sty 18 2022
1961. Koncerty we Francji i Niemczech
Oprac. Andrzej Rumianowski Fot.: Arch. Andrzeja Dąbrowskiego i Arch.Muzeum Jazzu.
| POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |
Życiowe pasje Andrzeja Dąbrowskiego
to opracowany przez Andrzeja Rumianowskiego materiał oparty na wydanej przez Wydawnictwo CZYTELNIK, biografii: „Andrzej Dąbrowski Do zwariowania jeden krok” autorstwa Agnieszki Matyni-Dąbrowskiej.
Andrzej Dąbrowski to znakomity:
– Perkusista
– Kierowca rajdowy
– Wokalista
– Kompozytor
– Dziennikarz
– Majsterkowicz
– Fotografik
– Miłośnik turystyki kamperowej
Mapa Francji. Rys. A. Rumianowski
W roku 1961 odbył się kolejny, VIII Międzynarodowy Festiwal Młodzieży i Studentów, tym razem w Poitiers we Francji.
Do reprezentowania Polski został wytypowany ponownie zespół Kurylewicza, pamiętano że w 1959 roku w Wiedniu godnie reprezentował nasz kraj.
Kwartet Kurylewicza w składzie:
– Andrzej Kurylewicz
– Andrzej Dąbrowski
– Wojciech Karolak
– Jan Byrczek
wraz z Wandą Warską odniósł kolejny sukces.
Prasa francuska podała, że był jedną z głównych atrakcji festiwalu w Poitiers
Na Polach Elizejskich w Paryżu. Arch. Andrzeja Dąbrowskiego
Po sukcesie w Poitiers, korzystając z okazji pobytu we Francji zespół pojechał do Paryża z zamiarem podjęcia pracy.
Nie było łatwo do czasu, gdy Andrzej Dąbrowski przypadkowo spotkał Zbyszka Cybulskiego, który sprawił że możliwość grania w paryskich klubach stała się możliwa.
Okładka tygodnika Motor z fotografią Andrzeja Dąbrowskiego i zapowiedzią artykułu.
Arch. Andrzeja Dąbrowskiego
Andrzej Dąbrowski będąc w Paryżu, grając jazz nie zapomniał o swych pozostałych życiowych pasjach:
dziennikarstwo i fotografia.
Motor 21 stycznia 1962
„ … O Paryżu dużo pisał nie będę. Wiadomo, ilość samochodów olbrzymia, przy genialnie rozwiązanym ruchu kołowym, który w większości odbywa się ulicami jednokierunkowymi.
Największy problem to parkowanie. Sam byłem świadkiem dwóch awantur o miejsce przy chodniku.
Jeden kierowca chciał zajechać tylem, drugi tymczasem kierowca starał się go uprzedzić przodem, przy czym rozmyślnie i z premedytacją wjechali na siebie przepychając się, co oczywiście skończyło się zgiętym błotnikiem, stłuczonym tylnym światłem i interwencją policjanta…
Więcej o Paryżu „moto-kotach” i innych sprawach znad Sekwany na str. 8-9 pisze a. dąbrowski – jazzmen z Krakowa.”
Mapa Francji, Rys. A. Rumianowski
Pewnego dnia, gdzieś na ulicy Paryża Andrzej Dąbrowski zobaczył plakat z informacją, że na torze w Montlhèry odbywać się będzie wyścig samochodowy o puchar Paryża.
Wyścig pod Paryżem i to w wolną od grania niedzielę!
Wyścigi w Montlhèry pod Paryżem. Pierwsze wystartowały motocykle.
Arch. Andrzeja Dąbrowskiego
Andrzej Dąbrowski oczywiście tam pojechał, razem z Wojtkiem Karolakiem też samochodowym hobbystą.
Dzięki swemu sprytowi dostał się do parku maszyn. Fotografował wszystko z myślą o kolejnym reportażu w Motorze.
Mapa RFN z zaznaczonymi miastami, odwiedzonymi przez Muzyków
Rys. A. Rumianowski
5. października, po wielkich wrażeniach z odwiedzonego właśnie Salonu Samochodowego w Pałacu Sportu, muzycy wyjeżdżają z Paryża do niemieckiego Frankfurtu.
Załatwiono im pracę do końca miesiąca w jazzowych klubach sześciu największych niemieckich miast.
Występowali w klubach, w Republice Federalnej Niemiec. Byli młodzi, pełni entuzjazmu, starali się dawać z siebie wszystko.
Recenzje z ich koncertów były znakomite. Nagrywali programy dla telewizji, w gazetach ukazywały się artykuły wychwalające ich granie.
Andrzej Dąbrowski został ogłoszony najlepszym perkusistą bloku wschodniego.
W listopadzie cały zespół wraca do Polski.
Dla Andrzeja Dąbrowskiego to ponownie:
– koncerty
– wyjazdy
– nagrania w filharmonii
– kabaret, jako aktor w krakowskim klubie Pod Jaszczurami
– występy z Andrzejem Kurylewiczem
Zespół jazzowy w Niemczech Zachodnich, Andrzej Dąbrowski w Porsche.
Arch. Andrzeja Dąbrowskiego
Miesięcznik JAZZ z roku 1961., Arch.Muzeum Jazzu.
W 1961 roku Andrzej Dąbrowski po raz 4 otrzymał tytuł:
„Najlepszy perkusista jazzowy” w ankiecie miesięcznika „JAZZ”
.
W 1961 wydany został, nagrany z udziałem Andrzeja Dąbrowskiego, album „Wanda Warska, Trio Andrzeja Kurylewicza, Kwartet Andrzeja Kurylewicza – Somnambulicy”. Na stronie A znalazła się tu właśnie ballada „Somnambulicy”, skomponowana przez Kurylewicza specjalnie dla Wandy Warskiej w 1958. Wersja eksportowa, „Somnambulists”, została także wydana w 1961.
„Somnambulicy” to jedna z kultowych płyt wczesnego okresu jazzu w Polsce po wojnie, prawdziwy rarytas. Została wydana przez Polskie Nagrania w 1961, jeszcze zanim pojawiła się legendarna seria Polish Jazz. Okładkę zaprojektował współtwórca tej serii – Rosław Szaybo.
Płyta miała format mniejszy niż longplay (niecałe 25 minut muzyki), ale większy niż tradycyjna EP-ka, czyli tzw. czwórka – było tam 8 utworów. Wystąpiły dwa różne składy muzyków.
Na pierwszej stronie Wanda Warska wykonała wokalizy, a towarzyszyło jej trio Andrzeja Kurylewicza:
Andrzej Kurylewicz – piano
Jan Byrczek – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
Wanda Warska – vocal.
Utwory na Stronie A: „Moonray” (Artie Shaw), „Somnambulists” (Andrzej Kurylewicz), „Stompin’ at the Savoy” (Edgar Sampson, Benny Goodman, Chick Webb), „Lover Man (Oh, Where Can You Be?)” (Jimmy Davis, Roger „Ram” Ramirez, James Sherman).
Na drugiej stronie zagrał kwartet Kurylewicza, tym razem z samym Kurylewiczem na trąbce. Przy fortepianie zasiadł Wojciech Karolak, a sekcja pozostała bez zmian:
Andrzej Kurylewicz – trumpet
Wojciech Karolak – piano
Jan Byrczek – bass
Andrzej Dąbrowski – drums
Na stronie B znalazły się utwory: „You’d Be So Nice to Come Home to” (Cole Porter), „But Not for Me” (George and Ira Gershwin), „Ballada o straconej gaży (A Ballad About a Lost Job)” (Wojciech Karolak), „Tubby” (Andrzej Kurylewicz).
„Somnambulists” – Full Album 1958 (wyd. 1961)
| POPRZEDNI | WSZYSTKIE ODCINKI | NASTĘPNY |