sie 3 2019

Tony Bennett

Oprac. Ewa Kałużna, Fot. Dave M. Bennett, Kevin Mazur „Time”, Mark Seliger

Tony Bennett & Amy Winehouse 2011, fot. Dave M. Bennett

Tony Bennett & Diana Krall 2018, fot.Mark Seliger „Billboard”

3 sierpnia 2019. 93 lata skończył amerykański piosenkarz i wokalista, specjalizujący się w standardach, swingu i jazzie, gwiazda estrady i wokalistyki jazzowej, laureat 20 Grammy oraz NEA Jazz Masters Award, jedyny artysta, który przez 70 lat trwania swojej kariery łączy ze sobą te dwa różne gatunki muzyczne – pop i jazz, odnosząc wielki międzynarodowy sukces,

TONY BENNETT

(ur. 3 sierpnia 1926; właśc. Anthony Dominick Benedetto).
Pochodzi z biednej rodziny włoskich emigrantów, mieszkających w Nowym Jorku. Jego ojcem był sklepikarz, John Benedetto, a matką krawcowa, Anna Suraci.

Z ojcem, chorym i niezdolnym do pracy, dzieci dorastały w biedzie. John Benedetto zaszczepił jednak synowi miłość do sztuki i literatury oraz współczucie dla ludzkiego cierpienia.
W wieku 10 lat Anthony stracił ojca. Ta tragedia spowodowała, że chłopiec szukał ukojenia w muzyce.
Bennett dorastał, słuchając Ala Jolsona, Eddie’ego Cantora, Judy Garland i Binga Crosby, a także artystów jazzowych, jak Louis Armstrong, Jack Teagarden i Joe Venuti.

Jego wujek Dick był tancerzem w wodewilu, co dało chłopcu wczesny kontakt z show biznesem.
Kilka lat później zaczął studiować malarstwo i muzykę w nowojorskiej School of Industrial Art. Rzucił jednak szkołę w wieku 16 lat, by pomóc w utrzymaniu rodziny.

Swoją profesjonalną karierę zaczął od śpiewania we włoskich restauracjach w Nowym Jorku.
W listopadzie 1944 Anthony Benedetto został powołany do armii Stanów Zjednoczonych. Pod koniec marca 1945 wojska amerykańskie przekroczyły Ren i wkroczyły do Niemiec.
Podczas walk Benedetto kilkukrotnie cudem uniknął śmierci. To doświadczenie uczyniło go pacyfistą.

Po zakończeniu wojny Anthony przebywał w Niemczech, gdzie śpiewał pod pseudonimem Joe Bari i występował w musicalach. Tak rozpoczęła się jego powojenna kariera.
Do Stanów wrócił w 1946. Rozpoczął studia w American Theatre Wing on the GI Bill, gdzie uczył się śpiewania bel canto, które pozwoliło mu zachować świetną kondycję głosu przez długie lata.k
W 1949 zaczął używać swojego prawdziwego imienia i nazwiska w prostszej wersji – jako Tony Bennett.

Pierwszym wielkim przebojem Bennetta była ballada „Because of You” z 1950

Niedługo potem nagrał „Blue Velvet„, utwór szczególnie popularny wśród ówczesnych nastolatków

https://www.youtube.com/watch?v=4PhtQLnGy4w

Rok 1953 przyniósł kolejny przebój – „Rags to Riches„, popularny nie tylko w USA, ale również w Wielkiej Brytanii

Mimo początku ery rock’n’rolla w 1955, kariera artysty rozwijała się bez zakłóceń, utrzymując do końca dekady aż osiem piosenek w zestawieniach list przebojów.
Został również gospodarzem telewizyjnego programu „The Tony Bennett Show„.
W tym samym roku wydał swój pierwszy album – „Cloud 7”

Charakterystyczny dla późniejszych nagrań był album „Basie Swings, Bennett Sings” (1958), nagrany z Count Basie Orchestra, na którym Bennett wykrystalizował jazzowy styl wokalistyki

https://www.youtube.com/watch?v=el8PMh6YZHY

W 1962 nagrał utwór „I Left My Heart in San Francisco„, który zdobył Grammy za piosenkę roku i najlepsze solowe męskie wykonanie

Długoletnia współpraca z pianistą Ralphem Sharonem zaowocowała koncertem, zarejestrowanym na płycie „Tony Bennett at Carnegie Hall” (1962)

W 1964 rozpoczęła się era The Beatles i brytyjska inwazja muzyki rozrywkowej.
Spowodowało to lekkie wyhamowanie zainteresowania jazzem. Na wokalistów, takich jak Bennett, zaczęto naciskać, by nagrywali bardziej rockowe kawałki.
I okazało się, że Bennett zupełnie nieźle radzi sobie w tym repertuarze.

W latach 1978-1985 artysta nie nagrywał, skoncentrował się wtedy na malarstwie.
Do dziś jego obrazy są niezwykle popularne w Stanach.
W połowie 80. nastąpiło załamanie kariery – Bennett nie miał żadnych kontraktów, managera ani koncertów, poza Las Vegas. Przypłacił to uzależnieniem od narkotyków.

Przełom nastąpił w 1986, gdy nagrał album „The Art of Excellence„, który pozwolił mu wrócić na muzyczne szczyty

Mimo natężenia ery disco, jakby na przekór, Bennett zaczął znów nagrywać standardy. Kolejne lata przyniosły nowe longplaye – „Astoria: Portrait of the Artist” (1990)

„Perfectly Frank” (1992)

i „Steppin’ Out” (1993)

Za dwa ostatnie otrzymał nagrody Grammy, pierwsze od 1962.

W 1994 zarejestrowano jego koncert w wersji unplugged. W wieku 68 lat Bennett przeżywał swój wielki come back –
„Fly Me to the Moon (In Other Words)”

W 2006 otrzymał nagrodę National Endowment for the Arts – NEA Jazz Masters Award – najwyższe wyróżnienie, przyznawane w USA muzykom jazzowym.
W 2010 wziął udział w nagraniu piosenki „We Are the World” na rzecz ofiar trzęsienia ziemi na Haiti

W marcu 2011 Bennett nagrał z Amy Winehouse piosenkę „Body and Soul” na swoją płytę „Duets II. The Great Performances”

Tony Bennett & Amy Winehouse – „Body and Soul” In the Studio

Artysta był zdruzgotany wiadomością o śmierci Amy. Nazwał artystkę „niezwykłym muzykiem z unikalną intuicją wokalną„, dodając, że praca z nią była dla niego zaszczytem.
Była to ostatnia, nagrana przez Amy Winehouse piosenka, przed jej śmiercią. Amy zmarła 23 lipca 2011. Singiel został wydany 14 września 2011 – w dniu, w którym przypadałyby 28. urodziny Amy
album „Duets II” ukazał się 20 września 2011.
Kiedy po pogrzebie gwiazdy jej ojciec, Mitch Winehouse, zaczął realizować plany utworzenia fundacji charytatywnej jej imienia, Bennett jako jeden z pierwszych postanowił wesprzeć jego organizację. Dochód ze sprzedaży singla „Body and Soul” został w całości przekazany na konto fundacji.

Tony Bennett i Amy Winehouse otrzymali Grammy 2012 w kategorii Best Pop Duo/Group Performance za ten właśnie singiel. W imieniu zmarłej córki nagrodę odebrali rodzice

1 lipca 2014 Lady Gaga i Tony Bennett wystąpili na największym festiwalu jazzowym, odbywającym się w Montrealu, gdzie wykonali piosenki „Lush Life”

„But Beautiful”

„It Don’t Mean a Thing”

oraz „Sophisticated Lady”

9 września 2014 ukazał się pierwszy wspólny jazzowy album studyjny Bennetta i Lady Gagi – „Cheek to Cheek” (tytuł zaczerpnięto od utworu Irvinga Berlina)

Singlami, promującymi płytę, zostały piosenki „Anything Goes”

i „I Can’t Give You Anything but Love”

Tony Bennett & Lady Gaga 2014, fot. Kevin Mazur „Time”

Album odniósł niesamowity sukces, zdobywając szczyty list sprzedaży na całym świecie, i otrzymując Grammy w kategorii Best Traditional Pop Vocal Album.
„Bennett i Gaga chcą przede wszystkim pokazać młodzieży, że poza Facebookiem, jest jeszcze Great American Songbook, i może być tak samo interesujący. Wersja podstawowa albumu to jedenaście utworów najwybitniejszych amerykańskich kompozytorów złotej ery, między innymi Cole’a Portera, Irvinga Berlina czy Duke’a Ellingtona.
Klasyka klasyki. „I Won’t Dance” czy „Firefly” są tak przebojowe, że nadmierne grzebanie przy aranżach mogłoby je tylko zepsuć.
Zamiast tego z maksymalną zręcznością wybrano utwory, przeplatając co bardziej rzewne swingującymi przebojami – wspaniałe „Lush Life„, śpiewane tylko przez Gagę, poprzedza taneczne „They All Laughted„.

Po, opartej tylko na akompaniamencie pianina, balladzie „Sophisticated Lady” w wykonaniu Bennetta, następuje fantastyczne „Let’s Face the Music and Dance„, w którym artyści najpierw wymieniają się wokalami, żeby w kulminacyjnych momentach łączyć je ku chwale jazzu. Lady Gaga udowadnia, że nie tylko świetnie czuje współczesne czasy, domagające się wciąż skandali i zaskoczenia, ale też, żądający umiejętności, jazz”

https://kultura.onet.pl/…/recenzja-tony-bennett-and…/j9dnykb

13 września 2014 został wyemitowany specjalny dokument – „Tony Bennett and Lady Gaga: Cheek to Cheek„, zawierający sceny z powstawania albumu.
Trasa koncertowa Cheek to Cheek Tour obejmowała 27 koncertów w Stanach Zjednoczonych i Europie.
Wiele z nich było częścią jazzowych festiwali, jak Montreux Jazz Festival, Copenhagen Jazz Festival, North Sea Jazz Festival, New Orleans Jazz & Heritage Festival czy Umbria Jazz Festival.
Występy duetu trwały od 30 grudnia 2014 do 1 sierpnia 2015 –
Lady Gaga & Tony Bennett – „Cheek to Cheek” Live @ Montreux 2015

25 września 2015 na rynku pojawił się album Bennetta i uznanego pianisty jazzowego Billa Charlapa – „The Silver Lining: The Songs of Jerome Kern”

Płyta jest kontynuacją serii albumów, poświęconych najlepszym piosenkom z Great American Songbook, jest ukłonem w stronę geniuszu Jerome’a Davida Kerna (1885-1945), jednego z najważniejszych amerykańskich kompozytorów muzyki teatralnej i popularnej XX w.

Tony Bennett & Bill Charlap – „Look For the Silver Lining” Live 2015

Tony Bennett & Bill Charlap – „The Way You Look Tonight” Live 2015

14 września 2018 Bennett wydał płytę „Love Is Here to Stay„. Album został nagrany z Dianą Krall. Znalazło się na nim 12 utworów, w większości dobrze znanych z wcześniejszych wykonań obojga wokalistów –
Album Trailer

Płytę zapowiadał singiel „Fascinating Rhythm”

Piosenki „Love Is Here to Stay”

oraz ” ’S Wonderful”

otrzymały nominacje do Grammy 2018.

Ogromne znaczenie w twórczości Bennetta ma jego udział w koncertach i nagraniach wybitnych jazzmanów – od Herbiego Hancocka i Dizzy’ego Gillespie’ego po Dextera Gordona i George’a Bensona.
Bennett najlepiej porusza się w jazzowym standardzie, stąd jego jazzowa dyskografia obejmuje przede wszystkim nagrania, prezentujące kunszt wokalny i przebojowość wokalistyki Bennetta.
Takie są albumy z kompozycjami Irvinga Berlina z największymi standardami jazzu, a także nagrania z plejadą muzyków, jak Stan Getz, Herbie Hancock, Chicko Hamilton, Herbie Mann, Art Blakey, Bill Evans -Tony Bennett & Stan Getz – „Out of This World” 1964

Tony Bennett & Bill Evans Album 1975

lub wspaniałe interpretacje jazzowych przebojów z repertuaru Billie Holiday na albumie „On Holiday – A Tribute to Billie”

Dyskografia: Tony Bennett wydał 57 albumów studyjnych, 11 koncertowych, 31 kompilacji i 81 singli

https://en.wikipedia.org/wiki/Tony_Bennett_discography

Nagrody Grammy: Bennet jest laureatem 19 Grammy i 36 nominacji. Otrzymał także Grammy Lifetime Achievement Award

https://www.grammy.com/grammys/artists/tony-bennett

Posłuchajmy pięknych duetów Bennetta z kobiecymi gwiazdami muzyki – „Duets II: The Great Performances” 2011:
Tony Bennett & Aretha Franklin – „How Do You Keep The Music Playing”