sty 2 2020
Sławek Jaskułke
Oprac. Ewa Kałużna, Fot. galeria.trójmiasto.pl
Sławek Jaskułke
fot. galeria.trójmiasto.pl
2 stycznia 2020., swoje 41. urodziny świętuje pianista i kompozytor, ceniony pod każdą szerokością geograficzną – od Nowego Jorku po Tokio.
Tworzy trzon zespołów Zbigniewa Namysłowskiego, ale głównie podąża własną drogą.
Koncertuje i nagrywa solo, w obniżonym stroju 432 Hz, z wykorzystaniem specjalnych wyciszaczy dźwięku, co nadaje jego twórczości mocno refleksyjny, spokojny charakter,
SŁAWEK JASKUŁKE
(ur. 2 stycznia 1979).
Ukończył studia w Katedrze Jazzu i Muzyki Estradowej Akademii Muzycznej w Gdańsku, otrzymując dyplom z wyróżnieniem.
W 2016 obronił pracę doktorską i uzyskał tytuł doktora sztuk muzycznych w dyscyplinie artystycznej instrumentalistyka.
Obecnie wykłada w rodzimej Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Od wielu lat związany jest z trójmiejskim środowiskiem muzyki improwizowanej i jazzowej, choć dość długo mieszkał w Warszawie, w związku ze współpracą ze Zbigniewem Namysłowskim.
Porzucił stolicę na rzecz spokojniejszego życia na Wybrzeżu.
Karierę zaczynał w zespole klarnecisty, Emila Kowalskiego, u boku którego zdobył doświadczenie w stylistyce jazzu klasycznego i okresu bebopu. Znalazło to swoje odbicie na albumie „Playing Benny Goodman” Kowalskiego z 2003:
„Ev’ry Time We Say Goodbye”
W 2000 Sławek wziął udział w Jazz Campingu Kalatówki, gdzie został zauważony przez Zbigniewa Namysłowskiego. Od tej pory pianista tworzy trzon formacji Zbigniewa Namysłowskiego. Wystąpił na albumach:
„Standards” – Zbigniew Namysłowski {2002)
Zbigniew Namysłowski – alto sax, soprano sax
Krzysztof Pacan – bass
Grzegorz Grzyb – drums
Guests:
Sławek Jaskułke – piano
Piotr Wojtasik – trumpet
Jacek Namysłowski – trombone
„The Night Has A 1000 Eyes”
„Assymetry” – Zbigniew Namysłowski Quintet (2006)
Zbigniew Namysłowski – alto sax, soprano sax
Sławek Jaskułke – piano
Jacek Namysłowski – trombone
Michał Barański – bass
Grzegorz Grzyb, Paweł Dobrowolski – drums.
„Nice and Easy” – Zbigniew Namysłowski Quintet (2009)
Zbigniew Namysłowski – alto sax, soprano sax
Sławomir Jaskułke – piano
Jacek Namysłowski – trombone
Andrzej Święs – bass
Grzegorz Grzyb – drums.
„Polish Jazz – Yes!” Zbigniew Namysłowski Quintet (2016)
Zbigniew Namysłowski – alto sax, soprano sax
Sławomir Jaskułke – piano
Jacek Namysłowski – trombone
Andrzej Święs, Paweł Puszczało – guitar
„Jadąc Zakopianką”
Równolegle, od 2002, Sławek wydaje albumy, sygnowane własnym nazwiskiem, jako autor lub współautor.
Już jego debiut płytowy w roli lidera i autora projektu – „Live Gdynia Summer Jazz Days 2001” z 2002, wzbudził duże zainteresowanie.
Pisano o porcji
„bardzo ciekawego, dynamicznego grania, otwartego na zdarzenia nieprzewidziane, popartego swobodą wykonawczą muzyków i młodzieńczym entuzjazmem lidera„.
Solidnego wparcia w dwóch utworach udzielił Sławkowi gość koncertu – Maciej Sikała. Wystąpili także: Piotr Lemańczyk na kontrabasie i Tomasz Sowiński na perkusji, współtworząc autorskie trio Sławka,
Slawek Jaskulke Trio feat. Maciej Sikala – „Live Gdynia Summer Jazz Days 2001” Audio 2002
Album „Sugarfree” z 2003 był formalnym debiutem studyjnym Sławka.Tym razem do swojego tria pianista zaprosił kontrabasistę Krzysztofa Pacana i perkusistę Krzysztofa Dziedzica.
Ten, nowocześnie i ostro grający skład, został przeciwstawiony – w oczach krytyków – postromantycznemu Simple Acoustic Trio.
Płyta została uznana za „mocną, głęboko dynamiczną, bez cukru” (jak zresztą wskazuje tytuł albumu), z dominacją wyrazistego rytmu, za to bez rozbudowanych harmonii, zagłębiania się w niuanse aranżacyjne, bez „estetycznych delikatesów dla pięknoduchów„.
Marek Włodarski napisał na portalu kultura.onet.pl:
„Tu się rżnie mocnym dźwiękiem. Nie ciotkuje tu Jarrett ani Evans, tu raczej mamy kostyczność Monka, agresję McCoy Tynera, konkretność Mehldau’a.
Tu nie ma popisów wirtuoza fortepianu, za to jest charyzma lidera. Jimi Hendrix, w akcie artystycznego szaleństwa, podpalał na koncertach swoją gitarę. Może kiedyś Jaskułke podpali fortepian?”
„Don’t Even Swing” z albumu „Sugarfree„, Audio 2003
https://www.youtube.com/watch?v=JiMqZOiw3YA
„Fill the Harmony Philharmonics” z 2005 to zapis koncertu Sławka Jaskułke z Hanseatica Orchestra.
Całość można traktować jako rodzaj 5-częściowej suity.
„Napotykamy tu i ostro brzmiące akordy smyczków, i słodkie sola skrzypiec, motoryczne, akordowe podkłady, służące dobrze improwizacji, rytmizowane, powtarzane akordy, na tle których frazy Sławka wydają się być miejscami wyraźnie bitonalne.
Sekcja rytmiczna gra świetnie, ale najważniejsza w tych nagraniach jest orkiestra i pianista”
(Ryszard Borowski).
Autorem całości materiału jest Sławek. Sama umiejętność dokładnego zaplanowania i napisania tak wielu dźwięków wydaje się frapująca – mało kogo stać na napisanie podobnych partytur.
To potężna praca kompozytorska i aranżerska.
Trio Sławka współtworzyli kontrabasista Sławek Kurkiewicz i perkusista Krzysztof Dziedzic.
Ten ostatni dał niebywały 2-minutowy popis solowy w utworze „QrzepaNY„, gdzie także zaśpiewała – rapując – Mika Urbaniak:
„QrzepaNY”
W 2007 Sławek uczestniczył w nagraniu albumu „Melisa” Przemka Dyakowskiego, gdzie pojawił się także inny wspaniały pianista – Leszek Możdżer:
Leszek Możdżer, Sławek Jaskułke – piano
Przemek Dyakowski – sax
Dominik Bukowski – vibraphone
Irek Wojtczak – flute
Janusz Mackiewicz – double bass
Tomek Sowiński – drums
Sporo na tej płycie przestrzeni, ciszy, co jest niewątpliwie zasługą producenta, Leszka Możdżera. Na fortepianie Możdżer zagrał w pięciu utworach, w pozostałych czterech – Sławek Jaskułke.
Taki rozstaw ciekawie urozmaicił harmonie. Wibrafonista, Dominik Bukowski, nie tylko wzbogacił brzmienie, ale także napisał dwa utwory na płytę.
Tytułowa, piękna „Melisa” – to kompozycja Leszka Możdżera:
„Melisa”
Ciekawostką jest śpiew, a raczej melodeklamacja, Leszka Możdżera, w radosnym utworze „Larry, the Rebel of Love„
https://www.youtube.com/watch?v=0MVw3jGl6PM
W 2006 Sławek Jaskułke reprezentował Polskę na festiwalu Music Beyond Borders w Hongkongu, co zaowocowało wydaniem solowej płyty „Hong Kong„, która ukazała się w 2009.
Nagranie zostało zrealizowane 9 listopada 2006 w Hong Kongu. Jaskułke potwierdza tutaj swoją renomę jednego z najbardziej obiecujących i wszechstronnych talentów polskiego jazzu.
Na osiem kompozycji na albumie składa się twórczość autorska, utwory Coltrane’a oraz jedna chopinowska wariacja.
„Nieokiełznane przestrzenie jazzowe, połączenie instrumentalnej perfekcji z polotem i bogatą wyobraźnią muzyczną młodego wykonawcy, który równie swobodnie sięga po inspiracje klasyczne, jak i ludowe”
(Darek Jedzok)
W 2011 ukazał się album duetu pianistów, Sławka Jaskułke i Piotra Wyleżoła, „DuoDram„.
„Wykonania kompozycji muzycznych na dwóch fortepianach należą do najtrudniejszych. Tym niemniej, wśród pianistów improwizujących pojawia się co jakiś czas potrzeba sprostania wyzwaniu tworzenia muzyki na dwóch klawiaturach.
Herbie Hancock, Chick Corea, Keith Jarrett, Kenny Baron, Brad Mehldau i Friedrich Goulda – żeby przywołać chociaż kilku największych gigantów fortepianu, którzy często koncertują i nagrywają płyty w duetach harmonicznych.
W historii polskiej pianistyki nieklasycznej pojawiło się też wiele takich propozycji. Najnowszą z nich stanowi album „DuoDrum„.
Jest on rejestracją występu dwóch wspaniałych pianistów – Sławomira Jaskułke i Piotra Wyleżoła, grających na cztery ręce.
W sześciu kompozycjach (trzy autorstwa Jaskułke, dwie Wyleżoła i jedna Kenny’ego Wheelera) prezentują ogromne spektrum fascynujących rozwiązań rytmicznych, aranżacyjnych i interpretacyjnych. Wielkie dzieło”
(Piotr Kałużny).
Jaskułke / Wyleżoł – „Piece for Wietek” z albumu „DuoDram„, Official Video 2011
Drugi solowy album Sławka, „Moments„, ukazał się w 2013.
„To płyta bardzo osobista, zamyślona i refleksyjna. W sferze muzycznej dążyłem do prostoty i piękna. Zamierzałem stworzyć muzykę, oddającą uczucie bliskości i tęsknoty”
– wyznaje Sławek, dedykując album swojej matce, a także córce.
„Każdy akord jest tu przemyślany i starannie dobrany, płynnie przechodzi w następny, tworząc niewidzialną nić, rozpiętą w przestrzeni myśli i przywoływanych obrazów. Sławek Jaskułke naszą wyobraźnię pobudza, podsuwając tylko melodyjne i rytmiczne pomysły. W sferze harmonii rozgrywa się intrygujący spektakl, potwierdzający, że Sławek jest erudytą, doskonale znającym historię jazzu i klasyki”
(Marek Dusza).
Otwierający album utwór „Chorale„, wprowadza słuchacza w intymny świat dźwięków pianisty
Kolejny album solowy Sławka to „Tokyo Solo Concert 2016„, wydany w 2017:
„Szaro for Komeda”
Znak rozpoznawczy Sławka Jaskułke to charakterystyczne brzmienie, uzyskiwane przez grę na instrumencie z moderatorem, czyli wyciszaczem, po raz pierwszy zastosowanym na jego solowej płycie „Sea” z 2014, za którą Jaskułke otrzymał nagrodę magazynu „High Fidelity” – właśnie za brzmienie:
„Sea I” Audio
„Sea III” Audio
Od tej pory nagrywał i koncertował przede wszystkim na pianinach, ponieważ nie znaleziono możliwości instalowania moderatora na fortepianie.
W 2016 ukazał się jego album „Senne„, zarejestrowany na szwedzkim pianinie marki Billberg, specjalnie zakupionym do celów tego nagrania:
„Senne I” Audio
„Senne II” Audio
Wiosną 2018 inżynier Tadeusz Gilert opracował dla Sławka Jaskułke specjalny system montowania moderatora do fortepianu – filcowe filtry, służące wyciszeniu dźwięków. Pianista sam montuje je na fortepianie.
Najnowsza płyta Sławka Jaskułke, „The Son” z 2019, została nagrana na unikalnym w skali światowej instrumencie – fortepianie prostostrunnym Malmsjo Grand Piano z 1935, nazywanym także, z uwagi na swoją budowę, Banana Grand.
Takich fortepianów wyprodukowano tylko około dwudziestu sztuk.
Są wyjątkowe, bo, dzięki swej budowie z dodatkowymi otworami w pudle rezonansowym, mają głębokie brzmienie.
Dziś na świecie są tylko trzy takie instrumenty, z czego dwa sprawne – jeden w Singapurze, drugi w Polsce, na którym Sławek właśnie dokonał nagrania albumu „The Son„.
Płyta została nagrana w obniżonym stroju 432 Hz.
„Jest to strój niższy od 440 Hz czy 442 Hz, przez co jest głębszy, cieplejszy i przyjemniejszy. Taka barwa i kolor muzyki bardzo mi odpowiadają. Nie hołduję jednak tutaj licznym teoriom, że jest on ’odzwierciedleniem harmonii świata’. Na ich temat nie chcę się wypowiadać. Moderator, razem ze strojem 432 Hz i fortepianem Malmsjo, daje bardzo ciekawe, głębokie brzmienie„
– wyjaśnia Sławek, dodając, że w ten właśnie sposób będzie nagrywał kolejne albumy.
Utwory na płycie „The Son” są z jednej strony dźwiękowym pejzażem, o bogatym zabarwieniu harmonicznym, z drugiej – posiadają budowę piosenkową, z wyraźnie dominującą melodią.
Artysta mówi o albumie:
„Jest to płyta retrospekcyjna. Mając 40 lat, można zrobić małe podsumowanie. Album jest spojrzeniem na relację ojca z synem. Opowiada o moich chwilach z dzieciństwa. Słuchając jej, można sobie powspominać wspólny czas, spędzony z kimś bliskim. W warstwie kompozycyjnej „The Son” jest domknięciem płyty „Senne„, którą nagrałem córce, by dobrze jej się zasypiało. Obie tworzą całość„.
„Empty Bay” z albumu „The Son„, Audio 2019
https://www.youtube.com/watch?v=A-Jzx7TYgAQ
„When You Run with Your Father” z albumu „The Son„, Audio 2019
Sławek ma także na swoim koncie współpracę z sekstetem, którego wspólnym dokonaniem jest album „Komeda Recomposed” – jeden z muzycznych hołdów dla Krzysztofa Komedy.
Ukazał się w czerwcu 2018, choć sam pomysł powstał jeszcze w 2016, z inicjatywy festiwalu Letnia Akademia Jazzu w Łodzi.
W 50. rocznicę wydania płyty „Astigmatic” Komedy, Sławek został poproszony o skomponowanie muzyki, dla której punktem wyjścia była twórczość Komedy.
„Zaglądanie wstecz w muzyce jest bardzo cenne, bo dzięki temu poznajemy język starych mistrzów. To niezwykle pomocne w kształtowaniu swojego stylu. Dlatego z radością przyjąłem propozycję napisania interpretacji muzyki Komedy, i przyznam, że praca nad jego melodyką, formą, harmonią, całościowym spojrzeniem była inspirująca„
– wyjaśniał Sławek podczas pracy nad projektem.
Nagranie płyty zrealizowano w studiu im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie.
Dla zachowania spójności ze sposobem realizacji nagrań, dokonywanych przez Komedę, płyta została zarejestrowana w systemie na tzw. setkę, czyli wszystkie instrumenty razem, bez oddzielnego dogrywania poszczególnych partii.
W ten sposób wypracowano oryginalne, koncertowe brzmienie.
Sławek Jaskułke – upright piano, grand piano
Michał Jan Ciesielski – alto sax
Piotr Chęcki – tenor sax
Emil Miszk – trumpet, flugelhorn
Piotr Kułakowski – bass
Roman Ślefarski – drums
„Kato” z albumu „Komeda Recomposed„, Audio 2018
„Crazy” z albumu „Komeda Recomposed„, Audio 2018
Sławek Jaskułke koncertował na największych scenach świata, w kilkudziesięciu krajach, na niemal wszystkich kontynentach.
Ma na koncie występy m.in. w International Performing Arts Center w Moskwie, Symphony Hall w Chicago czy Carnegie Hall w Nowym Jorku.
Brał udział w największych światowych festiwalach, jak North Sea Jazz Festival, Berlin Jazz Fest, Red Sea Jazz Festival, Padova Jazz Festival, Garana International Jazz Festival, oraz rodzimy Jazz Jamboree.
W lipcu 2012 wystąpił solo w słynnych Ogrodach Luksemburskich w Paryżu, podczas Festiwalu „Chopin w Ogrodach Luksemburskich„.
W czerwcu 2013 wziął udział w Festiwalu Kultury Polskiej „Corso Polonia„ w Rzymie.
W grudniu 2016 odbył trasę koncertową po Japonii.
Płyty Sławka cieszą się w Japonii ogromną popularnością, prawie każdy z jego autorskich albumów uzyskuje w ostatnich latach swoją specjalną edycję na rynku japońskim.
Dzielił scenę nie tylko z zespołami Zbigniewa Namysłowskiego, ale także m.in. z Jackiem Kochanem, Krzesimirem Dębskim, Michałem Urbaniakiem, Piotrem Wojtasikiem, Davidem Murrayem czy Garthem Stevensonem.
Współtworzył postyassową formację Pink Freud, grał z Noviką i alternatywną Bassisters Orchestra.
Twórca projektu „Chopin na pięć fortepianów„, prezentowanego premierowo podczas Światowej Wystawie EXPO 2010 w Szanghaju.
Jesienią 2011 projekt prezentowany był na scenie Forbidden City Concert Hall Beijing (Sala Koncertowa Zakazanego Miasta w Pekinie) oraz w Nanyang Academy of Fine Arts w Singapurze.
Oficjalnym partnerem trasy koncertowej był Steinway & Sons. Specjalny cykl koncertów dla Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwa Zdrowia miał miejsce podczas spotkań w ramach Przewodnictwa Polski w Radzie Unii Europejskiej.
Jaskułke jest także kompozytorem muzyki filmowej. „Popatrz, życie nie istnieje tylko tutaj, ale da da (tam, tam)!” w reż. Wojtka Radtke to obraz, inspirowany twórczością Tadeusza Kantora.
Premierowa projekcja filmu miała miejsce 15 lipca 2011 w Krakowie, w ramach promocji Miasta Sopot. Film został wyświetlony na murach Zamku Królewskiego na Wawelu.
Komponuje muzykę do arcydzieł kina niemego:
„Wicher” w reż. Victora Sjöströma (pokaz w ramach Festiwalu Święto Niemego Kina Warszawa 2005)
„Joanna D’Arc” w reż. Carla Theodora Dreyera (pokaz w ramach Festiwalu Święto Niemego Kina Warszawa 2006)
„Mocny Człowiek” w reż. Henryka Szaro (pokaz w ramach Festiwalu Festiwal Filmowy Hradec Kralove 2007)
„Gorączka Złota” w reż. Charlie’ego Chaplina (pokaz w ramach Festiwalu Nieme Na Żywo Gdańsk 2012).
Autor muzyki do spektakli teatralnych „Trash Story” w reż. Eweliny Pietrowiak (Teatr Ateneum Warszawa, 2008) oraz „Garbaty anioł porno” w reż Arka Brykalskiego (Teatr Wybrzeże).
W wywiadzie dla „Jazz Forum” Sławek mówi:
„Staram się nie chodzić na skróty, a jeśli już idę na skróty – to celowo, i zrobię wszystko, by były uzasadnione. Na przykład, nie interesuje mnie granie coverów tylko po to, by uzyskać efekt marketingowy. Staram się pracować nad muzyką systematycznie, traktuję to jako normalną robotę, mam więc sporo swojego materiału, i wciąż poszukuję w sobie nowości. To trudna praca„.
Od ponad dekady Sławek Jaskułke pracuje przede wszystkim na własny rachunek, pragnąc uzyskać jedyne w swoim rodzaju brzmienie – zarówno w zakresie komponowania muzyki, jak i sposobów rejestracji dźwięku oraz doboru instrumentów.
„Moja solowa praca to dla mnie priorytet. Taka forma aktywności twórczej najbardziej mi odpowiada. Nikt mi nie przeszkadza, nie pogania, niczego nie narzuca. Gram cicho lub głośno, w zależności od nastroju (ale raczej cicho). Nad autorskim stylem pracuję od ponad dekady. Po tym czasie mogę powiedzieć, że jest już dobrze ukształtowany”
– mówi Sławek Jaskułke.
Nagrody i wyróżnienia
2015 Nagroda Roku magazynu „High Fidelity”, w kategorii Muzyka – „Sea„
2015 Nominacja do Pomorskiej Nagrody Artystycznej – „Sea„
2013 Stypendium Miasta Gdańska dla Twórców Kultury
2012 Nominacja do Pomorskiej Nagrody Artystycznej – „Chopin na pięć fortepianów„
2011 Stypendium Marszałka Województwa Pomorskiego dla Twórców Kultury
2011 Stypendium dla Twórców Kultury Miasta Sopot
2006 Fryderyk 2006 w kategorii Jazzowy Album Roku – „Assymetry” Zbigniew Namysłowski
2005 Nominacja do Fryderyka 2005, w kategorii Jazzowy Album Roku – „Fill The Harmony Philharmonics” Jaskułke & Orkiestra Kameralna Hanseatica
2005 Nominacja do Fryderyka 2005, w kategorii Jazzowy Muzyk Roku
2003 Nominacja do Fryderyka 2003, w kategorii Jazzowy Album Roku – ,,Standards” Zbigniew Namysłowski
2002 Nadzieja Roku w plebiscycie ,,Jazz Forum„
2002 Grand Prix Jazz Melomani, w kategorii Nadzieja Roku – nagroda Stowarzyszenia Jazzowego ,,Melomani” w Łodzi
2002 Indywidualność Jazzowa Konkursu Zespołów Jazzowych i Bluesowych w Gdyni
2002 Laureat Konkursu Standardów Jazzowych w Siedlcach
2001 Nagroda TVP ,,Pegaz„
2001 Nadzieja Roku w plebiscycie ,,Jazz Forum„
2001 Klucz do Kariery na Pomorskiej Jesieni Jazzowej 2001
Dyskografia:
Albumy autorskie:
2019: The Son – Sławek Jaskułke
2018: Komeda Recomposed – Sławek Jaskułke Sextet
2017: Tokyo Solo Concert 2016 – Sławek Jaskułke
2016: Senne – Sławek Jaskułke
2015: ON – Sławek Jaskułke Trio
2014: Sea – Sławek Jaskułke
2013: Moments – Sławek Jaskułke
2011: DuoDram – Jaskułke & Wyleżoł
2009: Hong Kong – Sławek Jaskułke
2005: Fill the Harmony Philharmonics – Sławek Jaskułke with Hanseatica Chamber Orchestra
2003: Sugarfree – Jaskułke 3yo
2002: Live Gdynia Summer Jazz Days 2001 – Sławek Jaskułke Trio feat. Maciej Sikała
Ze Zbigniewem Namysłowskim:
2016: Polish Jazz – Yes! – Zbigniew Namysłowski Quintet
2009: Nice & Easy – Zbigniew Namysłowski Quintet
2006: Assymetry – Zbigniew Namysłowski Quintet
2002: Standards – Zbigniew Namysłowski
Inne:
2011: Facing the Challenge – Krzysztof Pacan
2011: Ewa – Film Music
2010: Region Łódź – Ireneusz Wojtczak
2009: Bop Beat – Jerzy Małek Group
2008: Alternations – Wojciech Staroniewicz
2007: Melisa – Przemek Dyakowski, Leszek Możdżer, Sławek Jaskułke
2007: Psalmy. Artyści Polscy Janowi Pawłowi II w hołdzie
2006: Yearning – Jacek Kochan
2006: Illustration – Tomek Sowiński & The Collective Improvisation Group
2006: Tricks of Life – Novika
2005: Jazz fajny jest – Pink Freud
2005: Album. Live in Studio – Piotr Zastróżny
2004: Polish Jazz at Porgy & Bess 2002-2004 – Live in Vienna
2003: Sorry Music Polska – Pink Freud
2003: Playing Benny Goodman – Emil Kowalski
2002: Double Life of a Chair – Jacek Kochan
2002: Bassisters Orchestra – Bassisters Orchestra
2002: Słowa, słowa – Waldemar Chyliński
2001: Shalom – Cezary Paciorek.
JUBILATOWI ŻYCZYMY WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO, STO LAT !!!
2 stycznia 2020. swoje
41. urodziny świętuje
pianista i kompozytor,
ceniony pod każdą
szerokością geograficzną
– od Nowego Jorku po Tokio.