta z serii, „Jazz Legends 2 – Friday Night at the Village Vanguard”, ukazała się 19 kwietnia 2011. Michał Urbaniak wystąpił tu z pianistą Michaelem Gerberem i basistą Ronem Carterem, a na perkusji zagrał Lenny White.
Nagranie pochodzi z koncertu, zarejestrowanego w Village Vanguard, w piątek 11 stycznia 1985.
Michał Urbaniak napisał: „Granie w Village Vanguard jest jednym z największych marzeń każdego muzyka jazzowego. Nie jesteś prawdziwym jazzmanem, jeśli nie grałeś w Village Vanguard. Nagrania z tego klubu to rarytasy dla kolekcjonerów muzyki jazzowej. Mnie udało się zagrać tam kilka razy, na dodatek z najlepszą sekcją rytmiczną na świecie. Mam nadzieję, że nagrania z piątkowej i sobotniej nocy w Village, przyniosą słuchaczom wiele pozytywnych emocji, jakie towarzyszyły mi podczas tamtych koncertów. Życzę miłego odbioru”.
„Softly as In a Morning Sunrise” from „Jazz Legends 2” 1985

„Cafe Mirage” from „Jazz Legends 2” 1985

Trzeci album, „Jazz Legends 3”, został wydany na CD w 2020, a w styczniu 2021 ukazała się limitowana seria winylowa. Na płycie znajdują się nagrania z tego samego koncertu w Village Vanguard, 11 stycznia 1985:
Michał Urbaniak – violin
Michael Gerber – piano
Ron Carter – bass
Lenny White – drums

URBSYMPHONY

Michał Urbaniak koncertuje również w ramach projektu UrbSymphony, z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi, oraz komponuje muzykę, łącząca jazz i europejską klasykę. W 1996 ukazał się album „Live In Holy City”, wydany przez SPV Poland, a nagrany na żywo w Filharmonii Częstochowskiej, z Częstochowa Symphony Orchestra pod dyr. Jerzego Koska. Na tej płycie po raz pierwszy od wielu lat pojawiły się nazwiska polskich muzyków: Leszek Możdżer – piano, Marcin Pospieszalski – bass, Michał Dąbrówka – drums. Wystąpił też raper Solid.
„UrbSymphony” – Michał Urbaniak with Warsaw Philharmonic Orchestra, 2016
Michał Urbaniak – violin, sax
Michael Patches Stewart – trumpet
Michał Tokaj – piano
Marcin Pospieszalski – bass
Michał Dąbrówka – drums
Andy Ninvalle – rap
Warsaw Philharmonic Orchestra, Jerzy Maksymiuk – conductor
Full Concert Live

„SAX LOVE” 2005

W 2005 wydano piękny album „Sax Love” – zestaw lirycznych nagrań miłosnych. Tym razem Michał powrócił do swojego ulubionego saksofonu tenorowego, dzięki czemu kompozycje są bardzo nastrojowe, w sam raz dla zakochanych – „Love Away”, „Moonlight”, „Horny”, „Sunshine”, „Ptak”, „I Just Love You”, „Moon Love”, „Bossonoga”, „You Love Once”, „Satin Lady”, „Wonder Love”, „Blue Ave”, „Together Again”, „Rosemary’s Baby”.
W lutym 2020 na Walentynki ukazała się specjalna limitowana edycja winlowa – „Sax Love Vol. I”, z bonsowym utworem “The Look of Love”:
„Love Away” from „Sax Love”

„Moonlight” from „Sax Love”

CORAZ CZĘŚCIEJ w POLSCE

Od drugiej połowy lat 80. Michał Urbaniak coraz częściej występuje w Polsce, zarówno podczas Jazz Jamboree czy Jazzu nad Odrą, jak i na wielu innych festiwalach i wydarzeniach muzycznych.

BIOGRAFIA 2011

W 2011 ukazała się biograficzna książka Andrzeja Makowieckiego „Ja, Urbanator. Awantury muzyka jazzowego”.
W tym czasie Michał mieszkał w Łodzi, przy ul Piotrkowskiej.

FILM

Michał pisze także muzykę filmową. Jest autorem muzyki do ponad 25 amerykańskich filmów.
W 1999 otrzymał nagrodę za muzykę do filmu „Dług” w reż. Krzysztofa Krauzego, a w 2002 – za muzykę do filmu „Eden” w reż. Andrzeja Czeczota.

Sam również wystąpił w filmach – „Mój rower” z 2012 i „Pan T.” z 2019.
Za swoją rolę w filmie „Mój rower” otrzymał nagrodę dla najlepszego aktora na Black Nights Film Festival w Tallinie:
„Mój rower” Film Trailer

„Aria” (Acker Bilk) from movie „Mój rower”

„SBB & URBANIAK – LIVE” 2015

W 2015 ukazał się album koncertowy „SBB & Urbaniak Live in PR III”. SBB miało okazję koncertować i nagrywać z Tomaszem Stańko, Tadeuszem Nalepą, Janem Błędowskim, Tomaszem Szukalskim, Andrzejem Przybielskim, Helmutem Nadolskim czy Marianną Wróblewską, ale na wspólny występ z Michałem Urbaniakiem musieli poczekać aż czterdzieści lat::
„360 do tyłu” from „SBB & Urbaniak Live in PR III”

W 2016 Michał Urbaniak otrzymał Złotego Fryderyka w kategorii Muzyka Jazzowa, za całokształt twórczości, oraz nagrodę muzyczną Programu Trzeciego PR Mateusz, również w kategorii Muzyka Jazzowa i również za całokształt twórczości.

„BEATS & PIECES” 2018

9 lutego 2018 ukazał się album „Urbanator Days – Beats & Pieces”, zawierający takie gatunki, jak jazz, hip-hop, rap, reggae, soul, R&B oraz electro. Prym wiodą skrzypce i saksofon Urbaniaka oraz zjawiskowa trąbka Michaela Patchesa Stewarta. Nadrzędną ideą płyty jest fuzja jazzu z hip hopem, elektroniką i wieloma kierunkami muzyki rytmicznej zwanej nu jazz lub UrbJazz.
Na płycie znajdują się kompozycje Michała Urbaniaka, nagrane z udziałem młodych i uznanych już raperów oraz muzyków nowej generacji. W zaskakujących aranżacjach świetnie brzmią wokale Marka Pędziwiatra i Andy’ego Ninvalle’a, trąbka Michaela Patchesa Stewarta czy skrzypce i saksofon Michała Urbaniaka, oraz kreacje innych zaproszonych gości – O.S.T.R.a czy GrubSona:
„Love Don’t Grow on Trees” from „Urbanator Days – Beats & Pieces” feat. Marek Pędziwiatr – Official Video 2018

„I JAZZ LOVE YOU” 2019

8 marca 2019, w Dniu Kobiet, ukazała się reedycja pięknej, romantycznej płyty „I Jazz Love You”, wydanej pierwotnie w 2004.
„To ukochana płyta Michała Urbaniaka. Album prezentuje słynne brzmienie gadających skrzypiec – talking violin, które tak bardzo spodobało się Milesowi Davisowi, co zaowocowało wspólną sesją nagraniową do „Tutu”. Płyta akustyczna zawiera melodyjne utwory, które tworzą spójną kompozycyjnie całość. Nagrania, w których wystąpili czołowi muzycy amerykańscy, zostały dokonane w Nowym Yorku w latach 2002 -2003. Urbaniak zaprosił do współpracy doborowe towarzystwo – wystąpili pianiści Mike Gerber, Horace Parlan i Kenny Barron, basiści Ron Carter i Kenny Davis oraz perkusiści Lenny White i Roy Haynes.
Płyta „I Jazz Love You” odzwierciedla myśl, którą Urbaniak słyszał wiele razy, w różnych częściach świata: „Nie znam się na jazzie, ale kocham to, co on robi”:
„Back Where We Belong” from „I Jazz Love You”, Official Video 2019

„FOR WARSAW with LOVE” 2019
Najnowsza płyta z całkowicie premierowym materiałem to „For Warsaw with Love” z 2019, nagrana w ramach obchodów 75. rocznicy Powstania Warszawskiego.
Na albumie usłyszeć można wybitnych muzyków – pianistę Herbie’ego Hancocka, basistę Marcusa Millera, gitarzystę Davida Gilmore’a, trębacza Michaela Patchesa Stewarta, perkusistę Lenny’ego White’a. Album „For Warsaw with Kove” to 12 utworów, obejmujących bliskie Urbaniakowi gatunki muzyczne, jak jazz, blues i hip-hop. Kompozycje są dziełem Michała Urbaniaka, ale także Theloniousa Monka, Billa Evansa i Milesa Davisa. W utworze „Red Bus to Freedom” wystąpił raper Stuntman. Wykorzystany został także sampel z utworu Władysława Szpilmana „Czerwony autobus” w oryginalnym wykonaniu Chóru Czejanda:
„Red Bus to Freedom” from „For Warsaw with Love” 2019

MICHAŁ URBANIAK ORGANATOR 2020

Muzyka Organatora opiera się na wielkiej tradycji organów Hammonda, na których gra Wojtek Karolak. Jak mówi sam Michał Urbaniak, muzyka projektu jest „bluesy, groovy & moving”. Premiera koncertowa nowego materiału miała miejsce podczas 26. Jazz na Satrówce, 15 sierpnia 2020.
Skład nowego projektu tworzyli wówczas: Michał Urbaniak – sax, Wojciech Karolak – Hammond organ, Michael Patches Stewart – trumpet, Frank Parker – drums.
Michał Urbaniak Organator – „Frame for the Blues”, Live @ Jazz Dobry nad Dolinką, Służewski Dom Kultury, August 3th, 2020
Michał Urbaniak – sax
Wojciech Karolak – Hammond organ
Michael Patches Stewart – trumpet
Jerzy Bartz – percussion
Arek Skolik – drums

GWIAZDA na PIOTRKOWSKIEJ 2019

24 września 2019, w Alei Sław na Piotrkowskiej w Łodzi, uroczyście odsłonięto gwiazdę Michała Urbaniaka, ufundowana przez Miasto Łódź, w ramach projektu „Łódź – Miasto Filmu Unesco”, oraz przez łódzką firmę 5PRO Partners.
Jak czytamy w oświadczeniu: „Chcieliśmy uhonorować pana Michała Urbaniaka gwiazdą, nie tylko jako wielkiego muzyka i kompozytora, którego nazwisko jest rozpoznawane na całym świecie, ale również jako wielkiego ambasadora Łodzi. Zawsze, nawet kiedy grał z największymi sławami, takimi jak Miles Davis, podkreślał pochodzenie z naszego miasta, mówiąc: „Mieszkam w Nowym Jorku, ale pochodzę z Łodzi”. Z takiej postawy jesteśmy bardzo dumni”.
Bezpośrednio po uroczystości, odbyło się spotkanie w legendarnym klubie Pod Siódemkami przy Piotrkowskiej 77, gdzie Michał Urbaniak przed laty rozpoczynał karierę muzyczną.

W wywiadzie dla „Vivy” Michał Urbaniak opowiada:

M u z y k a: „Muzyka to jest i narkotyk i afrodyzjak. Mam takie momenty na scenie, że zapominam, gdzie jestem i jak się nazywam. To jest życie na sto procent. Muzyka jest totalnie transowa, służy odjazdowi. Gdy tworzę, nie słyszę, jak dzwoni komórka, zapominam, że umówiłem się na wywiad, albo, że jest czwarta nad ranem. Potrafię słuchać muzyki bez przerwy przez 18 godzin. Często śpię ze słuchawkami iPoda na uszach. Bo ja jestem jak cadillac – silnik zasuwa, tylko karoseria się sypie”.

Życiowe b ł ę d y: „Największym moim błędem była naiwność w biznesach muzycznych. Wiele razy zostałem oszukany. Wszystkiego musiałem nauczyć się na własnej skórze. Byłem naiwnie bezbronny, ale moją muzykę szanowano, i szanuje się do dziś. Inne błędy, jakie popełniłem, dotyczyły moich kobiet. Dziś nie wiem, czy te rozstania były potrzebne, ale stabilizacja z kimś takim jak ja, artystą, to niełatwa sprawa. Następny błąd, że nie doceniałem swojego zdrowia. Piłem strasznie dużo. Gdy miałem 29 lat, dostałem zawału podczas koncertu w Piwnicy Wandy Warskiej. Powiedziałem wtedy: koniec, już nie piję! Ale nie raz złamałem się. Piłem przez 15 lat, potem przez 17 lat nie tknąłem alkoholu”.

S z c z ę ś c i e: „Gdy w nocy napiszę parę taktów, rano jestem absolutnie szczęśliwy. A gdy nie gram długo na skrzypcach, na saksie lub nie piszę muzyki – tracę siebie. Muszę mieć poczucie działania i dążenia do czegoś, co daje mi sukces. I to nie taki, że ludzie mi klaszczą, bo klaszczą mi zawsze. Ten sukces musi tkwić we mnie. Nie mógłbym znieść myśli, że już w życiu niczego nie napiszę, nie wypracuję, że wypaliłem się. Może dlatego piszę bardzo dużo. Jestem nałogowcem”.
Cała rozmowa
http://viva.pl/…/73-urodziny-michala-urbaniaka-98152-r1/

Posłuchajmy także:
Michał Urbaniak & Urbanator – „All Blues” from „Miles of Blue”, Live 2009

Michał Urbaniak & Young Lions @ Festiwal Jazz Wolności, Live in Sopot 2016

Urbanator – Live @ Woodstock 2017

„Polish Jazz” – Urbanator Tribute to Don Blackman, Live @ Grand Theatre, Warsaw 2017
Tom Browne – trumpet
Femi Temowo, Otto Williams – bass
Troy Miller – drums

„Back Where We Belong” from „I Jazz Love You”, Official Video 2017

„Sunshine” feat. Stewlocks / Zarychta / Patches / Pędziwiatr, Live 2018

Michał Urbaniak – Urbanator Śląski, Live @ Kopalnia Guido, Bielska Zadymka Jazzowa, Full Concert 2019

Michał Urbaniak Urbanator – „Chameleon” feat. Muckhead, Herbie Hancock 2019

Michał Urbaniak Urbanator – „Cuckoo’s Nest”, Live @ Urbanator Days, Warsaw 2019

Film dokumentalny „Michał Urbaniak – nowojorczyk z wyboru” 2014, reż. Wiesław Dąbrowski

Michał Urbaniak feat. Budy Gus Band & Walter West – „New Yorker” from „Kind of Blues”, Official Video 2020

Dzięki działalności wydawnictwa Michała Urbaniaka UBX Records, większość jego doskonałych płyt z dawnych lat jest teraz ogólnie dostępna, za co jesteśmy niezmiernie wdzięczni.

JUBILATOWI ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!

By Radosław Czapski • archiwum_x, URODZINY •