sty 19 2022

4. 1959. – 1964. Kraków, Średnia Szkoła Muzyczna

Oprac. Andrzej Rumianowski, Fot.: Tomasz Lach, Arch. Krzysztofa Karpińskiego i Arch. Muzeum Jazzu.

Mieczysław Kosz, kalendarium życia

to opracowana przez Andrzeja Rumianowskiego wystawa oparta na wydanej przez Wydawnictwo Literackie książce: „TYLKO SMUTEK JEST PIĘKNY opowieść o MIECZYSŁAWIE KOSZU”
autorstwa KRZYSZTOFA KARPIŃSKIEGO.

MIECZYSŁAW KOSZ (1944-1973)
Niewidomy od dziesiątego roku życia wybitny pianista i kompozytor jazzowy, którego niespodziewana śmierć przerwała rozwijającą się wspaniałą karierę.

Jego życie i twórczość stały się inspiracją do napisania książki i powstania dwóch filmów, dokumentalnego i fabularnego.

Średnia Szkoła Muzyczna, Kraków ul. Basztowa 6.

W czerwcu 1959 roku Mietek z wyróżnieniem ukończył Podstawową Szkołę Muzyczną dla Dzieci Niewidomych w Krakowie. Po wakacjach, także w Krakowie, rozpoczął naukę w Średniej Szkole Muzycznej przy ulicy Warszawskiej, do której został przyjęty bez egzaminu (obecnie szkoła ta mieści się przy ul. Basztowej 6).
Mietek mieszkał w Bursie Szkół Artystycznych dzieląc pokój z dwoma kolegami, którzy stali się później muzykami znanych krakowskich zespołów jazzowych.

Legitymacja Korespondencyjnego Liceum Ogólnokształcącego.

1 września 1960 roku, równolegle do edukacji w Średniej Szkole Muzycznej, Mietek rozpoczął naukę w Korespondencyjnym Liceum Ogólnokształcącym w Krakowie przy Pl. Grobla 9, nie wiadomo jednak, czy szkołę tę ukończył.

Świadectwo Korespondencyjnego Liceum Ogólnokształcącego.

Dyplom ukończenia Średniej Szkoły Muzycznej przez Mieczysława Kosza.

W roku 1964 Mietek ukończył Państwową Średnią Szkołę Muzyczną. Utwory, które wykonał na egzaminie końcowym były świadectwem jego wysokich umiejętności, co potwierdziła ocena z wyróżnieniem. Program szkoły nie przewidywał żadnych ulg i udogodnień dla uczniów niewidomych.

Legitymacja weryfikacyjna Mieczysława Kosza.

Mietek kończąc szkołę podjął decyzję, by uprawiać zawód muzyka z kręgu jazzu i rozrywki. Ze studiów zrezygnował z przyczyn materialnych, ale także i z tego powodu, że w wyższych szkołach muzycznych nie nauczano jazzu.

Aby pracować jako muzyk w kawiarniach i restauracjach, należało zdać egzamin i posiadać specjalną Kartę Weryfikacyjną Związku Zawodowego Pracowników Kultury i Sztuki, przeznaczoną dla Sekcji Muzyków Rozrywkowych.