Zbigniew Seifert, wspomnienie


Oprac.Radosław Czapski, źródła: Wikipedia.org, culture.pl. Fot. discogs.com, Raymond Clement, last.fm, Hans Kumpf, albumy: album „Nora” 1969-1970 (wyd. 2010) / album „We’ll Remember Zbiggy 1974-1978” (wyd. 1979) / 1976 (last.fm) / 1978 album „Kilimanjaro 2” (back cover)

Zbigniew Seifert Quartet – „East of the Sun”, Audio from Live Recording @ Jazz nad Odrą 1969


Zbigniew Seifert
Fot. discogs.com

Zbigniew Seifert
Fot. Raymond Clement

Zbigniew Seifert
Fot. last.fm

Zbigniew Seifert
Fot. Hans Kumpf

Zbigniew Seifert 1969
Fot. last.fm

Zbigniew Seifert Album „Nora” 1969-1970 (wyd. 2010)

Zbigniew Seifert 1976
Fot. last.fm

Zbigniew Seifert 1978 Album „Kilimanjaro 2” (back cover)

Zbigniew Seifert Album „We’ll Remember Zbiggy 1974-1978” (wyd. 1979)


 

Zbigniew Seifert (ur. 7 czerwca 1946 w Krakowie, zm. 15 lutego 1979 w Buffalo) – polski skrzypek jazzowy, absolwent klasy skrzypiec Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie.

Początkowo grał jazz na saksofonie altowym. W 1960 roku ukończył klasę skrzypiec Marii Maksysiowej w Państwowej Szkole Muzycznej. W latach 1960–1965 roku uczył się w klasie profesora Stanisława Tawroszewicza w Państwowym Liceum Muzycznym im. Fryderyka Chopina. W liceum powstał Kwartet Zbigniewa Seiferta. W 1964 roku (za zgodą dyrekcji) jego członkowie pod opieką nauczyciela Janusza Mroczka pojechali do Warszawy na Jazz Jamboree. Kwartet zadebiutował w1965 roku podczas XIV Zaduszek Jazzowych.

Studiował w Wyższej Szkole Muzycznej. Studia ukończył w 1970 roku. W 1968 roku doszedł do zespołu Tomasza Stańki – powstał legendarny Tomasz Stańko Quintet w składzie: Tomasz Stańko, Janusz Muniak, Zbigniew Seifert, Janusz Stefański i Bronisław Suchanek. Rodzaj muzyki Kwintetu Stańki – programowy free jazz i avant-jazz – zbliżył go do bardziej swobodnych form jazzowej improwizacji. Zespół był gwiazdą Jazz Jamboree 1968.

Od 1973 roku, po rozwiązaniu Kwintetu Stańki, współpracował z wieloma muzykami europejskimi i amerykańskimi, nagrywając płyty m.in. z Joachimem Kühnem, Charliem Mariano, Volkerem Kriegelem, Jasperem van ’t Hofem, zespołem Oregon, Glenem Moore’em, Volkerem Kriegelem, a także z Urszulą Dudziak i Michałem Urbaniakiem – płyta We’ll Remember Komeda (LP MPS Records 1973).

Pojawienie się na europejskiej scenie jazzowej tak oryginalnego improwizatora i doskonałego pod względem technicznym instrumentalisty zaowocowało w końcu pojawieniem się propozycji płytowych. W kolejce po muzykę Seiferta ustawiali się managerowie z Capitol Records oraz wielcy promotorzy jazzu w Europie, jak Joachim Ernst Berendt – który w tym czasie właśnie postanowił zaistnieć na rynku jazzowym także jako wydawca płyt.

To dla jego powstającej wówczas wytwórni MPS Records (Musik Production Schwarzwald) Seifert zdecydował się nagrać swój pierwszy zagraniczny album sygnowany własnym nazwiskiem. W 1976 rozpoczął również nagrywanie płyt sygnowanych własnym nazwiskiem, w maju tego roku ukazało się Solo violin a we wrześniu Man Of The Light. Tak powstała płyta „Man Of The Light” album, który otworzył Seifertowi drogę za ocean. Nazwisko polskiego wirtuoza można było zobaczyć na afiszach m.in. Monterey Jazz Festiwal, gdzie wystąpił wspólnie z legendarnym współzałożycielem Modern Jazz Quartet, pianistą i kompozytorem Johnem Lewisem. W USA prędko rozeszła się wieść o wybitnym skrzypku z Europy, który gra na skrzypcach, tak jakby grał John Coltrane, gdyby był skrzypkiem.

W następnym roku ukazała się pierwsza jego amerykańska płyta Zbigniew Seifert, nagrana w holenderskim Dureco Sound Studio w Weesp oraz w Electric Lady Studios w Nowym Jorku dla wytwórni Capitol Records. Pierwsze polskie płyty Seiferta, Kilimanjaro i Kilimanjaro 2, wydało Polskie Stowarzyszenie Jazzowe – była to rejestracja koncertu, który odbył się 14 listopada 1978 w krakowskim klubie „Pod Jaszczurami”.

Jego ekspresyjny styl, oparty na doskonałej technice wiolinistycznej, był rozwinięciem idei muzycznych Johna Coltrane’a. Do największych osiągnięć należy nagrana 3 miesiące przed śmiercią artysty płyta Passion, w której nagraniu udział wzięli również perkusista Jack DeJohnette, gitarzysta John Scofield, kontrabasista Eddie Gomez, pianista Richie Beirach oraz perkusista Naná Vasconcelos.

Seifert od dłuższego czasu wiedział, że choruje na nowotwór. W roku 1976 okazało się, że wcześniej zdiagnozowany nowotwór jest wyjątkowo złośliwy, a przebyta operacja nie powiodła się. Po powrocie do USA udał się do Buffalo, gdzie miał przejść kolejną operację. Zmarł w jej trakcie, w nocy z 14 na 15 lutego 1979 roku. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

16 października 2007 rozpoczęto ujęciami w Piwnicy pod Baranami tworzenie amerykańskiego filmu dokumentalnego o jego osobie, pod roboczym tytułem Passion. Reżyserem filmu jest Erin Harper. W 2009 ukazała się biografia artysty Man of the Light. Życie i twórczość Zbigniewa Seiferta, autorstwa Anety Norek.

W 2010 roku powstała Fundacja im. Zbigniewa Seiferta, a od 2014 roku organizowany jest Międzynarodowe Jazzowy Konkurs Skrzypcowy im. Zbigniewa Seiferta