lip 8 2021
NIK BÄRTSCH’S RONIN Live
Oprac. Ewa Kałużna, fot. Muzeum Jazzu
Nik Bärtsch, piano, Fot. Muzeum Jazzu.
NIK BÄRTSCH’S RONIN Live – WARSAW SUMMER JAZZ DAYS
8 lipca 2021, Stodoła
Nik Bärtsch (ur. 3 sierpnia 1971) to szwajcarski pianista, kompozytor i producent muzyczny.
Centralne motywy w praktyce muzycznej i wykonawczej Nika Bärtscha to powtarzalność i zmiana.
Twórczość Bärtscha znajduje się na przecięciu muzyki współczesnej, wpływów jazzu i funku. Wykorzystanie w jego muzyce repetycji, a także struktur, opartych na przeplatających się elementach, sugeruje wpływ muzyki minimalistycznej, w szczególności Steve’a Reicha.
Bärtsch znajduje się również pod silnym wpływem filozofii orientalnej Zen i ostinata Jamesa Browna.
Nik Bärtsch pochodzi z Zurychu.
Jeszcze przed skończeniem dziesiątego roku życia, uczył się gry na fortepianie i perkusji.
W latach 1986-1991 studiował w Akademii Muzycznej, pod okiem Borisa Merssona. Następnie udał się do Musikhochschule w Zurychu, gdzie ukończył studia w 1997.
Dodatkowo, w latach 1998-2001, studiował lingwistykę, muzykologię i filozofię na Uniwersytecie w Zurychu.
W latach 2000-2003 był wykładowcą estetyki praktycznej w Musikhochschule Zurich – Winterthur.
W latach 90., Bärtsch zainteresował się twórczością amerykańskich kompozytorów awangardowych – Johna Cage’a, Steve’a Reicha i Mortona Feldmana.
W 1997 założył pierwszy własny zespół – Mobile.
Sha piano, Fot. Muzeum Jazzu.
Kolejny zespół Nika Bärtscha, Ronin, podpisał w 2001 z Manfredem Eicherem kontrakt dla wytwórni ECM Records.
W 2006 ukazał się pod skrzydłami ECM pierwszy album Bärtscha z formacją Ronin – „Stoa„.
W następnym roku, Bärtsch został współwłaścicielem klubu muzycznego w Zurychu.
Nik Bärtsch jest laureatem wielu nagród i odznaczeń.
W 1995, na niemieckim Leverkusen Jazztage, podczas European Jazz Competition, Nik dotarł do finału, wraz z zespołem Menico Ferrariego – Groove Cooperative.
W latach 1999 i 2002 otrzymał Nagrodę Promocji Fundacji Kultury UBS – UBS Culture Foundation Promotion Prize.
W 2002 został odznaczony medalem Werkjahr of the Swiss City of Zurich.
W 2004 otrzymał Nagrodę Kulturalną Gminy Zollikon – Culture Prize of the Municipality of Zollikon.
W 2007 otrzymał od Pro Helvetia zamówienie kompozytorskie na program muzyczno-taneczny z Hideto Heshiki.
Bärtsch był jednocześnie wspierany przez Pro Helvetia w ramach Priority Jazz Promotion 2007-2009.
W 2015 był nominowany do Szwajcarskiej Nagrody Muzycznej Federalnego Urzędu Kultury – Swiss Music Prize of the Federal Office of Culture.
W 2016 wygrał w plebiscycie magazynu „DownBeat„, w kategorii Rising Stars Keyboards.
W 2019 otrzymał Nagrodę Artystyczną Miasta Zurych – Art Prize of the City of Zurich.
Kasper Rast drums, Fot. Muzeum Jazzu.
DYSKOGRAFIA SOLOWA:
2001: Ritual Groove Music, with Don Li, Mats Eser and Kaspar Rast
2002: Randori, with Björn Meyer, Kaspar Rast, Andy Pupato
2002: Hishiryo: Piano Solo – solo piano and percussion
2003: Live, with Meyer, Rast, Pupato
2004: Rea, with Meyer, Rast, Pupato and guests: Sha, Thomy Geiger, Michael Gassmann
2004: Aer, with Sha, Rast, Mats Eser
2006: Stoa – Nik Bärtsch’s Ronin with Sha, Meyer, Rast, Pupato
2008: Holon – Nik Bärtsch’s Ronin with Sha, Meyer, Rast, Pupato
2010: Llyria – Nik Bärtsch’s Ronin with Sha, Meyer, Rast, Pupato
2012: Nik Bärtsch’s Ronin Live – Nik Bärtsch’s Ronin with Sha, Meyer, Rast, Pupato, Thomy Jordi
2016: Continuum – Nik Bärtsch’s Mobile with Sha, Rast, Nicolas Stocker, and string quintet: Etienne Abelin, Ola Sendecka (violin), David Schnee (viola), Ambrosius Huber, Solme Hong (cello)
2018: Awase – Nik Bärtsch’s Ronin with Sha, Jordi, Rast
2021: Entendre – Nik Bärtsch solo.
Wraz z albumem „Llyria” z 2010, Bärtsch zwrócił się on w stronę współczesnej muzyki klasycznej.
Najnowsze wydawnictwo, poza solowym „Entendre” z 2021, to „Awase” z 2018. Płyta została nagrana z autorską formacją o nazwie Nik Bärtsch’s Ronin, w składzie:
Nik Bärtsch – piano
Sha – sax, bass clarinet
Thomy Jordi – bass
Kasper Rast – drums.
Thomy Jordi bass, Fot. Muzeum Jazzu.
Z formacją Ronin, Nik nagrywa i koncertuje od 2006.
Z tą właśnie formacją, choć w nieco zmienionym od czasu pierwszych występów składzie (wówczas byli to: Björn Meyer, Sha, Kasper Rast i Andy Pupato), obecnie pod nazwą Nik Bärtsch’s Ronin, formacja wystąpiła w ramach Warsaw Summer Jazz Days 2021, w warszawskiej Stodole, w dniu 8 lipca 2021.
Muzyka Bärtscha została nazwana „zen funk”.
Nik Bärtsch jest zafascynowany japońską kulturą Zen. Na jego postawę muzyczną wpływ ma również zainteresowanie japońską sztuką walki Aikido. Jest to praktyka świadomości Zen, która „nie gubi się w wielości, ale redukuje wielość tak bardzo, jak to tylko możliwe, i koncentruje się na tym, co istotne”.
Mimo całej różnorodności wpływów, muzyka Bärtscha zawsze ujawnia własny rys. Chociaż znajdują się tu elementy z wielu różnych światów muzycznych – od funku i jazzu, po nową muzykę klasyczną i dźwięki japońskiej muzyki rytualnej – formy te nie są zestawiane ani cytowane w sposób postmodernistyczny, ale raczej łączą się ze sobą, tworząc nowy styl.
Rezultatem jest porywająca, bardzo zróżnicowana tonalnie i rytmicznie muzyka, skomponowana z kilku fraz i motywów, które są łączone i nakładane na siebie, w coraz to nowy i różnorodny sposób.
Nik Bärtsch mieszka w Zurychu, z żoną – doktorem biologii, terapeutką Shiatsu i nauczycielką Aikido, oraz trzema córkami.
W każdy poniedziałek, Nik gra w Zurychu w klubie Exil, którego jest współwłaścicielem.